işsiz eş ve çocuk

bu bir iç döküş.. bir ağıt.. bir haykırış..
ofiste ya hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlayacağım ya da buraya yazıp bir nebze rahatlayacağım.

eşim 27 aydır işsiz. ilk zamanlar iş aradı bulamadı. sonra araya pandemi girdi zaten herkes işçi çıkarıyor iş bulması imkansız hale geldi.
mühendis ayda 5 bine yakın geliri vardı. merhametli sevecen yıllardır beklediğim insana kavuşmuştum. bende çalışıyorum türkiye şartlarına göre güzel bize yeten geçimimiz vardı. 6 ay bile sürmedi bu sefamız işten çıkarıldı. iş yeriyle davalık oldu. beklediğimiz mahkeme sürecimiz var.
27 aydır her gün bugün güzel haberler alacak mıyız diye beklediğimiz yıprandığımız tükendiğimiz birbirimizi tükettiğimiz 27 ay...

neyse evde çocuğu büyütür o arada da mahkemesi sonuçlanır işe başlar öyle böyle idare ederiz dedik. 3 yaşında bana çok çok çok düşkün yavrum.. sabah yine ben işe giderken ağlamaya başladı, kucağımdan inmedi. çocuk çok ağlayınca eşim bağırmaya başladı, ben ağlamaya.. 10 dakika geç kalsak arayıp bulamasa burnumuzdan getiren müdür.. üstümü başımı parçalamak isteyip yeteeeerrr diye bağırmak isteyen ben..

tükendim çok tükendim. maddi zorluklar, çocuğumun evde her dakika bana yapışması.. biraz nefes almak istesem çizgi film açsam gel anne sende yanımda otur diyen tuvalette bile rahat vermeyen çocuğum. seviyorum çok seviyorum ama ben ben değilim artık. kendime ait bir hayatım yok. ya işteyim, ya evde yemek yapıyorum ya çocukla oyun oynuyorum..

ben yoruldum çok yoruldum ne olur geçecek deyin ne olur biz de zorluklar yaşadık ama sonu güzel oldu deyin.. ben çok yıprandım ben bittim.

4 sene yalnız yaşadım maddi olarak yine aileme de yardım ederdim ama istediğimi yer içer giyerdim. şimdi sırtımda 2 kişinin daha sorumluluğu.. eve gider dizimi izler yemek yerdim, şimdi eve gidip hengamenin ortasına düşüyorum.. ben böyle hayal etmemiştim evliliğimi çocuğumu. avuçlarımdan kayıp gitti sanki hayatım..

geçecek deyin lütfen.. bizde bunları bunları atlattık deyin.. çok ihtiyacım var.

Calismiyor olan siz de olabilirdiniz. Cocuk babaya da boyle yapisabilirdi cunku cocuk evde kimi gormezse ona yapisir normal. Yasadiginiz surecten bikmis olabilirsiniz ama sadece biraz sabir

Eşin sadece mühendislik alanında değil de diğer işlere de bakıyor mu? İdare edecek işlere de başvuru yapsın. Zaten şu ara her yer çok kötü durumda umarım bir an önce iş bulur. Çocuk daha 3 yaşında anneye bu kadar bağımlı olması çok normal bütün gün sizi görmüyor. Şartlar böyleyken çalışmaya devam ederken bu kadar bunalman çok normal biraz daha sabırlı ol elbette bir gün hepsi geçecektir

Sorunun cevabını biliyorsun ve senin de dediğin gibi geçecek önemli olan daha az hasarsız atlatmak ve kendini buhrana sokarsan bu eşine de yansır ve o da bu süreçte sağlıklı atılımlar yapamaz biraz daha sakinlik.. ve zor süreçlerden geçiyoruz her zaman modumuz + olamıyor kimi durumlarda - den sıfıra çıkabilmekte iyidir.

E kadın çalışmayıp erkek de çalışıyor ve aynı zorluklar yaşanıyor hayat müşterek ve normal böyle şeyler.
Ama evde yemek yapıyorum kısmına takıldım eş evdeyse yemeği bulaşığı temizliği o yapsın.

