işimi sevemedim..mutsuzum..

asianzade

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
19 Mart 2015
216
64
arkadaşlar çok dertliyim çokkkk.mezun olduktan sonra biraz zaman aldı atanmam.daha sonra atanmamla evliliğim bir arada oldu.öğretmenlik mesleğini yapıyorum 5 sene olacak ama hala alışamadım.hatta gittikçe daha fazla uzaklaşıyorum.sevmediğim tarafı iş nedenli dğeil de biraz daha bu öğretmenler odası muhabbetleri öğretmenlerin samimiyetsiz davranışları.benim hal ve durumlarım.kolay arkadaş edinememem.vs..bu dönem yeni bir okuldayım şubatta başladım biraz da fazla beklenti içine girdim galiba herkesle konuşmaya çalıştım soğuk davranmamaya çalıştım sanırım herkesin gözüne baktım benimle arkadaşlık edin diye.ben insanlarla zor iletişime geçen fazlasıyla çekingen biriyim.ve bu çekingenlik insanlarla iletişim kuramam vs. beni fazla yordu.kendime güvensiz bir görüntü çizdiğimi düşünüyorum bazen.belki de başkalarının gözünde güvensiz değil ama soğuk duruyorum.bilmiyorum ki.ayarlayamadım bu işi bir türlü.ortasını bulamadsım.nasıl stres yapıyorsam okul çıkışı kendimi eve zor atıyorum daha da bir şey yapacak dermanım kalmıyor.evde bebeğim var ona da bir hayrım dokunmamaya başladı.evin işini ihmal ediyorum.bugünün işini hep ertelemeye başladım öyle oturup kalıyorum.günleri geçiriyorum.isteksiz gidiyorum işe.devlet memuruyum gözümü karartıp bırakamıyorum da.son bikaç ayda saçlarımda baya beyaz gördüm kendimi çok üzüyorum.özel bir iş olsa gözümü kırpmadan bırakırdım ama bırakıp gidilmiyor.zaten borçlarımız var.hem işi bırakınca ne olucak.
okula bir heyecanla başladım ama umduğum gibi gitmedi.okulda hergün gördüğüm muhabbetimiz olan bir kaç kişiyi facede ekledim.2 kişi istediğimi hala bekletiyor.ama beni okulda görüp normal sohbetine devam ediyor.bunlar da biraz soğukluk yarattı bende.normalde eklemek huyum değildir ama arkadaş canlısı olmak istedim bu defa.kendi adıma hata ettim.neyse işin bu yönünde değilim,unuttum gitti bile,ama canım yanıyor okulda tek takılmaktan.öğle araları herkes bir bir çekiliyor odada 2 3 kişi kalıyoruz nereye gideceğimi nasıl zaman geçireceğimi bilemiyorum.canım sıkılıyor.zatençok da ısınamadığım bir mesleğim var.ne yapacağım bilemiyorum böyle.yol sorunu var.okulun büyük bi kısmı kendi arabasıyla gel,p gidiyor bunalr hep sıkıntı.arabalarını servis gibi kullanmak istemediklerinden mesafeli davrananlar var.hergün dolmuşa yürürken kendimi permeperişan hissediyorum.araba kullanabilirim ama cesaretim hiç yok.
müdür de halimden sanki okula alışamadığımı anlamış olmalı ki bugün,alıştını mı okula diye biraz sertçe konuşmaya çalışıyordu benle yaptığım işi mi beğenmiyor falan anlamadım yoksa ben mi üzerime alındım..
öğretmenlikten başka bir kuruma geçebilme şansım var mı acaba..öyle mutsuzum ki..
 
dertleşmek istedim biraz..içim şişti gerçekten..eşime anlatıyorum bazen onu da bunaltıyorum..
 
