eşimle birbirimizi seviyoruz, normalde bir probelemimiz yok. işi sebebiyle uzun zaman şehir dışında oluyor. evin bütün yükü üzerimde bekliyorum eşimi sabırla. tam eve geliyor, kayınvalidemin bir telefonu ile herşey değişiyor. annesinin etkisine giriyor hemen. benim eşim gidiyor yerine bir yabancı geliyor. bu böyle 2 yıldır. ve ben artık buna dayanamıyorum. annesi evini taşıyormuş, sürekli aramış eşimi, eşlimde işi sebebiyle gelemeyeceğini söylemiş. bu arada annesi bizden başka şehirde yaşıyor. iki günde bir arayıp duygu sömürüsü yaptı. ve sonunda başardı. eşim annesine her gittiğinde çok büyük kavgalar ile geri dönüyor. önce kadında suç aramıyordum. ama geçen anneler günü telefonda konuşurlarken kulaklarımla duydum. hanımından memnun musun dedi. evet dedi eşim. memnun olursun tabi, lafından çıkmıyosun onun diye azarladı eşimi. eşimin o günden beri psikolojisi bozuktu. ve dün hiçbir kavgamız, sorunumuz yokken, ben başka bir konuda sıkılıp ağlıyorken annesine gitti eşyalarını alıp. bana seni bu halde bırakıp nasıl Cuma namazına gidicem diyordu. bir baktım eşyaları ile gitmiş. kızlar ben ne yapıcam ya. kafam çok karışık. dün aradım bir sürü bağırdım. ama şimdi artık aramasam mı diyorum. bana sorsa izin vermezmişim ondan gizli kaçmış. 33 yaşında adam ya. ne yapayım ben buna?