Herkesi ve her şeyi bırakıp gitmek..

huysuzvemutsuz

Üye
Kayıtlı Üye
29 Haziran 2019
126
155
23
Merhaba arkadaşlar, bugünlerde içime yerleşen bu düşünceden kurtulamıyorum. Herkes gözüme batıyor, eşim, ailem.. Kızımı da alıp kendime yeni bir hayat kurmak istiyorum böyle çok mutsuzum. Ama olan kızıma olur diye eli mahkum hirbir şey yapamıyorum. Anne olmak ne zormuş, kendi hayatını feda etmekmiş. Evlenip (severek) Almanya'ya gittim ve hâlâ adapte olamadım dil yüzünden. Almanca kursuna gittim 1 sene ve sınavı başardım öylece bıraktım üzerine düşmedim. Şimdi öğrenmeye çalışmak çok zor geliyor. Zayiflamak istiyorum kendimi deli gibi yemek yerken buluyorum, başkalarının hayatina bakinca bunlar mi senin dertlerin diyorum Allahim hastalik vermemiş ve ben hep şikayetçi isyankarim.Her şeyi gözümde inanılmaz büyütüyorum. Lütfen bana kendimi motive edecek, hayatımı yola getirecek şeyler söyleyin yalniz olmadığımı hissettirin bu konuda. Mutlu olmak bu kadar zor mu..
 
Mutlu olmak zor degil. Dunyada sonsuza dek kalmayacagimizi hatirlayabilsek mutluluk hiç zor olmaz aslinda ama coğu insan ölümün var oldugunu sözde bilse dahi kendisinin uzun yillar yasayacaginin garantisi var gibi hisseder ve boş boş seyler için ömrünü çar çur eder rahatca.
Halbuki 2. Bir hayatimiz yok, bunu bilene mutluluk kolay.

Benim de zaman zaman dunyaya kapilip boş şeyleri takip, uzulmuslugum kizmisligim çok oldu haka olabilir :) gercekten zor zamanlarla sinandigimiz zamanlar da oldu ama hicbir zaman "uzun sureli" mutsuzluk haline girmedim. Yani insaniz elbette her zaman mutlu olamayiz ama her zaman mutsuz da olmayiz bu normal degil.
 
Mutlu olmak çok kolay.

Ben çok mutluyum.

Çünkü sırf ismim bir dini işaret ettiği icin vatanımdan sürülmedim.

Hiç açlık çekmedim, tecavüze uğramadım. Hic kayıp bir yakınımı aramadım... kısacası hiç savaş görmedim.

Evim ısınıyor.

Buzdolabım dolu. Istersem alıp yiyebilirim. Yememe engel olacak bir sağlık sorunum yok
.
Evet bir bardak çay ya da lezzetli bir yemek sadece sağlıklı bir insana mutluluk verebilir?

Şu an biraz başım ağrıyor ama dişim ağrımıyor, böbreğim ağrımıyor. En azından çekilir bir ağrım var.

Bir hobim var. Üstelik para kazanabildiğim bir hobim var.

Çaresiz değilim. Bir hastane koridorunda kötü haber vermesinden korktuğum doktorun jest ve mimiklerinden anlam çıkarmaya çalışmıyorum.

Annem babam eşim sağlıklı.

Yürüyüş yapmak istersem yapabiliyorum. Rahmetli anneannem gibi 2 adım atmak için 5 saate ihtiyaç duymuyorum...

Heves ettiğimi alıp giyebiliyorum.

Okumam yazmam var. Şu an size anlamlı cümleler kurabiliyorum , derdimi anlatabiliyorum.

Rahmetli babaannem 10 sene yatalaktı ve derdini hiç anlatamadi çünkü. Öğrendim ki derdini anlatabilmek büyük nimetmiş.

Üniversite okumama, gezmeme, kendi başımın çaresine bakmama ve spor yapmama destek olan bir ailem ve eşim var.

Vicdanım rahat. Kimseye bile isteye kötülük yapmadım.

Bu örnekleri çoğaltabilirim .

Çünkü kitap okuyorum . En kötüsünü biliyorum. Tecrübeden ders alıyorum.

Allah hepimize şükür edebilen dil versin.

Allah sağlıktan ayırmasın.
 
Şükredecek çok sebebim var belki.. Fakat bu kendine değer vermeme, özgüvensiz olmak beni mahvediyor. Halbuki diğer insanlarla ne farkım var hepimiz ayni yerden geldik ve toprağın altına gideceğiz. Zengini de fakiri de okumuşu da okumamışı da hepimiz ayni yere gideceğiz. Fakat ben böyle düşünemiyorum karşımdaki insani kendimden daha üstün görüyorum, eziliyorum büzülüyorum benden bir konuda daha iyiyse. Çocukluğum güzel geçti kötü anılarım yok, ama sürekli eleştirildim bu beni mahvediyor. Ailemden nefret ediyorum aklıma geldikçe. Sürekli komşu çocuğu ile kıyaslanmak, ya da çok hevesle yaptığın işin beğenilmemesi. Kendi çocuğumu böyle yetiştirmek istemiyorum boğuluyorum resmen.
 
