- 17 Temmuz 2011
- 238
- 177
Merhabalar öncelikle,
23 yaşımdayım. 1 yıl önce evlendim. Eve geldiğim gibi kayınvalidemin iğneleyici sözleriyle karşılandım. Kendileri varlıklı bir aile.. Sürekli oğullarının benimle evlenmesinin benim için şans, lütuf olduğunu, onunla evlenmek isteyenin çok olduğunu, sürekli zengin olduklarını dile getiren, üslubuyla ezen sonra da ben ne yaptım ki deyip işin içinden çıkan bir kadın. Yan yana evlerde oturuyoruz. Bir yere gidecektim kapısını çaldım söyleyeyim merak etmesin diye Verdiği cevap “ Sen artık gelinsin o kadar okul okumuşsun hiç mi aklın yok öyle her yere gidemezsin” oldu. Onların sürekli bizimle yesin içsin evlerine sadece uyumaya gitsinler tavrı yüzünden. Kayınvalidemin bana dokunan lafları yüzünden henüz 3. Aylık evliyken eşimle birbirimize girdik ve ben ona vurdum. O da bana vurdu tabi.. Sonra bunu birkaç defa daha yaşadım. 1 yıldır sinir krizleri içinde bir hayat sürüyorum. Size, tecrübeli olanlara danışmak istiyorum. Ben bütün gün istemsiz şekilde bütün bu yaşadıklarımı geçiriyorum. Aklımda dönüp duruyor bana söylenilenler, söylenilip söylemedim diye yalan söylemeler.. Bütün bunlar aklımda dönerkenne iyi bir eş olabiliyorum ne de anne olmayı düşünebiliyorum. Korkuyorum çünkü boşanma seviyesindeyim. Çocuk baskı var eşimin ailesi tarafından. Bu süreçleri atlatanlar ya da atlatamayıp boşananlar bana biraz akıl verir misiniz? Önümü göremiyorum. Hayatımı çok değersiz hissetmeye başladım. Bu His beni korkutuyor.
23 yaşımdayım. 1 yıl önce evlendim. Eve geldiğim gibi kayınvalidemin iğneleyici sözleriyle karşılandım. Kendileri varlıklı bir aile.. Sürekli oğullarının benimle evlenmesinin benim için şans, lütuf olduğunu, onunla evlenmek isteyenin çok olduğunu, sürekli zengin olduklarını dile getiren, üslubuyla ezen sonra da ben ne yaptım ki deyip işin içinden çıkan bir kadın. Yan yana evlerde oturuyoruz. Bir yere gidecektim kapısını çaldım söyleyeyim merak etmesin diye Verdiği cevap “ Sen artık gelinsin o kadar okul okumuşsun hiç mi aklın yok öyle her yere gidemezsin” oldu. Onların sürekli bizimle yesin içsin evlerine sadece uyumaya gitsinler tavrı yüzünden. Kayınvalidemin bana dokunan lafları yüzünden henüz 3. Aylık evliyken eşimle birbirimize girdik ve ben ona vurdum. O da bana vurdu tabi.. Sonra bunu birkaç defa daha yaşadım. 1 yıldır sinir krizleri içinde bir hayat sürüyorum. Size, tecrübeli olanlara danışmak istiyorum. Ben bütün gün istemsiz şekilde bütün bu yaşadıklarımı geçiriyorum. Aklımda dönüp duruyor bana söylenilenler, söylenilip söylemedim diye yalan söylemeler.. Bütün bunlar aklımda dönerkenne iyi bir eş olabiliyorum ne de anne olmayı düşünebiliyorum. Korkuyorum çünkü boşanma seviyesindeyim. Çocuk baskı var eşimin ailesi tarafından. Bu süreçleri atlatanlar ya da atlatamayıp boşananlar bana biraz akıl verir misiniz? Önümü göremiyorum. Hayatımı çok değersiz hissetmeye başladım. Bu His beni korkutuyor.
(
