İçimi dökmek için yazıyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Meyracc

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
5 Ağustos 2018
823
1.490
39
Merhaba iki çocuk annesi ve 4.5 aylık hamileyim, 2018 yılına kadar çalışıyordum, tasarımcı ve yönetici olarak bir çok yerde (özel sektör ) çalıştım. Eşimde 3 yıl önceye kadar bir firmada çalısıyordu ama kurumsal ve sıkıntısız bir yerdi kendi işi dışında birsey le ilgilenmek zorunda olmadıgı rahat bir yerdi, sonrasında maas ile ilgili bir sorun oldu ve işini bırakıp kendine atölye açmak istedi. Bunları neden açıkladım is deneyimi olarak eşimden daha fazla bilgi sahibi olmama rağmen eşimi bir türlü ikna edemiyorum. İş açıldı açılalı hep zarar doğru düzgün kazanmıyoruz, bende çalısamıyorum o arada bebek oldu vs derken iyice çöktük. Eşim iyi biri saflık derecesinde iyi hatta, gelen müşteriler esnaftanda çakal olanlar hep kandırdı ben yapma etme desemde dinlemiyor, müşteri ile yüz göz olma şu şekilde davran diyorum, tasarım ürünler yapıyorsun fiyatı bu olmalı diyorum yok anlamıyor, zarar üzerine zarar ediyoruz. Üç yıldır ailem, onun ailesi arada kazandığımız üç beş kurusla gecindik, hatta bana 50bin miras kaldı, kendime bir pantolon bile alamadan kiralara borclara, birsürü sacma yere gitti. İkinci çocugu isterken işler iyiydi 9 yıl beklemişim ikinci çocuk için Rızkı veren Allah dedim, dogdu Elhamdülillah ama üçüncü gebelik korunmaya ragmen oldu, nasip diyorum. Ama bazen vicdan azabı çekiyorum, ben çalışabilseydim kimseye muhtaç kalmaz kiramızı rahat öder.,cocukları rahat ettirirdim diyorum. Psikolojik olarak okadar yoruldım ki hamile olmasan intiharı bile düşündüm. Çoluk çocuk hepimizi zehirlemeyi düşündüm. Kimseye bırakamam çocuklarımı. Kimse bakamaz. Ramazan geldi Rabbim diyorum eskiden ben yardım ederdim, şimdi muhtaç kaldım, imtihanımı arttırma. Daha fazlasını yazmak benimde canımı yaktığı için yazamıyorum. Kimseye anlatamadığım için bşr yere içimi dökmek için yazdım okuyan olursa hakkını helal etsin.
 
Merhaba iki çocuk annesi ve 4.5 aylık hamileyim, 2018 yılına kadar çalışıyordum, tasarımcı ve yönetici olarak bir çok yerde (özel sektör ) çalıştım. Eşimde 3 yıl önceye kadar bir firmada çalısıyordu ama kurumsal ve sıkıntısız bir yerdi kendi işi dışında birsey le ilgilenmek zorunda olmadıgı rahat bir yerdi, sonrasında maas ile ilgili bir sorun oldu ve işini bırakıp kendine atölye açmak istedi. Bunları neden açıkladım is deneyimi olarak eşimden daha fazla bilgi sahibi olmama rağmen eşimi bir türlü ikna edemiyorum. İş açıldı açılalı hep zarar doğru düzgün kazanmıyoruz, bende çalısamıyorum o arada bebek oldu vs derken iyice çöktük. Eşim iyi biri saflık derecesinde iyi hatta, gelen müşteriler esnaftanda çakal olanlar hep kandırdı ben yapma etme desemde dinlemiyor, müşteri ile yüz göz olma şu şekilde davran diyorum, tasarım ürünler yapıyorsun fiyatı bu olmalı diyorum yok anlamıyor, zarar üzerine zarar ediyoruz. Üç yıldır ailem, onun ailesi arada kazandığımız üç beş kurusla gecindik, hatta bana 50bin miras kaldı, kendime bir pantolon bile alamadan kiralara borclara, birsürü sacma yere gitti. İkinci çocugu isterken işler iyiydi 9 yıl beklemişim ikinci çocuk için Rızkı veren Allah dedim, dogdu Elhamdülillah ama üçüncü gebelik korunmaya ragmen oldu, nasip diyorum. Ama bazen vicdan azabı çekiyorum, ben çalışabilseydim kimseye muhtaç kalmaz kiramızı rahat öder.,cocukları rahat ettirirdim diyorum. Psikolojik olarak okadar yoruldım ki hamile olmasan intiharı bile düşündüm. Çoluk çocuk hepimizi zehirlemeyi düşündüm. Kimseye bırakamam çocuklarımı. Kimse bakamaz. Ramazan geldi Rabbim diyorum eskiden ben yardım ederdim, şimdi muhtaç kaldım, imtihanımı arttırma. Daha fazlasını yazmak benimde canımı yaktığı için yazamıyorum. Kimseye anlatamadığım için bşr yere içimi dökmek için yazdım okuyan olursa hakkını helal etsin.
Depresyona girmişsin canim. Kendini toplamaya çalış. Iş hususunda eşin huyu geregi çakallık yapamıyorsa biraksin bu işi. Derdi veren dermanini da verir.
 
