Haksızlık mı olur

huzuricinumut

Üye
Kayıtlı Üye
8 Şubat 2021
35
21
41
Merhaba,
Kafama takılan bir konuda fikir almak ve doğru olanın ne olduğunu bulabilmek için ilk defa üye oldum ve bu konuyu açıyorum
Ben 39 yaşındayım ve daha önce evlenmedim. Sevdiğim ve evlenmeye karar verdiğim kişi 42 yaşında, daha önce evlenip boşanmış ve biri kız 13 diğeri erkek 19 yaşında iki çocuğu var. İki çocuğu ve annesiyle birlikte yaşıyorlar, babası yakın zamanda vefat etti. Çocukların annesi sağ ancak uzun zamandır iletişimleri olmadığını biliyorum. Henüz aileler tanışmadı, biz netleşmek için bekledik. yakın zamanda o annesine ve çocuklarına açılacak ben de aileme
Neden boşanmış, eski eşi nasıl biri konularında kafamda soru işareti olmadığı için bu ayrıntıları geçiyorum.
Biz aynı şehirde farklı ilçelerde yaşıyoruz. Ben de o da farklı işlerde çalışıyoruz.
Daha önce hiç ailesinden ayrı yaşamamış, evliliğinde de bir dönem ailesiyle aynı evde bir dönem de dubleks evde altlı üstlü olarak oturmuş.
Biz görüşmeye başladığımızda babası vefat etmemişti ve çocukları da doğduklarından beri babaanne ve dedeyle birlikte olduğu için aynı mahallede farklı dairede oturmamızın sorun olmayacağını düşünüyorduk. Çocuklarına da evde oda yapıp istedikleri zaman bizimle istedikleri zaman da hep alıştıkları dedelerinin evinde kalırlar diyorduk. Henüz çocuklarla da tanışmadım, önce ben emin olmak istedim sevip sevmediğimden, şimdi sevdiğimden eminim
Şimdi evlendiği zaman çocukları ve annesinden ayrı bir ev tutsa aynı mahallede olsak yine, çocukları ve annesine haksızlık olur mu? bir kaç ay oldu kayıpları o yüzden bu konuda annesi ve çocuklarıyla konuşmak için uygun değil henüz
Yani çocuklar ve annesi ayrı evde biz ayrı evde olsak ama istedikleri zaman bir araya gelebilecekleri mesafede olsak, herkesin mutluluğu için uygun olur mu?
Ben daha önce aynı evde yaşamak istemediğimi ama aynı mahallede oturabileceğimi, istedikleri zaman çocukların da gelebileceğini, onlara ayrı oda yapabileceğimizi söylemiştim. O da benim netleşmem için çocuklara benden bahsetme konusunda bekledi.
Babası ölünce ayrı evde yaşamak onu vicdanen huzursuz edecek gibi, bu konuyu bugün konuştum. Aslında benimle ayrı evde yaşamayı istediğini ama babası öldüğü için ayrı ev istemesinin vicdanen rahatsız ettiğini söyledi. Ben de aynı evde yaşamak istemediğimi gerekçelerle açıkladım. Ayrı evde yaşamamız onlar açısından haksızlık olarak algılanır mı bunu anlamak istiyorum. Sonuçta eli yine üzerlerinde olacak, yine istediği zaman ulaşabilecekleri mesafede olacak
Ben ayrı ev olmayacaksa niye evleneyim ki, ailemle de yaşardım ayrı evim olmayacaksa, bunu açıkladım, o da anladı. Sadece haksızlık mı yapılmış olur buna takıldım







