Kabullenemediğim Depresyon Ve Ben

Özelden o psikoloğun adını yazmanız mümkün mü acaba?
Yazayım tabi. Ben geçen sene görüşmüştüm, umarım size de bana yardımcı olduğu gibi yardımcı olur. Gittiğim diğer psikologlardan da fiyatı daha uygun ve çok daha verimli geçti.
Sayesinde 1 yıldır nefes alıyorum. Dönüş yapıyorum özelden.
 
Herkese iyi pazarlar

Aslında sanki buraya yazıp çözüm arayışında olmam gereken başka derler var ama bugün bu konunun gerginliğini o kadar fazla yasiyorum ki...

Sıkıntıma gelecek olursak 1 yıla yakindir aşırı uyuma isteği beraberinde yeme bozukluğu aşırı yemek yene isteği halsizlik bitkinlik falan vardı. Ama son 3-4 aydır hicbirsey yapmayacak hale geldim isten eve gelir gelmez uyuyorum neredeyse ertesi güne kadar artik ütüsüz kıyafetlerle ise gitmeye sacimi adam akıllı taramamaya banyoya anca bi kaç günde bir güç bela girmeye başladım.Son bi parca temiz kıyafet kalıncaya kadar çamaşır falan yıkaamıyordum bazen giyinecek temiz kıyafet bulamıyordum.Arkadaslarimla buluşma isteği bi yere gitme farkli bi aktivite içinden hicbirsey yapmak gelmiyordu.

Bu aşırı uyuma isteğinin ve halsizligin normal olmadığını düşünüp dahiliyeye gittim vitamin degerlerine troidlerime falan bakildi değerlerde düşünlük var ama bu kadar uykusuzluk yada halsizlik yapacak kadar degil dedi.Hicbirseyde yazmadı.

Açıkçası aklıma psikiyatriye gitmek geldi ama sanki her başvurana depresyon tanısı konulacak antidepresan başlanacak diye tedirgin olduğumdan ben ağrı kesici bile kullanmak istemeyecek kadar ilaçlardan kaçan biri olduğum için girmedim ama 3 ay icinde git gide daha kotu oldum.

Gecen hafta psikiyatriye randevu aldim göründüm doktor depresyondasınız hanımefendi dedi.
Doktor bey tamam hic sıkıntım yok diyemem ama herkes kadar maddi herkes kadar iş yada ailevi sıkıntılara sahibim falan dedim.

Oda durum kişiden kişiye değişir mesela birisi cok buyuk sıkıntıları dahi cok fazla umursamazken kimi daha küçük şeylerde yıkılabilir onun gibi düşünün.
İlaç basliycaz ama başında söyleyeyim bi kaç ayla devam edip bitecek bisey degil bu tedavi yıllarca sürecek yıllardan söz ediyorum bilginiz olsun dedi o an kendimi tutamayıp ağladım.Çünku ben yıllarca halsizdim bitkindim ben abartıyorum ilaç kullanmak istemedim özelliklede antidepresan şimdi bunun yıllarca sürecek demesi beni cok etkiledi paikilojik olarak.

Neyse esas konuya geleyim durumu kimseye söylemedim paylaşmayı düşünmedim şimdiye kadar herseyi tek başıma yaşadığım gibi.
Ama şu var ki ailemle yaşıyorum uzun süredir hicbir ise el atmıyorum kardeşlerimin haklı isyanları bazen laf dokundurmalari oluyor onlar tembelliğine vuruyorlar ama inanın tembellik degil inanınki susuzluktan ölsem bir bardak su alacak hali kendimde zor buluyorum yoksa yıllarca evin işlerini onlar yokken tek başıma yaptim ettim.

Arkadaşlarım var çağırırlar falan uzun zamandır pek onlara buluşmalarına katılamıyorum bişeyleri bahane ederek halbuki inanın gidecek gücü bulamıyorum kendimde.

Bi arkadaşım var çok yakınım benim icin gercekten farkli cok seviyorum kendisini fırsat buldukça haftada 2-3 gun mutlaka ya uğrarım ya disarda buluşuruz ama ondan olsa hergun buluşup görüşelim cok iyi niyetli güzel birşeyler hazırlasa çağırmak ister hergun görüşelim buluşalım ister ama evlerimiz uzak ben işten sonra ona uğrayıp eve dönünceye kadar çok geç oluyor.Haftasonu ise bana evden cikmak ışkence gibi geliyor.

Dün cagirdi sahiden halim yoktu konuşunca canim senin hergünü halim boyle ama dedi bugün konuştuk bu seferde reddedince kendimi kötü hissettim bazen herkese depresyondayım ondan boyleymisim diye haykırmak geliyor ilaçlardanmıdir nedir dusundukce ağlayasın geliyor kendi sıkıntım bir yana birde insanlara açıklama yapmak cok yoruyor beni.
Geçmiş olsun. Birçok belirti bende de var, ben de psikiyatriye gitmek istiyorum. Küçücük bir iş bile gözümde çok büyüyor ve aşırı yeme isteğim var benim de. Sürekli iç sıkıntısı, bunalım vs. Şu an ne durumdasınız, ilaç fayda ediyor mu?
 
Tembellik hakaret mi??? Bence siz çok alıngansınız. Sağlıklı her insan 24 saat koşup oynuyor mu cidden hiç tembellik yapmıyorlar mı? Ay neyse sizinle tartışmayacağım. Tembellik yapacağım biraz müsadenizle!

