Kardeşimin çocuğu ve Aile baskısı

birgaripyolcuhan .!.:
Yardım alıyor aslında öyle iyi geldi ki ben okuyacağım, çalışacağım derken bebeğini yük gördü. Ben onla hayatını kursun diyorum olmuyor. Ailemizden de etkileniyor çünkü sizin gibi düşünmüyorlar. Yaptın hata sıfırla kendini diyorlar bir bakıma.
Genişletmek için tıkla...
yeğenimin parmağı çizilse ciğerim yanar.
ama alıp evlat edinmek 😳
ki ben bebek için tedavi gören sürekli bebek isteyen bir insan olmama rağmen alamazdım düşün.
kardeşinize hep birlikte destek olun ama o da bebeğine karşı sorumluluk sahibi olsun.
 
Allah korusun ablama bisey olsa yegenlerimi kesinlikle alir bakardim maddi manevi.
oyle duaunun.
kardesinizin ruh sagligi pek yerinde degil iyi bakamaz zaten.
iyice ölcup tartin.
vicdaniniz size dogru yolu gosterir
 
Su topigi okur musunuz?
Sizin pinpon topu gibi oradan oraya savurdugunuz, kimsenin istemedigi, hayatı boyunca aidiyet eksikligi yasayacak bebek icin insanlar yillarca sira bekliyorlar. O istenmeyen bebekler evlat edinen ailelerin yillar sonra gelen,bakmaya kiyamadiklari evlerinin nesesi oluyor. Insanlar gun sayıyorlar kavusmak icin,el bebek gul bebek buyutuyorlar.
Lutfen kardesinizi ikna edin devlete versin bebegi. Inanin ki cok kisa sürede turkiyenin herhangi bir yerinden yeni ailesine telefon aciyorlar ve insanlar uca uca almaya geliyorlar bebegi. Heyecandan uyuyamiyorlar...
Belki de bunca aksilik,bunca olumsuzluk onun oteki ailesine kavusmasi icindir...
Bu ihtimali de düşünün
 
yenGEnC .!.:
Su topigi okur musunuz?
Sizin pinpon topu gibi oradan oraya savurdugunuz, kimsenin istemedigi, hayatı boyunca aidiyet eksikligi yasayacak bebek icin insanlar yillarca sira bekliyorlar. O istenmeyen bebekler evlat edinen ailelerin yillar sonra gelen,bakmaya kiyamadiklari evlerinin nesesi oluyor. Insanlar gun sayıyorlar kavusmak icin,el bebek gul bebek buyutuyorlar.
Lutfen kardesinizi ikna edin devlete versin bebegi. Inanin ki cok kisa sürede turkiyenin herhangi bir yerinden yeni ailesine telefon aciyorlar ve insanlar uca uca almaya geliyorlar bebegi. Heyecandan uyuyamiyorlar...
Belki de bunca aksilik,bunca olumsuzluk onun oteki ailesine kavusmasi icindir...
Bu ihtimali de düşünün
Genişletmek için tıkla...
Evlat edinmeye kesinlikle karşı değilim aksine fazlasıyla destekliyorum. Ama bu bebeğin bir ailesi var, her şeyden önce bir annesi var. Evlilik dışı yada maddi imkansızlık içinde doğan bir bebek değil. Bu yüzden devlete verilmemeli. Her şeyden önce bebeğe haksızlık olur. Onunda kendi ailesiyle büyümeye hakkı var.

Böyle bir seçenek en son seçenek olmalı.

Anneanne bakabilir, belki bu sürede (ümit ediyorum ki böyle olur) anne kendine gelir ve bebeğe sahip çıkabilir.
 
Annesi istemiyorsa tabiki alirdim yegenim.o benim asla baska kimseye vermem vicdan el verirmi elalem baksin.. tabiki zor bir durum ama nasil birakilir annemle yardimlasarak bakardim..kardesimede cocugun sacinin telini gostermezdim asla bagimida kopartirdim bekarlik hayatina gitsin bir daha donmesin
 
MissCherryBlossom .!.:
Konu sahibesi hazır değilim diyor sıkıntı orda. Yoksa kendini hazır hissetse alır kendi evladı gibi büyütürdü hissi aldım kendisinden
Genişletmek için tıkla...