çocuk yapışma kısmı da normal fakat siz işte babası evdeyken babasına neden alışmadı anlayamıyorum.
hepsi bir gün geçecek ama sakin olun önce şu anlattığınız eve gelip iş yapma çocuk yapışması hariç erkeğin çalışıp kadının ev hanımı olması.

eşiniz de ev işi yapıp çocuğu alsa normal olacak
Ben de eskiden annemin hiç
Çalışmasını istemezdim o giderken ben ağlardım yırtınırdım.
Fakat babam sakinleştirirdi oyun oynardı.

artık ağlamayın lütfen sadece görevlerinizi diğer ebeveynle paylaşın

Geçecek elbetteki geçecek. Sonsuza kadar böyle sürmez. Şu an iyi değilsiniz ki haklısınız da çok fazla yük var üstünde ama birileri ki burdan kastım eşiniz üstündeki yüklerin birazını almazsa, onunla paylaşamazsanız çok daha büyük sıkıntı yaşarsınız.

Yemeği neden siz yapıyorsunuz? Eşiniz evdeymiş madem o da yardımcı olsun size. Siz de insansınız bir dayanma kapasiteniz var.

27 ay işsizlik için çok uzun bir süre. İsteğine, beklentisine göre iş bulamayabilir anlarım bu zaten yaşadığımız ülkenin bir ayıbı ama geçindirmesi gereken ailesi olan birinin iş seçme lüksü olmamalı. Hep bu örneği yazıyorum böyle konulardan alt komşumun eşi mühendis. İşten çıkartıldı maalesef. Yeni iş ilanlarına dönüş beklerken bile boş durmadı. Sokağımızdaki markete işe girdi. Benim iş beğenmeme lüksüm yok yeter ki para kazanayım demişti. Bir dönem de benzincide çalıştı. İstediği gibi bir iş buldu sonraları. 27 ay evde oturmayı ben anlayamıyorum kusura bakmayın

Çocuğunuz konusuna gelince her istediğinde yanında olmayın. Arkadaşımın oğlu beş yaşında koala gibi bacağına yapışıyor annesinin öyle geziyorlar. Wcye gitmek için kocamı bekliyorum diyor şok oluyorum, ayrılınca ağlıyormuş mazereti de bu. Çocuğunuz sizden ayrı durmayı, kendi kendine oynamayı da öğrenmeli. Demiyorum ki yüzüne bakmayın ama size yapışık da yaşamasın. Aradaki dengeyi kurmalısınız

Her çıkışın bir inişi vardır bu hayatta herkesin bir imtihanı var herşey güllük gülistanlık gitmiyor ki eminim ki bu günlerde geçecek

Eşiniz evde olduğu sürece evin işlerini yapıyor mu? Sonuçta eşi çalışmayan bir çok erkek de aynı bu şekilde yaşıyor. İşten gelince çocukları onlara yapışıyor. Ama sizin iş ve çocuğunuzu harici de iş sonrası ekstra sorumluluklarınız oluyorsa bunalmanız çok normal. Mesela yemek işini eşiniz halletmesi lazım. Ben sanmıyorum ki eşi çalışmayan erkekler eve gelip bir de koştur koştur yemek yapsın. kim evdeyse evin sorumluluğu daha fazla almalı. Geçim sıkıntısı ayrı bir şey tabi, bunalmanız normal. İnşallah eşiniz kısa süre içinde iş bulur.

Eşiniz illa ki er ya da geç iş bulacaktır
Bulur umarım hatta.
Evdeyken yemekleri eşiniz yapsın ev işleri ve çocuk onun sorumluluğunda olsun.
En azından büyük bir kısmı
Hem işe gidip hem tek başınıza evi çekip çevirmeniz gerçekçi bir beklenti değil.
Eşiniz çalışsa da çalışmasa da zorlanırdınız yani.