Düzenleme:
Yaklaşık 1,5 yıl önce üstteki konuyu yazmışım. Ben hala aynı durumdayım :)
Evleneceğim kişi depresyona girdi babasının kaybından dolayı, ilaç tedavisine geç başladığı için yeni yeni toparlandı.
Oğlu beni tanıyordu zaten ve benimle evlenmesini istediğini söyledi bizimle yaşamak istemediğinden zaten babaannesinden ayrı yaşama düşüncesi olmadığından bahsetti.
Kızı babasının evlenme fikrine karşı babasına tepkili, o yüzden ben hiç tanışmadım bile, babası evlenmeyi düşündüğünü söylediği zaman bile bir kaç ay konuşmamış. Ergenliğin de etkisiyle sanırım trip yapıyormuş sürekli, dersleriyle de ilgili değilmiş.
Annesi depresyondan yeni yeni çıkıyor çünkü eşini kaybettiği ara kardeşini de kaybetmişti o da ağır dönem geçirmiş. Annesiyle sadece telefonda görüştüm, tanışmak istediğini söyledi ama bir bahane bulup hep erteledi :) oğlunun evlenmesini istemiyor ama istemiyorum da demiyor
Annesi çocuklarla yaşayacağını, çocuklar babaanneleriyle yaşayacağını söylüyor ama oğlu dışında benimle tanışmak isteyen yok
Evleneceğim kişi benden vazgeçmeyeceğini söylemiş annesine de, hem toparlansınlar hem kızı biraz anlamaya başlasın diye sessizce bekledim
1,5 yıl nasıl geçmiş anlamadım.
Annem zorlanacağımı düşündüğü için istemiyor aslında ama sana bırakıyorum senin hayatın dedi, babama hala bahsetmedim onun annesi ve kızıyla tanışma fırsatı olmadığı için
Ben de dedim bu saatten sonra evlensek de kızınla ve annenle aynı evde asla yaşamam, annen ölürse sen kızınla yaşarsın ben tek yaşarım sorun değil yalnızlık benim için dedim
Fazıl Say evliliği gibi olur kimse kimsenin hayatına çökmez dedim
Zaten ne annesi ne kızı benimle yaşamak istemez ben istesem bile, bunu anladım
Ona kalsa şimdi evlenelim babana da bahset, gerekirse ben tek gelirim tek isterim seni diyor, ben hala onlarla tanışmayı bekliyorum :)
 
Son düzenleme:
Ben çocuk olsam istemezdim.
Eski eş olsam da istemezdim.
Tabi onlar hiç rahatsızlık duymayıp mutlu da olabilirler yaşları çok küçük değilmiş konuşulabilir çocuklarla
 
Bu durumda çocuklar derler ki babamız evlendi bizi evinde istemiyor, başından attı ki haksız da sayılmazlar. Çocuklu bir adamla evlenmeyi göze alıyorsanız çocuklarıyla birlikte kabul edeceksiniz. Annesi ayrı bir evde yaşayabilir ona bir şey diyemem ama en başta çocuklarından ayrılmasını talep etmeniz doğru değil. Eş adayınız için sorun olan şey çocuklarından değil annesinden ayrılacak olması. Bunu düşünün derim
 
Olayı karşı taraf açısından düşünmeniz hoş ama kendinizi düşünmeniz lazım önce. Bende olsam aynı evin içinde istemezdim eğer eski eşi ile görüşmesinde bi sakınca görmüyorsanız sıkıntı yok ben istemezdim görmesini sonucta çocuklarının anası yani. Annesini yalnız bırakmak istemeyebilir ama ayrı olması daha ii tabi. Sonuçta ailesine baya düşkün demekki baksana dubleks tutmalar fln bence emin olmadan acele etmeyin derim.
 
Bu durumda çocuklar derler ki babamız evlendi bizi evinde istemiyor, başından attı ki haksız da sayılmazlar. Çocuklu bir adamla evlenmeyi göze alıyorsanız çocuklarıyla birlikte kabul edeceksiniz. Annesi ayrı bir evde yaşayabilir ona bir şey diyemem ama en başta çocuklarından ayrılmasını talep etmeniz doğru değil. Eş adayınız için sorun olan şey çocuklarından değil annesinden ayrılacak olması. Bunu düşünün derim
Aslında çocuklarla konuşmadı daha, onlar babaanneleriyle olmaktan memnundurlar, çünkü annelerine gitmemişler babaanne ve babalarıyla yaşamayı tercih etmişler. Büyüğü erkek, küçüğü kız. Annesi ayrı evde olsa çocuklar bizle olsa annesinde de aklı kalır. Alıştıkları ev ve düzen değişmemiş olacak babaları da düzenli gidip gelecek. Gerçekten ayrı ev haksızlık olarak mı algılanır
 
Bir donem eski esle aileyi ayni evde oturtmus daha sonra ne olduysa yine kopamamis dubleks tutmus bak asil aradiign cevap burada. Bence bu adamla evlenmek icin acele etme. Bunlar 70 yasindada olsa aile duskunlukleri hep sorun.
Bu konuda açıklaması, bazı mecburiyetlerden olduğu. Benimle ayrı evde oturmayı kabul ediyor, ama vicdanen biraz huzursuzluğu var. Ben de kimseye haksızlık olsun istemiyorum. Benim düzenim ayrı evim olsun da istiyorum
 
Aynı ev ayri ev olaylarında bence paylaşım çok önemli, yani ayrı eviniz olup adam sadece yatmaya gelir mesela bu sizin için sorun olup onun için sorun olmayabilir. Tam anlamıyla tüm detaylarıyla netlestirmeden bu işe girmeyin derim. Iyi gün var kötü gün var hastalık var.
 
