Hayatı mahveden YAYGIN ANKSİYETEDEN kurtulalım artık!

okutman

Üye
Kayıtlı Üye
21 Ekim 2017
4
6
37
merhaba arkadaşlar bende yaklaşık 10 yıldır yaygın anksiyete bozukluğu var. gereksiz yere aşırı korku ve endişe duyuyorum. ilk yıllar ne yaşadığımı bilemediğim için her defasında çıldırıyorum herhalde diyerek kendimi acile atıyordum. yerimde duramıyorum aşırı bir andrenalin korku boşalması. ardından bir diyajem yapıp gönderiyorlardı. canıma tak ettiği bir dönemde bir öğrencimin tavsiyesi ile NLP Üsküdar hastanesine gittim. eeg çekildikten ilk teşhisi orada aldım. serotonin hormonu vücudumda cok fazla emiliyordu ve ben de bazı durumlar karısında yoksunluktan ataklar yasıyordum. Doktorum paxeraya başladı. sonra 7 yıl boyunca paxera kullandım büyük ölçüde rahattım. çok pozitif, neşeli bir insan olarak bilinirim çevremde. insanlara yardım etmeyi çok severim, birçok sosyal projede görev aldım. ara ara anksiyete ataklarım oluyordu bazı durumlarda (mesela acilde serum takıldığında yatmaktan bunalınca, otobüsle uzun yolculuğa çıkıp gece uyuyamayınca gibi) o zamanlarda ativan kullanıp atlatıyordum. 2 yıldır evliyim. bebek istediğimiz için ilacı kısmen yavas yavas kestim. başlarda idare ediyor gibiydim ama suan hayatım durma noktasına geldi. her sabaha kaygı ile uyanıyorum. beynim uyusuyor kalbim cok hızlı atıyor. her şey cok anlamsız geliyor. konsantre olamıyorum. tv sesini bile duymak istemiyorum. artık anksiyeteden kaygı duyar hale geldim bir kısır döngüye girdi. ben hiçbir şey yapamam, yalnız şehir dışına çıkamam, vb saçma sapan her şeyden endişe duyar haldeyim. en kötüsü de her sabaha böyle uyanıp bütün günü bu berbat hislerle çarpıntı uyuşmalarla geçiriyorum. Sadece derse girip çıkıyorum ve hemen eve geliyorum hiçbir sosyal yasantım, keyfim huzurum kalmadı. psikoterapi, nefes terapisi, regresyon terapisi her şeyi önerdiler ama suan biliş düzeyim buna uygun değil ailem cok destek oluyor ama ben hiçbir şeyi duymuyorum. bilincim duyuyor, o an anlamlandırıyor doğru söylüyorlar, bak şükredecek ne cok sey var diyorum kendime ama sonra anında yine kaygılar korku uyusukluk başlıyor. bilinçaltım beni duymuyor. sanki içimde bir adam sürekli benimle konusuyor. bugün doktorumu aradım ve paxeraya geri başladık. benimle aynı duygu durumunu paylaşanlar var mı? akla ve mantığa uygun ne gibi çözümler üretebiliriz. Bizi en iyi biz anlarız.
 
Oncelikle qecmis olsun
Ben de ayni dertten muzdaribim maalesef 3 ay once ilaci biraktim 4 aydir da terapi goruyorum bende depresyon da war hicbisey yapmak istemiyorum kendimi degersiz hissediyorum hersey cok sıkıcı geliyo
 
ben dün doktorumun kontrolünde paxeraya geri döndüm cünkü hayatım bitmiş durumdaydı. terapiler hiç işe yaramıyordu cünkü beynim uyusmus durumdaydı. söylenenler o an tesir ediyordu ama karsımdaki sustuğu an tekrar bilinçaltım konusmaya baslıyordu. beynimin uyusması kalbimin sürekli çarpması hep bir endişe, ve değersizlik acizlik hissi. ben hiçbir şey yapamam tek basıma bir başka sehre gidemem. yalnız olma korkusu vs vs birçok saçma ama o an asla akıldan atılamayan hisler. bunlar tamamen beyindeki serotonin hormonunun dibe vurması bunun karsısında da adrenalin, beta-karbolin ve flumazenil gibi endişe korku veren hormonların fışkırması. ben bunca sene de sunu anladım ki paxera benim hayatımın olmazsa olmazı artık. siz bilişsel terapi mi alıyorsunuz?
 