Ne güzel ki ailenizin yaptığı yanlışlardan ders almışsınız.
Siz onları tekrarlamayacaksınız büyük ihtimal.
Profilinizde lisans mezunu olduğunuzu gördüm.
Bölümünüz ile ilgili bir kursa gidin.Meslek öğrenin.
Benim bir arkadaşımın annesi de evlenip Almanya' ya gitmiş. Dil öğrenmiş sonra da kuaförlük kursuna gitmiş.Sonra kendi dükkanını açmış.Durumları çok iyiydi ayrıca annesi maddi ve manevi tatmin sağlıyordu.
Siz neden yapamayasınız ki?
Bu arada duygusal yeme bagimlılığınız olabilir.onun için bir doktora gidin.Stres ve üzüntü anında tıkınırcasına yeme atağı mi geliyor ?
Dünyada kendinize bir amaç bulun.
Amaçsız insan rotası olmayan gemi gibidir.Savrulup durur.
Kendinize önce küçük bir hedef belirleyin.Mesela Almanca 10 kelime öğreneceğim her gün gibi. Sonra daha büyük büyük hedeflere doğru yol alın..
Umutsuz olmayın yaparsınız..
Ve bence nickinizi de değiştirin..
Bu nickle tabi mutsuz olursunuz..
 

Evet kesinlikle duygusal durumdan dolayı yiyorum tıkanırcasına. Oturup hayatımı düşündüğüm zaman boğuluyorum ve birden yeme isteği geliyor tıkanırcasına yiyorum. Psikoloğa gittim fakat hep ayni tavsiyeler. Herkes aynı şeyi söylüyor ki cok haklilar, neden uygulayip hayatımı yoluma koyamıyorum delireceğim. Arkadaşınızın annesine helal olsun gerçekten, böyle hikayeler duyunca çok etkileniyorum işte. Umarim ben de başarabilirim artık bir şeyleri.
 
Reactions: 000
Başarırsınız neden olmasın ki?
Üniversite mezunu bilgili birisiniz.Almanya'da kuaforluk meslek olarak geçer.Meslek öğrenmek için parasız 2 yıllık programlar var.Mesela Almanca öğrendikten sonra gidin birine.Araştırın. Mesela Pastacılık, Kuaforluk vb..Ilgi alanınıza göre kaydolun.
2 yıl çocuk olmadan işi öğrenin..
Eşinizle de evde Almanca konuşun. Pratik yapın.
Duygusal yeme atağından kurtulmanın en iyi yolu onun yerine başka şey koymaktır. Mesela diyelim duygusal yeme atağı geldi hemen yürüyüşe çıkın yarim saat 1 saat yürüyün gelin. Duygusal yemek yeme rutini yerine kitap okuyun dizi izleyin yürüyüş yapın vb..
Mutlaka amaçlar bulun kendinize..
Yaparsınız.
 

Keşke yapabileceğime inansam, ahh anneme çok kızıyorum keşke bu konuda anneme çekseydim. Hırslı, atılgan benim gibi içe kapanık ve başarısız olacağını düşünen birisi degil. Lisans mezunuyum 2 yıl normal okudum daha sonra açıköğretimden 4'e tamamladım. Bunda bile ezikliyorum kendimi peeeh lisans mi aöf'den tamamladin diye. Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim bir gün buraya mutlu yazılar da yazacağım inşallah.
 
Yetişkin olmanın ilk kuralı hayattaki tüm sorumluluğumuzu almamızdir.Annenize kızarak bunu alamazsınız
Evet zamanında bir karar vermişsiniz ve sonucundan memnun kalmamışsınız.Bunu kabul edin ve önünüze bakın.
Şimdi ne yapabilirim diye sorun.
Fistik gibi imkanları olan bir ülkedesiniz.O arkadaşımın annesi lise mezunu idi. Siz lisans mezunsunuz.Hala daha kendinizi hor görmeyin. Istıyorsanız Almanca öğrenince bir daha lisans okuyun.Alman üniversitesi mezunuyum dersiniz.Orada okullar paralı değil diye biliyorum.
Ama ben olsam bir meslek öğrenirdim.Ve kalifiye bir eleman olup çalışırdım.
Başarmanın tek kuralı harekete geçmektir.
 
Kendinizi yerden yere vurarak,sürekli ezerek zaman kaybediyorsunuz.
Dışarıda bir hayat var.
Bırakın şu kötü duyguları.
İşe hobilerinizi yapmaktan başlayın.

Bende 3 sene oldu İngiltere’ye geleli.
Dil,ehliyet,vatandaşlık sınavı gibi hedefler koydum kendime.
Tabi ilk 1 sene aptal gibi evden çıkmadım hiçbişey yapmadım sürekli ağladım ve mutsuz takıldım.
O 1 sene nasıl kendimi kapatmışım diye kafamı duvarlara vurasım geliyor.

Ehliyetimi almama çok az kaldı sadece direksiyon sınavım.
Dil konusunda çok geliştirdim kendimi. (En çokta bu iyi geldi bana. Özgüvenim yerine geldi)
Direksiyon sınavım biter bitmez,
Vatandaşlık sınavına hazırlanacağım.
Böyle böyle derken kapı kapıyı açacak işte.