Çocuğun evde olmayan ebeveyni özleyip yapışması bana normal geldi
Herkesin çocuğu sanırın çalışan anne veya babaya daha düşkün oluyor

Bahsettiğiniz çoğu şey eşinizin çalışmamasıyla bağlantısız geldi bana ama sanırım genel olarak doldunuz hayata ki sizin için sorun oluşturdu

kumru00115599 .!.:

eşim 27 aydır işsiz

Genişletmek için tıkla...

Çok uzun bir süre bu işsiz kalmak için. Başka sektörlere bakıyor mu? Asgari ücretle illaki iş bulurdu 27 aydır.

Pinkflambe .!.:

Geçecek elbetteki geçecek. Sonsuza kadar böyle sürmez. Şu an iyi değilsiniz ki haklısınız da çok fazla yük var üstünde ama birileri ki burdan kastım eşiniz üstündeki yüklerin birazını almazsa, onunla paylaşamazsanız çok daha büyük sıkıntı yaşarsınız.

Yemeği neden siz yapıyorsunuz? Eşiniz evdeymiş madem o da yardımcı olsun size. Siz de insansınız bir dayanma kapasiteniz var.

27 ay işsizlik için çok uzun bir süre. İsteğine, beklentisine göre iş bulamayabilir anlarım bu zaten yaşadığımız ülkenin bir ayıbı ama geçindirmesi gereken ailesi olan birinin iş seçme lüksü olmamalı. Hep bu örneği yazıyorum böyle konulardan alt komşumun eşi mühendis. İşten çıkartıldı maalesef. Yeni iş ilanlarına dönüş beklerken bile boş durmadı. Sokağımızdaki markete işe girdi. Benim iş beğenmeme lüksüm yok yeter ki para kazanayım demişti. Bir dönem de benzincide çalıştı. İstediği gibi bir iş buldu sonraları. 27 ay evde oturmayı ben anlayamıyorum kusura bakmayın

Çocuğunuz konusuna gelince her istediğinde yanında olmayın. Arkadaşımın oğlu beş yaşında koala gibi bacağına yapışıyor annesinin öyle geziyorlar. Wcye gitmek için kocamı bekliyorum diyor şok oluyorum, ayrılınca ağlıyormuş mazereti de bu. Çocuğunuz sizden ayrı durmayı, kendi kendine oynamayı da öğrenmeli. Demiyorum ki yüzüne bakmayın ama size yapışık da yaşamasın. Aradaki dengeyi kurmalısınız

Genişletmek için tıkla...

Belki markette bile iş bulamamıştır nerden biliyorsun da eleştiriyorsun

Vander .!.:

E kadın çalışmayıp erkek de çalışıyor ve aynı zorluklar yaşanıyor hayat müşterek ve normal böyle şeyler.
Ama evde yemek yapıyorum kısmına takıldım eş evdeyse yemeği bulaşığı temizliği o yapsın.

çocuk yapışma kısmı da normal fakat siz işte babası evdeyken babasına neden alışmadı anlayamıyorum.
hepsi bir gün geçecek ama sakin olun önce şu anlattığınız eve gelip iş yapma çocuk yapışması hariç erkeğin çalışıp kadının ev hanımı olması.

eşiniz de ev işi yapıp çocuğu alsa normal olacak
Ben de eskiden annemin hiç
Çalışmasını istemezdim o giderken ben ağlardım yırtınırdım.
Fakat babam sakinleştirirdi oyun oynardı.

artık ağlamayın lütfen sadece görevlerinizi diğer ebeveynle paylaşın

Genişletmek için tıkla...

o da yemek yapıyor ama ben kendi yaptığım yemeğin tadını daha çok seviyorum. zaten pratik şeyler yapıyorum saatlerce oyalanacak şeyler değil. babası sakinleştirmeye çalışıyor ama bir yerden sonra bizimki laf dinlemeyince herkesin kayışı kopuyor işte. 1 senedir bak ben işe gidiyorum ama akşam geleceğim oyunlar oynayacağız boyama yapacağız diye diye alıştırmaya çalışıyorum yok hala alışamadı benim işe gitmeme. ki eve geldiğimde de hep onunla ilgileniyorum sürekli kucağımda öpüyorum bana doysun istiyorum ama yetmiyor mu anlamıyorum ki.