Misscim zaten bu doğurarak bebek istemek bile başlı başına beyin fırtınası. Sanıyor musun ki bebeğe tamam hazırım denip yapıldığını?
Ben isteyerek hamile kaldığım halde kafamda milyon tane endişe vardı.
Biraz akıl mantık sahibi herkes geleceğinden endişe eder. 3 yıldır anneyim ne kadar zor olduğunu biliyorum.
Zaten "aaa düşünme hemen al" diye basite indirgemiyorum, ama "ben kesinlikle büyütürdüm" dedim.
Düşüne düşüne büyütürdüm. Zaten çocuk büyütmek de böyle bir şey :)

Anne olmadan önce teyze oldum. Zaten direk o psikolojiyle empati yaptım. Şahsen bir bebeğin konforunu kendi konforumdan önde tutarım.
Belki ben daha anacımdır bilemiyorum. O yüzden "bırak ya alma kendi baksın" diyemiyorum..
 
Bence almayino cocuga yazik. Kardesinizin psikolojisi iyi degildir su an. Destek olun doktora goturun bebege bakmasina yardimci olun. Ama temelli almayın. Anneligi tatmasin izin verin. Babası ölmüş se olmus ne olmus. Annedir esas olan. Maddi manevi destek olun ama temelli almayin. Kimse de o kizin aklina bunu sokmasin. Soylendikce onada mantıklı gelir bebegi kabullenemez
 
İlk 2-3 ay zor gelir annelik. Dogar doğmaz asik oldum vs muhabbetine ben inanmiyorum fazla. En azindan ben yasamadim iki cocugumda da. İkisine de bagim zaman gectikce onlarla paylasim yaptikca artti. 2. Ye alismam ilk cocugumdna dah kolay oldu çünkü annelik duygusu daha yerleşmişti.

Ama ilk kez anne oldugunda ustelik zor seyler yasiyorsan ve mutlu degilsen alismak zor olabilir. Tamamen alirsaniz o cocuk annesiyle hic bag kuramayacak. Cok yazik olur.

Yegeniniz icin onu alip büyümektense annesinin normale dönmesi ve bebegi benimsemesine yardimci olun.

Emzirmesine yardimci olun.videolar falan izletin.emzitmesanati diye face grubu var. Oraya uye olsun emzirme konusinda insanı motive ediyor.
 
Ben olsam bebege sahip cıkardım derdim ama, bebegı emzirmeyi dahi istemeyen kardesıme asla guvenmezdım. Dogurmadıgınız halde merhamet duyarken siz, dogurdugu halde sut vermeyen o.
Bakarsınız buyutursunuz, evladınız olur artık. Ve kardesiniz cıkagelır isini eline almıs veya evlenmıs sekilde, alıyorum Cocugumu der.
Der yani, o potansiyele sahip gibi.
Ozaman sizin yasayacagınız yıkım ne olacak? Duygularınız, emekleriniz?
Cocuga bakın, yardımcı olun sevin oksayın arkasında durun ama, almayın.
 
Kardesine soylenecek cok sey var. Cok bencil ve vicdansiz. Kendisi ozgurlugune kavusacak diye daha yeni evli kiz kardesi onun hatasinin sorumlulugunu yuklenecek.Hayir anneniz sizden nasil boyle birsey ister inanilir gibi degil. Aslinda mantikli olan almamak. Girsin bir ise calissin. Anneniz bebege bakar aksamlari da kendisi ilgilenir evladiyla. Hem boyle olursa zaman ilerledikce kiz kardesiniz de sevmeye baslayabilir cocugunu..

Sanirim ozgurce bekar hayati yasamak istiyor. Ama yaptigi hatanin sonuclarini goguslemeli. Evliligim tam oturmadi diyorsunuz. Yarin oburgun allah vermesin ama siz bosansaniz ne olacak? Bu sitede cok okuyoruz bosanan adamlar kendilerinden olan cocuga bile gereken ilgiyi gostermiyorlar. Bu durumda bu cocugun tum sorumlulugu sizin omuzlariniza kalacak..

Cok zor bir karar ote yandan insan vicdan da yapiyor.. Ben olsam vicdanimi susturup mantigimi kullanarak hayir diyebilirmiydim bilmiyorum. Yavrum cok masum, kucucuk insan kiyamiyor. Annesi ilgilenmiyor, baba zaten vefat etmis. Aile ortamindan uzak hep bir yani eksik olacak. Bilmiyorum gercekten cok zor karar vermek.. Hakkinizda hayirlisi olsun :KK43:
 
birgaripyolcuhan .!.:
Tedavi oluyor şu an ama bu süreçte okuyacağım, çalışacağım derken bebeğini dışladı. Yaşadığı şeylerden oldu belki de bilemiyorum. Sürekli bunu konuşuyorlar gelip geçici bir laf olduğunu bile düşünmeyi bıraktım. Maddi, manevi desteğim ama yetmiyor.
Genişletmek için tıkla...

bu konuda hem kardeşinizi hem bunu söyleyenleri bir güzel azarlayın. evet azarlayın çok sert çıkın. ne münasebet anası mı ölmüş bir evlat anneden neden ayrılsın diyin. çocuğu evlat edin diyen işgüzarları da azarlayın. her yerden çıkar böyle saçmasapan akıl verenler.

ben bir üni bitirdiğim halde alanım dar olduğu için hem çalışırken hem bebegim ufakken 2. üniversitemi okudum örgün olarak. açıköğretim falan değil.

hem çalışıp hem okuyup hem de çucuğuna annelik yapabilir. çocuk onu anne bilsin sevgisini versin yeter. siz yine bakımına yardım edersiniz. bir kendine gelmesi gerekiyor.

bu şekilde ne bebeğe ne ona iyilik yapmazsınız.
 
