Kafam karışık ve çok dolu.

kumru16

Üye
Kayıtlı Üye
18 Aralık 2020
87
44
Eşimden epeydir sevgi namına hiç birsey görmüyorum ne bir merhamet ne bir insancıl davranış bu da beni doğal olarak sevilmediğim sonucuna vardırıyor.
Ne bir güzel söz ne bir hos sohbet var.Ya da basıma birsey gelse endişe olmak yerine hep ben sucluyumdur basıma kendim getirmisimdir.örneğin hasta olsam bin tane şey söyler hasta olduğum icin yine ben sucluyumdur.
Hiç bir şekilde sevmediğini istemediğini düşünüyorum.Karşılıklı konuştuğumda yok öyle birsey deyip geçse de.davranışlarına baktığımda istemediği biriyle yaşıyor gibi davranıyor.negatiflik hatsafhada ve sürekli eleştiri halinde.
Hiç birseyi beğenmez memnun olmaz mutlu olmaz hep agrasif.
İcimden diyorum ne istiyor ne arıyor derdi ne?insan daha belasini mi arar.Alttan alıyorum olmuyor sakinleşmiyor hep bi kavgaci hali beni yıldırdı.Karşılık veriyorum daha da berbat ediyor herseyi.içinden hiç çıkamıyorum.Çok kere kavgalarımız oldu çoğu onun başlattığı,benimse neden diye hakkımı aradığım kavgalardi.kendimi ezdirmiyorum diye iyice bana sarmıştı bir dönem.
Baktım böylede iflah olmayacak ve gerçekten ben yoruldum sen yorulmadın mi hır gür halinde yasamaktan bırakalım artık kötülükle yasamayı dediğimde hala kuyruğu dik intikam ateşiyle evrilen bir adam!
Kendimi dinledim bir süre ve asagi yukarı bir aydir ne yaparsa yapsın ne derse desin uymayacağım dedim.öyle de yaptım ben uymadıkça iyice kudurdu.sinir harpleri yaşamaya başladı sanki içindeki o zehri bosaltamadigi icin daha da kötü oldu.Hep bi kavga modunda.sürekli kaçtım duymazdan geldim ya da güldüm geçtim.Bugun birsey sordu iğneleyici bende dayanmadım yüzüm biraz asık cevap verdim çünkü çok doldum.ordan aldı yürüttü kavgayı.saydırdı bir sürü.
En son patladım ne istiyorsun benden neeeeee dedim.Benimle asla mutlu degil ve ben mutluyken daha da öfkeli yüzüm gülüyorsa daha da sinirli.
sürekli beni en dibe çekmeye çalışıyor ağlayayım üzüleyim kahırlı yasayayim...ama ben bunlarin hepsini taddim doydum artık onunla veya onsuz mutlu yasamak istiyorum.İnsan hiç mi bıkmaz manasız şeyler icin kalp kirmaktan.Ben artık doydum ve hayatımı güzel şeylerle meşgul etmek isterken oteyandan kendi kendime mutlu olmayı da öğrendim ve bundan da rahatsız oluyor.etrafımdaki insanların (es dost ) beni sevmesinden rahatsız oluyor.
Beni görünce seytan görmüş gibi oluyor sürekli hakir görme asagilama evde kin nefret duygularıyla devam ediyor.Gözünün önüne almış beni sürekli sataşma halinde.
Uzun süre kavga ortamı yaratmadan iliskimizin nasıl gittiğine baktım yanı kavgasızken de onu sıkmadım üstüne gitmedim rahatına bıraktım ki belki kafasını dinler diye düşündüm.ama yok birsey değişmiyor.ne yakamdan düşüyor ne huzur veriyor.üstüne bir de sen beni huzursuz ediyorsun uzak dur benden deyip durur ee uzak duruyorum gelip buluyor beni.Gerçekten anlamıyorum eşimin psikolojik durumu iyi degil ancak kendisinin zerre farkında degil öylesine bağlı ki o kötü duygularına onlarla besleniyor.hiç yorulmuyor vazgeçmiyor bu şekilde yasamaktan.
Derdi ne olabilir bilemiyorum çözümsüzum son demdeyim.
 
Çevresinde sevdiği bir arkadaşı falan varsa konuşsanız o uyarsa işe yarar mı acaba.
Üzüldüm gerçekten sizin için
İnşallah huzur bulursunuz
 
Eşiniz sizinle gönül rızalığıyla mı evlendi? Aile zoru,çevre baskısı ya da unutamadığı biri olduğu için sizi sorumlu tutuyor olabilir mi,öfkesi neye? Ayrıca beraber veya bireysel devam etseniz bile daha sağlıklı bir insan olmak için uzman desteği almayı kabul etmez mi?
 
Kinci sanırım eşiniz,yani size karşı bir nefret oluşmuş olabilir,genelde karı koca tartışsa bile tatlıya bağlanır ,çevresine karşı nasıl peki arkadaş ortamında?
 
Eşiniz sizinle gönül rızalığıyla mı evlendi? Aile zoru,çevre baskısı ya da unutamadığı biri olduğu için sizi sorumlu tutuyor olabilir mi,öfkesi neye? Ayrıca beraber veya bireysel devam etseniz bile daha sağlıklı bir insan olmak için uzman desteği almayı kabul etmez mi?
Severek evlendik hatta en çok o sevmişti deli divane olurdu evet iliskimiz yıprandı ancak nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum uzman desteğini kabul edebilir ancak önce o öfkesini yenmesi lazım uzmana gidelim desem önce bir ton öfkeli sözcükler sıralar sonra gider sanırım 😞
 
Kinci sanırım eşiniz,yani size karşı bir nefret oluşmuş olabilir,genelde karı koca tartışsa bile tatlıya bağlanır ,çevresine karşı nasıl peki arkadaş ortamında?
Hiç anlatmıyor son bir yıldır pandemi olalı herkes evde.kimle ne kadar görüşüyor neler yapıyor bildirmez ki.kapalı kutu sadece kötülük olursa ağzını açar
 
Hiç anlatmıyor son bir yıldır pandemi olalı herkes evde.kimle ne kadar görüşüyor neler yapıyor bildirmez ki.kapalı kutu sadece kötülük olursa ağzını açar
Peki aile ortamında nasıl sizin ailenizle ,ya da iş ortamında? Bu öfkesi size karşı mı yoksa genelde boyle mi onu anlamaya çalışıyorum,eğer çevrede iyiyse size karşı böyleyse sevgisi bitmiş olabilir tahammül edemiyor olabilir,ama genel anlamda böyleyse bir terapiye ihtiyacı var
 
Eşimden epeydir sevgi namına hiç birsey görmüyorum ne bir merhamet ne bir insancıl davranış bu da beni doğal olarak sevilmediğim sonucuna vardırıyor.
Ne bir güzel söz ne bir hos sohbet var.Ya da basıma birsey gelse endişe olmak yerine hep ben sucluyumdur basıma kendim getirmisimdir.örneğin hasta olsam bin tane şey söyler hasta olduğum icin yine ben sucluyumdur.
Hiç bir şekilde sevmediğini istemediğini düşünüyorum.Karşılıklı konuştuğumda yok öyle birsey deyip geçse de.davranışlarına baktığımda istemediği biriyle yaşıyor gibi davranıyor.negatiflik hatsafhada ve sürekli eleştiri halinde.
Hiç birseyi beğenmez memnun olmaz mutlu olmaz hep agrasif.
İcimden diyorum ne istiyor ne arıyor derdi ne?insan daha belasini mi arar.Alttan alıyorum olmuyor sakinleşmiyor hep bi kavgaci hali beni yıldırdı.Karşılık veriyorum daha da berbat ediyor herseyi.içinden hiç çıkamıyorum.Çok kere kavgalarımız oldu çoğu onun başlattığı,benimse neden diye hakkımı aradığım kavgalardi.kendimi ezdirmiyorum diye iyice bana sarmıştı bir dönem.
Baktım böylede iflah olmayacak ve gerçekten ben yoruldum sen yorulmadın mi hır gür halinde yasamaktan bırakalım artık kötülükle yasamayı dediğimde hala kuyruğu dik intikam ateşiyle evrilen bir adam!
Kendimi dinledim bir süre ve asagi yukarı bir aydir ne yaparsa yapsın ne derse desin uymayacağım dedim.öyle de yaptım ben uymadıkça iyice kudurdu.sinir harpleri yaşamaya başladı sanki içindeki o zehri bosaltamadigi icin daha da kötü oldu.Hep bi kavga modunda.sürekli kaçtım duymazdan geldim ya da güldüm geçtim.Bugun birsey sordu iğneleyici bende dayanmadım yüzüm biraz asık cevap verdim çünkü çok doldum.ordan aldı yürüttü kavgayı.saydırdı bir sürü.
En son patladım ne istiyorsun benden neeeeee dedim.Benimle asla mutlu degil ve ben mutluyken daha da öfkeli yüzüm gülüyorsa daha da sinirli.
sürekli beni en dibe çekmeye çalışıyor ağlayayım üzüleyim kahırlı yasayayim...ama ben bunlarin hepsini taddim doydum artık onunla veya onsuz mutlu yasamak istiyorum.İnsan hiç mi bıkmaz manasız şeyler icin kalp kirmaktan.Ben artık doydum ve hayatımı güzel şeylerle meşgul etmek isterken oteyandan kendi kendime mutlu olmayı da öğrendim ve bundan da rahatsız oluyor.etrafımdaki insanların (es dost ) beni sevmesinden rahatsız oluyor.
Beni görünce seytan görmüş gibi oluyor sürekli hakir görme asagilama evde kin nefret duygularıyla devam ediyor.Gözünün önüne almış beni sürekli sataşma halinde.
Uzun süre kavga ortamı yaratmadan iliskimizin nasıl gittiğine baktım yanı kavgasızken de onu sıkmadım üstüne gitmedim rahatına bıraktım ki belki kafasını dinler diye düşündüm.ama yok birsey değişmiyor.ne yakamdan düşüyor ne huzur veriyor.üstüne bir de sen beni huzursuz ediyorsun uzak dur benden deyip durur ee uzak duruyorum gelip buluyor beni.Gerçekten anlamıyorum eşimin psikolojik durumu iyi degil ancak kendisinin zerre farkında degil öylesine bağlı ki o kötü duygularına onlarla besleniyor.hiç yorulmuyor vazgeçmiyor bu şekilde yasamaktan.
Derdi ne olabilir bilemiyorum çözümsüzum son demdeyim.
Böyle bir adamla ömür geçer mi ki...
 
