Kedimle başım dertte

Onerilerinizde bence dikkatli olmalısınız. Yukarıda konu sahibine yazdığımı görmüşseniz eğer o olay olduğunda kedim bebeği daha yeni görmüştü. Ortamda kiskanabilecegi hic birşey olmamıştı. Kimse henüz bebeği sevmemişti zaten eve girdiler daha koltuğa oturmadan oldu. Önce koklamaya çalıştı biz de çok minnoş olduğu için tanımaya çalışıyor deyip güldük ve aynı anda bebeğin kafasını patilemeye başladı, annesi arkasını dönüp bebeği sarmasa belki de çok daha büyük olay olacaktı. Bebeğe 3 tane dikiş atıldı, çocuğun kafası kan içinde kaldı.
Kedim o güne kadar elimize bile atlamazdı, azıcık bir yerini fazla siksak minnoş minnoş miyavlardi ve 3 yaşında uzun zamandır bizimle yaşayan uyumlu bir hayvandı. Çok naif bir kedi olduğu halde ben bu olayı tecrübe ettim. Kesinlikle aynı ortama çok çok kontrollü sokulmalı.
Bebeği direk koklamasina izin vermektense önce annenin goguslerini yani sütü ve bebeğin kıyafetlerini koklatarak baslasalar daha iyi olur.
Saldırdıklarında çok güçlü oluyorlar, biz 3 yetişkin + bebeğin annesi zor durdurduk tabii geçirdiğimiz şoktan müdahale etmekte de gecikmiş olabiliriz.
Ben de zaten bebek eşyalarını koklasın, tanısın ve bebek sesi videoları ile sese alışsın önerisinde bulundum. Onu da dediğim hesap kedileri bebeğe nasıl alıştırdım postu ile anlatmıştı. Ordan söyledim. Koku ile tanışıyorlar derken önce kediyi bebek eşyalarından ayrı tutmak yerine, bebeğin eşyalarını koklayarak tanısın demek istedim yukarıda da. Sizin öneriniz ile aynı şeyi önermişiz aslında. Bebek ile tabiki gözetim altında tanışmalılar.
 
Siz de benim yazdığımı gördüyseniz iki tane bebek var gibi kontrollü olmalısınız, gözetim altında tutmalısınız dedim. Kedi ile bebeği yalnız bırakın demedim ki ben. Kaldı ki yukarıdaki öneriler benim değil, bebeğini üç kedili evde büyüten bir eğitimcinin söyledikleri. Üstelik üç kedi ve bir bebekten sonra yetişkin sokak köpeği de sahiplendiler. Hepsi bir arada büyüyor. Ben zaten o hesaba atıfta bulunup inceleyebilirsiniz hesabı dedim.
En nihayetinde iki evlatta konu sahibinin. İkisine de kalbini açtıktan sonra nasıl yetiştereceği onun bileceği şey tabii ki.
Benim söylediklerim bebek doğmadan önce bebek eşyalarının kokusu ile ön hazırlık ve bebek sesine alışması için de bebek ağlama sesi açmalarıydı. Bunu da yine o eğitimci önermişti. Yani anlamadım bana böyle dediniz ama bebek ile kediyi yalnız bırakın demedim ben. Başkası ile mi karıştırdınız bilmiyorum..
Kedilerin en çok koklayarak tanıdığını falan yazdınız. Bebeği koklamasina izin vermek mesafe olarak çok yaklaştırma manası taşıyor ve bu hiç güvenli değil. Bir kediyi bebeği koklatacak mesafeye getirdiğinde eğer ani bir saldırı yaparsa asla tutamazsın. Uyarımı da bu yüzden yaptım.
Zaten kimin ne tecrübe yaşadığı önemli değil 3 tane kedi ile birşey yaşamamak referans alınacak bir durum değil çünkü kötü bir durum denk gelmemiş bahsettiğiniz tecrübeli kişilere. Ben bir kedinin bebeğe ne derece düşman gibi saldirabilecegini gördüm ve kimin kaç kedi ile ne önerdiği önemli değil kesinlikle ilk aylarda yakinlastirilmamali. 3-5 günlük bebek benim bahsettiğim saldırıdan sağ çıkmazdı. Çocuk ile kediyi ikisi de çocuğu falan diyerek bir tutmaya gerek yok ayrıca. İnsanın çocuğu bu dünyadaki tüm canlılardan daha değerli.
Bu arada o kedimizi bebeğim doğmadan önce hastalıktan kaybettik 5 yaşındaydı ve şuan yine bir kedimiz var. Bu yazdıklarımı tecrübesiz ya da hayvan sevgisi olmayan birisi olarak yazmıyorum.
 