Şimdi burda herkes atanamamış öğretmenlerin zor dutumunu anlatıp seni teskin etmeye calışacak ama senin sıkıntın baska.
Kasma kendini kimseyle cok iy olmak zorunda değilsin.zaten cok samimi olmamak lazım işyerinde.
Arkadassız kaldığını düşünüyorum bu yuzden biraz yalnızlığa itilmiş gibisin.
Sen bu psikolojiyle özelde de calışsan aynı sıkıntıları yasayacaksın.özelde calışan bir öğretmen olarak söylüyorum.
 
bence mesleğin herkesin hayalini kurduğu kutsal öğretmenlik mesleği.Öğretmenler odası muhabbetlerini es geç. bir sınıf dolusu öğrencinin senin gözlerinin içine bakarak ağzından çıkacak tek bir lafı dinlemelerini düşün. kim ne derse desin kim ne konuşursa konuşsun kimseyle iyi olmak zorunda değilsin
 
Olduğunuzdan farklı davranmaya çalışmayın. Neden böyle bir şeye gerek duydunuz ki?
Sizi birileri sevecek, arkadaş olacaksa soğuk halinizle bile sevebilmeli bence.
Hem siz olduğunuzdan farklı davranmaya çalıştıkça daha çok yıpratırsınız kendinizi. Her şeyi akışına bırakın. Hem zaten çok yeniymişsiniz okulda. Zamanla arkadaş edinirsiniz..
İnsanlar artık herkese şüphe ile yaklaşıyor, haklılarda belki. O yüzden kafanızda bu kadar büyütmeyin. Derslerinize girip çıkın, öğrencilerinize yansıtmayın bu durumu. Hele hele evinize hiç yansıtmayın. Bebeğinizle ilgilenin, eşinizle ilgilenin. Evinizin her karışını sevin. Emin olun daha iyi hissedeceksiniz kendinizi. :KK37:
 
Öncelikle şunu söyleyey,m. Herkes devlet memuru olmak için can atıyor. Bunun kıymetini bilin. Arkadaş edinme muhabbetine gelince de gerekirse tek takılın ve kasmayın bakarsınız sizi rahat görürlerse daha fazla yanınıza gelirler malesef artık böyle işliyor. Samimi olayım derken arkadaşsız kalabiliyorsun. O yüzden sana tavsiyem canını da sıkma oluruna bırak . Bunlar ufak tefek şeyler . Daha büyük dertler var öyle düşün .
 
arkadaşlar çok dertliyim çokkkk.mezun olduktan sonra biraz zaman aldı atanmam.daha sonra atanmamla evliliğim bir arada oldu.öğretmenlik mesleğini yapıyorum 5 sene olacak ama hala alışamadım.hatta gittikçe daha fazla uzaklaşıyorum.sevmediğim tarafı iş nedenli dğeil de biraz daha bu öğretmenler odası muhabbetleri öğretmenlerin samimiyetsiz davranışları.benim hal ve durumlarım.kolay arkadaş edinememem.vs..bu dönem yeni bir okuldayım şubatta başladım biraz da fazla beklenti içine girdim galiba herkesle konuşmaya çalıştım soğuk davranmamaya çalıştım sanırım herkesin gözüne baktım benimle arkadaşlık edin diye.ben insanlarla zor iletişime geçen fazlasıyla çekingen biriyim.ve bu çekingenlik insanlarla iletişim kuramam vs. beni fazla yordu.kendime güvensiz bir görüntü çizdiğimi düşünüyorum bazen.belki de başkalarının gözünde güvensiz değil ama soğuk duruyorum.bilmiyorum ki.ayarlayamadım bu işi bir türlü.ortasını bulamadsım.nasıl stres yapıyorsam okul çıkışı kendimi eve zor atıyorum daha da bir şey yapacak dermanım kalmıyor.evde bebeğim var ona da bir hayrım dokunmamaya başladı.evin işini ihmal ediyorum.bugünün işini hep ertelemeye başladım öyle oturup kalıyorum.günleri geçiriyorum.isteksiz gidiyorum işe.devlet memuruyum gözümü karartıp bırakamıyorum da.son bikaç ayda saçlarımda baya beyaz gördüm kendimi çok üzüyorum.özel bir iş olsa gözümü kırpmadan bırakırdım ama bırakıp gidilmiyor.zaten borçlarımız var.hem işi bırakınca ne olucak.
okula bir heyecanla başladım ama umduğum gibi gitmedi.okulda hergün gördüğüm muhabbetimiz olan bir kaç kişiyi facede ekledim.2 kişi istediğimi hala bekletiyor.ama beni okulda görüp normal sohbetine devam ediyor.bunlar da biraz soğukluk yarattı bende.normalde eklemek huyum değildir ama arkadaş canlısı olmak istedim bu defa.kendi adıma hata ettim.neyse işin bu yönünde değilim,unuttum gitti bile,ama canım yanıyor okulda tek takılmaktan.öğle araları herkes bir bir çekiliyor odada 2 3 kişi kalıyoruz nereye gideceğimi nasıl zaman geçireceğimi bilemiyorum.canım sıkılıyor.zatençok da ısınamadığım bir mesleğim var.ne yapacağım bilemiyorum böyle.yol sorunu var.okulun büyük bi kısmı kendi arabasıyla gel,p gidiyor bunalr hep sıkıntı.arabalarını servis gibi kullanmak istemediklerinden mesafeli davrananlar var.hergün dolmuşa yürürken kendimi permeperişan hissediyorum.araba kullanabilirim ama cesaretim hiç yok.
müdür de halimden sanki okula alışamadığımı anlamış olmalı ki bugün,alıştını mı okula diye biraz sertçe konuşmaya çalışıyordu benle yaptığım işi mi beğenmiyor falan anlamadım yoksa ben mi üzerime alındım..
öğretmenlikten başka bir kuruma geçebilme şansım var mı acaba..öyle mutsuzum ki..