Merhaba iki çocuk annesi ve 4.5 aylık hamileyim, 2018 yılına kadar çalışıyordum, tasarımcı ve yönetici olarak bir çok yerde (özel sektör ) çalıştım. Eşimde 3 yıl önceye kadar bir firmada çalısıyordu ama kurumsal ve sıkıntısız bir yerdi kendi işi dışında birsey le ilgilenmek zorunda olmadıgı rahat bir yerdi, sonrasında maas ile ilgili bir sorun oldu ve işini bırakıp kendine atölye açmak istedi. Bunları neden açıkladım is deneyimi olarak eşimden daha fazla bilgi sahibi olmama rağmen eşimi bir türlü ikna edemiyorum. İş açıldı açılalı hep zarar doğru düzgün kazanmıyoruz, bende çalısamıyorum o arada bebek oldu vs derken iyice çöktük. Eşim iyi biri saflık derecesinde iyi hatta, gelen müşteriler esnaftanda çakal olanlar hep kandırdı ben yapma etme desemde dinlemiyor, müşteri ile yüz göz olma şu şekilde davran diyorum, tasarım ürünler yapıyorsun fiyatı bu olmalı diyorum yok anlamıyor, zarar üzerine zarar ediyoruz. Üç yıldır ailem, onun ailesi arada kazandığımız üç beş kurusla gecindik, hatta bana 50bin miras kaldı, kendime bir pantolon bile alamadan kiralara borclara, birsürü sacma yere gitti. İkinci çocugu isterken işler iyiydi 9 yıl beklemişim ikinci çocuk için Rızkı veren Allah dedim, dogdu Elhamdülillah ama üçüncü gebelik korunmaya ragmen oldu, nasip diyorum. Ama bazen vicdan azabı çekiyorum, ben çalışabilseydim kimseye muhtaç kalmaz kiramızı rahat öder.,cocukları rahat ettirirdim diyorum. Psikolojik olarak okadar yoruldım ki hamile olmasan intiharı bile düşündüm. Çoluk çocuk hepimizi zehirlemeyi düşündüm. Kimseye bırakamam çocuklarımı. Kimse bakamaz. Ramazan geldi Rabbim diyorum eskiden ben yardım ederdim, şimdi muhtaç kaldım, imtihanımı arttırma. Daha fazlasını yazmak benimde canımı yaktığı için yazamıyorum. Kimseye anlatamadığım için bşr yere içimi dökmek için yazdım okuyan olursa hakkını helal etsin.
Şuan hamile olduğunuz için ekstra bir karamsarlık içindesiniz, sakin olun bu günler geçer elbet, intihar ne demek hemde çocuklarınızı da kendinizle beraber yakmak istiyorsunuz, sabredin inşallah düzelir, bir aile yakınınızdan manevi destek alsanız iyi olur
( anne , baba, kardeş gibi )yanlız kalmamanız sizin için daha sağlıklı gibi..
 
