Haklısın böyle şeyler duymak bizi kırıyor incitiyor.Çünkü biz kadın duygusallığı ile bakıyoruz evliliğe.Evlenince erkeğin en değerli varlığı biz olacağız.Dünya bizim etrafımızda dönecek sanıyoruz.Evliliği için elinden geleni yapar,benden asla vazgeçmez diyoruz ama gerçek bu değilmiş.Hepimiz yaşadık gördük işte.Aradan yıllar geçiyor taşlar oturana kadar.En az 3-5 yıl geçince rahatlarsın demişti evli arkadaşlarım.Büyüklere bakmak lazım o yüzden ben başta annemi dinlemezdim şimdi hak veriyorum,deneyimli insanlar çok daha kötü kayınvalideleri idare etmişler şimdi babamı parmağında oynatıyor annem.Oysa babam asker,çok sert biridir mesala.Daha ilk yılımda,ben eşime "al anneni taşı başında"desem beni bırakır onu taşır yani
Haklıyız,yeni ev kurmuşuz,kaynana dahil kimse müdahale etmesin istiyoruz.Mutlu mesut yaşayalım istiyoruz.Ama ortada ortak kullanımda olan biri varken 2 kadının kıskançlık yapmaması mümkün mü?Kocalarımıza kızıyoruz ama aslında arada bırakıyoruz onlarıda.Biraz tarafsız bakalım kızlar siz annenizden vazgeçer misiniz kocanız için?