Size de bebeğe de haksızlık ediyorlar.
Siz kardeşinizi uyardınız, onun için çabaladınız, gitti bile bile yaktı başını. Şimdi yaptığı seçimlerin sorumluluğunu almalı.

Bekarlık, özgürlük hevesiyle çocuğu dışladıysa bunda ailenizin de suçu var. Anladığım kadarıyla daha hamileyken bile bebeği sizin almanız dile getirilmiş.
Kötü bir evlilik, eş vefat etmiş, yeni doğum yapılmış... Bu psikolojideki bir kadına "bebeği ablan alsın" denirse o kadın bebeğini nasıl benimsesin ki?
Hayatından çıkarıp kurtulması gerektiği ve hayatından çıkarmasının mümkün olduğu düşüncesine kapılmış, size ya da annenize verip kurtulma derdinde.
Yapılması gereken bebeğiyle bir hayat kurması için desteklemekti.
Bu yanlıştan acilen dönmeleri lazım.

Ortada anne olmasa tamam ama o çocuğun bir annesi var.
Siz 5 senelik evli, çocuklu değilsiniz ki "bu bebeği de alalım, bizimle yaşasın gitsin" diyebilesiniz .
Hazır hissetmemeniz, istememeniz çok normal. Bencillik değil bu.
Anneliği deneyimlememiş, bunu istemeyen, henüz hazır hissetmeyen birinin bir bebeğe bakması kolay değil. O çocuk sizinle büyüse bile ne kadar sağlıklı yetişebilir?

İstemiyorsanız ailenizle net şekilde konuşun, kardeşinizin aklını karıştırıp durmasınlar.
Gerekirse onlar da bir uzmandan yardım alıp kardeşinizi doğru yönlendirmeye çalışsınlar.
 
MissCherryBlossom .!.:
Vallahi bilemedim
Çocuğun harcanmasına gönlüm elbette razı değil ama sizin de bir yükümlülüğünüz yok üstüne istemyrm diyorsunuz
Başkasının hatasının sonuçlarını niye ben çekeyim derseniz tabi ki haklısınız
Çocuk çok çok büyük sorumluluk siz de peynir ekmek gibi sen al denmesi de saçmalık
Annesi tedavi olup kendisi baksın. Aile büyükleriniz kardeşinizin sorumluluğunu size yıkacaklarına, kardeşin kulağını çeksinler. Madem doğurdun dizini kırıp bakacaksın desinler. İstemiyorsa doğurmasaydı bu ne yahu yazık çocuğa
Genişletmek için tıkla...

Evet maalesef böyle düşünüyorum ama suçlu hissediyorum bundan dolayı da.
 
birgaripyolcuhan .!.:
Tedavi oluyor şu an ama bu süreçte okuyacağım, çalışacağım derken bebeğini dışladı. Yaşadığı şeylerden oldu belki de bilemiyorum. Sürekli bunu konuşuyorlar gelip geçici bir laf olduğunu bile düşünmeyi bıraktım. Maddi, manevi desteğim ama yetmiyor.
Genişletmek için tıkla...

Önce bir elalemin çenesini kapatın gerçekten. Nerede yaşıyorsunuz, bu nerenin adeti çok ama çok şaşırdım. Hep çokkkk eski zamanlarda kalan saçma sapan bir adet sanıyordum. Benim çevremde böyle bir durum olsa önce o anne gerekirse hastaneye yatırılır tedavi ettirilir. Lafı bile edilemez annesi olan çocuğu teyze evlat edinsin diye. Kız kardeşinize herkes kusura bakmayın ama ölü ya da ölümcül hasta muamelesi yapmış. Ne münasebet?
Reşit olan her insan kendi kararlarının sonucunu yaşamak durumunda.
Bu şekilde demiyorum ki çocuğu kaderine terk edin, yok sayın yardım etmeyin. Tabii edeceksiniz siz de anneanne de, çocuğa ilgiyi sevgiyi vereceksiniz. Ama kız kardeşinizin böyle sanki çok normal birşeymiş gibi çocuğu doğurup size bırakamayacağını bilmesi gerekiyor.
Kediler köpekler bile doğurduğuna sahip çıkıyor.
 