Merhaba hanımlar ;
Benim bir yaşında bir kedim var küçüklüğünden beri benimle. Gerçekten evladım gibi çok seviyorum onu. Açıkçası eşimin peşinde bu kadar dolasmamisimdir şarkılar söylerim ,konuşurum dertlesirim oğlumla ama bir sıkıntımız var ki asla çözemiyoruz.

Sorun şu ki aklına estiğinde saldırması . Gerçekten saldırıyor ve kanatıyor kollarımı . Gün içerisinde önceden çalışıyordum akşam saldırırdi şimdi evdeyim aklına estiğinde yapıyor iki kolum facali gibi ve gerçekten artık dişleri de büyüdüğü için bıçak gibi keskin. Denedigim yöntemler

Saldırma anında oyuncağıyla oynatmak kesinlikle işe yaramıyor dikkatini dağıtamiyorum avcı gibi kulaklarını dikiyor göz bebekleri büyüyor .

Kendimi odaya kapatiyorum normalde asla miyavlamayan kedim hırsını alamadığı için kapıya vuruyor ve miyavliyor .

Onu odaya kapatiyorum bir süre sakinlessin diye yok ondan da anlamıyor çıkınca saldırmaya devam ediyor.

Sakince sevmeye ve konuşmaya çalışıyorum bildiğiniz kendini üzerime atıyor beş kiloyu geçti artık acıdan ağlamak üzereyim çıldırmamak elde değil . Oyun oynarken canı sıkılır saldırır ,telefona bakiyorken saldırır gece uyuyacağımizi biliyor mesela sinirleniyor ayağıma atlıyor bu seferde. Sorun tek bana yapması . Eşimi sanırım büyük kedi olarak görüyor ve o hayır dediğinde veya ismini sert bir şekilde söylediğinde onun komutlarını dinliyor. Hastalandı ilacı iki veteriner iciremedi eşim baya antibiyotiği öylece verdi oturdu sessizce içti 😅
Kendisi özgür evin içinde her yere girer çıkar sevdirmekten hoşlanmaz ne zaman isterse o zaman severiz .

Şimdide bebek bekliyorum çok korkuyorum açıkçası birbirlerine nasıl alistiracagim çünkü asla beni dinlemiyor bazen gerçekten parçalamak istiyor ve benim böyle canım yaniyorsa bebeğe ne yapar diye. Odasını ayırirsam bu sefer oğlum tek odada mutsuz olur. Asla ondan ayrılmak gibi ne eşimin ne benim düşüncemiz var . Ankara da bildiğiniz kedi eğitmeni ya da terapist var mı ?
Kızgınlık döneminde olabılır,benim kedim de kısırlastırılmadan once boyleydı, sürekli kolumu uygun pozisyonda yakalamaya calısıyordu, ızın vermeyince 7 8 aylık haliyle bacagımı kolumu ısırıyordu, kısırlastırıldıktan sonra bu sorunlar tamamen bitti, saklambac oynarken bacagımı yakalıyor sadece o da acıtmıyor..
Şuanda haliyle düşünüyorsunuz, bebegınıze zarar verir mi diye, ınsallah cozumu bulabılırsınız🙏🏻
 