Eşimden epeydir sevgi namına hiç birsey görmüyorum ne bir merhamet ne bir insancıl davranış bu da beni doğal olarak sevilmediğim sonucuna vardırıyor.
Ne bir güzel söz ne bir hos sohbet var.Ya da basıma birsey gelse endişe olmak yerine hep ben sucluyumdur basıma kendim getirmisimdir.örneğin hasta olsam bin tane şey söyler hasta olduğum icin yine ben sucluyumdur.
Hiç bir şekilde sevmediğini istemediğini düşünüyorum.Karşılıklı konuştuğumda yok öyle birsey deyip geçse de.davranışlarına baktığımda istemediği biriyle yaşıyor gibi davranıyor.negatiflik hatsafhada ve sürekli eleştiri halinde.
Hiç birseyi beğenmez memnun olmaz mutlu olmaz hep agrasif.
İcimden diyorum ne istiyor ne arıyor derdi ne?insan daha belasini mi arar.Alttan alıyorum olmuyor sakinleşmiyor hep bi kavgaci hali beni yıldırdı.Karşılık veriyorum daha da berbat ediyor herseyi.içinden hiç çıkamıyorum.Çok kere kavgalarımız oldu çoğu onun başlattığı,benimse neden diye hakkımı aradığım kavgalardi.kendimi ezdirmiyorum diye iyice bana sarmıştı bir dönem.
Baktım böylede iflah olmayacak ve gerçekten ben yoruldum sen yorulmadın mi hır gür halinde yasamaktan bırakalım artık kötülükle yasamayı dediğimde hala kuyruğu dik intikam ateşiyle evrilen bir adam!
Kendimi dinledim bir süre ve asagi yukarı bir aydir ne yaparsa yapsın ne derse desin uymayacağım dedim.öyle de yaptım ben uymadıkça iyice kudurdu.sinir harpleri yaşamaya başladı sanki içindeki o zehri bosaltamadigi icin daha da kötü oldu.Hep bi kavga modunda.sürekli kaçtım duymazdan geldim ya da güldüm geçtim.Bugun birsey sordu iğneleyici bende dayanmadım yüzüm biraz asık cevap verdim çünkü çok doldum.ordan aldı yürüttü kavgayı.saydırdı bir sürü.
En son patladım ne istiyorsun benden neeeeee dedim.Benimle asla mutlu degil ve ben mutluyken daha da öfkeli yüzüm gülüyorsa daha da sinirli.
sürekli beni en dibe çekmeye çalışıyor ağlayayım üzüleyim kahırlı yasayayim...ama ben bunlarin hepsini taddim doydum artık onunla veya onsuz mutlu yasamak istiyorum.İnsan hiç mi bıkmaz manasız şeyler icin kalp kirmaktan.Ben artık doydum ve hayatımı güzel şeylerle meşgul etmek isterken oteyandan kendi kendime mutlu olmayı da öğrendim ve bundan da rahatsız oluyor.etrafımdaki insanların (es dost ) beni sevmesinden rahatsız oluyor.
Beni görünce seytan görmüş gibi oluyor sürekli hakir görme asagilama evde kin nefret duygularıyla devam ediyor.Gözünün önüne almış beni sürekli sataşma halinde.
Uzun süre kavga ortamı yaratmadan iliskimizin nasıl gittiğine baktım yanı kavgasızken de onu sıkmadım üstüne gitmedim rahatına bıraktım ki belki kafasını dinler diye düşündüm.ama yok birsey değişmiyor.ne yakamdan düşüyor ne huzur veriyor.üstüne bir de sen beni huzursuz ediyorsun uzak dur benden deyip durur ee uzak duruyorum gelip buluyor beni.Gerçekten anlamıyorum eşimin psikolojik durumu iyi degil ancak kendisinin zerre farkında degil öylesine bağlı ki o kötü duygularına onlarla besleniyor.hiç yorulmuyor vazgeçmiyor bu şekilde yasamaktan.
Derdi ne olabilir bilemiyorum çözümsüzum son demdeyim.
Neden bu muameleyi kendinize layık görüyorsunuz peki?
 