Pamukannesi83 .!.:
Bence hayatınızı geri plana atmıyorsunuz. Hayatınız değişir evet. Ama biz mesela cocuklarla gezerizde tatilde yaparız. Hayatımızın merkezi oluyorlar elbet, ama biz yok olmadık. Evliligimizde gayet sevgidolu devam ediyor, cünkü birbirimizi hep destekleriz. Esinizin desteği varsa ben bir sorun pek görmüyorum. Benim ama size tavsiyem: kardeşinize biraz zaman tanıyın kendini toparlaması icin. Dediğinize göre tedavi görüyor. Baktınız gerçekten değişmiyor evlat edinin cocugu. Ele gideceğine kendi ailesinde büyüsün. Korkularınızi gercekten anlıyorum. Bu konuda isterseniz bir pedagog la önceden görüşün bu konuda ne önerir.
Genişletmek için tıkla...

İsteyerek mi çocuk sahibi oldunuz ? Bilmiyorum da evliliğim oturmamış, ben hazır değilken çok zor geliyor söylediğiniz durumda mutlu olabilmek. Belki ileride iyi ki diyeceğim tabii onu da bilemem. Amacım çocuk kötüdür demek değildi yoksa.
 
Ben olsam almazdim, ben kendim bile dogurmuyorum, doguran düşünseymiş.
Ezbere cocuk yapiliyor. Yaparken düşünün diyince de suç oluyor sonra...

Konu sahibi zaten sen hazir degilmişsin. Esim seviyor ediyor diyorsunda disardan sevmesi kolay, benim eşim cocuk istemedigi halde disarda kardeslerinin cocuklarini filan sever, disardan sevmek, iki kasik mama yedirmekle tamamen sorumlulugunu almak ayni şey degil. Cocuk sorumluluk buyuk, yarin oburgun eşinizin gozune batacak belki? Sizin de cocugunuz olacak zorlanacaksiniz belki?

Kardeşin okumak istiyorsa eger cocuk bakiminda destek olun tabi, arada sirada alin evinizde biraz sizde kalsin sonra goturun annesinde kalsin mesela ama kesinlikle evlatlik alip anne yerine gecmeyin derim.
 
benibekleyin .!.:
kardeşi tedavi olmalı mutlaka psikolog eşliğinde
kendi ayakları üstünde durmayı öğrenip sorumluluk sahibi olmayı.
o zamana kadar bakabilir konu sahibi 3 ay 5 ay 1 yıl
aynı şekilde evet konu sahibi yeğenini çok seviyor ama hazır değil.
uykusuz kaldıkça, bebeğe bakarken zorlandıkça onun da bir cinnet geçirmeyeceği ne malum.
Genişletmek için tıkla...

Evet bundan da endişeliyim belki de bakamayacağım diyorum içimden. Ona da üzülüyorum kimsenin istemediği bir bebek olmasın. Annesi isteseydi keşke
 
iyivegucluol .!.:
Arkadaşım Allah rızası, bebeğin hayatı derken, senin hayatın ne olacak. Yani hazır olmadığın bu türlü büyük bir sorumlulukta tabiki bencil olacaksın ya hu. Silkelen bi, sana fazla vicdan yaptırmışlar. Böyle şeylerde mantık konuşur, duygu değil. Eh evlat edindin diyelim, baktın bu yükü kaldıramadın, ne ypacaksın? Kendi çocuğun olsa, ben doğurdum, ben seçtim bunu der katlanırsın. Konu yeğenin olunca ne olacak? Ben neden yaptım böyle bir şeyi diye çevrende sana baskı yapanlardan nefret dahi edebilirsin.
Bu olayda sadece bebeğin hayatı söz konusu değil bence.
Genişletmek için tıkla...

Öyle bir durumda annesi iyice soğur, ben de ortada kalırım. Üstüne de suçlanırım herhalde verdiğim karar yüzünden. Evet baskı yapıyorlar, üstüme geliniyor fazlasıyla.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Kayınpederim çocuğuma zarar verdi
12 13 14
Yorumlar
277
Görüntüleme
6K
FloppyDisk
F
S
Kafayı yemek üzereyim
3 4 5
Yorumlar
86
Görüntüleme
2K
skymoon6
skymoon6
Y
  • Kilitli
Evliliğe uygun değil miyim?
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
2K
Stemina
Stemina
M
Evlilik ve çocuk fikrine karşı uzaklık
3 4 5
Yorumlar
87
Görüntüleme
2K
Welldone0
Welldone0
N
Kardeşim şizofren tanılı çocuğu peşimizde sürüklüyor
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
2K
niamh12
N
Back
X