Her ay her ay biktim!

tatlialirim

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2015
6.122
8.491
Merhabalar,
Su an cok pismanim. Elimde degil ama. Bana her ay bu olanlardan biktim gercekten. Konu her ay regl döneminde tam anlamiyla delirmem. Birkac gün ya da bir hafta öncesinden birseyler oluyor bana. Hayattan soguyorum, asiri sinirli oluyorum. Kendime faydam olmuyor. Kücük bir cocugum var. Aglarken bana bakti ve o da aglamaya basladi dün. Ben bunu nasil yaparim.. Iki üc gün bu halim devam etti. Cocugum benim yüzümden huzursuzlasti, gece bagirmalar falan. Su an atlattim ve birden hersey normale döndü. Nasil o hale geldim su an anlamiyorum.
Cok pismanim. Cocugumu üzdügüm icin cook pismanim. Esimle aram bozuldu. Tam anlamiyla cekilmez biri oluyorum. Nerdeyse her ay bu dönemlerde kavga ediyorum sürekli esimle. Cok sinirli ve hassas oluyorum.
Esimle tartirsirken bu konuyu acmistim hormonlarima mi baktirsam diye.. O da hap mi verecekler ne olacak gercekten hastamisin gibisine birseyler dedi. Anlamiyor acikcasi. Ama doktora gidecegim. Bu halim yüzünden cocuguma zarar gelmesini istemiyorum. Hicbirseye katlanamaz hale geliyorum. Kendimi öldürebilirim bile o anki sinirle. Bunu yasayan var mi hic? Peki cözümü?..
Gercekten su an kendimi berbat hissediyorum. Cocugumu üzdüm, esimle tartistim ve isin en sacma tarafi sanki o sinirli kisi ben degilim su an. Hersey normale döndü ben hasta olunca.
Kadin olmak cok zor. Bu neden her ay bu sekilde oluyor kendimden utanir oldum cocuguma karsi. Bakislarini unutamiyorum. Karsisinda aglamak zorunda kalmam su an düsündükce cok zoruma gidiyor.
Kizlar bana bu konuda biraz moral verin. Caresi varsa da yazin. Bu sinirsel büyük degisiklikler beni bitiriyor. Su an toparlanmaya calisiyorum. Sadece cocugumun o bakislari beni bitirmeye yetiyor.
 
Boylesini hiç duymamıştım..

Acaba bitkisel insanı yatıştıran bişeyler mi ıcsen bu günlerde..

parkbyull parkbyull un dedesine pasiflora veriyorlarmış adam pamuk gıbı oluyormus..

Bende bugun bunu arastırcaktım neymış dıye..denk geldi yazım dedim sanada..

Gecmış olsun..
 
Boylesini hiç duymamıştım..

Acaba bitkisel insanı yatıştıran bişeyler mi ıcsen bu günlerde..

parkbyull parkbyull un dedesine pasiflora veriyorlarmış adam pamuk gıbı oluyormus..

Bende bugun bunu arastırcaktım neymış dıye..denk geldi yazım dedim sanada..

Gecmış olsun..

dedeye verilen sey bende ise yarar mi ki. Adet olmaya yakin böyle oluyorum. Gidecegim doktora ama su an rahatlamaya ihtiyacim var. Deliriyor muyum, aklimi kaciracagim. Bu dengesizlik ne ya =(
 
PMS yani Adet Öncesi Sendromu gerçek bir rahatsızlıktır. Sizinki biraz daha ağır geçiyor sanırım. Anlattığınız semptomlara göre sizde PMDD yani Adet Öncesi Disforik Bozukluk olabilir, ki bu Adet Öncesi Sendromunun çok ağır seyreden çeşidi. Anlattığınız gibi hem sizin için çok zor, hem de çevrenizdekiler için. Hayat kalitenizi bu denli düşürdüğüne ve sizi intiharı düşünecek hale getirdiğine göre mutlaka doktora gidin. Tedavide antidepresanlar, doğum kontrol hapları, bitkisel takviyeler kullanılabiliyor. Belki yediklerinize dikkat etmeniz gerekebilir.

Bazen vücutta adet öncesi yaşanan hormon değişiklikleri zaten var olan depresyon veya anksiyete gibi rahatsızlıkları tetikleyebiliyor. O bakımdan belki bir psikologa gitmek isteyebilirsiniz. Geçmiş olsun.
 
dedeye verilen sey bende ise yarar mi ki. Adet olmaya yakin böyle oluyorum. Gidecegim doktora ama su an rahatlamaya ihtiyacim var. Deliriyor muyum, aklimi kaciracagim. Bu dengesizlik ne ya =(
Dede de insan sonuçta:)
Hani o olmaz başka bile olur..
Galıba sarı kantaron da ınsanı rahatlatıyordu..