bunun öğretmenlikle hiç alakası yok.bence senin sorunun psikolojik, panik atak olmuşsun sanki.biraz rahatlasan gevşesen tek takılmaya çalıştığın zamanlarda çocuklar için bir şeyler araştırsan kitap okumaya dergi incelemeye çalışsan
hatta ilaç desteği alsan yani ben konuna şöyle bir baktım ki dünya batmış altında sen kalmışsın sanki.bu arada nasıl evlendin o aşamayı nasıl atlattın yani o dönmelerde kolay değil
 
neden
bunun öğretmenlikle hiç alakası yok.bence senin sorunun psikolojik, panik atak olmuşsun sanki.biraz rahatlasan gevşesen tek takılmaya çalıştığın zamanlarda çocuklar için bir şeyler araştırsan kitap okumaya dergi incelemeye çalışsan
hatta ilaç desteği alsan yani ben konuna şöyle bir baktım ki dünya batmış altında sen kalmışsın sanki.bu arada nasıl evlendin o aşamayı nasıl atlattın yani o dönmelerde kolay değil

tam cevap yazıyordum msjlara.arkadaşım sorunum psikolojik zaten dedim çekingen biriyim arkadaşlık kolay kuramıyorum bu yüzden arkadaş olaya çalıştım yakın durdum.bu da beni yordu.umduğumu bulamayınca yoruldum.ayrıca branşım nedeniyle zaten çok fazla araştırıp bişeyler bulamaya çalışıyorum çocuklara.bizim biranş öyle oturulacak bir branş değil.evt benim için şuan dünya batmış ben altında kalmış gibiyim.illa ki ilaç mı kullanayım?çözüm olacak mı?olacaksa kullanayım.teşhisi nasıl bu kadar kolay koydun panik atak?eğer öyleyse bileyim ben de.
 
