Merhaba.Sitede bir kaç kişinin de yaşadığını gördüğüm bir sorunum var.Bugune kadar pek iş deneyimim olmadı.Cunku ne zaman işe baslayacak olsam aşırı stres panik anksiyete ve kriz yaşıyorum. Tansiyonum düşüyor sanki halsizlesiyorum yoğun bir sıkıntı yaşıyorum içimde. "Başaracak miyim? Hiç bir şey bilmiyorum. Sevilmez dislanirsam ? gibi dusunceler geçiyor kafamda ve devam edemiyorum. Calismayayim diyorum yine mutlu olamıyorum neden böyle oluyor diye üzülüyorum.Doktorlara gittim ilaclar içtim fayda etmedi.Bazi doktorlar bunun üstüne gitmelisin derken bazıları bunu hep yaşadığım icin ve çok yıprandıgim için çalışmamın sart olamdigini hayatta herkesin çalışmadığıni ona göre bir yaşam surdurebilecegimi söylüyor. Para kazanmadan bir şey üretmeden nasıl mutlu olunur ki ? Cunku eskiden evden çalışmış kendi paramı kazanmış biriyim tabi o da 10 ay cagri merkeziydi. Geceli gündüzlü haftasonu falan çok yoğundu.Evli değilim ailemle yaşıyorum yasim 30 ama nereye kadar böyle evde oturucam diyorum. Cevremde benim gibi birileri olsa belki arkadaslik yapar rahatlarım ama kimse benim gibi değil herkes çalışıyor. Keske benim yaşımda çalışmadan da mutlu olan bekar yada evli arkadaşlarım olsa onları görür hayatın sadece işten ibaret olmadığını anlarım ama oyle bir çevrem de yok. Şunu merak ediyorum böyle biri için ne düşünürsünüz yargılar misiniz? Anlayış gösterir misiniz? Bu sorunumu insanlar yargılar diye kimseye anlatmıyorum. Internette araştırdım ve böyle şeyler yaşayanlar olduğunu görünce biraz rahatladım ve destek olacak birileri vardır belki diye yazdım.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Işe gidememe anksyete kaygi stres
- Konu Sahibi Ellf9306
- Başlangıç Tarihi
- 22 Ekim 2022
- 398
- 137
Bende senin gibiyim. Bi kaç iş denemem oldu ama çok kısa sürdü. Evliyim eşime destek olmak istiyorum maddi olarak. İş arıyorum ama çağırdıklarında bi bahane bulup gitmiyorum. Korkuyorum yapamazsam kovulursam sabah erken uyanamazsam vs vs bir sürü şey geçiyor aklımdan. Ama dediğin gibi evdede mutlu olmuyorum bu yaşta ev hanımımı olucam çalışıyım diyorum. Günlerim böyle geçip gidiyor açıkcası bu konuda benimde bir çözümüm yok. Hayatımız boşa gidiyor böyle
Aynıymıs gerçekten yaşadığımız. Ben denemem gerek diyip ise ama yogun anksytee kaygi yada stres adı her neyse onu yasayinca hemen geri ciktim. Biliyorum direnmek gerek ama yaşamayan bilemez çok yorucu. İnsanın kendini anlayacak birileriyle konuşması yalniz olmadığını görmesi ve o kişilerden gelecek terapist önerilerine,fikirlerine ihtiyac var.iri Nasil calismadan mutlu olduguna yada sorununa nasıl çözüm bulduğuna dair.
- 15 Ocak 2020
- 436
- 162
- 32
Hepimize geçmiş olsun arkadaşlar gerçekten yaşamayan bilemez davulun sesi uzaktan hoş gelir derler ya o misal bnde panik atak hastasiydim 7 senedir fakat Bi kaç aydır bu anksiyeteyi dönüştü her sabah uyandığımda yoğun kaygı ve korkuyla uyanıyorum bu tabiki bütün gunumu etkiliyor Bn babamın yanında çalışıyorum bnde bir haftadır gitmiyorum korkuyorum ama akşam üzeri falan dışarı çıkıyorum dolasiyorum ama içimde sanki kus cirpniyor yüreğim pir pir kötü Bi haber alcakmisim gibi
Bence yapman gereken şey iyi bi terapist ve psikiyatrist bulup rahatladıktan ve hazır olduktan sonra bi işe girip denemek. Daha önce işe yaramadı diye kestirip atma doğru doktorla karşılaşmamışsın etrafımda bunu yenen çok insan oldu bu şekilde biraz da kendini zorlamak lazım
- 5 Kasım 2015
- 1.022
- 1.622
Siz en zor donemi yasamissiniz tam zorluklari aşacakken pes etmişsiniz. En girişimci insan bile yeni işe girerken heyecanlanir stres yapar ve ilk birkac gun en zorudur. Hem insanlara hem kurallara alış hem işi öğren zordur. Diyaloglar gelistikce ortama alışmaya başlarsiniz. Basta bir tane bile kafa dengi arkadaşınız olsa (ilk günden bahsetmiyorum birkaç hafta zaman vermelisiniz) onunla sohbet muhabbet bir yandan iş oyalanmaca filan zaman geçer gider ve herkesle rahatça kaynaşabilirsiniz zamanla. Müdür patron vs korkunuz varsa da zaman içinde canınıza tak ettirdiklerinde bir sus iki sus sonunda onlarla da mucadeleyi öğreniyorsunuz. Unutmayın; siz ne kadarina izin verirseniz o kadar üstünüze gelirler. Sınırlarınızı mutlaka ki çizin. İş ortaminda ayni insanın birine saygi duyup diğerine saygisizca davranmasi karşısındaki kişinin tanıdığı toleransla ilgilidir hep. Bu korkuyu sizin yerinize başkası aşamayacak ya da zamanla birşeyler değişmeyecek. Siz ne zaman harekete geçerseniz ve pes etmezseniz artık iş korkusu değil sevdiğiniz bir ortaminiz ve uğraşınız olacak. Kendinize daha fazla zehir etmeden en kısa sürede harekete geçmeniz dileğiyle
- 20 Kasım 2021
- 1.022
- 862
Ayni durumdayız.. keşke aynı sehirlerde olsak dertlesirdik
Doktora gittiğinizi yazmışsınız. Doktorlar tam olarak neden kaynaklandığını düşünüyor bu durumun?
Küçüklükte yaşanan bazı şeylere dayandıran da var, yetiştirilme tarzına dayandıran da var.
Sonuçta ben şöyle düşünüyorum. Bunu doktor çözemez yine ben çözmeliyim ama bir türlü tamamen çözülmüyor. Zorlana zorlana üstüne gitmek tek yol anladığım kadarıyla. Bunada kim ne kadar dayanır orası meçhul.
Sonuçta ben şöyle düşünüyorum. Bunu doktor çözemez yine ben çözmeliyim ama bir türlü tamamen çözülmüyor. Zorlana zorlana üstüne gitmek tek yol anladığım kadarıyla. Bunada kim ne kadar dayanır orası meçhul.
Benzer Konular
