kafam karışık

yaklaşık 250 gündür bir ilişkim var başta çok mutluyduk sonra birden değişti yani tamamen kaba anlayışsız sinirli oldu bende başta tepki göstermiyodum aramızda problemleri çözebiliyoduk ama iş giderek büyüdü ama ben çok seviyorum yani yaptığı onca şeye rağmen ve aynı sınıftaydık şimdi 11e geçtik ve okula bile girmeye korkuyorum istemiyorum okulu ondan korkmaya başladım en minik şeylere bile tersliyo sürekli ayrılıp barışma konusu açıyo ve bana o kadar çok güven verdi ki onsuz gerçekten yapamıyorum sırf bu yüzden ve sevdiğim için hep bi düzelir umuduyla birlikteyim soruyorum sevmiyosun diyorum o zamanda kızıyo hayır çok seviyorum diyip duruyo yani bana demediği laf kalmadı ben onu suçluyorum reddediyo seven insan yapmaz diyorum ona daha çok kızıyo hayır çok seviyorum diye sonra bişey oluyo direk ayrılık muhabbeti açıyo dengesizin teki mesajları takmıyo eskiden çok mutluyduk gerçekten o kadar bağlanmamı sağladı ki sonra birden değişince kendimi bi oyunda sanmaya başladım her gün ağlıyorum gerçekten bu kadar çaresiz hissetmemiştim kaç kez düzgünce konuştum yine de işe yaramadı ya anlamıyorum hata bende mi ki bana yardımcı olun lütfen

Onun umrunda bile değildir eminim ya bana o kadar güven verdi ki onsuz olmazmış gibi ya kahretsin bu kada

böyle biri sana nasıl güven verdi acaba. adamın umrunda değil sen gün sayıyorsun ilişkine.

Yani benim gerçekten tam aradığım insandı sonra birden o kadar değişti ki hayal kırıklığına uğradım

kimseyi gün gün ilişkinizi sayacak kadar gözünde abartma.şuan yaşamayacaksın gibi geliyor belki onsuz olamayacakmışsın gibi.ama daha neler yaşayıp ne kahkahalar atıp ağlayacaksın

Ama sen daha bu yaşta bu kadar bağımlı bir ilişki yaşarsan ileride ne yapacaksın. Kendine bu konularda bir karakter oluştur kimsenin seni böyle ezmesine izin verme şimdiden bu hali tavrı geliştir ki ilerde canın bu kadar yanmasın.

Dersler süper benim bide ben aynı sınıftaydım ya ona rağmen hiç notlara yansıtmadım bu konuları ama yani o kadar düşürdüm ki kendimi kızıyorum kendime çok

250 gün ne kız
Neyse... Hem ondan korkuyorum, çok değişti diyorsun hem güveniyorum diyorsun.
İnsan guvendiği birinden korkar mı? Değiştiyse öyle insana güvenilir mi?
Sizi hakedecek o kadar insan varken böyle haketmeyen, kıymet bilmeyen insanlara neden mahkum ediyorsunuz kendinizi?

Çok haklısın kapılıp gittim baya kendim zarara uğradım üzülmeme değmeyeceğini biliyorum be kadar üzülme desem de kendi kendime olmuyo işte

1,5 yılım kaldı zamanı değerlendirip sınavı kazanmam lazım ama beni endişelendiren şey okul bide orda da karşımda ya ne yapsam hep aklıma takılıyo bi kurtulamadım bu çocuktan

Canım yaşınız çok küçük o yaşlarda toz pembe görünür herkez ayrıl der sen yapamam dersin ama zamanla hayat o kadar acmasız ki daha kötülerini gördükçe alışıyorsun ve onlar ne küçük şeylermiş boşa üzülmüşüm dersin .bence derslerine odaklan hangimiz o yaşta çıktıgı biriyle evleniyor ki evlenmiyorsa da yıpranıyordur mutlaka sen üniversite oku mesleğini eline al derslerine odaklan ilerde hiç bir erkeğin eline bakmadan paranı kazanırsın canım . sen üstüne düştükçe o geri kaçar sen ilgisiz yokmuş gibi davran seviyorsa daha da baglanır kaybetmek istemez

ilgisiz davranıcam kendimi hazırlayıp doğru zamanda da ayrılıcam en hayırlısı bu zaten hiç konuşmuyorum onunla

kendine yazık edersin ileride çok pişman olursun
bırak 250 günü falan
bunca senden yaşça büyük insan aynı fikirdeyse (hem de sadece yazdıklarını okuyarak) bir bildiği var demektir
zararın neresinde dönersen kardır