Öncelikle şunu söyleyey,m. Herkes devlet memuru olmak için can atıyor. Bunun kıymetini bilin. Arkadaş edinme muhabbetine gelince de gerekirse tek takılın ve kasmayın bakarsınız sizi rahat görürlerse daha fazla yanınıza gelirler malesef artık böyle işliyor. Samimi olayım derken arkadaşsız kalabiliyorsun. O yüzden sana tavsiyem canını da sıkma oluruna bırak . Bunlar ufak tefek şeyler . Daha büyük dertler var öyle düşün .

evt bence de sanırım rahat olmakta fayda var cool takılmak gerek demekki.zaten
 
neden


tam cevap yazıyordum msjlara.arkadaşım sorunum psikolojik zaten dedim çekingen biriyim arkadaşlık kolay kuramıyorum bu yüzden arkadaş olaya çalıştım yakın durdum.bu da beni yordu.umduğumu bulamayınca yoruldum.ayrıca branşım nedeniyle zaten çok fazla araştırıp bişeyler bulamaya çalışıyorum çocuklara.bizim biranş öyle oturulacak bir branş değil.evt benim için şuan dünya batmış ben altında kalmış gibiyim.illa ki ilaç mı kullanayım?çözüm olacak mı?olacaksa kullanayım.teşhisi nasıl bu kadar kolay koydun panik atak?eğer öyleyse bileyim ben de.

ilac dediğime bakma öyle agır ilaçlar değil seni rahatlatacak güvenini getirecek ilaçlar kulandım çok faydasını gördüm.depresyondasın bu kadar yorulman arkadaşsızlık yüzünden gerilmen panik atak gibi duruyor.
 
ilac dediğime bakma öyle agır ilaçlar değil seni rahatlatacak güvenini getirecek ilaçlar kulandım çok faydasını gördüm.depresyondasın bu kadar yorulman arkadaşsızlık yüzünden gerilmen panik atak gibi duruyor.

doktora da gitmeyi düşünüyorum ama zaman kaybı olmasından hatta kilo gibi yan etkilerinden korkuyorum ilaçların sen ne kullandın ne kadar kullandın?özel msj atıcaktım ama olmuyor sanırım
 
doktora da gitmeyi düşünüyorum ama zaman kaybı olmasından hatta kilo gibi yan etkilerinden korkuyorum ilaçların sen ne kullandın ne kadar kullandın?özel msj atıcaktım ama olmuyor sanırım

ben attım sana.bakabilirsin sorularına ordan cevaplarım
 
aslında çok asil bir meslek..hatta bir kadına en çok yakışan mesleklerin başında öğretmenlik..çocuğuna zaman ayırmak açısındanda çok iyi..15 tatili var hafta sonu tatili var yaz tatili var...biraz araştırın belki başka okula geçme şansınız olabilir..
 
ya öyle çok arkadaş edineyim meraklısı da değildim zaten konuşacak çok bir şey bulamıyorum esas sorun da bu ya böyle iplenmeyen bir insan olmak istemiyorum.derdim bu.yoksa işimde de biraz idealistliği severim ikisi de beni boğdu galiba bir de bebekle ilgilenmek ev işleri derken yoruldum :KK43:
 
aslında çok asil bir meslek..hatta bir kadına en çok yakışan mesleklerin başında öğretmenlik..çocuğuna zaman ayırmak açısındanda çok iyi..15 tatili var hafta sonu tatili var yaz tatili var...biraz araştırın belki başka okula geçme şansınız olabilir..

evt tatilimizin olması cazip kılıyor bu işi.seneye yine okul değiştirmek istiyorum dediğiniz gibi ama şu dönem bir geçse ben çatlamadan :KK43:
 
selamlar,
ben ex- öğretmen olarak bişeyler yazmak istedim.

2 farklı okulda 2 yıl çalıştım.
hayalim olan Meb'de öğretmenlikten aşırı soğudum.
İlk çalıştığım okulda ortam çok iyi değildi.
arkadaşlarım vardı ama öyle okul dışında pek zaman geçirmezdik.
ikinci okulumun öğrencileri daha iyiydi. öğretmenler yine kendi halindeydi, ama gruplaşmalar vardı.
bir öğretmen vardı, resim öğretmeniydi. hiç iletişim kurmazdı. ilk zamanlar hep onunla konuşmaya çalıştım. ben yeniyim o 4-5 senedir oradaydı. ama yok hiç cevap bile vermezdi. tek kelimelik muhabbetler. ben de uğraşmadım sonra, madem konuşmuyor zorla mı arkadaş olmaya çalışıcam dedim.
sonra baktım diğer hocalara, öğle aralarında okulda kadın erkek kim bulursam konuştum :) ailelerini sordum, okulla ilgili şeyler sordum.. ama okul dışında yine hiç görüşmedim. yani teneffüslerde 2 kelam etsem yeter modunda yaşadım. en iyisi de oydu sanırım.

