Sen kendinden memmunsun, mesajlarından anladığım kadarıyla kendini seviyorsun.
O zaman sıtt..r et kim ne konuşursa konuşsun.
Senin kulağına getiren senin samimiyetin olduğu biridir, o ne zaman kulağına dedikodunu çalacak olsa konuşmanın başında 'rica ederim laf taşıma,canımı sıkıyor. Ben kendimi biliyorum, yanlış bir şey yapmadığımi biliyorum, elalemin ne dediğini duymak istemiyor' de, lafı ağzına tik.
Bir daha dediginde bir defa aynı şeyleri söyle. Israrla sana senin dedikodunu kimler yapıyor diye anlatıyorsa da bil ki o da senin dedikodunu yapan tayfadan, hayatından çıkar.
Böylece kimse sana bir şey diyemez .
Geçen yıllarda bir iş arkadaşım da bana benim bir saatlik molada çıkıp bir buçuk saatte geldiğim gün (özel bir isim vardı,trafiğe de kalınca geç kalmıştım) arkamdan dönen muhabbeti anlatacakti , lafın nereye gittiğini anlar anlamaz "dur dur, gerçekten dinlemek istemiyorum,herkesin yüzüne bakiyorum. İşten ayrilmayi da düşünmüyorum,duymak sadece canımı sikar" dedim, zorla susturdum kızı. Bir başka zaman yine biri arkamdan konuşuyormuş diye laf tasiyamaya niyetlenme olmuştu. O 'biri'ne de uyuz oluyorum gerçekten. Ben de şey demiştim; "eee,ben de ona bayilmiyorum ki, ben de onun arkasından konuşuyorum zaten. Napiim?"
Böyle böyle ayaklarını kestim, kimse bana laf taşımaz oldu.
Ben de salak salak insanların hakkımda ne düşündüğünü duyup canımı sikmiyorum böylece. Ne düşünülrerse düşünsünler. Ben nasıl bazılarına uyuz oluyorsam,bazılarının da bana uyuz olmaya hakki var. Açıkçası herkes tarafından sevilen insanlari ben sevmiyroum çünkü bir insan istisnasız herkes tarafından seviliyorsa bence karaktersizdir. Herkese yalaklaniyordur
kendi fikrini söylemekten çekinen, herkesin suyuna giden biridir. Öyle biri olacağıma sevenim çok olmasın,daha iyi.
Sen de kendinden memmunsun madem, kulağını kapat onlara
Duyunca da 'beeeeh, cahil cuhela insanlar' de, küçümse , onemsememeye çalış
aynı öyle kaldı özür diledi defalarca kez utancından yüzüme bakamıyor araya tatil girdi zaten daha da konuşmadık 
