selam arkadaşlar. belki çok büyük bir dert değil ama yine de canımı sıkıyor bu mesele artık. ev arkadaşım çok iyi bir kız, gerçekten düzgün tertemiz bir insan. ancak beni hiç kendi halime bırakmıyor. ben yalnızlığı çok seven bi insanım. yani en azından eve geldiğimde kahvemi alıp filmimi izlemek sigaramı içip müziğimi dinlemek isterim. ancak arkadaşım konuşmayı seven aktif bir kız. yani bıraksan saatlerce karşında oturup konuşabilir, bir de anlattığı konular beni pek sarmıyor açıkçası. yani ailesinden eski erkek arkadaşından hayatından çok sık bahsediyor. kendini anlatmayı seven bir tip. bana da özel hayatımı soruyor ama ben anlatmak istemiyorum fazla. birincisi aklıma getirip sinirlenmek istememek 2si çok çalkantılı bir özel hayatımın olmaması. odama gidiyorum hemen yanıma gelip oturuyor. internette çok takıldığımdan bahsediyor ben mesela çok okurum araştırırım belgeseller falan izlerim ama o bunları yaptığımı görünce "yeter biraz da benle ilgilen" diyor. ben zaten gün boyu dışardayım işe girdim bir dergide çalışıyorum eve gelir gelmez hadi dışarı çıkalım haftasonu şuraya gidelim buraya gidelim of yani. atlatmaktan bıktım. zaten moralim bozuk enerjim yok eski erkek arkadaşımla olan olaylar yüzzünden. bir de bi insanla ilgilenmek onu resmen eğlendirmeye çalışmak zorunda kalıyorum. gerçekten çok iyi bir kız iyi olmasa kırıcı davranıp başımdan savıcam ama çocuk gibi temiz kalpli. mesela bir gün eve gelmemişti ben korkarım diye uykusundan olup istersen gece konuşalım telde korkarsın falan ya da ne biliyim bişey canım çekse hemen yapar eder fedakar biri anlayacağınız. kırmak istemiyorum. ama yaşam alanıma böylesine tecavüz etmesini nasıl engelleyebilirim. çok hassas olduğu için ne desem kırılır bunu da hiç istemiyorum
