- 12 Temmuz 2015
- 384
- 386
Merhaba herkese. artık öyle bir hale geldim ki.. Düşündükçe daha çok içine batıyorum sıkıntının..
Dün gece ilişkim bitti.. İlişki içerisinde kıskançlıklarım da oldu ancak her birini mantıklı şekilde açıklamaya çalıştım erkek arkadaşıma, kendimi dizginledim, dur dedim, sakin ol..
Ayrılık sebebi olarak, ben kimseye bağlanamıyorum dedi bana..evime dahi bağlı değilim.. bugüne kadar hiç ciddi ilişkim olmadı, bir tane uzun ilişkim var yalnızca o da oldukça travmatik bir ilişkiydi zaten..
benim kıskançlıklarım mı bu hale getirdi bizi dedim, hayır, kıskançlıkların bir ilişkiyi bitirebilecek kadar sorun yaratmadı dedi.. Bir başkası mı var peki dedim.. Hayır yok dedi, senden sonra bir başkasının arayışlarına da girmeyeceğim.. travmatik olduğunu söylediği ilişkide karşı taraf biraz baskıcı davranmış, kıskançlık krizleri vs. ler ile.. ben onları yapmamaya çalıştım, elimden geldiğince de birçok şeye katlanmak zorunda kaldım.. Çünkü sevdim.. Aramızdaki iletişimin sonsuza dek bitmediğini söyledi bana, sarılarak vedalaştık.. Hatta bana dedi ki: eğer bir çözüm bulursan, bazı şeyleri düzeltmek adına, ara beni söyle, gerekiyorsa deneyelim.. Ama bu şekilde yorgunken devam etmek oldukça zor olacak, ve de sonunda kırılacaksın, nefret ederek ayrılacaksın..
Evet çoğu zaman erkekler yalan söylerler, bağlanamıyorum yalanı altına saklanırlar biliyorum..
ama ilişkimizin başından beri, zaten korkularından bahsediyordu.. başta herşey çok güzel gider, sonra herşey kötü hale gelir diyerek.. (Ekleme: Korkularından uzak tutmaya çalıştım hep onu.. o nedenle de elimden gelen herşeyi yapmaya çalıştım..)
Yardımlarınızı, önerilerinizi bekliyorum..
Dün gece ilişkim bitti.. İlişki içerisinde kıskançlıklarım da oldu ancak her birini mantıklı şekilde açıklamaya çalıştım erkek arkadaşıma, kendimi dizginledim, dur dedim, sakin ol..
Ayrılık sebebi olarak, ben kimseye bağlanamıyorum dedi bana..evime dahi bağlı değilim.. bugüne kadar hiç ciddi ilişkim olmadı, bir tane uzun ilişkim var yalnızca o da oldukça travmatik bir ilişkiydi zaten..
benim kıskançlıklarım mı bu hale getirdi bizi dedim, hayır, kıskançlıkların bir ilişkiyi bitirebilecek kadar sorun yaratmadı dedi.. Bir başkası mı var peki dedim.. Hayır yok dedi, senden sonra bir başkasının arayışlarına da girmeyeceğim.. travmatik olduğunu söylediği ilişkide karşı taraf biraz baskıcı davranmış, kıskançlık krizleri vs. ler ile.. ben onları yapmamaya çalıştım, elimden geldiğince de birçok şeye katlanmak zorunda kaldım.. Çünkü sevdim.. Aramızdaki iletişimin sonsuza dek bitmediğini söyledi bana, sarılarak vedalaştık.. Hatta bana dedi ki: eğer bir çözüm bulursan, bazı şeyleri düzeltmek adına, ara beni söyle, gerekiyorsa deneyelim.. Ama bu şekilde yorgunken devam etmek oldukça zor olacak, ve de sonunda kırılacaksın, nefret ederek ayrılacaksın..
Evet çoğu zaman erkekler yalan söylerler, bağlanamıyorum yalanı altına saklanırlar biliyorum..
ama ilişkimizin başından beri, zaten korkularından bahsediyordu.. başta herşey çok güzel gider, sonra herşey kötü hale gelir diyerek.. (Ekleme: Korkularından uzak tutmaya çalıştım hep onu.. o nedenle de elimden gelen herşeyi yapmaya çalıştım..)
Yardımlarınızı, önerilerinizi bekliyorum..
Son düzenleme: