Hamileyim, mutsuzum .. :(

Merhaba kızlar çok kararsızdım bu konuyu açıp açmama konusunda, yanlış anlaşılmaktan korkuyorum, ama belki yazıp rahatlarım diye düşündüm. Uzun olabilir bilmiyorum, teşekkür ederim şimdiden. Lütfen bana da bir yol önerin.
Kafam beynim çorba gibi çok aptalca şeyler düşünüp duruyorum.

Evliliğimde 4. Seneye giriyoruz, 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızım var. Kızımı çok seviyorum,ve bir anne olarak layıkı ile yetiştirmek için kendi çapımda elimden geleni yapıyorum.
Geçen yıl aşırı titreme ve halsizlik şikayetiyle doktora gittim, hipertiroidi, zehirli guatr ve timus hiperplazisi (göğüs tahtasında bi organmış ve büyüyormuş), üçü aynı anda teşhis edildi, testler tahliller radyasyon tedavisi derken kızımı memeden kesmek zorunda olduğumuz söylendi, 15 gün yaklaşamadım, annem baktı. Rahatsızlığımdan çok kızımı emzirememek beni bunalıma soktu, kendimi suçladım, pişman oldum hastaneye gittiğime falan neyse 2 ay gibi bir sürede atlattık çok şükür. Ama rahatsızlığım devam ediyor.
Geçen ay 2.5 aylık hamile olduğumu öğrendim, korunmama rağmen.
Üstüne regl olma falan durumları , hiç farkedemedik. Kullandığım ilaçlar C kategorisinde olduğu için özürlü olma ihtimali var denildi, kontroller testler takipler derken dün son olarak ayrıntılı ultrason a girdim, çocukta bir problem yokmuş çok şükür zarar vermemiş ilaçlarım. Ama gelin görün ki ben çok soğudum :KK43:
Oğlum olacağını öğrendim bu arada, bilmiyorum çok fazla yıpratıyorum kendimi. Soğuduğumu düşünmemin BAZI sebepleri şunlar ;
1-) Biz 5 kız kardeşiz bir erkek kardeşimiz var sonuncu, ona çok daha fazla ilgi gösterildi, benim ailem tek oğulları olduğu için erkek çocuklarını farklı bir seviyorlar. Eşimin ailesi de sülalecek düşkün erkek çocuğuna, dün cinsiyetini onlara söylediğimde sevinçlerini görmenizi isterdim keşke videoya çekseymişim, sanki önceki doğurduğum mutant, bu insan gibi bi acayip ayırıma şimdiden girdiler. 2-) Eşim sevinemiyor farkındayım 2 çocuğa, çünkü maddi hesapları daha önemli onun için (bu konuyu ayriyetten açmayı düşünüyorum).
Bu yüzden çok ilgisiz, düşüncesiz davranıyor , çok üzülüyorum.
3-) Kızımda hamileliğim normal seyretti, hiç bir şikayetim olmadı, hamilelik süreci yaşamadım diyebilirim, güzeldi herşey.
4-) Bu hamilelik dolayısıyla ilaçlarım değiştirildi, dozu düştü ve bende fazla etki göstermiyor, öyle aman aman bir şikayetim yok ama önceki ilaçlarımı kullanmaya devam etsem daha iyi olacağım biliyorum,
Gebelikte tiroidler daha dalgalı olduğundan bu çocuğu doğduğunda veya ilerleyen aylarda emzirememe durumum olabilir.
5-) Bu bebekle ilgilenmeye çalışırken kızıma yetememekten , veya kızımı önplanda tutmaya çalışırken oğluma yetişememekten, sevmemekten korkuyorum.
Çok çaresizim, heyet raporu ile bebeği aldırma şansım var, günaha girmekten çok korkuyorum, Allah'tan korkuyorum.
Ben bu kadar korkup herşeyi göze alıp alışma derdindeyim ama eşimin bu umrunda bile değil farkındayım , hevesimi kırıyor sürekli ama isim koyma konusuna gelince aslan kesiliyor. Hakkı olmadığını biliyorum, çünkü bu kadar badire yi tek başıma yüklenip devam ediyorum , ama o yangına körükle gidiyor daha fazla soğuyorum.
Ne yapmalıyım sizce, oğlumu sevmek istiyorum ne olursa olsun, bunca yaşadıklarım bir anda oldu sanki oyüzden çok yorgun hissediyorum kendimi.
Fikirlerinize ihtiyacım var özellikle benim gibi kızı olup tekrar erkek evlat sahibi olan hanımlar içime su serpin ne olur,
Çok karışığım ne düşüneceğimi ne yapacağımı şaşırdım , yoruldum ,sersem tavuk gibiyim. :KK43: :KK43:
Ne mutlu bi kızın ve bir oğlun olacak allahın izniyle ne bunalımı canım hiç birseyi takma ne güzel cinsiyeti bile belli emzirmeyiver ne olacak manaya büyüsü ne olcak sağlıklı olsun yeter.kizi olan oğul ister oğlu olan kız ister neden sevinemedinki eşinide boşver karşılıksız tek sevgi evlat anne sevgisidir bu sevgi biz annelere yeter sıkma canını. Sağlıkla kucağına alman dilegimle
 
