Hayattan bıktım

Papatyakeder · 16 Ağustos 2015

Evet daha kaç yaşındayım ama yaşam zor geliyor,hayatın zorluklarını her şeyin hayallerdeki gibi olmadığını gördüm artık.herkesin okulda denildiği gibi doğustan eşit olmadığını bazılarının hayata önden başladığını..

Arkadaş gibi davranıp başarısızlığınızdan zevk alanını da gördüm,başkalarıyla sizin dedikodunuzu yapanı da,arkadaş konusunda çok şanslı değildim ama erkekler konusunda hiç şanslı değildim,hiç bana değer veren seven olmadı,kimsenin eni olamadım annemin babamın ablamın abimin bile,onlarında yakın arkadaşları var benimkiler gibi değil gerçek olanlardan.en iyi dostum var ama yok gibi ölsem haberi olmaz muhtemelen,arkadaşlarım birbirinden nefret ediyor,herkesin ortamında misafir olan benim hiç bi yere ait olamadım,bi çevrem olmadı,kalabalık bi arkadaş grubum olmadı.Bi kaç yakın arkadaşım bile olmadı neye elimi atsam kurutuyor gibiyim,kimseyle uzun süre konuşamıyorum,genel olarak çekingen biriyim zor arkadaşım oluyor ama kolay bırakıyorum sonra pişman olup yalnızlığıma üzülüyorum,dengesizim egoist diyenlerde çıkmıştı.Son bir yılda hiç mutlu anım olmadı,kronik olarak mutsuzum ben,istediğim hiç bir şey yolunda gitmiyor,başarısızım,tembelim,tünelin ucunda kendim için bir ışık göremiyorum,doğum gününde bile unutulan biriyim ben ve tüm bu psikolojiyle sınava hazırlanmaya çalışıyorum

Bu da benim durumum işte okuyanlara teşekkür ediyorum buraya da yazıyorum çünkü konuşacak dertleşecek tek bir kimsem yok içime atmaktan patlama noktasına geldim, ortadan kaybolsam kimsenin umrunda olmam bana değerli hissettirecek kimsem yok kendimi değerli hissetme konusunda da gördüğünüz üzere iyi değilim tek isteğim şu durumun değişmesi

jjesika · 16 Ağustos 2015

Rabbin var ..

yashikayesi · 16 Ağustos 2015

Sahip olduklarımıza şükretmek gerek..

olive_bluto · 16 Ağustos 2015

Kişi kendiyleyken mutlu değilse ne çok aşık bir adam ne kaliteli bir dost ne de dokuz düvel bir araya gelse onu mutlu edemez. Kendi yalnızlığın bu kadar çekilmez geliyorsa sana işe kendini sevmekle başla. Evet dünya fazla kokuşmuş bazen .hatta haklısın insanlar bazen fazla hayal kırıklığı ama yine de hayat inanılmaz güzel.. Bir köpeğin gıdısını okşamak, okkalı bir kahve , hoş bir kitap, büyülü bir müzik, keyifli bir manzara, temiz bir hava "çok şükür" demek için kafi değil mi:) dışında gelişen olaylara çok da takılma bence..

belinay 222 · 16 Ağustos 2015

Şükret insan olarak doğduğun için okula gidebildiğin elin ayagın olduğu için kendinden kötülerini düşün engelleri var ama mutlular Allah insanı beyin engelli yapmasın işte bu çok kötü karıncadan çiçekten böcekten bile mutlu olanlar var.hep olumsuz düşünüp hayattan huzur bekliyorsun bataklıkta çiçek açarmı hiç...bence psikologtanda yardım alabilirsin

Papatyakeder · 16 Ağustos 2015

olive_bluto .!.:
Kişi kendiyleyken mutlu değilse ne çok aşık bir adam ne kaliteli bir dost ne de dokuz düvel bir araya gelse onu mutlu edemez. Kendi yalnızlığın bu kadar çekilmez geliyorsa sana işe kendini sevmekle başla. Evet dünya fazla kokuşmuş bazen .hatta haklısın insanlar bazen fazla hayal kırıklığı ama yine de hayat inanılmaz güzel.. Bir köpeğin gıdısını okşamak, okkalı bir kahve , hoş bir kitap, büyülü bir müzik, keyifli bir manzara, temiz bir hava "çok şükür" demek için kafi değil mi:) dışında gelişen olaylara çok da takılma bence..