eşinizin işinin başına geçseydiniz madem bu süreçte

yani hamilelik öncesinde büyük çocuk zaten büyükmüş, ikinciyi de alıp işinizin başında durabilirdiniz

ya da çalışabilirdiniz

bundan sonrası için de tavsiyem doğum sonrası iş arayın ve çalışma hayatına geri dönün

bu tarz düşüncelerden uzaklaşırsınız

ailelerden vs maddi yardım almak yerine çocuk bakımı yardımı alın, bakıcı bulun ya da

zira tasarımcı, yönetici uzun yıllar tecrübeli birinin alacağı yeterli olacaktır diye düşünüyorum

bir de pandemi de bunaldık deseydiniz geçer derdim ama 3 yıl diyorsunuz cidden nasıl 3 yıl ailelerden geçinip siz evde eşiniz çalışmayan işletmede oturdunuz aklım almadı
 
Bebeği büyütüp işe girmekten başka seçenek görünmüyor.
Ölüm falan deme öyle şeyler lütfen iyi düşün, iyi olsun.
 
Ben kürtajı desteklemem ama kanlı canlı sarıp sarmaladıgınız 2 çocuğunuzu zehirleme fikrine gelecek kadar kötüyse durumunuz, keşke 3. Cocugu aldırsaydınız
o zaman işinize döner muhtaç olmazdınız.
aynı şey 3 çocukla da olur. Zor olur ama olur. Gerekirse durum toparlanana kadar eşiniz çocuklara bakar, siz çalışırsınız.
 
hamileliğin de etkisi vardır ama bu zamanlar geçicidir eminim yine toplanırsınız ticaret bu ikinizin de mesleği var bi şekilde çalışırsınız hayırlısı olsun bu halinizle kendinizi bu kadar üzmeyin lütfen
 
Sakin olmaya çalışın hamilesiniz.
Bebek doğduktan sonra aile büyükleri yardım edip çocuklarınıza baksa sizde çalışsanız. En azından çocuklarınız masrafları ve ev kiranız çıkar. Çünkü anne baba da nereye kadar maddi yardımda bulunacak bir yerlerden başlamanız gerekiyor :KK43:
 
Öldürme fikirleri varsa lütfen destek alın hamileliğin ilk üç ayından sonra antidepresan kullanılabiliyor. Ayrıca yalnız kalmayın çocuklarla falan mümkünse ailenizden biri gelsin veya siz gidin.
 
kötü çağırmayın ailenizden biri anneniz vs desteğe gelse zaten hamile halinizle iki çocuğa bakmak zor oluyordur
 
Kötü düşünceleri yaşadığım dönemde çok çok imtihanlı günler geçiriyorduk, sonrasında tabiki bu fikirlerden uzaklaştım. Eşinden ayrıl diyen arkadaş için, düşündüm tabiki çocukları bırakamam anneme onunda küçük çocugu var ve kardesım yanında coluk cocuk orası da kalabalık. Bir hafta tatilde bile bırakamıyorum sırun oluyor. Bakıcı bulmak için çok uğraştım benşm maasımdan fazla istediler özel sektörde ve tekstil olunca okadar da maas yüksek olmuyo malesef.
Üç yıl nasış ailelerden yardımla geçinisiniz derken, işi ilk kurdugunda kötü değildi, sonra üst üste seçimler, kriz ve pandemi girince işler karıştı. Eşimin yaşıda 48 öyle ha diyince de iş verilmiyor, heryere basvuruyor iki üniversite mezunu olmasına rağmen iş bulunmuyor.
Bende iş yerinde destek için tabiki gittim, bir yerde iki patron olmuyo ki bunlar eş ise hiç olmuyo. Ben müsteriye usulunce anlatırken benimki olsun diyerek hep baltaladı, şimdilerde haklısın dese de alışmış müşteri bedava varken para vermek istermi.
Bu arada hamilelik dahil evden desen yaparak eve para getirdim küçük mebla da olsa boş durmadım, ama ev ve dükkan kira faturalar dahil bu devirde geçinmek zor.
Az önce duygusal bir patlama oldu durduk yere ve kendimi bir yerde anlatma ihtiyacı duydum. Bu nedenle burada yazdım. Komşum, arkadas akraba kimsemiz yok yakınımızda herkes 2 ser saat uzaklıkta yasıyor.
 