eşinizin size davranışları normal değil de sizde normal değilsiniz bu kadar değersiz hakir gören surekli piskolojik şiddete maaruz kalıp hâlâ o insanla aynı evde yasamazdiniz onceliginiz kendiniz olsun.
Herseyi yıkmak suan ilk seçenek ve kolayca önümde duruyor.bilemiyorum belki de her yolu denedim diyebilmek gerekir.Suanı yaşayabilirsin ancak ileride geriye alamazsın bu düşünceyle hareket ediyorum.keske dememek için hersey belki de
 
Peki aile ortamında nasıl sizin ailenizle ,ya da iş ortamında? Bu öfkesi size karşı mı yoksa genelde boyle mi onu anlamaya çalışıyorum,eğer çevrede iyiyse size karşı böyleyse sevgisi bitmiş olabilir tahammül edemiyor olabilir,ama genel anlamda böyleyse bir terapiye ihtiyacı var
Gozlemim is yerinde de kimseyle anlaşamıyor kimseden bahsetmez ya da çok zorlarsam biriyle kavga ettiğini anlarım kimse sevmiyor aslinda çünkü herkese karşı sadece kendi duygularıyla hakaret ediyor empati sıfır sadece kendisi haklı.hiç arkadasi yok gibi pandemiyle de ilgisi var ancak yalnızlığının suçlusu da benim ona göre saçma sapan bir durum içinde.
 
Eşinizin sizinle kıyaslayıp kompleks yaptığı şeyler olabilir. Meslek, aile, güzellik vb. Bu oluyor çünkü, bazen fark edemedikleri bir komplekse girip kendi kendilerine cephe alıyor insanlar. Ya da bir diğer açıklama şu olabilir; erkekler genelde ayrılığın sorumluluğunu almak istemez, kadınları bezdirmek suretiyle kendilerini terk etmeye sürüklerler. Belki de böyle bir şey yapıyor.
 
Bence önünüzde iki seçeneğiniz var gibi duruyor. Eğer kocanızın kabul edeceğini düşünüyorsanız, çift terapisi alabilirsiniz. Olumlu şekilde sonuçlanan örneklerini gördüğümü söyleyebilirim. Diğer seçeneğiniz de eşinizden ayrılmak olabilir diye düşünüyorum. Eşiniz tedavi olmadıkça düzelmeyecek ve size psikolojik şiddet uygulamaya devam edecek. Bu da her geçen gün sizi biraz daha yıpratacak.
 
Herseyi yıkmak suan ilk seçenek ve kolayca önümde duruyor.bilemiyorum belki de her yolu denedim diyebilmek gerekir.Suanı yaşayabilirsin ancak ileride geriye alamazsın bu düşünceyle hareket ediyorum.keske dememek için hersey belki de
evlilik tek kişilik değil cnm siz zorluyorsunuz kurtarmak için cabaliyorsunuz haklısınız ama tek başınıza nereye kadar sizi zora koşan çıkmaza sokan eşiniz maalesef bilerek psikolojik baskı yapıyor zaten o kafasında bitirmiş Allah yardımcınız olsun ne diyim çok zor bir durum ama kendinizide düşünün
 
Başka biri olabilir mi ? Bu konuda ne kadar eşinizden haberdarsınız acaba ?
Bunu çok düşündüm ciddi karşıma alıp guzellikle bile söyledim böyle birsey varsa benim hayatımı zamanımı çalmamısi gerektiğini bu şekilde ona da mani olmayacağımı kendi önüme bakmak istediğimi anlattım ama yok hiç bir şey olmadığını benim kafam da kurgu yarattığımı söyledi.ters birseyine de rastlamadım
 
  • Beğen
Reactions: JES
X