Katılıyorum bu konuda,kendi yalnızlığım hoşuma giderdi eskiden yani kendi kendime bi şeyler yapmak hoşuma giderdi hatta başkalarıyla yapmaktan daha güzel gelirdi.sonra ne değişti de bi anda kötü gelmeye başladı bilmiyorum :KK43:

Papatyakeder · 16 Ağustos 2015

belinay 222 .!.:
Şükret insan olarak doğduğun için okula gidebildiğin elin ayagın olduğu için kendinden kötülerini düşün engelleri var ama mutlular Allah insanı beyin engelli yapmasın işte bu çok kötü karıncadan çiçekten böcekten bile mutlu olanlar var.hep olumsuz düşünüp hayattan huzur bekliyorsun bataklıkta çiçek açarmı hiç...bence psikologtanda yardım alabilirsin

bilmiyorum bi yararı olur mu psikoloğun kendim bile anlamıyorum neden böyle olduğumu :KK43:

EnHarbiKiz · 16 Ağustos 2015

Hayat böyle ışte,zor olacak ki imtihan olsun. Güzel yanlarını düşünmelisin. Bu şekilde kötü yanlarını düşünürsen sürekli sağlık sorunlariyla da ugrasirsin. Hayat zaten zor bir de sen daha çok zorlastirma.

Papatyakeder · 16 Ağustos 2015

EnHarbiKiz .!.:
Hayat böyle ışte,zor olacak ki imtihan olsun. Güzel yanlarını düşünmelisin. Bu şekilde kötü yanlarını düşünürsen sürekli sağlık sorunlariyla da ugrasirsin. Hayat zaten zor bir de sen daha çok zorlastirma.

Güzel şeylerle karşılaşmayalı uzun zaman olduğundan unuttum artık :KK43:

depresyonda mıyım ben

four dahlia · 16 Ağustos 2015

benim ablam da senin gibiydi..ne arkadaşları vardı ne erkek arkadaşı kendini beğenmez ve çekingendi ilkokul ortaokul lise hep yanlız geçti dersleri çok iyidi ama üni ilk girişte kazandı özgüveni yerine geldi etrafında bir sürü arkadaşı oldu bitirdi üni yi ilk kpss girişinde atandı..üni de aşkını buldu biter bitmez evlendi şu an 5 yıllık evli ve 1 çoçuğu var

şunu anlatmak için bu örneği verdim.. iş ortamı ya da üniveriste ortamı gerçekten insanın ufkunu açıyor genişletiyor şu an senin kendini böyle hissetmen normal tamam çok farklı insanlar şimdiden çok güzel arkadşlıkları ortamları olan insanlar var ok ama herkes aynı değil herkesin hayatı kişiliği de aynı değil.. ben ablamın tam tersi insandım ama şu an benden sağlam arkadaşlıkları ortamı güzel bir hayatı var sana tavsiyem çık o psikolojiden derslerine odaklan başarmaya çalış..

Time Traveler · 16 Ağustos 2015

Papatyakeder .!.:
Evet daha kaç yaşındayım ama yaşam zor geliyor,hayatın zorluklarını her şeyin hayallerdeki gibi olmadığını gördüm artık.herkesin okulda denildiği gibi doğustan eşit olmadığını bazılarının hayata önden başladığını..

Arkadaş gibi davranıp başarısızlığınızdan zevk alanını da gördüm,başkalarıyla sizin dedikodunuzu yapanı da,arkadaş konusunda çok şanslı değildim ama erkekler konusunda hiç şanslı değildim,hiç bana değer veren seven olmadı,kimsenin eni olamadım annemin babamın ablamın abimin bile,onlarında yakın arkadaşları var benimkiler gibi değil gerçek olanlardan.en iyi dostum var ama yok gibi ölsem haberi olmaz muhtemelen,arkadaşlarım birbirinden nefret ediyor,herkesin ortamında misafir olan benim hiç bi yere ait olamadım,bi çevrem olmadı,kalabalık bi arkadaş grubum olmadı.Bi kaç yakın arkadaşım bile olmadı neye elimi atsam kurutuyor gibiyim,kimseyle uzun süre konuşamıyorum,genel olarak çekingen biriyim zor arkadaşım oluyor ama kolay bırakıyorum sonra pişman olup yalnızlığıma üzülüyorum,dengesizim egoist diyenlerde çıkmıştı.Son bir yılda hiç mutlu anım olmadı,kronik olarak mutsuzum ben,istediğim hiç bir şey yolunda gitmiyor,başarısızım,tembelim,tünelin ucunda kendim için bir ışık göremiyorum,doğum gününde bile unutulan biriyim ben ve tüm bu psikolojiyle sınava hazırlanmaya çalışıyorum