Dinamik psikoterapi ve bilissel dawranisci terapi benimkisi
Cok cok etki etmiyo qibi hissediyorum bende bazen birakmak istiyorum
Bazen faydali olduqunu dusunuyorum araftayim bu konuda
Yarin yine terapim war
 
ben dün doktorumun kontrolünde paxeraya geri döndüm cünkü hayatım bitmiş durumdaydı. terapiler hiç işe yaramıyordu cünkü beynim uyusmus durumdaydı. söylenenler o an tesir ediyordu ama karsımdaki sustuğu an tekrar bilinçaltım konusmaya baslıyordu. beynimin uyusması kalbimin sürekli çarpması hep bir endişe, ve değersizlik acizlik hissi. ben hiçbir şey yapamam tek basıma bir başka sehre gidemem. yalnız olma korkusu vs vs birçok saçma ama o an asla akıldan atılamayan hisler. bunlar tamamen beyindeki serotonin hormonunun dibe vurması bunun karsısında da adrenalin, beta-karbolin ve flumazenil gibi endişe korku veren hormonların fışkırması. ben bunca sene de sunu anladım ki paxera benim hayatımın olmazsa olmazı artık. siz bilişsel terapi mi alıyorsunuz?
paxera ile gebelik olmuyor mu?
gebelik isteğini dr a söyledn mi
 
evet paxera ile gebelik olmuyor. bugün kliniğe gittim paxera yerine lustral e başladık. gebelikte zor durumda kullanılabiliyormus. bakalım bünyem nasıl tepki verecek. aynı zamanda davranışçı psikoterapi alacağım. İstanbulda yasıyorum. NPüsküdar kliniğine gidiyorum.
 
evet paxera ile gebelik olmuyor. bugün kliniğe gittim paxera yerine lustral e başladık. gebelikte zor durumda kullanılabiliyormus. bakalım bünyem nasıl tepki verecek. aynı zamanda davranışçı psikoterapi alacağım. İstanbulda yasıyorum. NPüsküdar kliniğine gidiyorum.
İnşallah faydasınız görürsün , terapi seansları ne kadar ? Ben de haftaya başlayacağın ofelya thomas a, iple çekiyprum içimdekileri anlatmak için , çünkü eşime ağır geliyo , tahammülü yok gibi davranıyor , beni sinirlendiriyor , istemem ama beni eleştirdiği her konuyu yaşayacak diye düşünüyorum ....
 
offf yaşayan bilir ne zor durumdur o anksiyete çok ağır yaşadım ben oturamıyordum gece 11 gibi uyku ilacımı alırdım sabah 9da uyanırdım taki gece 11 e kadar...ve ben hep evin içinde yürürdüm bişi de yiyemezdim iştahsızlık hatsafhada yürümekten bacaklarda kemiklerde ağrılar oluşmaya başladı doktorum baktı böyle olmuyo tabi paxil de alıyodum gündüz ek olarak anksiyete giderici xanax verdi yeşil reçete zaten öyle dışarıdan alınmıyo yarım attığım gibi yarım saat içinde kendime geldim sonra 1 ay tek kullandım fazla kullanmak iyi değil xanaxı doktorum kesti ama paxile ve gece aldığım uyku ilacıma devam ediyorum şükür iyiyim bırakınca ne olacak bilmiyorum yani ne yaşadığınızı bilirim gebelikte de keşke kullanılıcak ilaçlar olsa hep düşünürüm çünkü bir gün gebelik olsa ne yaparım diye
 