işi sevmemek ne zordur biliyorum...
ben memnun olmadığım için saatleri dakikaları sayardım. ayaklarım geri geri giderdi. sonunda değiştirdim ve artık başka bir kurumda çalışıyorum. şimdi çoğunlukla istekle geliyorum işe :) inşallah siz de en kısa zamanda kurtulursunuz bu bunalım halinden.

(Not: facebook tan iş arkadaşlarımı ben de kabul etmiyordum bi ara belki onların da sebepleri olabilir ya da facebook a girmiyorlardır)
 
selamlar,
ben ex- öğretmen olarak bişeyler yazmak istedim.

2 farklı okulda 2 yıl çalıştım.
hayalim olan Meb'de öğretmenlikten aşırı soğudum.
İlk çalıştığım okulda ortam çok iyi değildi.
arkadaşlarım vardı ama öyle okul dışında pek zaman geçirmezdik.
ikinci okulumun öğrencileri daha iyiydi. öğretmenler yine kendi halindeydi, ama gruplaşmalar vardı.
bir öğretmen vardı, resim öğretmeniydi. hiç iletişim kurmazdı. ilk zamanlar hep onunla konuşmaya çalıştım. ben yeniyim o 4-5 senedir oradaydı. ama yok hiç cevap bile vermezdi. tek kelimelik muhabbetler. ben de uğraşmadım sonra, madem konuşmuyor zorla mı arkadaş olmaya çalışıcam dedim.
sonra baktım diğer hocalara, öğle aralarında okulda kadın erkek kim bulursam konuştum :) ailelerini sordum, okulla ilgili şeyler sordum.. ama okul dışında yine hiç görüşmedim. yani teneffüslerde 2 kelam etsem yeter modunda yaşadım. en iyisi de oydu sanırım.

işi sevmemek ne zordur biliyorum...
ben memnun olmadığım için saatleri dakikaları sayardım. ayaklarım geri geri giderdi. sonunda değiştirdim ve artık başka bir kurumda çalışıyorum. şimdi çoğunlukla istekle geliyorum işe :) inşallah siz de en kısa zamanda kurtulursunuz bu bunalım halinden.

(Not: facebook tan iş arkadaşlarımı ben de kabul etmiyordum bi ara belki onların da sebepleri olabilir ya da facebook a girmiyorlardır)

benimle benzer durumları yaşayan biri olarak bir meslekteşımla bunları paylaşmak hoşuma gitti.öğretmenlik gerçekten dışarıdan göründüğü gibi değil.o oöğretmenler arasındaki samimiyetsizlikler bilmiyorum herkesin çok kabullenebileceği şeyler değil gibi.ben çok rahatsızım bu durumdan.
facebook ekleme işinde hata ettiğimi düşünüyorum ben de acele ettim gibi ama en azından madem eklemişim en azından kabul edilmeyi beklerdim
 
evt tatilimizin olması cazip kılıyor bu işi.seneye yine okul değiştirmek istiyorum dediğiniz gibi ama şu dönem bir geçse ben çatlamadan :KK43:

kesinlikle geçer..pozitif olun..öğrencilerinizle öğretmekle mutlu olun..otobüse yürümeyi dert etmeyin çok şükür sağlıklıyım yürüyorum deyin..öğlen molalarda gitçek bir yeriniz yoksa orda kalan başka öğretmenlere yürüyüş teklif edin yada ne bileyim kitap okuyun falan..
 
X