Evet Istanbul'da yım. İ.ü tıp fak. Gidiyorum Çapa ya. Doktorlarım 6 ay olduğunu söyledi aranın. 3 haftada bir rutin hormon testlerim var şimdi haftada bir kadın doğuma gidiyorum. Doktorsunuz sanırım Dideral Thyromazol kullanan gebelerin çoğunun bebeği kollarında ve ellerinde anomali ile doğmuş. Doktorlarım da şaşırıyor mucize gibi çok sağlıklı bebeğim inşallah. Psikoloğa gidicem ve bu problemleri atlatıcam Allahın izniyle teşekkür ederim
Yok doktor Değilim ama 2 kere atom tedavisi gördüm. Söylediğiniz ilaçları yüksek dozlarda yıllarca kullandım ve 2 tane sapasağlam evladın var çok şükür. Doktorlar bir sorun yok diyorsa yoktur merak etmeyin. Kaç birim atom aldınız?
 
HER BİRİNİZE AYRI AYRI ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM ÇOK FARKINDALIK YARATTINIZ BENDE. DÜŞÜNMEDİĞİM DETAYLARI HATIRLATTINIZ. INŞALLAH PSİKOLOĞA GİTMEME GEREK KALMADAN ÜSTESİNDEN GELİP OĞLUMUN MÜJDELİ HABERİNİ FOTOĞRAFLARI İLE VERİCEM. VE ÇOK SEVİCEM ONU..
HAMİLENİN DUASI KABUL OLURMUŞ RABBİM İSTEYİPTE BEBEĞİ OLMAYANLARIN DA TEZ VAKİTTE KUCAKLARINI DOLDURSUN İNŞALLAH. ALLAH RAZI OLSUN HEPİNİZDEN ÇOK ÖPÜLDÜNÜZ
 
HER BİRİNİZE AYRI AYRI ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM ÇOK FARKINDALIK YARATTINIZ BENDE. DÜŞÜNMEDİĞİM DETAYLARI HATIRLATTINIZ. INŞALLAH PSİKOLOĞA GİTMEME GEREK KALMADAN ÜSTESİNDEN GELİP OĞLUMUN MÜJDELİ HABERİNİ FOTOĞRAFLARI İLE VERİCEM. VE ÇOK SEVİCEM ONU..
HAMİLENİN DUASI KABUL OLURMUŞ RABBİM İSTEYİPTE BEBEĞİ OLMAYANLARIN DA TEZ VAKİTTE KUCAKLARINI DOLDURSUN İNŞALLAH. ALLAH RAZI OLSUN HEPİNİZDEN ÇOK ÖPÜLDÜNÜZ