Karsi tarafi dusunmeniz guzel, ama hayatta once ben demeyenler kendi mutlulugunu onde tutmayanlar mutsuz oluyor maalesef.
adamin niyeti sanki size vicdan yaptirip ayni evde yasamaya ikna etmek gibi.ben asla kabul etmezdim mesela.
eski esine de ayri ev acamamis size de dusunmuyor gibi.
ben kendi cocuklarima zor tahammul ediyorum bazen baskasinin cocuguna hic bakamam.kayinvalidemle ayni evde mumkun degil.kendimi bildigim icin ben bekar kalmayi tercih ederdim su durumda.siz de kendinizi degerlendirip iyi dusunup karar verin.
 
Bu konuda açıklaması, bazı mecburiyetlerden olduğu. Benimle ayrı evde oturmayı kabul ediyor, ama vicdanen biraz huzursuzluğu var. Ben de kimseye haksızlık olsun istemiyorum. Benim düzenim ayrı evim olsun da istiyorum
Ama bak vicdani hemen ortaya atiyor farkediyomusun
Burda ince var dusun tasin ayni ev cok cok zor. Kolay degil bir donem diyorlar bu kez o bie donemde cok sey yasiyosun heyecanin kayboluyo yasama şevkin gidiyo evliligin ilk yillari istersen 10 yil flort donemi olsun ayni ev katiyen ayni olmuyo taniyamiyosun.iste hersey o donemde kayboluyor gidiyr. Sonra tut tutabilirsen o evliligi. Biraksin artik vicdanini rahatsizligini eski esine yasatmis bari size yapmasin. Bu adam bencil gibi geldi bana
 
Karsi tarafi dusunmeniz guzel, ama hayatta once ben demeyenler kendi mutlulugunu onde tutmayanlar mutsuz oluyor maalesef.
adamin niyeti sanki size vicdan yaptirip ayni evde yasamaya ikna etmek gibi.ben asla kabul etmezdim mesela.
eski esine de ayri ev acamamis size de dusunmuyor gibi.
ben kendi cocuklarima zor tahammul ediyorum bazen baskasinin cocuguna hic bakamam.kayinvalidemle ayni evde mumkun degil.kendimi bildigim icin ben bekar kalmayi tercih ederdim su durumda.siz de kendinizi degerlendirip iyi dusunup karar verin.
Aslında O çocukları ve annesiyle konuşmadan, ben de ayrıca konuşmadan ve nasıl bir yol bulunacağı netleşmeden evlenmeyi düşünmüyorum. Ama böyle bir niyetle konuşacağım için haksızlık mı yapmış olurum bunu anlamaya çalışıyorum. Ben de böyle bir evde yaşamaya cesaret edemem. Ayrı evde bile olsak sorumluluğunun farkındayım ve buna razıyım. Ama aynı evde yapamam
 
Haksızlık olarak mı algılanacak demişsiniz, Ben sadece o sorunuza, nasıl görüleceğini tarif ederek cevap vereyim;

Adam çocuklarını, siz öyle istediğiniz için terk edecek, sizinle yeni bir hayata başlayacak, çocuklar size misafir gelip kalacak.

Terk etmek, evet, çünkü mesela baba evi terk ettiğinde de olan budur.

Baba yabancı biriyle yeni bir yerde bir yeni düzen kurar, sonra çocuklar o eve "misafir" giderler.

Bir gün önce kendi evlerinde kendi babaları olan adam, bir kadının evinde o kadının kocası olur.