kumru00115599 .!.:

o da yemek yapıyor ama ben kendi yaptığım yemeğin tadını daha çok seviyorum. zaten pratik şeyler yapıyorum saatlerce oyalanacak şeyler değil. babası sakinleştirmeye çalışıyor ama bir yerden sonra bizimki laf dinlemeyince herkesin kayışı kopuyor işte. 1 senedir bak ben işe gidiyorum ama akşam geleceğim oyunlar oynayacağız boyama yapacağız diye diye alıştırmaya çalışıyorum yok hala alışamadı benim işe gitmeme. ki eve geldiğimde de hep onunla ilgileniyorum sürekli kucağımda öpüyorum bana doysun istiyorum ama yetmiyor mu anlamıyorum ki.

Genişletmek için tıkla...

Bunun yetmemekle alakası yok işte ben de öyleydim bu çocuk yapar zaten ama anneler bunu çok dramatize ediyor
Tek çalışan anne siz değilsiniz ondan dolayı yok yetemiyorum yok bilmem ne diye bence düşünmeye gerek yok

hayat şartları baba çalışsaydı siz yine çalışacaktınız.
Bu kadar bağımlı olup yapışması zaten hoş değil ağlıyorsa da kendisi sakinleşene kadar ağlayabilir.
O esnada ona babası sarılsın ama ağlasın zaten tak diye susmaz çocuk bu

giggles .!.:

Eşiniz illa ki er ya da geç iş bulacaktır
Bulur umarım hatta.
Evdeyken yemekleri eşiniz yapsın ev işleri ve çocuk onun sorumluluğunda olsun.
En azından büyük bir kısmı
Hem işe gidip hem tek başınıza evi çekip çevirmeniz gerçekçi bir beklenti değil.
Eşiniz çalışsa da çalışmasa da zorlanırdınız yani.

Çocuğun evde olmayan ebeveyni özleyip yapışması bana normal geldi
Herkesin çocuğu sanırın çalışan anne veya babaya daha düşkün oluyor

Bahsettiğiniz çoğu şey eşinizin çalışmamasıyla bağlantısız geldi bana ama sanırım genel olarak doldunuz hayata ki sizin için sorun oluşturdu

Genişletmek için tıkla...

son cümlenize yorum yapacak olursam aslında tam tersi bana da o çalışmadığı için her şey bu kadar batıyor gibi geliyor. o çalışıyor olsaydı çocuk akşam babaya da düşkün olacaktı onunla da vakit geçirmek isteyecekti. ama zaten 7/24 babayla olunca ben gelince onun yüzüne bakmıyor pek

vesikaliyarim .!.:

Belki markette bile iş bulamamıştır nerden biliyorsun da eleştiriyorsun

Genişletmek için tıkla...

Sanmıyorum 27 ay iş arasında bulamasın. Bende o yoruma katılıyorum bir insan 27 ay nasıl ıssız durur pandemi bahane olamaz. Bende mühendisim ama hiç bir zaman illa mühendis olarak çalışıcam demedim markette bile çalıştım su anda muhendislk yapmiyorum ama kendi mesleğime yakın bi iste çalışıyorum kadın halimle sokak sokak dolaşıp iş buluyorsam koca adamda bulur.

vesikaliyarim .!.:

Belki markette bile iş bulamamıştır nerden biliyorsun da eleştiriyorsun

Genişletmek için tıkla...