Bu da benim durumum işte okuyanlara teşekkür ediyorum buraya da yazıyorum çünkü konuşacak dertleşecek tek bir kimsem yok içime atmaktan patlama noktasına geldim, ortadan kaybolsam kimsenin umrunda olmam bana değerli hissettirecek kimsem yok kendimi değerli hissetme konusunda da gördüğünüz üzere iyi değilim tek isteğim şu durumun değişmesi

Sevgili Papatya, mümkün olursa nickini değiştir. Her gördüğünde keder kelimesini okumak zorunda kalma. Biliyorum nickin şu andaki ruh halini yansıtıyor ama sen yine de kendi adını keder koyma.

Sana her cevap veren iyi niyetle verecek bundan eminim. Ama herkes mutsuzluğu bilmeyebilir. Senden daha kötü durumda insanların var olması seni mutlu etmeye yetmez bilirim. Mutlu olmayı seçmenin herkes için mümkün olmadığını da çok iyi biliyorum. O yüzden mutsuz olduğun için kendini suçlama ve bunun için kimseden özür dilemek zorunda hissetme.

Anladığım kadarıyla insanlar seni hayal kırıklığına uğratmış. Yaşın henüz 19, erken başlamışsın. Mutluluğunu ve hayallerini başkalarının eline verirsen mutlaka hayal kırıklığına uğrarsın. İnsanlar bencil yaratıklardır. Herkesin kendi mutluluğu birinci plandadır. Bazen kendi ailen bile böyle davranır.

Seni ne mutlu ediyor? İyi bir eğitim, iyi bir meslek, keyif veren aktiviteler. Küçük de olsa mutlulukları kendi kontrolündeki alanlarda bulmaya çalış. İnsanlar sen beklemeden güzel şeyler yaparlarsa memnun ol ama sakın beklenti içine girme. Kendini mutluluğunun tek sorumlusu yap. Belki işe yarar güzel kızım. Umarım işe yarar.

EnHarbiKiz · 16 Ağustos 2015

Papatyakeder .!.:
Güzel şeylerle karşılaşmayalı uzun zaman olduğundan unuttum artık depresyonda mıyım ben

Depresyon olabilir,kendini onun kucağına bırakma. Hayat o kadar da kötü değil,bakış açını değiştir :KK19:

Durgunperi · 16 Ağustos 2015

Bende bir kaç yıl önceye kadar böyleydim. Ömrüm boyunca babamın bana dayattığı hayatı yaşadım. O istediği zaman üniversitrye gittim onun yüzünden sevmediğim bir mesleği okudum. Okurken de bütün zorlukları yaşadım. Dost kazığının babasını yaşadım. Hep istediğim hayatı başkalarının yaşadığını gördüm. Çok şükür sağlıklıydım ama yetmedi işte. 5 gün önce manyağın birinin beni nasıl kandırdığını öğrendim. Tüm bunlara rağmen rabbime olan inancımdan hiç vazgeçmedim. Hayallerimi süsleyen okulumu okuyacağım yeni bir hayat, yeni umutlar.. varsın kimsen olmasın. Sen, sana yetersin. Senin içinde olmayanı kimse sana veremez. Umut insanın kendi kalbinde. Kendini, çevreni sevmekten vazgeçme. Beklentilerini sıfırla. Kaldır başını güneşini gör. Eğer onu sen söndürürsen bir daha kimse yakamaz. Tünelde değilsin, güneşin hep kalbinde. Lütfen farkına var.

Papatyakeder · 16 Ağustos 2015

SaTu ST .!.:
benim ablam da senin gibiydi..ne arkadaşları vardı ne erkek arkadaşı kendini beğenmez ve çekingendi ilkokul ortaokul lise hep yanlız geçti dersleri çok iyidi ama üni ilk girişte kazandı özgüveni yerine geldi etrafında bir sürü arkadaşı oldu bitirdi üni yi ilk kpss girişinde atandı..üni de aşkını buldu biter bitmez evlendi şu an 5 yıllık evli ve 1 çoçuğu var

şunu anlatmak için bu örneği verdim.. iş ortamı ya da üniveriste ortamı gerçekten insanın ufkunu açıyor genişletiyor şu an senin kendini böyle hissetmen normal tamam çok farklı insanlar şimdiden çok güzel arkadşlıkları ortamları olan insanlar var ok ama herkes aynı değil herkesin hayatı kişiliği de aynı değil.. ben ablamın tam tersi insandım ama şu an benden sağlam arkadaşlıkları ortamı güzel bir hayatı var sana tavsiyem çık o psikolojiden derslerine odaklan başarmaya çalış..