Sizin adınıza çok sevindim:KK68::KK68::KK68:Anne çocuklarını genelde aynı eşitlikte sever, ister 1 ister 5 çocuk olsun.-10 çocuğa sahip çocuklarını sevgiyle emekle büyüten bir sürü anneler var,çocuklarınızın sayısından asılı olmayarak sizde bunu başarbilirsiniz :-) Evde sevgi saygı olduğu müddetçe maddi ve manevi tüm sorunlar hall olur ;-)
 
Ne mutlu bi kızın ve bir oğlun olacak allahın izniyle ne bunalımı canım hiç birseyi takma ne güzel cinsiyeti bile belli emzirmeyiver ne olacak manaya büyüsü ne olcak sağlıklı olsun yeter.kizi olan oğul ister oğlu olan kız ister neden sevinemedinki eşinide boşver karşılıksız tek sevgi evlat anne sevgisidir bu sevgi biz annelere yet
er sıkma canını. Sağlıkla kucağına alman dilegimle
Çok haklısınız sadece evlatlarıma odaklanmalıyım, İnşallah emzirmeden de güzel besleyebilirim. İlaçlarıma devam edip bütün hayatımı onlara adamak istiyorum. Sağlıksız kuvvetsiz bir anneleri olmasını istemiyorum. Çok teşekkür ederim iyi dilekleriniz için çok sağolun
 
Ben sadece yaşadıklarımı anlatmak istiyorum.
1,5 senedir her ay nasıl bir yıkım yaşadığımı, her ay sırf bir bebek sahibi olamadığım için kadınlığımdan nefret ettiğimi, her ay o moral bozukluğuyla evliliğimi yıprattığımı, her ay ailemin gözümün içine nasıl baktığını,bu ay 6 gün geciktim diye her nefes aldığımda allahım ne olur hamile olayım dediğimi anlatmak istiyorum...
Sadece biraz düşün...
Aslında nasıl şanslı olduğunu.
Merhab çok haklısınız ama benim yaşadıklarımda inanın kolay şeyler değil , kendimi haksız bulamıyorum çünkü gerçekten ruhen ve bedenen çöktüğümü hissettiğim bir çok konu var ..atlatacağıma inanıyorum.. Bunca olanlara rağmen düşmeyen evladımı inşallah rabbim şifa olsun diye göndermiştir. Sizin tıbbi olarak mı bir probleminiz var acaba pko iltihap vs.
 
Sizin adınıza çok sevindim:KK68::KK68::KK68:Anne çocuklarını genelde aynı eşitlikte sever, ister 1 ister 5 çocuk olsun.-10 çocuğa sahip çocuklarını sevgiyle emekle büyüten bir sürü anneler var,çocuklarınızın sayısından asılı olmayarak sizde bunu başarbilirsiniz :-) Evde sevgi saygı olduğu müddetçe maddi ve manevi tüm sorunlar hall olur ;-)
Inşallah arkadaşım. Bir bayan konu açmış okumuşsunuzdur belki. "Oğlum bile diyemediğim " diye bahsetmiş yavrusundan. Ya bende onlar gibi olursam diye korkularım vardı. Ama o kadar gaddar olamayacağımı farkına vardım. Benim sevgim ikisinede yeter biiznillah..
Şanslıyım, şanslıymışım hem erkek hemde kız bebekten muradımı alıcam
 
Merhaba kızlar çok kararsızdım bu konuyu açıp açmama konusunda, yanlış anlaşılmaktan korkuyorum, ama belki yazıp rahatlarım diye düşündüm. Uzun olabilir bilmiyorum, teşekkür ederim şimdiden. Lütfen bana da bir yol önerin.
Kafam beynim çorba gibi çok aptalca şeyler düşünüp duruyorum.