offf yaşayan bilir ne zor durumdur o anksiyete çok ağır yaşadım ben oturamıyordum gece 11 gibi uyku ilacımı alırdım sabah 9da uyanırdım taki gece 11 e kadar...ve ben hep evin içinde yürürdüm bişi de yiyemezdim iştahsızlık hatsafhada yürümekten bacaklarda kemiklerde ağrılar oluşmaya başladı doktorum baktı böyle olmuyo tabi paxil de alıyodum gündüz ek olarak anksiyete giderici xanax verdi yeşil reçete zaten öyle dışarıdan alınmıyo yarım attığım gibi yarım saat içinde kendime geldim sonra 1 ay tek kullandım fazla kullanmak iyi değil xanaxı doktorum kesti ama paxile ve gece aldığım uyku ilacıma devam ediyorum şükür iyiyim bırakınca ne olacak bilmiyorum yani ne yaşadığınızı bilirim gebelikte de keşke kullanılıcak ilaçlar olsa hep düşünürüm çünkü bir gün gebelik olsa ne yaparım diye
Of of offff neler yaşamışsın , şanslısın ki anlayan dr a denk gelmişsin, terapi aldın mı ?
 
merhaba arkadaşlar bende yaklaşık 10 yıldır yaygın anksiyete bozukluğu var. gereksiz yere aşırı korku ve endişe duyuyorum. ilk yıllar ne yaşadığımı bilemediğim için her defasında çıldırıyorum herhalde diyerek kendimi acile atıyordum. yerimde duramıyorum aşırı bir andrenalin korku boşalması. ardından bir diyajem yapıp gönderiyorlardı. canıma tak ettiği bir dönemde bir öğrencimin tavsiyesi ile NLP Üsküdar hastanesine gittim. eeg çekildikten ilk teşhisi orada aldım. serotonin hormonu vücudumda cok fazla emiliyordu ve ben de bazı durumlar karısında yoksunluktan ataklar yasıyordum. Doktorum paxeraya başladı. sonra 7 yıl boyunca paxera kullandım büyük ölçüde rahattım. çok pozitif, neşeli bir insan olarak bilinirim çevremde. insanlara yardım etmeyi çok severim, birçok sosyal projede görev aldım. ara ara anksiyete ataklarım oluyordu bazı durumlarda (mesela acilde serum takıldığında yatmaktan bunalınca, otobüsle uzun yolculuğa çıkıp gece uyuyamayınca gibi) o zamanlarda ativan kullanıp atlatıyordum. 2 yıldır evliyim. bebek istediğimiz için ilacı kısmen yavas yavas kestim. başlarda idare ediyor gibiydim ama suan hayatım durma noktasına geldi. her sabaha kaygı ile uyanıyorum. beynim uyusuyor kalbim cok hızlı atıyor. her şey cok anlamsız geliyor. konsantre olamıyorum. tv sesini bile duymak istemiyorum. artık anksiyeteden kaygı duyar hale geldim bir kısır döngüye girdi. ben hiçbir şey yapamam, yalnız şehir dışına çıkamam, vb saçma sapan her şeyden endişe duyar haldeyim. en kötüsü de her sabaha böyle uyanıp bütün günü bu berbat hislerle çarpıntı uyuşmalarla geçiriyorum. Sadece derse girip çıkıyorum ve hemen eve geliyorum hiçbir sosyal yasantım, keyfim huzurum kalmadı. psikoterapi, nefes terapisi, regresyon terapisi her şeyi önerdiler ama suan biliş düzeyim buna uygun değil ailem cok destek oluyor ama ben hiçbir şeyi duymuyorum. bilincim duyuyor, o an anlamlandırıyor doğru söylüyorlar, bak şükredecek ne cok sey var diyorum kendime ama sonra anında yine kaygılar korku uyusukluk başlıyor. bilinçaltım beni duymuyor. sanki içimde bir adam sürekli benimle konusuyor. bugün doktorumu aradım ve paxeraya geri başladık. benimle aynı duygu durumunu paylaşanlar var mı? akla ve mantığa uygun ne gibi çözümler üretebiliriz. Bizi en iyi biz anlarız.
10 yıl önce noldu a böyle oldun
 
Of of offff neler yaşamışsın , şanslısın ki anlayan dr a denk gelmişsin, terapi aldın mı ?
Aynen doktorum iyi en azindan güleryüzlü bi önceki doktorum bayandi hic kimse memnun değildi 1kere gitmistim baktim yok bu bana göre değil dedim sonra zaten bu doktorumu kesfettim diyarbakirda ikamet ediyorum terapi hic almadım daha dogrusu burda var mi bilemiyorum ve hickimseden terapiye dair bisi duymadım genelde burda herkes psikiyatra gidiyor çünkü belli yereler var keske terapi alacagim yeri bilseydim arastiricam bunu
 