O zaman konu sahibi yazar ki başka işlere de baktı markette vs ama bulamadı ben de bilgilenmiş olurum. Bunu inandırıcı bulur muyum ama bulmam 27 ay maksat sadece para kazanmaksa hiçbir yerde iş bulamamak için çok uzun bir süre. Ayrıca istediğimi yazmak ve hatta eleştirmek hakkına sahibim, kendi yorumunuzla ilgilenin lütfen

Pinkflambe .!.:

Geçecek elbetteki geçecek. Sonsuza kadar böyle sürmez. Şu an iyi değilsiniz ki haklısınız da çok fazla yük var üstünde ama birileri ki burdan kastım eşiniz üstündeki yüklerin birazını almazsa, onunla paylaşamazsanız çok daha büyük sıkıntı yaşarsınız.

Yemeği neden siz yapıyorsunuz? Eşiniz evdeymiş madem o da yardımcı olsun size. Siz de insansınız bir dayanma kapasiteniz var.

27 ay işsizlik için çok uzun bir süre. İsteğine, beklentisine göre iş bulamayabilir anlarım bu zaten yaşadığımız ülkenin bir ayıbı ama geçindirmesi gereken ailesi olan birinin iş seçme lüksü olmamalı. Hep bu örneği yazıyorum böyle konulardan alt komşumun eşi mühendis. İşten çıkartıldı maalesef. Yeni iş ilanlarına dönüş beklerken bile boş durmadı. Sokağımızdaki markete işe girdi. Benim iş beğenmeme lüksüm yok yeter ki para kazanayım demişti. Bir dönem de benzincide çalıştı. İstediği gibi bir iş buldu sonraları. 27 ay evde oturmayı ben anlayamıyorum kusura bakmayın

Çocuğunuz konusuna gelince her istediğinde yanında olmayın. Arkadaşımın oğlu beş yaşında koala gibi bacağına yapışıyor annesinin öyle geziyorlar. Wcye gitmek için kocamı bekliyorum diyor şok oluyorum, ayrılınca ağlıyormuş mazereti de bu. Çocuğunuz sizden ayrı durmayı, kendi kendine oynamayı da öğrenmeli. Demiyorum ki yüzüne bakmayın ama size yapışık da yaşamasın. Aradaki dengeyi kurmalısınız

Genişletmek için tıkla...

evet aslında eski işyerinden umudu olmasa büyütecek çocuğumuz olmasa kendisi de marketlere falan başvururdu. ama alacağı asgari ücret olup onunda yarısından çoğunu bakıcıya yol masraflarına verip bir de çocuğun düzenini bozmak ne kadar mantıklı bilemedik. tabi yine diyorum eski iş yerinin çağırma durumu da var yoksa 2,5 sene işsizlik tabi ki normal değil. ama biz sürecin bu kadar uzayacağını öngöremedik.

kumru00115599 .!.:

son cümlenize yorum yapacak olursam aslında tam tersi bana da o çalışmadığı için her şey bu kadar batıyor gibi geliyor. o çalışıyor olsaydı çocuk akşam babaya da düşkün olacaktı onunla da vakit geçirmek isteyecekti. ama zaten 7/24 babayla olunca ben gelince onun yüzüne bakmıyor pek

Genişletmek için tıkla...

Çocuğun size bağlı olması, evde yemek veya ev işi yapmanız eşinizin işe gidip gitmemesiyle alakalı değil bana göre.
Eşiniz işe gitse de yemeği yapacaktınız veya çocuk sizi isteyecekti.
Eşinize de düşkün olabilirdi ama bunun garantisi yok sonuçta
Asıl sinir olduğunuz şey eşinizin evde boş durmasıysa bilemiyorum tabi
Ama o da ev işini yapıyor çocuğa bakıyormuş

Genel olarak duruma hayat yoldaşlığı olarak bakmak en doğrusu şu durumda
Eşiniz zor bir süreç geçiriyor aynınısı siz de yaşıyor olabilirdiniz
Eşiniz size evDe boş duruyor sırtıma yük oluyor muamelesi yapsa eminim çok kırılırdınız
Siz de öyle düşünüp kendinizi sıkmayın

Maddi zorluk kısmında haklısınız
Umarım en kısa zamanda işe girer

kumru00115599 .!.:

eski iş yerinin çağırma durumu da var yoksa 2,5 sene işsizlik tabi ki normal değil. ama biz sürecin bu kadar uzayacağını öngöremedik.