Tamam ben de alingan davranmis olabilirim ozur diliyorum. Size o kadar sert cikismak istemezdim sadece bir lafinizin uzerine. Muhtemelen yanlis anladim, sizi tanimadan. Aslinda yargilamak istemedim sizi de, ki siz de depresyon atlatmissiniz bu hisleri anliyorsunuzdur. Dedigim gibi, yorumunuz bana o zamanlarda duydugum tembelsin suclamalarini hatirlatti. Depresyonda degilsin sen, tembelsin diyen bir ev arkadasim vardi. Atipik depresyondaki insanlarda zaten cok buyuk bir sucluluk ve en ufak bir reddedilmeye kotu soze suclamaya karsi cok buyuk bir hassasiyet oluyor. Melankolik tipin aksine habire bir gulme, iyiyim ben deme, gizleme egilimi oluyor. Semptomlari sanki bile isteye yapiyormus gibi yansitilinca, simarik, tembel gibi yaftalamalara maruz kalinca cidden cok yikici bir etkisi oluyor bunlarin. Dedigim gibi ben bir tecavuz magduru ve bir depresyon hastasi olarak bunlari yasadim. Sizin yorumunuzu bu kadar sert yargilamamin sebebi bu. Aslinda sizin yorumunuz vesilesiyle, kendimce bu konuda farkindalik yaratmaya calismis bile olabilirim. Tekrar ozur diliyorum ve kisisel algilamamanizi rica ediyorum.
 
Tamam ben de alingan davranmis olabilirim ozur diliyorum. Size o kadar sert cikismak istemezdim sadece bir lafinizin uzerine. Muhtemelen yanlis anladim, sizi tanimadan. Aslinda yargilamak istemedim sizi de, ki siz de depresyon atlatmissiniz bu hisleri anliyorsunuzdur. Dedigim gibi, yorumunuz bana o zamanlarda duydugum tembelsin suclamalarini hatirlatti. Depresyonda degilsin sen, tembelsin diyen bir ev arkadasim vardi. Atipik depresyondaki insanlarda zaten cok buyuk bir sucluluk ve en ufak bir reddedilmeye kotu soze suclamaya karsi cok buyuk bir hassasiyet oluyor. Melankolik tipin aksine habire bir gulme, iyiyim ben deme, gizleme egilimi oluyor. Semptomlari sanki bile isteye yapiyormus gibi yansitilinca, simarik, tembel gibi yaftalamalara maruz kalinca cidden cok yikici bir etkisi oluyor bunlarin. Dedigim gibi ben bir tecavuz magduru ve bir depresyon hastasi olarak bunlari yasadim. Sizin yorumunuzu bu kadar sert yargilamamin sebebi bu. Aslinda sizin yorumunuz vesilesiyle, kendimce bu konuda farkindalik yaratmaya calismis bile olabilirim. Tekrar ozur diliyorum ve kisisel algilamamanizi rica ediyorum.
Buradaki üye depresyonu kabullenememiş, doktor depresyondasın diyince ağlamaya başlamış. Ben elbette ona kalk spor yap, bak nasıl iyi olacaksın, müzik dinle hepsi geçecek demek istemedim. Kabullenemediğini anladım, moral vermeye çalıştım. Panikle tedavi zaten olumlu sonuç vermez, önce rahatlaması lazım, aslında depresyon biraz da kendini bırakmışlık olabilir, biraz çaba istiyor sanırım, herkesin de başına geliyor aslında, belki de karakterim böyledir diye düşünmesini istedim. Zaten doktoru ona yol gösterecektir ilaçlar etki etmeye başladıkça bu panikten de kurtulacak. Çünkü ben de depresyonda olduğumu kabullenememiştim, bu yüzden çok geciktirdim tedavimi ve çok kötü sonuçlar doğurdu bana. Birisi bana; bana da öyle oluyor ya, hep uyuyorum, bazen canım hiç bir şey yapmak istemiyor dediğinde çok rahatlıyordum, demek ki herkeste olabiliyor ama ben çaresini bulmak istiyorum derdim. Neyse ikimizde bu hastalığın koca bir hayata mal olabileceğini bilen insanlarız. Anlayışlı olmak zorundayız. Ben de kırdıysam özür dilerim. İnşallah bir daha hiç yaşamayız hiç birimiz. Tekrarlama korkusu bile yetiyor insana Allah korusun.
 
Buradaki üye depresyonu kabullenememiş, doktor depresyondasın diyince ağlamaya başlamış. Ben elbette ona kalk spor yap, bak nasıl iyi olacaksın, müzik dinle hepsi geçecek demek istemedim. Kabullenemediğini anladım, moral vermeye çalıştım.

Evet yorumunuzu tekrar sakin kafayla bir okudum, kotu bir sey de dememissiniz... Simdi sizi anladim. Ben neden bir anda cok sinirlenip size yukseldim ki? Cidden cok ozur dilerim. Dedigim gibi, tek bir kelime beni gecmise goturdu aslinda size degilmis o yorumlarim gecmisteki insanlara imis. :KK43: Valla kusura bakmayin kisisellestirdigim icin.
 
Evet yorumunuzu tekrar sakin kafayla bir okudum, kotu bir sey de dememissiniz... Simdi sizi anladim. Ben neden bir anda cok sinirlenip size yukseldim ki? Cidden cok ozur dilerim. Dedigim gibi, tek bir kelime beni gecmise goturdu aslinda size degilmis o yorumlarim gecmisteki insanlara imis. :KK43: Valla kusura bakmayin kisisellestirdigim icin.
Önemli değil. Anlaşılmayan insanların nasıl çırpındıklarını, başkasına nasıl hemencecik öfkelenebildiğini en iyi ben bilirim, çünkü yaşıyorum. Önemli olan sonunda karşılıklı telafi etmek 🥰 Çok kırılmıştım vallahi, ama hemen beni doğru anlayıp özür dilediniz ya, gerçekten asilsiniz, hepsi geçti ☺️
 
X