Kaybetme Korkusu

Selam kızlar,
İçimi bu dert yiyip bitiriyor. İnsanın en büyük korkusu hep başına geliyor. O yüzden ilgimi başka şeylere çekmeye çalışsamda, bi yere kadar ilgi odağım olup, biran da korku sarıyor içimi tekrardan.

Korkum; Ailemi kaybetmek.
Evlendim evleneli, ya ben evimdeykem birşey olursa.. Ya annem dışardayım dese yada baban işe gitti dese aklıma hep bu sorular geliyor, durduk yere hıçkıra hıçkıra ağladığım günler oluyor. Çok korkuyorum! Elbet ölüm insanlar içindir ama, Rabbime hep duam aynı. Allahım benden önce alma ailemin canını, ömrümden al ömürlerine ver'dir. Kızlar içinizde varmı böyle benim gibi hisseden? Dersime odaklanamıyorum ya.. Durmadan whatsappdan anneme fln yazıyorum "çok seviyorum sizi" fln diye. Nolursunuz birşeyler diyin, rahatlatın beni.

Şimdiden çook teşekkürler

Panik atak mı başlıyor acaba? Hiç normal değil

Ben de boyleyim ve bende panik atak olustu. Gecmis olsun. Korkunc bir his..

Tek cocukmusun?

Bana da oluyor. Dikkatini şöyle dağıtabilirsin: Ölmesini hiç beklemediğin ve ölse o kadar da üzülmeyeceğin birini seç, onun ölme ihtimalinin de sevdiğin insanların ölme ihtimaliyle aynı olduğunu hatırla. Nasıl olduğunu bilmiyorum ama bu düşünce beni sakinleştiriyor. Sonuçta kimse ölmemiş oluyor.

Ben babannemi kaybettikten sonra aylarca böyle olmuştum.. sanki annem ve babamda ölecekmiş gibi. Az daha kafayı yiyordum..
Bu şekilde bir olay yaşadınız mı hiç?
Veya okuyup izlediğiniz bir haber, duyduğnuz etkilendiğiniz bir olay oldu mu?
Bunlarda bilinç altına etkilenenilir.

OdunHatun .!.:

Selam kızlar,
İçimi bu dert yiyip bitiriyor. İnsanın en büyük korkusu hep başına geliyor. O yüzden ilgimi başka şeylere çekmeye çalışsamda, bi yere kadar ilgi odağım olup, biran da korku sarıyor içimi tekrardan.

Korkum; Ailemi kaybetmek.
Evlendim evleneli, ya ben evimdeykem birşey olursa.. Ya annem dışardayım dese yada baban işe gitti dese aklıma hep bu sorular geliyor, durduk yere hıçkıra hıçkıra ağladığım günler oluyor. Çok korkuyorum! Elbet ölüm insanlar içindir ama, Rabbime hep duam aynı. Allahım benden önce alma ailemin canını, ömrümden al ömürlerine ver'dir. Kızlar içinizde varmı böyle benim gibi hisseden? Dersime odaklanamıyorum ya.. Durmadan whatsappdan anneme fln yazıyorum "çok seviyorum sizi" fln diye. Nolursunuz birşeyler diyin, rahatlatın beni.

Şimdiden çook teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Tabii bu kadar korkman normal değil, psikolojik bir şeylerin başlangıcı olabilir. Herkes ailesini sever ama bir de şöyle düşün sıralı ölüm diye bir şey var. Yarın öbür gün anne olacaksın. Eğer sen anne babanla birlikte ölürsen kendi çocuğun seninle en az bir 20 yıl daha az vakit geçirmiş olacak. Allah gecinden versin ama sen kendini annen baban kadar sevmiyorsun demek ki. Ya onlar ne derler bu dileklerini duysalar. Senin ömründen bir 20 yıl almaya yürekleri elverir mi? Yapma, böyle şeyler düşünme. Allah sıralı ölüm versin.

Bende de var
Esim ve ailemden biri ölürse naparim diye halay eder uzulurum yada aglarim
Normal mi ben de bilmuyorm

Bende de çok fazla vardı ve paranoya seviyesine ulaşmıştı. Bir sene önceye kadar böyleydim. Şimdi çok çok azaldı şükürler olsun. Tamamen kendi irademle kurtulmaya çalıştım. Tabi destek olanlar da oldu sağolsunlar. Ama işin büyük kısmı sana ait. Kaderin önüne geçemeyeceğini biliyorsun, senin düşünüp kendini yiyip bitirmen hiçbir şeyi değiştirmeyecek. Allahın dediği olacak sonunda. Sen kıymet bil, kaybetmekten de kork ama bu denli değil. Yıpratma kendini. Ben hep böyle düşünerek en aza indirgedim. İnşallah senin için de bi nebze olsun rahatlar..

Bende senin gibiyim bazen annemin üzerine bazen babamın bazen kardeşlerimin bazende eşimin ölüm hepimiz için Rabbim sıralı ölümler nasip etsin yokluklarını göstermesin bizlere inşallah bence arada düşünmek lazım hayatı daha değerli kılmak keşke dememek adına

dansmarue .!.:

Panik atak mı başlıyor acaba? Hiç normal değil

Genişletmek için tıkla...