Genişletmek için tıkla...

işe iade davası mı açtı

bunun dışında eski işyeri dava açan birini çağırmaz

işe iade davasında da çağıran nadirdir ki onun amacı da gelmesin de para vermekten yırtayım şeklindedir

bu eski işyerinde yeniden başlama umudunun dayanağı ne

kumru00115599 .!.:

bu bir iç döküş.. bir ağıt.. bir haykırış..
ofiste ya hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlayacağım ya da buraya yazıp bir nebze rahatlayacağım.

eşim 27 aydır işsiz. ilk zamanlar iş aradı bulamadı. sonra araya pandemi girdi zaten herkes işçi çıkarıyor iş bulması imkansız hale geldi.
mühendis ayda 5 bine yakın geliri vardı. merhametli sevecen yıllardır beklediğim insana kavuşmuştum. bende çalışıyorum türkiye şartlarına göre güzel bize yeten geçimimiz vardı. 6 ay bile sürmedi bu sefamız işten çıkarıldı. iş yeriyle davalık oldu. beklediğimiz mahkeme sürecimiz var.
27 aydır her gün bugün güzel haberler alacak mıyız diye beklediğimiz yıprandığımız tükendiğimiz birbirimizi tükettiğimiz 27 ay...

neyse evde çocuğu büyütür o arada da mahkemesi sonuçlanır işe başlar öyle böyle idare ederiz dedik. 3 yaşında bana çok çok çok düşkün yavrum.. sabah yine ben işe giderken ağlamaya başladı, kucağımdan inmedi. çocuk çok ağlayınca eşim bağırmaya başladı, ben ağlamaya.. 10 dakika geç kalsak arayıp bulamasa burnumuzdan getiren müdür.. üstümü başımı parçalamak isteyip yeteeeerrr diye bağırmak isteyen ben..

tükendim çok tükendim. maddi zorluklar, çocuğumun evde her dakika bana yapışması.. biraz nefes almak istesem çizgi film açsam gel anne sende yanımda otur diyen tuvalette bile rahat vermeyen çocuğum. seviyorum çok seviyorum ama ben ben değilim artık. kendime ait bir hayatım yok. ya işteyim, ya evde yemek yapıyorum ya çocukla oyun oynuyorum..

ben yoruldum çok yoruldum ne olur geçecek deyin ne olur biz de zorluklar yaşadık ama sonu güzel oldu deyin.. ben çok yıprandım ben bittim.

4 sene yalnız yaşadım maddi olarak yine aileme de yardım ederdim ama istediğimi yer içer giyerdim. şimdi sırtımda 2 kişinin daha yükü. eve gider dizimi izler yemek yerdim, şimdi eve gidip hengamenin ortasına düşüyorum.. ben böyle hayal etmemiştim evliliğimi çocuğumu. avuçlarımdan kayıp gitti sanki hayatım..

geçecek deyin lütfen.. bizde bunları bunları atlattık deyin.. çok ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

Malesef çalışmak zorundayız artık maddi olarak çok zor zamanlardayiz. Dua edin sizin işiniz var ya oda olmasa ? Çocuğunuzun eksiğini alamamak sizi daha çok uzmezmiydi. Ben çalışıyorum on iki saat hemde. Eve gidip hemen yemeğe koyuluyorum. Hiç bir gün oturup ayaklarımı uzatip dizi izlemedim. 9 aylık bebeğim var annem bakiyor akşam onuda alıp yemeğimi yapıp çocuğumla ilgileniyorum. Kısaca hayata katılmak bu demek bence. Kusura bakmayın da kocanız tembel ve tembelliğe iyice alışmış. Bende mühendisim şu anda işime yakın bir iş yapıyorum tam mühendislik sayılmaz.ama yeri geldi markette de çalıştım tekstilde calistim hiç boş durmadım.