Zaten tek ebeveynleri olan ve ikisi de bluğ çağındak iki çocuk için, hele ki kız çocuu 13 yaşında diyorsunuz, çok can yakıcı bir gelişme.

onlar babaanneleriyle olmaktan memnundurlar, çünkü annelerine gitmemişler babaanne ve babalarıyla yaşamayı tercih etmişler. Büyüğü erkek, küçüğü kız.
Üstelik, babalarını tercih etmişler bir de. ( babaannelerini değil, babalarını)

Demişsiniz ki, "sonuçta eli yine üzerlerinde olacak" . "istediği zaman ulaşabilecek".

Adam çocukların babası, çocuklar babalarıyla yaşıyor, yani siz o evden belinde kuşağıyla gelin çıkarmıyorsunuz.
Çocukların yuvasını dağıtıyorsunuz.

Evet, haksızlık olarak algılanacak.

Tekrar altını çizeyim, sadece sorunuza cevaben, nasıl görüleceğini tarif ettim.

Kendi adıma, kolaylıklar dilerim. Çok zor bir durum. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
13 yaşındaki tam ergenlik çağında, adam annesinden ve babasından daha kopmamış, babası daha yeni vefaat etmiş ve bu yeni durum bu 4erlik bağlantıyı daha da bağlamış. Ben bunları ilerisi için tehlikeli görüyorum. Beni korkuturdu. Siz hiçbir zaman karı koca baş başa zaman geciremezsiniz bu adamla gibi geliyor bana. Evlenirsen annesinle ve çocuklarınla da evleniyorsun ve 5lik evlenme olucak.
 
Çocukların babaanneyle size yakın bir evde yaşaması en mantıklısı aslında.
Ne çocuklar ne de annesi hep beraber yaşamak istemezler zaten.
Onlar da senin kadar rahat edecekleri şekil neyse onu tercih ederler. Çok takma. Kendileri ayrı yaşayalım diyeceklerdir.
Ama hep birlikte yaşamayı diretirse kabul etme. Çok pişman olursun.
 
Aslında O çocukları ve annesiyle konuşmadan, ben de ayrıca konuşmadan ve nasıl bir yol bulunacağı netleşmeden evlenmeyi düşünmüyorum. Ama böyle bir niyetle konuşacağım için haksızlık mı yapmış olurum bunu anlamaya çalışıyorum. Ben de böyle bir evde yaşamaya cesaret edemem. Ayrı evde bile olsak sorumluluğunun farkındayım ve buna razıyım. Ama aynı evde yapamam
Kimseye haksizlik yaptiginizi dusunmuyorum.cocuklar isterse beraber yasariz demissiniz zaten.zannetmiyorum cocuklar babanneyi birakip gelmezler ama gelseler de onlari istememe hakkiniz yok elbette.
ama annesiyle ayni evde yasamayi kesinlikle kabul etmeyin ve ustune basa basa bunu istemediginizi belirtin her seferinde.degilse o evde sadece hizmetci gibi yasar mutsuz olursunuz.sonu da bosanma olur zaten.
 
Aslında çocuklarla konuşmadı daha, onlar babaanneleriyle olmaktan memnundurlar, çünkü annelerine gitmemişler babaanne ve babalarıyla yaşamayı tercih etmişler. Büyüğü erkek, küçüğü kız. Annesi ayrı evde olsa çocuklar bizle olsa annesinde de aklı kalır. Alıştıkları ev ve düzen değişmemiş olacak babaları da düzenli gidip gelecek. Gerçekten ayrı ev haksızlık olarak mı algılanır

Babaanneleriyle ve babalarıyla birlikte yaşıyorlarmış. Şimdi babaları gelip diyecek ki ben evlendim ayrı eve gidiyorum siz babaannenizle burda kalın. Çocukların bunu olgunlukla karşılaması bence çok düşük bir ihtimal. Zaten olgunlukla karşılanacak bir durum da değil. Ben kendime yeni aile kuruyorum hadi hoşçakalın demek bu. Sorumluluk babada, Babannede değil. Alıştıkları düzen değişecek elbette baba evden gidiyor sonuçta. Evet haksızlık olur bu durum. Çocuklu bir adamla evleniyorsunuz, çocuklarından ayrı evde yaşam gibi bir teklifte bulunmanız, dahası o adamın bunu kabul etmesi garip gerçekten. Yarın bir gün Babanne öldüğünde ne yapacaksınız onu hesaplayıp düşündünüz mü?
 
