- 25 Mart 2012
- 18.080
- 43.186
- 798
- Konu Sahibi kumru00115599
-
- #21
Ev hanımı olan kadınların %90'ı hem gündüz ve akşam dahil çocuğun bakımını üstleniyor, hem ev işini, hem yemeği..bütün gece baksın demiyorum, ama evde sadece kendinize ayıracağınız min 1 saat olmalı.bilmiyorum pantolonlarım dar geliyor halbuki 53 le hamile kaldım şu an 56 yım.
eşim ben eve gidene kadar çocukla ilgileniyor zaten. eve gidince de ben ona dinleneceği bir zaman dilimi yaratmaya çalışıyorum genelde.
biz çağıracaklarını düşünüyoruz çünkü yavaş yavaş almaya başladılar çıkardıkları kişileri.Eski iş yerinden ses çıkacağını sanmıyorum hiç. Çok uzun zaman olmuş
farkındayım..Şimdi daha iyi oldu.
Bence çocuğu parka götürmek ve yemek sadece sizde olmamalı
Ortaklaşa götürebilirsiniz.
Eşinize daha çok sorumluluk vermeye çalışın.
Sizde biraz da isteksizlik var. Yani kuaföre zamansizliktan gidememek değil. Gidesi olmama durumu.
Ama emin olun bu hislerinizin nedeni çok yoğun olmanızla ilgi li. Eşinizi biraz daha işe koşarsanız daha ferah hissedersiniz.
Mesela bir çorba ya da bir makarna yapmak icin aşçı olmaya gerek yok. Bunları yapabilir eşiniz. Hiçkimse manti beklemiyor ondan. Bir çay yapsa mesela... bunlar bile sizi çok rahatlatır.
Kendinize çok yüklenmissiniz.
şanslıysam çocuk o gün erken uyuduysa ancak o şekilde ayırabiliyorum 1-2 saat.Ev hanımı olan kadınların %90'ı hem gündüz ve akşam dahil çocuğun bakımını üstleniyor, hem ev işini, hem yemeği..bütün gece baksın demiyorum, ama evde sadece kendinize ayıracağınız min 1 saat olmalı.
darısı benim başımayaşadıklarınızda kendimi gördüm sanki hayat koşuşturması, küçük bir çocuk, çalışan anne , maddi imkansızlıklar falan hepimiz aynısını yaşıyoruz. Farkım bende 2 çocuk inanın benim de kaşlarım orman gibi olmuş kuaföre gidemedim. Gardırobumu açsanız 2-3 kıyafet forma gibi dert etmiyorum ama çoğunluk bizim gibi çalışan annelerin tatlı dramı diyorum. çok şükür işimiz var, evladımız var. Ben de haftada 2 kitap okurdum şimdi vakit bulamıyorum çocuklarım sizinkilerden biraz büyük yıllarca ben de okuyamadım yeni yeni okumaya başladım.
Al benden de o kadar. Bebekten sonra benim de kendimi özlediğim oluyor. Hatta eski fotolara bakıp kaybettiğim birinin ardından ağlamak gibiydi. Gezilerimiz, düğünümüz, yurtdışı tatillerimiz... Pufff... Uçmuş gitmiş bir ben ve bir ilişki. Tüm heyecanlar. Bebeği ile insanlar evlilik kurtarır, biz... Offfmerhaba hanımlar
umarım gününüz güzel geçiyordur. ben biraz mutsuzum. kendimi çok özledim, kaybettiklerimin arasında en çok kendimi özledim.
2 yaşında bir kızım var, çalışıyorum. eşim işsiz. maaşımın yarısı borçlara gidiyor. kira,faturalar, mutfak masrafı, kızımın maması, bezi, kıyafeti şusu busu derken elimizde bir şey kalmıyor. kaç aydır ne kıyafet alabiliyorum ne kuaföre gidebiliyorum. doğumdan önceki kiloma 2-3 kilo var onu verebilsem düzgün kıyafetlerim var aslında ama ben o kadar boş verdim ki o 2-3 kiloyu bile veremiyorum. üniforma gibi aynı şeyleri giyip saçımı arkadan şöyle bir toplayıp geliyorum işe. ne makyaj ne kendine özenme hiçbir şey kalmadı bende.
eskiden haftada 2 kitap bitiren ben 2 yıldır tek bir kitap okumadım. halbuki bana ne kadar iyi geliyordu ne kadar seviyordum. şimdi kitaba vereceğim parayı çocuğun bir ihtiyacına ayırırız diye düşünüyorum, zaten kitap okumaya bile zamanım yok.
sabah kızım benimle uyanıyor sürekli kucak istiyor evden nasıl çıktığımı bilmiyorum saç, makyaj şöyle dursun. zaten içimden de gelmiyor.. yanlış anlaşılmasın kızımın varlığına bin şükür. benim içimden çok şeyler koptu gitti. hiçbir şeyden zevk almıyorum, gülüyorum ama uzun zamandır içimden gelerek doya doya değil. çok yorgunum, çok mutsuzum.
kendimi çok özledim..
depresyonda mıyım acaba diye soruyorum kendime, bilmiyorum..
yoo kırılmıyorum belki de haklısınız.Yaşadığınız şehirde bakıcı masrafları ile asgari ücreti kıyas edince eşinizin çalışması anlamsizsa... bakıcı ücreti 2 bin lira demek oluyor.
