- 13 Nisan 2015
- 4
- 1
- Konu Sahibi sogukmelodi
- #1
Adam sevdi.
İlk bakışta, kalbi yerinden sökülürcesine.
Cam kesiği avuçlarıyla okşadı yüzünü.
Küçücük elleri vardı kadının.
Omuzlarına dökülen saçları, savrulurdu rüzgârlara...
Her acısına göre bir maskesi vardı sanki.
En derinlerinde saklardı yaralarını, göstermezdi.
Adam bildi.
Bu tekti, bir daha sevemezdi.
Parmak uçlarından öptü kadını.
Başucunda uyuttu, sarıldı, sakladı.
Kırıp, attı bütün maskelerini kadın.
Acılarını döktü teker teker.
Ne varsa yüreğinde, serdi önüne adamın.
Adam ağladı.
Sırılsıklam oldu kadının dizleri.
Gidecek bir yeri yoktu, boynuna sarıldı.
Kokusunu içinin en derin yerlerine çekti.
Çaresizlik ayazıydı.
Sessizliğin ortasıydı.
Adam özledi.
Biraz gülüşünü, biraz sesini.
Denizi sevmezdi, gökyüzünü sevmezdi.
En çok da gözlerini özledi.
Titreyen ellerindeki sıcaklığı...
Adam bekledi.
Yağmur yıkadı gözlerini.
Belki kaldırımlar eskidi.
Nisan geldi, Eylül geldi.
Kadın gelmedi.
Adam gördü.
Bir başkasıyla, üstelik el ele.
Gözlerini kim bilir nerelere devirdi.
Geceyi kim bilir hangi karanlık caddede geçirdi.
Hepsi bir rüyaydı ve uyandırıldı.
Oysa ne yalanlara göz yumdu, inanmayı seçti.
Ve adam gitti.
En güzel ceketini giydi.
Saçlarını taradı.
Kadının beğendiği kokusunu sıktı.
Sandalyenin üzerine çıktı.
Ve adam gitti.
*Selman Sendrom
İsimsiz alıntı yapmak, yazana ve emeğine saygısızlık; bariz hırsızlıktır. Lütfen dikkat edelim.