Evliliğimde 4. Seneye giriyoruz, 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızım var. Kızımı çok seviyorum,ve bir anne olarak layıkı ile yetiştirmek için kendi çapımda elimden geleni yapıyorum.
Geçen yıl aşırı titreme ve halsizlik şikayetiyle doktora gittim, hipertiroidi, zehirli guatr ve timus hiperplazisi (göğüs tahtasında bi organmış ve büyüyormuş), üçü aynı anda teşhis edildi, testler tahliller radyasyon tedavisi derken kızımı memeden kesmek zorunda olduğumuz söylendi, 15 gün yaklaşamadım, annem baktı. Rahatsızlığımdan çok kızımı emzirememek beni bunalıma soktu, kendimi suçladım, pişman oldum hastaneye gittiğime falan neyse 2 ay gibi bir sürede atlattık çok şükür. Ama rahatsızlığım devam ediyor.
Geçen ay 2.5 aylık hamile olduğumu öğrendim, korunmama rağmen.
Üstüne regl olma falan durumları , hiç farkedemedik. Kullandığım ilaçlar C kategorisinde olduğu için özürlü olma ihtimali var denildi, kontroller testler takipler derken dün son olarak ayrıntılı ultrason a girdim, çocukta bir problem yokmuş çok şükür zarar vermemiş ilaçlarım. Ama gelin görün ki ben çok soğudum :KK43:
Oğlum olacağını öğrendim bu arada, bilmiyorum çok fazla yıpratıyorum kendimi. Soğuduğumu düşünmemin BAZI sebepleri şunlar ;
1-) Biz 5 kız kardeşiz bir erkek kardeşimiz var sonuncu, ona çok daha fazla ilgi gösterildi, benim ailem tek oğulları olduğu için erkek çocuklarını farklı bir seviyorlar. Eşimin ailesi de sülalecek düşkün erkek çocuğuna, dün cinsiyetini onlara söylediğimde sevinçlerini görmenizi isterdim keşke videoya çekseymişim, sanki önceki doğurduğum mutant, bu insan gibi bi acayip ayırıma şimdiden girdiler. 2-) Eşim sevinemiyor farkındayım 2 çocuğa, çünkü maddi hesapları daha önemli onun için (bu konuyu ayriyetten açmayı düşünüyorum).
Bu yüzden çok ilgisiz, düşüncesiz davranıyor , çok üzülüyorum.
3-) Kızımda hamileliğim normal seyretti, hiç bir şikayetim olmadı, hamilelik süreci yaşamadım diyebilirim, güzeldi herşey.
4-) Bu hamilelik dolayısıyla ilaçlarım değiştirildi, dozu düştü ve bende fazla etki göstermiyor, öyle aman aman bir şikayetim yok ama önceki ilaçlarımı kullanmaya devam etsem daha iyi olacağım biliyorum,
Gebelikte tiroidler daha dalgalı olduğundan bu çocuğu doğduğunda veya ilerleyen aylarda emzirememe durumum olabilir.
5-) Bu bebekle ilgilenmeye çalışırken kızıma yetememekten , veya kızımı önplanda tutmaya çalışırken oğluma yetişememekten, sevmemekten korkuyorum.
Çok çaresizim, heyet raporu ile bebeği aldırma şansım var, günaha girmekten çok korkuyorum, Allah'tan korkuyorum.
Ben bu kadar korkup herşeyi göze alıp alışma derdindeyim ama eşimin bu umrunda bile değil farkındayım , hevesimi kırıyor sürekli ama isim koyma konusuna gelince aslan kesiliyor. Hakkı olmadığını biliyorum, çünkü bu kadar badire yi tek başıma yüklenip devam ediyorum , ama o yangına körükle gidiyor daha fazla soğuyorum.
Ne yapmalıyım sizce, oğlumu sevmek istiyorum ne olursa olsun, bunca yaşadıklarım bir anda oldu sanki oyüzden çok yorgun hissediyorum kendimi.
Fikirlerinize ihtiyacım var özellikle benim gibi kızı olup tekrar erkek evlat sahibi olan hanımlar içime su serpin ne olur,
Çok karışığım ne düşüneceğimi ne yapacağımı şaşırdım , yoruldum ,sersem tavuk gibiyim. :KK43: :KK43:

Ilk bebegim erkekti ve ayni şuan yasadiklarini yaşadım oglumla yapmam gerekenler vardi. Elini tutacak oarka götürecek sevgimi tümden ona verecektim. 9 ay boyunca ilk bebegime sayfalar dolusu günlükler tuttun miladimdi o benim. 11 ay sonra tekrar hamile oldugumu ogrendim yıkıldım ağladım aldirmayi düşündüm hatta dr dan randevu bile aldim masaya yattim çünkü ilk ogluma karsi sorumluluklarim vardı sütümü doya doya ememedi cok küçüktu kardeşi olması gereken yaşta degildi ve ben ikinci bebege ne ruhen ne bedenen hazir degildim. :KK43:
Masadan kalktim bebegimi aldirmadim aldiramadim o benim canimdi vucudumun bi parcasiydi ve onun var olmasi onun sucu degildi. 9 ay boyle geçti bebegime bakarak aglardim affet beni annecim diye aglardim. Ikici bebegiminde erkek oldugunu ogrendim ve dedimki bari kiz olsaydi :KK43:
Sevebilseydim dedim. :KK43: 9 ay stres icinde gecti nihayet bebegim doğdu. Kucagima almak istemedim emzirmek istemedim bebegim huzursuz mutsuz sinirli asabi bi bebek oldu gulmeyi sevmeyen inatçı sevgisiz bi bebek oldu cikti :KK43: anne karninda annenin ruh hali bebege aynen yansirmis megerse simdi 7 yasina girdi oğlum en degerlisi benim istemedigimi biliyor gibi sanki bensiz nefes almayacak kadar bagli bana bütün olumsuzluklari yenmem 7 yilima mâl oldu. Büyük oğlumda bu tip sorunlari yaşamadım gayet mutlu huzurlu gulmeyi seven bi cocuk oldu. Ama istemedigim oğlum icine kapanık gulmeyi sevmeyen inatçı mutsuz bir cocuktu 7 yildir onu toparlamaya uğraştım daha da tam olarak bitmis degil malesef :KK43: sen ne hissediyorsan o bebek aynisi olup çıkıyor sakin bebegine bunu yapma benim hatama düşme canim toparla kendini lutfen. He bide şimdi ogullarimsiz bir hayat düşünemiyorum nasil istemedim diye oturup düşündüğüm zamanlar bile oluyor.hayatin bana verdigi en büyük deger ikiside seninde cok degil bir yil sonra aynisi olacak lutfen toparla kendini bebegin icin bunu yap unutma sen bir annesin. Saglicakla dogsun bebeğin inşallah :) :KK66:
 
Konun çok uzun tamanını okuyamadım ama başlıkta hamileyim mutsuzun demişsin hamile olduğun için mi mutsuzsun
 
Merhaba kızlar çok kararsızdım bu konuyu açıp açmama konusunda, yanlış anlaşılmaktan korkuyorum, ama belki yazıp rahatlarım diye düşündüm. Uzun olabilir bilmiyorum, teşekkür ederim şimdiden. Lütfen bana da bir yol önerin.
Kafam beynim çorba gibi çok aptalca şeyler düşünüp duruyorum.

