Kaçarak evlendim herşey çok kötü

denizsenal .!.:

öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden

Genişletmek için tıkla...

denizsenal .!.:

öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden

Genişletmek için tıkla...

Afrogul Bahar .!.:

Sakın çocuk yapma.Asla kimseye boyun egme kacmış olabilirsin ama gencligin ve guzelligin var.Onlar anneligini kardesligini kullaniyorsa sende cazibeni kullan.Her istediginde esinle olma ayni evde bile pesinden kossun.Kisitlamalara boyun eğme.Altinlarini geri al.Para da talep et.Kenara koy.Bluz alcam de toka alcam de ne bileyim ama mutlaka kiyiya köseye para sakla.Söyleyeceklerim daha cok ama kisaca bu kadar.Ben cok cektigim icin kayinvalidemden epey idmanliyim))

Genişletmek için tıkla...

denizsenal .!.:

öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden

Genişletmek için tıkla...

The 100 .!.:

Çok güzel yazmışsınız bencede herşeye evet deme bende 4 sene bir arada oturdum taşındım rahatladım öyle bir girdap ki hizmet ettirmek falan keşke diyorum en baştan yüz vermeseydim bir seferde kötü olsaydım ohh oldu bitti

Genişletmek için tıkla...

Afrogul Bahar .!.:

Allah kurtarmış:) Maalesef iyilik yaramıyor keşke iyilikle çözebilsek çok şeyi...ama olmuyor

Genişletmek için tıkla...

The 100 .!.:

Boşanmakta çözüm değil şartları düzenlemek gerekiyor evet insanlar değişmiyor maalesef ama herkes kendi evinde otursun yesin içsin kimse kimseye karışmasın konu sahibi yaşı küçük eziyorlar dolayısıyla eşindende destek görmüyor. Bence biraz uzak kalsın evde yesin içsin istemiyorum desin kaçtı diyede böyle yapılmaz ki eğer ki devam edersede bunaltmaca babasından özür dileyip yanına gitsin

Genişletmek için tıkla...

Afrogul Bahar .!.:

Haklisiniz...Eş destek olmuyorsa cok zor oluyor ama biz kadinlar güçlenmeliyiz kimse bizi biz kadar savunamaz..Esi saygi duymayi ögrenecek

Genişletmek için tıkla...

denizsenal .!.:

öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden

Genişletmek için tıkla...

denizsenal .!.:

öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden

Genişletmek için tıkla...

denizsenal .!.:

öncelikle herkese merhaba burda çok yeniyim sadece hiç kimsem olmadığı için burda dertlerimi sıkıntılarımı anlatacağım biraz uzun olacak eğer sizi sıktıysam hakkınızı helal edin lütfen.. eşimle kaçarak evlendik çünkü ailem hiç kabul etmediler 3 yıl sevgili şimdide 6 aydır evliyiz eşimin ailesiyle yaşıyoruz annesi babası çok iyi insanlar gibi davranıyorlar ama değil sürekli iş yapıyorum yoruluyorum kimse demiyor git biraz dinlen ev dört kat ben üçte otuyorum eltim 2 de o sadece yemek yapıyor ve yine ben ona yardım ediyorum evimi otel gibi kullanıyorum kahvaltı dahi bir gün yapmadım kendi evimde hep temizliyorum her kattı ayrı temizliyorum takatim kalmıyor yerden kalkayım eşime anlatınca mecbursun diyor hiç anlayışlı değil bişey dediğimde bağırıyor zorla getirmedim seni diyor bu çok zoruma gidiyor ailemle görüştürmüyorlar ta bi çocuğum olana kadar bu çok zoruma gidiyor bi ihtiyacım olsa tek başıma çarşıya çıkamıyorum hatta çıkacağım zaman kaynanam karar veriyor oda eltimle birlikte annemle konuşmama izin vermiyor eşim ve bazen diyor eğer yarın ailler barışırsa evde kalmanı izin vermem 1 saatliğine gidip geleceksin karşı çıkıncaya demediği kelime kalmıyor hiç mutlu değilim eşimle birlikte olunca bile gözlerimi kapatıyorum bitene kadar sırf oda bi çocuk için dayanıyorum oda belki umut olur çünkü annemler hiç biri benimle konuşmak istemiyor boşansam dahi gidecek yerim olmaz o kadar saçma ki bazen sadece tek kurtuluş ölüm olarak görüyorum çünkü bu evde hep herşey böyle mi devam edecek eltimin çocukları altlarını pisletince bana temizliğini yaptırıyorlar midem bulanınca çocuktur yarın senin de çocuğun olur diyorlar annemle konuştum dedi sen bu yolu seçtin sakın anne mutsuzum diye arama beni bana taktıkları tüm takıları kaynanam aldı bende kalsın dedi sesimi dahi çıkarmadım Telefonda konuştuklarında ben olsam koşup kapı kapatıyorlar eşimle yukarıya çıkınca bazen bana çok iyi davranıyor bende salak gibi herşey anlatıyordum oda sonrada gidip kız kardeşine anlatıyordu aslında eşim çok iyi biri merhametli ama ailesi yüz verme tepene çıkacak diye diye böyle oldu ama inanın bu halde bile onu çok seviyorum nefret bile edemiyorum ama soğudum beni görmezden gelmesi ailesini ön planda tutmasına. Ve bunu bile 6 saat arasında anca yazdım sırf vakit bulamadığım için bazen öylesine lavaboya gidip dinleniyorum evde ağlıyorum belki biriniz bana çözüm yolunu bulur bende öyle yaparım yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum herkese şimdiden

Genişletmek için tıkla...

denizsenal .!.:

Yorumun için teşekkür ediyorum çoçuğum yok ama olmasını istiyorum ve istediklerini yapmazsam daha kötü oluyor ailem arkamda değil lise mezunuyum daha 22 yaşındayım oturup mantıklı düşünmeye çalışıyorum ama elimi atacağım bişey yok eşim iyi ama ailesi sürekli dolduruşa getiriyor

Genişletmek için tıkla...

denizsenal .!.:

Yorumun için teşekkür ediyorum çoçuğum yok ama olmasını istiyorum ve istediklerini yapmazsam daha kötü oluyor ailem arkamda değil lise mezunuyum daha 22 yaşındayım oturup mantıklı düşünmeye çalışıyorum ama elimi atacağım bişey yok eşim iyi ama ailesi sürekli dolduruşa getiriyor

Genişletmek için tıkla...