Çalışma imkanınız varsa part time bile olsa çalışın.
Hem konuşmaya çalışırsınız,hem para kazanırsınız.
 

Çok doğru insan böyle zaman kaybediyor, çalışıp hedefine ulaşacağı yerde. Tebrik ediyorum sizi ne güzel yapmışsınız. Dilinizi nasil ilerlettiniz?
 
huysuzvemutsuz .!.:
Çok doğru insan böyle zaman kaybediyor, çalışıp hedefine ulaşacağı yerde. Tebrik ediyorum sizi ne güzel yapmışsınız. Dilinizi nasil ilerlettiniz?
Genişletmek için tıkla...
İlk önce çizgi film seyrettim (çocuğumla)
Basit olduğu için belli kelimeleri öyle aldım.
Sonra deli gibi alt yazılı filmler izledim.
İnsan içine çıktım öyle yada böyle konuşmaya çalıştım.

Yeri geldi hastaneye tek gittim.
Alışveriş,otobüs ile seyahat ettim.
Yani avm felan.

En etkilisi insanlarla konuşmaya çalışmak oldu.
Çalışmak gibi bir durumum henüz yok.
2 bebeğim var.
İnternet üzerinden bişeyler satmayı düşünüyorum.
Yani Türkiye’den getirip.

Sürekli kendimi nasıl geliştiririm,ne yaparım gibi şeyler dönüyor kafamda.

Yeri geldi yaşlı komşularıma yemek yapıp götürdüm.
Yada bulaşıklarını yıkadım belki evini süpürdüm felan derken dilim söküldü :))

Atın kendinizi dışarı.
Kurslarla felan bir yere kadar.
En güzeli iletişim.
 
Lütfen ne yap ne et, dilini gelistir. Kendin için degilse bile, kizin için.
Kizin ilerde okula gidecek, arkadaslari olacak, ögretmeni olacak. Bu kisileri ile iletisime geçmek zorunda kalacaksin.

Onu geçtim, bagimsizligini alman lazim, yanliz bir doktora, bir magazaya gidebilmen lazim. Ilerde çoçugun büyüdügünde zaten generasyon farki olacak, ve bu dil sorunu ile fark uçurum olur. Seni cahil bir anne olarak görmesin. Calis, cabala. Milyonlarca insan yapti, senmi yapamayacaksin? Tabiki yaparsin. Yeter ki iste.
 
siz hic mutlu olmaya calismiyorsunuz ki, kizinizla basinizi alip gitseniz ne olacak?
nedir sizi oyle yapsaniz mutlu olacaginizi dusundurten?
 
Bu hayatı bırakıp gidersen zaten pişman olursun
Çalışıyor musun?eğitimin ne?
 
Alys .!.:
siz hic mutlu olmaya calismiyorsunuz ki, kizinizla basinizi alip gitseniz ne olacak?
nedir sizi oyle yapsaniz mutlu olacaginizi dusundurten?
Genişletmek için tıkla...
Sorun da bu çocuğumla başımı alıp gitsem bu mutsuzluk da benimle gelecek, bu devirde çok zor kadın başına kendi ayaklarının üzerinde durup yeni bir hayat kurmak. Beni mutsuz eden şey, kendimi yetersiz görmek ve sürekli eleştirilmek. Annem tarafından, eşim tarafından eleştiri aldığım zaman deliriyorum artık eleştiriye tahammülüm yok. Başka insanlar başarırken neden bu kadar zor acaba benim için,neden bu kadar gözümde büyütüyorum offf bilmiyorum kafayı yiyeceğim. Çalışmıyorum almancayı çok iyi istiyorlar. Eğitimim lisans ama 2 yıl okuyup üzerini açıköğretimden tamamladim.
 


Pardon eğitimi başka bir üye sormuş yeni farkettim.
 
Dil öğrenmek için eşinizle anlaşıp evde almanca konuşun bol bol.. Eşin evde almanca konuşsun yavaş yavaş toplarsın. Tekrar dil kursuna git sen bu işi yaparsın kendine güven
 
Siz kendi kendinize bu kadar haksızlık yaparken diğer insanlar neler yapmaz ki? Bir yerden başlamazsanız kızınıza da yazık edeceksiniz. Silkelenip bir an önce ayağa kalkmalısınız ve bu süreçte bütün eleştirilere kulak tıkayın. Başkası ile değil kendinizle yarışın.
 
depresyondasınız

her gün güneşli saatlerde 1 saat yürüyüş yapın 2 hafta sonunda hala aynıysanız hemen bir doktora görünün.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

O
  • Kilitli
bir "anne" fikrine ihtiyacım var...
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
2K
venacavacaudalis
V
18 - 24 Ağustos 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3 4
Yorumlar
61
Görüntüleme
2K
Nhessa
B
  • Kilitli
LÜTFEN BAKIN Eş seçimi ve kendimle savaşım
7 8 9
Yorumlar
164
Görüntüleme
12K
Mune
4 - 10 Ağustos 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
2K
Nhessa
14 - 20 Temmuz 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
3K
Nhessa
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…