Merhaba iki çocuk annesi ve 4.5 aylık hamileyim, 2018 yılına kadar çalışıyordum, tasarımcı ve yönetici olarak bir çok yerde (özel sektör ) çalıştım. Eşimde 3 yıl önceye kadar bir firmada çalısıyordu ama kurumsal ve sıkıntısız bir yerdi kendi işi dışında birsey le ilgilenmek zorunda olmadıgı rahat bir yerdi, sonrasında maas ile ilgili bir sorun oldu ve işini bırakıp kendine atölye açmak istedi. Bunları neden açıkladım is deneyimi olarak eşimden daha fazla bilgi sahibi olmama rağmen eşimi bir türlü ikna edemiyorum. İş açıldı açılalı hep zarar doğru düzgün kazanmıyoruz, bende çalısamıyorum o arada bebek oldu vs derken iyice çöktük. Eşim iyi biri saflık derecesinde iyi hatta, gelen müşteriler esnaftanda çakal olanlar hep kandırdı ben yapma etme desemde dinlemiyor, müşteri ile yüz göz olma şu şekilde davran diyorum, tasarım ürünler yapıyorsun fiyatı bu olmalı diyorum yok anlamıyor, zarar üzerine zarar ediyoruz. Üç yıldır ailem, onun ailesi arada kazandığımız üç beş kurusla gecindik, hatta bana 50bin miras kaldı, kendime bir pantolon bile alamadan kiralara borclara, birsürü sacma yere gitti. İkinci çocugu isterken işler iyiydi 9 yıl beklemişim ikinci çocuk için Rızkı veren Allah dedim, dogdu Elhamdülillah ama üçüncü gebelik korunmaya ragmen oldu, nasip diyorum. Ama bazen vicdan azabı çekiyorum, ben çalışabilseydim kimseye muhtaç kalmaz kiramızı rahat öder.,cocukları rahat ettirirdim diyorum. Psikolojik olarak okadar yoruldım ki hamile olmasan intiharı bile düşündüm. Çoluk çocuk hepimizi zehirlemeyi düşündüm. Kimseye bırakamam çocuklarımı. Kimse bakamaz. Ramazan geldi Rabbim diyorum eskiden ben yardım ederdim, şimdi muhtaç kaldım, imtihanımı arttırma. Daha fazlasını yazmak benimde canımı yaktığı için yazamıyorum. Kimseye anlatamadığım için bşr yere içimi dökmek için yazdım okuyan olursa hakkını helal etsin.
canım kesinlikle Allah'a sığın intihar falan düşünme asla Allah sana 3 evlat vermiş sınama dünyası bugün zorluk çekersin yarın sabrına göre bolluk yaşarsın evlatlarını düşün onlar sana muhtaç geçer bu günler inşallah üzülme hamilesin çünkü
 
Eşinizde sorun var gibi geldi
Yani evin geçimini, cocuklari, evi herseyi siz düşünüyorsunuz esiniz ne yapıyor peki? Bedavaya dağıtıyor!
Esinizle.konusun, zihnen yorgunluğunuzu, hamileligin de verdiği duygusal durumunuzu da anlatarak esinizin sorumluluk almasi gerektigini söyleyin.
Demek ki satış esinize gore degil, ne bileyim ogretme becerisi varsa atolye çalışmaları yapsın siz isin maddi konularinda soz sahibi olun, yani iki patron gibi degil de is bölümüyle isi döndürün.
Olayin esinizin biraz sorumsuzlugundan kaynaklandigini düşündüm ya da siz mi cok beklentilisiniz diye de baktim ama gecinemiyorsunuz.
Allah kolaylik versin bebeginiz de saglikla.dogsun insallah
 
Bazı insanlar esnaf olmaya uygun değildir. Eşiniz de bunlardan biri demek ki. Buna okeyim. Ama beceremediği halde hatasında ısrar etmesi bende şartelleri attırırdı.
 
Ne güzel kendi işiniz varmış eşinizle beraber çalışsanız olmaz mı?Hem eşinizi kandırmalarına müsaade etmezsiniz hemde mis gibi kendi ekmeğinizi kazanmış olursunuz?
 
Allah kısa zamanda bir kapı açar inşallah. Kara gün kararıp kalmaz. Nefes aldığımız sürece umut var demektir.
 
Açlıktan ölen çocukların rızkı neden verilmiyor?
:)
20₺ ye kondom var..
Tedavi ile gebe kalabilen bşr insan olarak 12 yıl sonra spirale ragmen hamile kalınıyorsa buna nasip denir. Çok şükür her türlü tedbir bilgimiz var.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X