Bilmiyorum ki, böyle degildim. Bir senedir (evlendim evleneli) böyleyim.. Off insallah degildir.

Bilgece .!.:

Ben de boyleyim ve bende panik atak olustu. Gecmis olsun. Korkunc bir his..

Genişletmek için tıkla...

Aynen, birde düşündükce sanki korkumu daha çok çağrıyormuşum gibi oluyor.. Âllahım onları başımızdan eksik etmesin, acılarını görmeyelim

sapsik58 .!.:

Tek cocukmusun?

Genişletmek için tıkla...

Hayır ama en büyükleri benim..

Ada Lovelace .!.:

Ben babannemi kaybettikten sonra aylarca böyle olmuştum.. sanki annem ve babamda ölecekmiş gibi. Az daha kafayı yiyordum..
Bu şekilde bir olay yaşadınız mı hiç?
Veya okuyup izlediğiniz bir haber, duyduğnuz etkilendiğiniz bir olay oldu mu?
Bunlarda bilinç altına etkilenenilir.

Genişletmek için tıkla...

Çevremde ölümler çoklaştı. Yada büyüdüm diye daha çok anlamaya başladım. Bilmiyorum.. Ama bende babaannemin elinde büyüdüm ve kendisi gözümün önünde vefat etti (kanser hastasıydı) onun yarası içimde/en derinde.. Ama ben evlendikten sonra daha çok korkmaya başladım. Gözümün önünde değil ailem ondan mı acaba? Psikolojim yerinde değil sanırım. Durup durup ağlamak ne demek? Ben ağlamaktan nefret eden bir insandım..

aylleen .!.:

Bende de çok fazla vardı ve paranoya seviyesine ulaşmıştı. Bir sene önceye kadar böyleydim. Şimdi çok çok azaldı şükürler olsun. Tamamen kendi irademle kurtulmaya çalıştım. Tabi destek olanlar da oldu sağolsunlar. Ama işin büyük kısmı sana ait. Kaderin önüne geçemeyeceğini biliyorsun, senin düşünüp kendini yiyip bitirmen hiçbir şeyi değiştirmeyecek. Allahın dediği olacak sonunda. Sen kıymet bil, kaybetmekten de kork ama bu denli değil. Yıpratma kendini. Ben hep böyle düşünerek en aza indirgedim. İnşallah senin için de bi nebze olsun rahatlar..

Genişletmek için tıkla...

Çok sevindim adına, darısı başıma. İnşallah başarabilirim

OdunHatun .!.:

Aynen, birde düşündükce sanki korkumu daha çok çağrıyormuşum gibi oluyor.. Âllahım onları başımızdan eksik etmesin, acılarını görmeyelim

Genişletmek için tıkla...

Amin aminnn cok fena bir his.

OdunHatun .!.:

Selam kızlar,
İçimi bu dert yiyip bitiriyor. İnsanın en büyük korkusu hep başına geliyor. O yüzden ilgimi başka şeylere çekmeye çalışsamda, bi yere kadar ilgi odağım olup, biran da korku sarıyor içimi tekrardan.

Korkum; Ailemi kaybetmek.
Evlendim evleneli, ya ben evimdeykem birşey olursa.. Ya annem dışardayım dese yada baban işe gitti dese aklıma hep bu sorular geliyor, durduk yere hıçkıra hıçkıra ağladığım günler oluyor. Çok korkuyorum! Elbet ölüm insanlar içindir ama, Rabbime hep duam aynı. Allahım benden önce alma ailemin canını, ömrümden al ömürlerine ver'dir. Kızlar içinizde varmı böyle benim gibi hisseden? Dersime odaklanamıyorum ya.. Durmadan whatsappdan anneme fln yazıyorum "çok seviyorum sizi" fln diye. Nolursunuz birşeyler diyin, rahatlatın beni.

Şimdiden çook teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

ben de ayni sorunu yasiyorum. Birara telefon caldiginda bile korkuyordum. Esim telefona bakinca. Yuz ifadesine bakiyordum

Yeni evlenen herkeste ki biraz da duygusalsa böyle düşüncelerin olması çok normaldir.. Evden ayrılma psikolojisi ve yeni bir hayata geçiş döneminde insan bu tür duyguları hissedebiliyor.. Ve nitekim ben de aynıyım.. Elbette bu hastalık boyutunda değil ama insan daha çok görmek daha çok vakit geçirmek istiyor.. Kıymetini anlıyor sevdiklerinin.. Ben baba evi uykusunun böyle özlenesi böyle boğazımda bir düğüm gibi bir şey olacağını hiç tahmin etmezdim doğrusu Çok şükür evliliğimde her şey yolunda, hatta dört dörtlük bile diyebilirim.. Ama gel gelelim eşim biraz gecikse ya da kardeşime bir an ulaşamazsam içim sıkılıyor, yerimde duramıyorum.. Bunu sadece kendine oluyormuş gibi düşünme çünkü bak burda da bir çok kişi yazmış.. Dua ederek zamanla aşılacak bir durum bence.. Rabbim hiç kimseyi sevdikleri ile sınamasın..