Gerçekten umutlandırdınız beni bu halde çok çok teşekkür ederim

Papatyakeder · 16 Ağustos 2015

Time Traveler .!.:
Sevgili Papatya, mümkün olursa nickini değiştir. Her gördüğünde keder kelimesini okumak zorunda kalma. Biliyorum nickin şu andaki ruh halini yansıtıyor ama sen yine de kendi adını keder koyma.

Sana her cevap veren iyi niyetle verecek bundan eminim. Ama herkes mutsuzluğu bilmeyebilir. Senden daha kötü durumda insanların var olması seni mutlu etmeye yetmez bilirim. Mutlu olmayı seçmenin herkes için mümkün olmadığını da çok iyi biliyorum. O yüzden mutsuz olduğun için kendini suçlama ve bunun için kimseden özür dilemek zorunda hissetme.

Anladığım kadarıyla insanlar seni hayal kırıklığına uğratmış. Yaşın henüz 19, erken başlamışsın. Mutluluğunu ve hayallerini başkalarının eline verirsen mutlaka hayal kırıklığına uğrarsın. İnsanlar bencil yaratıklardır. Herkesin kendi mutluluğu birinci plandadır. Bazen kendi ailen bile böyle davranır.

Seni ne mutlu ediyor? İyi bir eğitim, iyi bir meslek, keyif veren aktiviteler. Küçük de olsa mutlulukları kendi kontrolündeki alanlarda bulmaya çalış. İnsanlar sen beklemeden güzel şeyler yaparlarsa memnun ol ama sakın beklenti içine girme. Kendini mutluluğunun tek sorumlusu yap. Belki işe yarar güzel kızım. Umarım işe yarar.

Ne kadar güzel yazmışsınız bunu kaydedip devamlı okuyacağım,tam olarak anlamışsınız gibi hissetim okurken iyi ki cevap yazdınız anlamı çok büyük şuan şu cümlelerin teşekkür ederim

Papatyakeder · 16 Ağustos 2015

Durgunperi .!.:
Bende bir kaç yıl önceye kadar böyleydim. Ömrüm boyunca babamın bana dayattığı hayatı yaşadım. O istediği zaman üniversitrye gittim onun yüzünden sevmediğim bir mesleği okudum. Okurken de bütün zorlukları yaşadım. Dost kazığının babasını yaşadım. Hep istediğim hayatı başkalarının yaşadığını gördüm. Çok şükür sağlıklıydım ama yetmedi işte. 5 gün önce manyağın birinin beni nasıl kandırdığını öğrendim. Tüm bunlara rağmen rabbime olan inancımdan hiç vazgeçmedim. Hayallerimi süsleyen okulumu okuyacağım yeni bir hayat, yeni umutlar.. varsın kimsen olmasın. Sen, sana yetersin. Senin içinde olmayanı kimse sana veremez. Umut insanın kendi kalbinde. Kendini, çevreni sevmekten vazgeçme. Beklentilerini sıfırla. Kaldır başını güneşini gör. Eğer onu sen söndürürsen bir daha kimse yakamaz. Tünelde değilsin, güneşin hep kalbinde. Lütfen farkına var.

Ne güzel değiştirmişsiniz istediğiniz gibi,iyi ki buraya yazmışım çok güzel cevaplar aldım az da olsa kendime gelebilceğimi hissettim,eskisi gibi olabileceğimi

Time Traveler · 16 Ağustos 2015

Papatyakeder .!.:
Ne kadar güzel yazmışsınız bunu kaydedip devamlı okuyacağım,tam olarak anlamışsınız gibi hissetim okurken iyi ki cevap yazdınız anlamı çok büyük şuan şu cümlelerin teşekkür ederim

Anladım da o yüzden güzel kızım. Dertleşmek istersen bana her zaman özelden ulaşabilirsin.

merve96 · 16 Ağustos 2015

Papatyakeder .!.:
Evet daha kaç yaşındayım ama yaşam zor geliyor,hayatın zorluklarını her şeyin hayallerdeki gibi olmadığını gördüm artık.herkesin okulda denildiği gibi doğustan eşit olmadığını bazılarının hayata önden başladığını..