Evliliğimde 4. Seneye giriyoruz, 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızım var. Kızımı çok seviyorum,ve bir anne olarak layıkı ile yetiştirmek için kendi çapımda elimden geleni yapıyorum.
Geçen yıl aşırı titreme ve halsizlik şikayetiyle doktora gittim, hipertiroidi, zehirli guatr ve timus hiperplazisi (göğüs tahtasında bi organmış ve büyüyormuş), üçü aynı anda teşhis edildi, testler tahliller radyasyon tedavisi derken kızımı memeden kesmek zorunda olduğumuz söylendi, 15 gün yaklaşamadım, annem baktı. Rahatsızlığımdan çok kızımı emzirememek beni bunalıma soktu, kendimi suçladım, pişman oldum hastaneye gittiğime falan neyse 2 ay gibi bir sürede atlattık çok şükür. Ama rahatsızlığım devam ediyor.
Geçen ay 2.5 aylık hamile olduğumu öğrendim, korunmama rağmen.
Üstüne regl olma falan durumları , hiç farkedemedik. Kullandığım ilaçlar C kategorisinde olduğu için özürlü olma ihtimali var denildi, kontroller testler takipler derken dün son olarak ayrıntılı ultrason a girdim, çocukta bir problem yokmuş çok şükür zarar vermemiş ilaçlarım. Ama gelin görün ki ben çok soğudum :KK43:
Oğlum olacağını öğrendim bu arada, bilmiyorum çok fazla yıpratıyorum kendimi. Soğuduğumu düşünmemin BAZI sebepleri şunlar ;
1-) Biz 5 kız kardeşiz bir erkek kardeşimiz var sonuncu, ona çok daha fazla ilgi gösterildi, benim ailem tek oğulları olduğu için erkek çocuklarını farklı bir seviyorlar. Eşimin ailesi de sülalecek düşkün erkek çocuğuna, dün cinsiyetini onlara söylediğimde sevinçlerini görmenizi isterdim keşke videoya çekseymişim, sanki önceki doğurduğum mutant, bu insan gibi bi acayip ayırıma şimdiden girdiler. 2-) Eşim sevinemiyor farkındayım 2 çocuğa, çünkü maddi hesapları daha önemli onun için (bu konuyu ayriyetten açmayı düşünüyorum).
Bu yüzden çok ilgisiz, düşüncesiz davranıyor , çok üzülüyorum.
3-) Kızımda hamileliğim normal seyretti, hiç bir şikayetim olmadı, hamilelik süreci yaşamadım diyebilirim, güzeldi herşey.
4-) Bu hamilelik dolayısıyla ilaçlarım değiştirildi, dozu düştü ve bende fazla etki göstermiyor, öyle aman aman bir şikayetim yok ama önceki ilaçlarımı kullanmaya devam etsem daha iyi olacağım biliyorum,
Gebelikte tiroidler daha dalgalı olduğundan bu çocuğu doğduğunda veya ilerleyen aylarda emzirememe durumum olabilir.
5-) Bu bebekle ilgilenmeye çalışırken kızıma yetememekten , veya kızımı önplanda tutmaya çalışırken oğluma yetişememekten, sevmemekten korkuyorum.
Çok çaresizim, heyet raporu ile bebeği aldırma şansım var, günaha girmekten çok korkuyorum, Allah'tan korkuyorum.
Ben bu kadar korkup herşeyi göze alıp alışma derdindeyim ama eşimin bu umrunda bile değil farkındayım , hevesimi kırıyor sürekli ama isim koyma konusuna gelince aslan kesiliyor. Hakkı olmadığını biliyorum, çünkü bu kadar badire yi tek başıma yüklenip devam ediyorum , ama o yangına körükle gidiyor daha fazla soğuyorum.
Ne yapmalıyım sizce, oğlumu sevmek istiyorum ne olursa olsun, bunca yaşadıklarım bir anda oldu sanki oyüzden çok yorgun hissediyorum kendimi.
Fikirlerinize ihtiyacım var özellikle benim gibi kızı olup tekrar erkek evlat sahibi olan hanımlar içime su serpin ne olur,
Çok karışığım ne düşüneceğimi ne yapacağımı şaşırdım , yoruldum ,sersem tavuk gibiyim. :KK43: :KK43:
Butun bu yasananlar da en masumu karninizdaki bebek ve sadece size muhtac! Esinize, ailesine ya da psikolojinize yenilerek oglunuza kiymayin! İlk firsatta lutfen bir psikologa gidin, mumkunse esiniz de sizinle gelsin. Umarim hersey duzelir. Allah yavrularinizla guzel bir omur nasip etsin.
 
X