Son düzenleme:
Bu konuda açıklaması, bazı mecburiyetlerden olduğu. Benimle ayrı evde oturmayı kabul ediyor, ama vicdanen biraz huzursuzluğu var. Ben de kimseye haksızlık olsun istemiyorum. Benim düzenim ayrı evim olsun da istiyorum

Adamın hiç ayrı evi olmamış

Yani en az 20 yıl önce evlenmiş ama 42 yıldır annesinden hiç ayrılmamış

Açıkçası aynı evde olmaz ayrı evde de zor, zira bu sefer vicdan yapacak

Zira ayrı eviniz de olsa annem şu yemeği yapmış kırılır gideyim vs çok sık olur

Çözümünüz bence ayrı ilçe olmalı iş için orada kalmalıyız şeklinde bir psikoloji ile daha rahat edebilir belki
 
Merhaba,
Kafama takılan bir konuda fikir almak ve doğru olanın ne olduğunu bulabilmek için ilk defa üye oldum ve bu konuyu açıyorum
Ben 39 yaşındayım ve daha önce evlenmedim. Sevdiğim ve evlenmeye karar verdiğim kişi 42 yaşında, daha önce evlenip boşanmış ve biri 13 diğeri 19 yaşında iki çocuğu var. İki çocuğu ve annesiyle birlikte yaşıyorlar, babası yakın zamanda vefat etti. Çocukların annesi sağ ancak uzun zamandır iletişimleri olmadığını biliyorum. Henüz aileler tanışmadı, biz netleşmek için bekledik. yakın zamanda o annesine ve çocuklarına açılacak ben de aileme
Neden boşanmış, eski eşi nasıl biri konularında kafamda soru işareti olmadığı için bu ayrıntıları geçiyorum.
Biz aynı şehirde farklı ilçelerde yaşıyoruz. Ben de o da farklı işlerde çalışıyoruz.
Daha önce hiç ailesinden ayrı yaşamamış, evliliğinde de bir dönem ailesiyle aynı evde bir dönem de dubleks evde altlı üstlü olarak oturmuş.
Biz görüşmeye başladığımızda babası vefat etmemişti ve çocukları da doğduklarından beri babaanne ve dedeyle birlikte olduğu için aynı mahallede farklı dairede oturmamızın sorun olmayacağını düşünüyorduk. Çocuklarına da evde oda yapıp istedikleri zaman bizimle istedikleri zaman da hep alıştıkları dedelerinin evinde kalırlar diyorduk. Henüz çocuklarla da tanışmadım, önce ben emin olmak istedim sevip sevmediğimden, şimdi sevdiğimden eminim
Şimdi evlendiği zaman çocukları ve annesinden ayrı bir ev tutsa aynı mahallede olsak yine, çocukları ve annesine haksızlık olur mu? bir kaç ay oldu kayıpları o yüzden bu konuda annesi ve çocuklarıyla konuşmak için uygun değil henüz
Yani çocuklar ve annesi ayrı evde biz ayrı evde olsak ama istedikleri zaman bir araya gelebilecekleri mesafede olsak, herkesin mutluluğu için uygun olur mu?
Ben daha önce aynı evde yaşamak istemediğimi ama aynı mahallede oturabileceğimi, istedikleri zaman çocukların da gelebileceğini, onlara ayrı oda yapabileceğimizi söylemiştim. O da benim netleşmem için çocuklara benden bahsetme konusunda bekledi.
Babası ölünce ayrı evde yaşamak onu vicdanen huzursuz edecek gibi, bu konuyu bugün konuştum. Aslında benimle ayrı evde yaşamayı istediğini ama babası öldüğü için ayrı ev istemesinin vicdanen rahatsız ettiğini söyledi. Ben de aynı evde yaşamak istemediğimi gerekçelerle açıkladım. Ayrı evde yaşamamız onlar açısından haksızlık olarak algılanır mı bunu anlamak istiyorum. Sonuçta eli yine üzerlerinde olacak, yine istediği zaman ulaşabilecekleri mesafede olacak
Ben ayrı ev olmayacaksa niye evleneyim ki, ailemle de yaşardım ayrı evim olmayacaksa, bunu açıkladım, o da anladı. Sadece haksızlık mı yapılmış olur buna takıldım
Çocuklarını bırkmak mı? Ne insanlar var hayatta. Yahu evladını sizin için bırakan, sizi de başka birşey için bırakır. 42 yaşına gelmiş adam olamamış.
 
X