- 8 Ağustos 2014
- 1.894
- 3.442
- Konu Sahibi Sylvia Plath
- #1
Merhaba arkadaşlar.
Yakın bir zamanda annemi kaybettim ve en çokta bu yüzden bebeğimin kız olmasını çok istedim. Bana bir yoldaş olur, arkadaş olur diye. Ailem de tek kızdım. Tek sırdaşım rahmetli annemdi.
Ailemde ki erkekler oldukça sert mizaclidir. Korkuyorum kızlar. Sanki oğlum olunca, kizlarla olduğu gibi bir ortak yan bulamayacağımı, sanki hiç anlasilmayacagimi, sanki hep yalnız hissedeceğimi düşünüyorum.
İki gün önce, ultrasonda doktorum yüzde seksen erkek dedi. Çıkıntı var dedi. Haftaya tekrar gel bakalım dedi. Tabii ki en önemlisi bebeğimin sağlıklı, aklı başında yerinde bir bebek olması ama ne bileyim. Bu hassas donemimde, ilk bebeğim kız olsaydı ... Allah in gücüne gitmesin asla kabullenemiyor değilim ama o kadar odaklanmıştım ki kıza... Sanki bu kötü ruh halinden onunla cikacaktim.
İlk bebeğini erkek bekleyenler, bana rahatlatıcı bir şeyler söyleyin ne olur.
Yakın bir zamanda annemi kaybettim ve en çokta bu yüzden bebeğimin kız olmasını çok istedim. Bana bir yoldaş olur, arkadaş olur diye. Ailem de tek kızdım. Tek sırdaşım rahmetli annemdi.
Ailemde ki erkekler oldukça sert mizaclidir. Korkuyorum kızlar. Sanki oğlum olunca, kizlarla olduğu gibi bir ortak yan bulamayacağımı, sanki hiç anlasilmayacagimi, sanki hep yalnız hissedeceğimi düşünüyorum.
İki gün önce, ultrasonda doktorum yüzde seksen erkek dedi. Çıkıntı var dedi. Haftaya tekrar gel bakalım dedi. Tabii ki en önemlisi bebeğimin sağlıklı, aklı başında yerinde bir bebek olması ama ne bileyim. Bu hassas donemimde, ilk bebeğim kız olsaydı ... Allah in gücüne gitmesin asla kabullenemiyor değilim ama o kadar odaklanmıştım ki kıza... Sanki bu kötü ruh halinden onunla cikacaktim.
İlk bebeğini erkek bekleyenler, bana rahatlatıcı bir şeyler söyleyin ne olur.