Google da araştırmak lazım..benımde bılgım yok
 
her insanın hayatta böyle anları olabilir. tek değilsiniz önce bunu demek istiyorum.
bir psikiyatriste danışın ve ilaçlarınızı aksatmadan kullanın bence.
ayrıca o dönemde hormonlarınız ne alemde, neler oluyor ona da bir baktırın.
o dönemde sinirli olmak normal ama sizinki aşırı oluyor sanırım.
 
PMS yani Adet Öncesi Sendromu gerçek bir rahatsızlıktır. Sizinki biraz daha ağır geçiyor sanırım. Anlattığınız semptomlara göre sizde PMDD yani Adet Öncesi Disforik Bozukluk olabilir, ki bu Adet Öncesi Sendromunun çok ağır seyreden çeşidi. Anlattığınız gibi hem sizin için çok zor, hem de çevrenizdekiler için. Hayat kalitenizi bu denli düşürdüğüne ve sizi intiharı düşünecek hale getirdiğine göre mutlaka doktora gidin. Tedavide antidepresanlar, doğum kontrol hapları, bitkisel takviyeler kullanılabiliyor. Belki yediklerinize dikkat etmeniz gerekebilir.

Bazen vücutta adet öncesi yaşanan hormon değişiklikleri zaten var olan depresyon veya anksiyete gibi rahatsızlıkları tetikleyebiliyor. O bakımdan belki bir psikologa gitmek isteyebilirsiniz. Geçmiş olsun.

Isin asli cocugumu elimden alirlar korkusu. Yurt disindayim ve hazir bahane bulup sen bakamazsin cocuga deyip elimden alirlar korkusu. Sadece birkac gün sürüyor normal biriyim. Ama iste adete yakin hayattan soguyorum. Problem promlemi acti resmen. Bu yüzden doktora giderim de cocugumu alirlar diye cocukca bir inanisa girdim. Oluyor öyle seyler cünkü. Bilemiyorum. Saclamiyorum su an da zaten =(
 
Bende hassas oluyorum hersey batıyor sanki .. hasta olunca da geçiyoro_O

Ben genellikle o günlerde eve kapanirim sevdiğim şeyleri yapmaya gayret gösteririm hatta kendimi şimartirim .. çikolata cips vs.
 
Isin asli cocugumu elimden alirlar korkusu. Yurt disindayim ve hazir bahane bulup sen bakamazsin cocuga deyip elimden alirlar korkusu. Sadece birkac gün sürüyor normal biriyim. Ama iste adete yakin hayattan soguyorum. Problem promlemi acti resmen. Bu yüzden doktora giderim de cocugumu alirlar diye cocukca bir inanisa girdim. Oluyor öyle seyler cünkü. Bilemiyorum. Saclamiyorum su an da zaten =(
Hangi ülkedesiniz bilmiyorum ama isterseniz önce bir araştırın. PMDD ciddi sinir hastalığı kategorisine giriyor mu? Bu sebeple çocuğunuzu alacaklarını sanmıyorum ama yanlış yönlendirmeyeyim.
 
Hangi ülkedesiniz bilmiyorum ama isterseniz önce bir araştırın. PMDD ciddi sinir hastalığı kategorisine giriyor mu? Bu sebeple çocuğunuzu alacaklarını sanmıyorum ama yanlış yönlendirmeyeyim.

Emin olsam hemen giderim. Cocuguma bir zararim yok ama yine de korkuyorum elimden almalarindan cünkü yapiyorlar öyle seyler. Yine de doktora gidecegim almazlar herhalde ayda birkac günlük olan birsey icin deli tanisi koyamazlar herhalde =( off
 
Isin asli cocugumu elimden alirlar korkusu. Yurt disindayim ve hazir bahane bulup sen bakamazsin cocuga deyip elimden alirlar korkusu. Sadece birkac gün sürüyor normal biriyim. Ama iste adete yakin hayattan soguyorum. Problem promlemi acti resmen. Bu yüzden doktora giderim de cocugumu alirlar diye cocukca bir inanisa girdim. Oluyor öyle seyler cünkü. Bilemiyorum. Saclamiyorum su an da zaten =(

Öyle şeyler oluyor da durum sizler arasında biraz abartılıyor. O kadar kolay bir uygulama değil. Düzenli aile hayatı olan bir eve kimse dokunmuyor. ve ev hayatında bir eksiklik görüldü mü aile bunun giderilmesi konusunda uyarılıyor. Siz düzeltmeniz gereken bir durumda inatla direnirseniz sona yaklaşıyorsunuz. Psikiyatrik rahatsızlığı olan annelerin tedaviyi alsatmaması beklenir mesela. Sizin yaşadığınız basit bir kaygı bozukluğu bu sınıfa bile girmez. Çoğumuzda olan şeyler çünkü :)
 
