2,5 senelik evliyim. Sizi bunun için istemeyeceklerse, isteklerinize ve fikirlerinize en başından saygı göstermeyecekleri çok açık. İstemesinler. Eşiniz de bu konuda ailesine bağımlı ( bakın bağlı demiyorum o başka bişey) , silik bir tipse herşeyde bir hayır var diyip yol yakınken vazgeçin derim. Kayınvalidem eltim ile aynı apartmanda yan yana dairelerde yaşıyorlardı, neredeyse yatma vaktine kadar birlikteler hiçbir özelleri yok. Eltim çocuklarına baktırıyordu, çıkarı vardı. Ben evlenince ikisi birden bana tavır alıp, beni kabullenmek istemediler. Bende onları kabullenemedim bu durumda açık ve net. İkisi de huy olarak birbirinin aynısıydı. Solumaz etmez, ne hissettikleri hiç belli olmaz. Ben duygusal bi insanım olmadı. Şimdi evimi taşıdım, uzakta ve çok rahatım görüşmüyorum haberleşmiyorum. Eskisi gibi yalnızca oğlu ile görüşüyorlar. Herkes hayatından mutlu. (bu arada eşimi ikna etmem hiç de kolay olmadı, olanları gördükçe kendisi ikna oldu çok şükür )