Aynen doktorum iyi en azindan güleryüzlü bi önceki doktorum bayandi hic kimse memnun değildi 1kere gitmistim baktim yok bu bana göre değil dedim sonra zaten bu doktorumu kesfettim diyarbakirda ikamet ediyorum terapi hic almadım daha dogrusu burda var mi bilemiyorum ve hickimseden terapiye dair bisi duymadım genelde burda herkes psikiyatra gidiyor çünkü belli yereler var keske terapi alacagim yeri bilseydim arastiricam bunu
İnşalllah gönlüne göre bir terapist bulursun buluruz .... rabbim acil şifalar versin , dışarı çıkarken de evime dönerken de asansör kabusum , avm lerin döner kapısı da aynı ... zaten başka yerde asansör hayal ,,, kısmet bu ya geçen gün avm nin döner kapısı durdu dokuz on kişi bi tarafta kaldık ;((( çok zor ya çok zor , kapı durmadan saliseler önce bunkadar kişi ya burda kalırsak düşüncesi geçiverdi aklımdan o saniye durdu kapı , sıfıra sıfır zerre boşluk yoktu , dakikalar geçmedi
 
terapiler iyi gelmiyor mu

Terapinin faydasi war tabi ama terapi süreci maalesef ki dikenli bi yol aqlaya sizlaya ilerliyoaun bu yolda
Anksiyetem hafifledi depresyonum artti simdi de
Terapstim soqanin katmanlari qibi cözülmeye basliyo bilincaltin dedi bu durumlar normalmis
Kendimi cook aciZ hissediyorum ben yalniz hissediyorum bu aci icimi yakiyo dedim bu duyqunla yuzles aynanin karsisina qec ben aciz biriyim de qerekirse aqla dedi
Ben kolay kolay aqlayamayan kendini kasan bi insanim suan ben acizim diyip aqliyorum
Cözülmeye basliyorum qaliba
Zafere qiden yol sabir qayret we fedakarlik istiyo ....
 
Debbie ford un gölge ... tam ismini hatirlayamadim
Kitabini tawsiye etti terapistim
Siparisini werdim
Size de faydasi olabilur diye dusundum
 
Terapinin faydasi war tabi ama terapi süreci maalesef ki dikenli bi yol aqlaya sizlaya ilerliyoaun bu yolda
Anksiyetem hafifledi depresyonum artti simdi de
Terapstim soqanin katmanlari qibi cözülmeye basliyo bilincaltin dedi bu durumlar normalmis
Kendimi cook aciZ hissediyorum ben yalniz hissediyorum bu aci icimi yakiyo dedim bu duyqunla yuzles aynanin karsisina qec ben aciz biriyim de qerekirse aqla dedi
Ben kolay kolay aqlayamayan kendini kasan bi insanim suan ben acizim diyip aqliyorum
Cözülmeye basliyorum qaliba
Zafere qiden yol sabir qayret we fedakarlik istiyo ....
Çok iyi yol kaybetmişsin ... daha da iyi olacağa benziyor inş . Anksiyetenin geçmesi hayatını baya bi kolaulimtı
 
evet paxera ile gebelik olmuyor. bugün kliniğe gittim paxera yerine lustral e başladık. gebelikte zor durumda kullanılabiliyormus. bakalım bünyem nasıl tepki verecek. aynı zamanda davranışçı psikoterapi alacağım. İstanbulda yasıyorum. NPüsküdar kliniğine gidiyorum.
Aradan yillar gecmis ama bebek sahibi oldunuz mu
 
Oncelikle qecmis olsun
Ben de ayni dertten muzdaribim maalesef 3 ay once ilaci biraktim 4 aydir da terapi goruyorum bende depresyon da war hicbisey yapmak istemiyorum kendimi degersiz hissediyorum hersey cok sıkıcı geliyo
Aynı durumdayım ve ne kadar zorlandığını anlayabiliyorum. Üzerime yapışıp kalmış gibi kurtulamıyorum. Kendimi iyi olan hiçbir şeye layık görmüyorum
 
X