Istanbulda mı yaşıyorsunuz.
Küçük sehirlerde güçlü referanslarla çocuğu bakıcı evine birakmak bin lira ancak tutuyor.
Bunlari neden düşünmüyorsunuz.
Bana kırılmayin ama
. Bana kalirsa siz de eşiniz de yeterince zor durumda değilsiniz. Öyle olsaydi şartları zorlardiniz.
Çünkü şikayet etmek harekete geçmekten daha kolay geliyor size.
1 sene
biz birbirimizi senelerce beklemiştik. çok seviyordum çok çok..Al benden de o kadar. Bebekten sonra benim de kendimi özlediğim oluyor. Hatta eski fotolara bakıp kaybettiğim birinin ardından ağlamak gibiydi. Gezilerimiz, düğünümüz, yurtdışı tatillerimiz... Pufff... Uçmuş gitmiş bir ben ve bir ilişki. Tüm heyecanlar. Bebeği ile insanlar evlilik kurtarır, biz... Offf
istanbul'da yaşıyorum kreşler pahalı.Eşiniz 2000 alsa bunun 1000 tlsini kreş için verseniz yine size 1000 kalır bu da sizi rahatlatır. Nasıl 1 yıldır işsiz de evde oturuyor eşiniz rahat rahat? Bence bu konuda hatalısınız, gitsin iş bulsun verin çocuğu da bir kreşe.. Artık neredeyse 1 yaşında bile alıyorlar. Elinize 500 bile kalsa en azından kreşte kızınızın öğrendikleri yanına kalır...
kocama babalığı öğretmememe gerek yok çünkü benim anneliğimden daha iyi babalığı. bunu tüm açık yüreklilikle söyleyebiliyorum. benden daha iyi bakıyor kızımıza.Konu belki alakali belko degil bilmiyirum ama bugun bi programda aldatilma ile ilgili bir konu işlendi cocuk olduktan sonra eşi kadinligi birakip hem cocugun hem kocanin annesi oluyosunuz dedi psikolog. Sonra aldatilmalar başlıyor ve o kari koca arasindaki olmayan bagda kesiliyor ve ayrılıklar yasaniyor. Halbuki Türk kadınları cocuk gorevlerini babaya verse kendini cekse geriye ne aldatilma olur ne baska bsey diyor. Baba çocuğun karnini mi doyuracak ustu batarsa batsin baba yedirsin uyutacak kucağında mi uyutuyor aman kucaga alismasin demeyin diyo oyle uyutsun sen karninda 9 ay tasidin anneligi durtu ile biliyosun ama baba bilmiyor ki diyor cok hakli...
Kocaniza babaligi ogrenmesi icin zaman ayirin bütün yuk omuzlarinizdan öyle gider madem çalısiyor herseye yetismeye calismayin sizde.
çok çok mutlu oldum sizin adınıza.çok bakımlı makyajsız evden çıkmayan hayat dolu biriydim bende annemi bi doktor hatasından kaybedene kadar gözlerimin önünde ölümünü seyretmek bende büyük ızdırap bıraktı 2 ayda 63 kilodan 52 kiloya düştüm yemek makyaj gülmek hepsi haram gibiydi e bide baba yok onuda kaybettim küçükken 2 tane anlayışsız öküz abinin eline kaldım e bide yaş 34 ve hala o televizyonlarda gördüğünüz şiddetin en alasını yaşıyordum ama hayat bir fırsat verdi aynaya baktığım insanın hayatı acımasızlıkla hüsranla geçmiş biriyken annemin ölümüyle birşey farkettim bu hayat tek ve bizde tekiz çocuk eş hepsi bir yere kadar hayata gülümsemek şart tabiki hemen geçmiyor ki ben hala uyurken annemin ölümünü görerek anne diye uyanıyorum uykularımdan 2 bucuk sene oldu annem öleli ben evleneli 1 sene gülümseyin hayata sıkıntılara karşı bekarken maddi durumum çok iyiydi ama şimdi çok vasat ama trilyonlarım olsa belki bu kadar mutlu hayatım olmazdı mutluluk parada değil ruhta umarım sizinde çokkk mutlu günleriniz olur
evet geçici olduğunun farkındayım mesajınızda iyi geldi teşekkür ederim.Şöyle düşün bu geçici bir durum, eşin işine geri dönecek maddi anlamda rahatlayacaksınız, kızın büyüyecek sana bağımlılığı azalacak rahatlayacaksın, evet hepimiz zor günler yaşıyoruz ama bil ki seninki geçici bir durum.
moralin iyi değil diye makyaj yapmıyorsun ama makyaj yapınca moralin yerine geliyor emin ol :) İndirimden falan saç boyası alıp evde kendin de boyayabilirsin saçlarını istersen, biraz da kendi elinde mutlu olmak, karamsarlığa kapılma.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?