Arkadaş gibi davranıp başarısızlığınızdan zevk alanını da gördüm,başkalarıyla sizin dedikodunuzu yapanı da,arkadaş konusunda çok şanslı değildim ama erkekler konusunda hiç şanslı değildim,hiç bana değer veren seven olmadı,kimsenin eni olamadım annemin babamın ablamın abimin bile,onlarında yakın arkadaşları var benimkiler gibi değil gerçek olanlardan.en iyi dostum var ama yok gibi ölsem haberi olmaz muhtemelen,arkadaşlarım birbirinden nefret ediyor,herkesin ortamında misafir olan benim hiç bi yere ait olamadım,bi çevrem olmadı,kalabalık bi arkadaş grubum olmadı.Bi kaç yakın arkadaşım bile olmadı neye elimi atsam kurutuyor gibiyim,kimseyle uzun süre konuşamıyorum,genel olarak çekingen biriyim zor arkadaşım oluyor ama kolay bırakıyorum sonra pişman olup yalnızlığıma üzülüyorum,dengesizim egoist diyenlerde çıkmıştı.Son bir yılda hiç mutlu anım olmadı,kronik olarak mutsuzum ben,istediğim hiç bir şey yolunda gitmiyor,başarısızım,tembelim,tünelin ucunda kendim için bir ışık göremiyorum,doğum gününde bile unutulan biriyim ben ve tüm bu psikolojiyle sınava hazırlanmaya çalışıyorum

Bu da benim durumum işte okuyanlara teşekkür ediyorum buraya da yazıyorum çünkü konuşacak dertleşecek tek bir kimsem yok içime atmaktan patlama noktasına geldim, ortadan kaybolsam kimsenin umrunda olmam bana değerli hissettirecek kimsem yok kendimi değerli hissetme konusunda da gördüğünüz üzere iyi değilim tek isteğim şu durumun değişmesi

Canım hepsi bir yana ama doğumgününde unutulmanın ne demek olduğunu iyi bilirim. Sırf bu yüzden zaten yüksek olan anksiyetem bir anda tavan yapmıştı, tam da sınava az kalmışken. Psikoloğa bile gittim sırf bu yüzden, günlerce değersiz olduğumu düşündüm. Ama şimdi ne diyorum biliyor musun? Hiç kimse değmez kendini üzmeye. Onlar kim ki, sen özelsin, sana değer vermeyene sen de verme. Ve asla alınganlık yapma, bunu çok geç öğrendim. Alınganlık yerine ne yap biliyor musun; bir kenara yaz, zamanı gelince sen de aynısını yap. Acımasızlık değil bu, korkma. Ben tüm arkadaşlarıma doğumgünlerinde sürprizler yapardım, hediyeler alırdım ama bana karşılığında ne yaptılar biliyor musun? HİÇ. Hatırlamadılar bile. Sana kötü şeyler yaşatanlara asla değer verme ama hayatından da çıkarma, çıkar dünyasında yaşıyoruz. Tabi bu insanlar dışında iyi birkaç dostun olacak, eminim şu sınav stresinden sonra gerçekten iyi arkadaşlar bulacaksın. Eğer desteğe ihtiyacın olursa bir mesaj kadar uzağındayım canım :)

olive_bluto · 16 Ağustos 2015

Papatyakeder .!.:
Katılıyorum bu konuda,kendi yalnızlığım hoşuma giderdi eskiden yani kendi kendime bi şeyler yapmak hoşuma giderdi hatta başkalarıyla yapmaktan daha güzel gelirdi.sonra ne değişti de bi anda kötü gelmeye başladı bilmiyorum

Belki de insanların fikirlerini çok önemsemeye başladın. İnsanlar hep konuşur hep eleştirir sonuçta. Ama seni senin değer verdiğin ölçüde üzebilirler

Papatyakeder · 16 Ağustos 2015

olive_bluto .!.:
Belki de insanların fikirlerini çok önemsemeye başladın. İnsanlar hep konuşur hep eleştirir sonuçta. Ama seni senin değer verdiğin ölçüde üzebilirler

Olabilir eskiden daha özgürdüm yalnızlık eşittir huzur demekti şimdiyse korkuyorum

Hayattan bıktım

Yeni Üye

Aktif Üye

Üye

Dur bakalım mevla neyler, neylerse güzel eyler 🙏

Mutluluk senin elinde :)

Yeni Üye

Yeni Üye

Mikemmel Üye

Yeni Üye

Bir bedende 5 kalptik :))

Hope is a good thing and no good thing ever dies

Mikemmel Üye

+=

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Hope is a good thing and no good thing ever dies

Aktif Üye

Dur bakalım mevla neyler, neylerse güzel eyler 🙏

Yeni Üye

Benzer Konular