Öyle şeyler oluyor da durum sizler arasında biraz abartılıyor. O kadar kolay bir uygulama değil. Düzenli aile hayatı olan bir eve kimse dokunmuyor. ve ev hayatında bir eksiklik görüldü mü aile bunun giderilmesi konusunda uyarılıyor. Siz düzeltmeniz gereken bir durumda inatla direnirseniz sona yaklaşıyorsunuz. Psikiyatrik rahatsızlığı olan annelerin tedaviyi alsatmaması beklenir mesela. Sizin yaşadığınız basit bir kaygı bozukluğu bu sınıfa bile girmez. Çoğumuzda olan şeyler çünkü :)

bu doktor isini ertelemiz bu yüzden aslinda. biliyorum birsey olmayacagini aslinda ama insan nasil korkuyor söz konusu yavrusu olunca. En ufak ihtimaller bile gözünde büyüyor insanin.
Gideyim de tedavi olayim. Iki üc gün icinde böyle bir insana, kendime bile katlanamiyorum cünkü
 
doktora gitmekten bu yüzden korkuyorsanız tatil için türkiyeye geldiğinizde burada ki bir doktora görünün.o kadar bekleyemem derseniz de oradaki doktora bu kadar açık anlatmayın.intihar etme hissi geliyor falan demeyin.mutsuzlaşıyorum , biraz huysuzlaşıyorum diye anlatın.vereceği hafif bir antidepresan ve sizin kendi kendinizi kontrol etmeye alışmanız işi çözebilir.ya da o günler geldiği zaman kendinizi sokaklara vurun.dışarı aın kendinizi.elinizden geldğince yalnız kalın.bol bol yürüyüp kendinizi yorun.eve gelip papatya çayınızı için.belki yorgunluktan çatacak delirecek haliniz kalmaz
 
Bende her ay aynı dertten muzdarip haldeydim çok ama çok sinirliydim. Bir psikiyatriye göründüm lakin regl dönemlerimde kullanmam için sakinleştirici verildi. İşe yaradı mı? kısmen. O dönemlerde ilacın etkisiyle mayışmış bir halde olduğumdan, fevri davranışlarda bulunamadığım için durmadan ağlayarak o sinirsel duyguyu bir şekilde dışarı atarak rahatlıyordum. Malumunuz ortada tedavi gerektirecek bir davranış bozukluğu değil, kontrol edilmesi gereken bir hormonal durum var. Bunun için de regl dönemlerim gelmeden kadınsal hormonları düzenleyen ve sakinleştirici etkisi olan bitki çaylarını içmeyi alışkanlık haline getirdim. Sizde bitki çaylarını muhakkak deneyin lütfen. Tekrar geçmiş olsun.
 
Merhabalar,
Su an cok pismanim. Elimde degil ama. Bana her ay bu olanlardan biktim gercekten. Konu her ay regl döneminde tam anlamiyla delirmem. Birkac gün ya da bir hafta öncesinden birseyler oluyor bana. Hayattan soguyorum, asiri sinirli oluyorum. Kendime faydam olmuyor. Kücük bir cocugum var. Aglarken bana bakti ve o da aglamaya basladi dün. Ben bunu nasil yaparim.. Iki üc gün bu halim devam etti. Cocugum benim yüzümden huzursuzlasti, gece bagirmalar falan. Su an atlattim ve birden hersey normale döndü. Nasil o hale geldim su an anlamiyorum.
Cok pismanim. Cocugumu üzdügüm icin cook pismanim. Esimle aram bozuldu. Tam anlamiyla cekilmez biri oluyorum. Nerdeyse her ay bu dönemlerde kavga ediyorum sürekli esimle. Cok sinirli ve hassas oluyorum.
Esimle tartirsirken bu konuyu acmistim hormonlarima mi baktirsam diye.. O da hap mi verecekler ne olacak gercekten hastamisin gibisine birseyler dedi. Anlamiyor acikcasi. Ama doktora gidecegim. Bu halim yüzünden cocuguma zarar gelmesini istemiyorum. Hicbirseye katlanamaz hale geliyorum. Kendimi öldürebilirim bile o anki sinirle. Bunu yasayan var mi hic? Peki cözümü?..
Gercekten su an kendimi berbat hissediyorum. Cocugumu üzdüm, esimle tartistim ve isin en sacma tarafi sanki o sinirli kisi ben degilim su an. Hersey normale döndü ben hasta olunca.
Kadin olmak cok zor. Bu neden her ay bu sekilde oluyor kendimden utanir oldum cocuguma karsi. Bakislarini unutamiyorum. Karsisinda aglamak zorunda kalmam su an düsündükce cok zoruma gidiyor.
Kizlar bana bu konuda biraz moral verin. Caresi varsa da yazin. Bu sinirsel büyük degisiklikler beni bitiriyor. Su an toparlanmaya calisiyorum. Sadece cocugumun o bakislari beni bitirmeye yetiyor.

Vucuttaki bişeylerin eksikliğinden olabilir.. Doktora görünüp anlatsanız faydası olabilir.. Ben de bu durum dışında bazen çok halsiz oluyordum. Bi fark ettim hiç vitamin almıyorum meyve az yiyorum. Vitamin almaya başladım.
 
X