- 11 Şubat 2015
- 410
- 358
Merhaba Arkadaşlar 
Bu forumda gördüğüm kadarıyla, birçok kişi psikiyatriste gitmekten çekiniyor, ilaç yazar yollar diye. Psikologdan çekiniyor, derdimi anlamaz ki sadece konuşur diye. İlaçlardan çekiniyor, bağımlı olurum, yaşadığımı hissedemem, dalgın olurum diye.
Neden bu kadar önyargılıyız psikolojik ilaçlara karşı?
Düşünün ki, idrar yolu enfeksiyonu oldunuz. Üroloğa gidip, muayene olmayacak mısınız? Doktorun vereceği ilacı kullanmayacak mısınız geçsin, hafiflesin diye?
Mesanemiz, kalbimiz, böbreklerimiz, gözlerimiz hasta olacağı gibi, beynimiz ve ruhumuz da hasta olabilir. İnanın arada bir fark yok.
Toplumu anlamıyorum. Psikolojik İlaç kullandığımızı söylemekten çekiniyoruz mesela. Ama toplum içinde astım ilacını almaktan çekinmiyoruz. Neden beyin ve ruh hastalıklarına karşı bu önyargı var?
Babam eski psikiyatri asistanıydı. (Mobbing dolayısıyla işi bıraktı) yani atıp tutuyor demeyin lütfen bana. Bende psikoloji okumak istiyorum. Araştırıyorum. Kendi yaşadıklarımı başkası yaşamasın istiyorum. Bende depresyona girdim. Paşalar gibi kullandım ilacımı. Zamanı gelince de doktor kontrolünde bıraktım.
Sizde göz kuruluğu olsa kendiliğinden geçmesini mi bekleyecektiniz? Yoksa doktorun önerdiği damlayı mı damlatacaktınız?
Her ilacın yan etkisi vardır , olabilir. Gerekirse doktora anlatırsınız, o da ilacınızı değiştirir. Her ilacın vücuda az da olsa zararı olabilir. Karaciğeri az da olsa yorabilir.
E siz ruhunuz için ilaç almıyorsanız, başınız kolunuz ağrıdığında ağrı kesici de almayın o zaman. Psikolojik ilaçlar kadar onlar da zararlı. Unutmayın.
İlaç bağımlılık değildir. Evet bu ilaçlar şeker değil ama diğer ilaçlar da şeker değil. Gerektiği zaman, gerektiği yerde, gereken doktor kontrolünde, kendi sağlığınız için kullanmanız gerek.
Ben istemiyorum diye birdenbire kullanmayı kesmek, kendinize daha çok zarar verir.
Size lazım olan ilacı kullanmamak, sadece size zarar verir. İlacın vereceği accık zarar, sizin kendi kendinize ruhunuza vereceğiniz zararın yanında, devede tırnak.
İlaçların zararları sadece psikolojik ilaçlara mahsus değil unutmayın. Doktorunuzu dinleyin. Binlerce vaka gören, bu konunun uzmanına, ilaç kullanmanız gerekiyorsa banane zararlı demek, sadece size ruhsal zarar verir.
Keşke aşabilsek bu psikolojik konulara önyargıyı. Psikiyatriste psikoloğa gideni deli sınıfına sokmak. İlaç kullananı deli sınıfına sokmak.. Toplumun çok büyük sorunları. Burda gerçek delileri küçümsemiyorum. Onlar ne yaptığını bilmiyorlar. Ama toplumdaki deli terimi çok farklı ve küçümseyici.
Kalp hastalığı olan insana toplumumuz moral ve destek verirken, psikolojik rahatsızlığı olanlar kasten daha da itiliyor , köstek olunuyor.
Umarım insanların bakış açıları değişir.
Bu forumda gördüğüm kadarıyla, birçok kişi psikiyatriste gitmekten çekiniyor, ilaç yazar yollar diye. Psikologdan çekiniyor, derdimi anlamaz ki sadece konuşur diye. İlaçlardan çekiniyor, bağımlı olurum, yaşadığımı hissedemem, dalgın olurum diye.
Neden bu kadar önyargılıyız psikolojik ilaçlara karşı?
Düşünün ki, idrar yolu enfeksiyonu oldunuz. Üroloğa gidip, muayene olmayacak mısınız? Doktorun vereceği ilacı kullanmayacak mısınız geçsin, hafiflesin diye?
Mesanemiz, kalbimiz, böbreklerimiz, gözlerimiz hasta olacağı gibi, beynimiz ve ruhumuz da hasta olabilir. İnanın arada bir fark yok.
Toplumu anlamıyorum. Psikolojik İlaç kullandığımızı söylemekten çekiniyoruz mesela. Ama toplum içinde astım ilacını almaktan çekinmiyoruz. Neden beyin ve ruh hastalıklarına karşı bu önyargı var?
Babam eski psikiyatri asistanıydı. (Mobbing dolayısıyla işi bıraktı) yani atıp tutuyor demeyin lütfen bana. Bende psikoloji okumak istiyorum. Araştırıyorum. Kendi yaşadıklarımı başkası yaşamasın istiyorum. Bende depresyona girdim. Paşalar gibi kullandım ilacımı. Zamanı gelince de doktor kontrolünde bıraktım.
Sizde göz kuruluğu olsa kendiliğinden geçmesini mi bekleyecektiniz? Yoksa doktorun önerdiği damlayı mı damlatacaktınız?
Her ilacın yan etkisi vardır , olabilir. Gerekirse doktora anlatırsınız, o da ilacınızı değiştirir. Her ilacın vücuda az da olsa zararı olabilir. Karaciğeri az da olsa yorabilir.
E siz ruhunuz için ilaç almıyorsanız, başınız kolunuz ağrıdığında ağrı kesici de almayın o zaman. Psikolojik ilaçlar kadar onlar da zararlı. Unutmayın.
İlaç bağımlılık değildir. Evet bu ilaçlar şeker değil ama diğer ilaçlar da şeker değil. Gerektiği zaman, gerektiği yerde, gereken doktor kontrolünde, kendi sağlığınız için kullanmanız gerek.
Ben istemiyorum diye birdenbire kullanmayı kesmek, kendinize daha çok zarar verir.
Size lazım olan ilacı kullanmamak, sadece size zarar verir. İlacın vereceği accık zarar, sizin kendi kendinize ruhunuza vereceğiniz zararın yanında, devede tırnak.
İlaçların zararları sadece psikolojik ilaçlara mahsus değil unutmayın. Doktorunuzu dinleyin. Binlerce vaka gören, bu konunun uzmanına, ilaç kullanmanız gerekiyorsa banane zararlı demek, sadece size ruhsal zarar verir.
Keşke aşabilsek bu psikolojik konulara önyargıyı. Psikiyatriste psikoloğa gideni deli sınıfına sokmak. İlaç kullananı deli sınıfına sokmak.. Toplumun çok büyük sorunları. Burda gerçek delileri küçümsemiyorum. Onlar ne yaptığını bilmiyorlar. Ama toplumdaki deli terimi çok farklı ve küçümseyici.
Kalp hastalığı olan insana toplumumuz moral ve destek verirken, psikolojik rahatsızlığı olanlar kasten daha da itiliyor , köstek olunuyor.
Umarım insanların bakış açıları değişir.