Kedilerin en çok koklayarak tanıdığını falan yazdınız. Bebeği koklamasina izin vermek mesafe olarak çok yaklaştırma manası taşıyor ve bu hiç güvenli değil. Bir kediyi bebeği koklatacak mesafeye getirdiğinde eğer ani bir saldırı yaparsa asla tutamazsın. Uyarımı da bu yüzden yaptım.
Zaten kimin ne tecrübe yaşadığı önemli değil 3 tane kedi ile birşey yaşamamak referans alınacak bir durum değil çünkü kötü bir durum denk gelmemiş bahsettiğiniz tecrübeli kişilere. Ben bir kedinin bebeğe ne derece düşman gibi saldirabilecegini gördüm ve kimin kaç kedi ile ne önerdiği önemli değil kesinlikle ilk aylarda yakinlastirilmamali. 3-5 günlük bebek benim bahsettiğim saldırıdan sağ çıkmazdı. Çocuk ile kediyi ikisi de çocuğu falan diyerek bir tutmaya gerek yok ayrıca. İnsanın çocuğu bu dünyadaki tüm canlılardan daha değerli.
Bu arada o kedimizi bebeğim doğmadan önce hastalıktan kaybettik 5 yaşındaydı ve şuan yine bir kedimiz var. Bu yazdıklarımı tecrübesiz ya da hayvan sevgisi olmayan birisi olarak yazmıyorum.
İyi de ben de zaten eşyalarını koklayarak tanısın diyorum? Farklı bişey demiyorum ki. Neden hala sanki farklı bir şey diyormuşum gibi lanse ediyorsunuz anlamıyorum. Kediler koklayarak tanır/tanışır ve koklayarak tanırdan kastım bebek eşyaları ile bebek kokusuna alışır ve tanır demekti. Daha nasıl açıklayabilirim bilmiyorum. Eşyalarını koklatarak bebeğe hazırlamak diyorum. Direkt bebeği koklasın demedim ki.
Ayrıca konu sahibinin kendisi evladım gibi seviyorum, çok farklı bir bağ kurdum demiş. Ben de buna gördükten sonra pozitif enerji vermek, iyi güzel olumlu hisler yaymak için zaten ikisinin ilişkisi için en doğru adımları atacağına ve ikisinin ilişkilerini çok iyi yöneteceğini söylemek istedim. Konu sahibi hamile sonuçta bu yüzden pozitif bir enerji hissetsin istedim.
 
Konu sahibi inşallah konunu manipüle ediyor gibi olmuyorumdur ama ben de burada bu kadar kedisever toplanmisken bir şey sormak istiyorum. Biz geçen sene bir kedi sahiplendik sokaktan. İki ya da üç aylık dedi veteriner. Tekir. Hastaydı, ishaldi, evin her yerine kakasını yaptı temizledik. Evde bebeğimiz de var tabii. Aşısı vs tam. Henüz kısır değil. Ama ilk zaman aşırı sakindi hep yatardı meğer hastaliktanmis. Vitamin vs alıp yeyip icio iyilesince hareketlendi doğal olarak. Fakat sorun şu ki ben hayvanlardan korkuyorum. O devamı yatarken bile korkuyordum. Şimdi canavar gibi ayağıma falan çok atlıyor. Biz de tek bir odada tutuyoruz. Babasıyla birlikte yanına girip oynuyor bebeğim. Eşim tutuyor ben tırnaklarını kesiyorum. Birkaç ay öncesine kadar ben de bebeğimle yanına girip oynatiyordum ama ayağıma atlama huyu başlayınca girememeye başladım. Aşırı korkuyorum çocukluktan beri böyle. Yolda görsem uzağından giden biriydim. Şimdi biraz daha cesaretliyim eskiye göre. Hayvanı hapsediyorum diye vicdan azabından başıma ağrılar giriyor. Yine böyle bir günde odasından çıkardım. O gün kaç kez ağladım sayamadim. Bebeğe mi bakayım kediye mi korkudan devamlı arkama mi bakayım şaşırmış haldeydim. Daha da cesaret edemiyorum evi tamamen ona açmaya. Kaldığı oda salon. Bayağı da büyük. İçinde kumu maması suyu bir adet halı topu vs var. Bir de bebeğimin eski beşiği içine atlayinca beşik direkt sallanıyor zaten. Bir de tırmalama tahtası. Arada balkona çıkarıyoruz balkonda tel var. Ama tepeye tırmanıp ufacık boşluktan sarkıyor eşim kaç kere zor kurtardı.


Durum bu. Evi tamamen açamıyorum çünkü yaşayamıyorum resmen o şekilde. Biz şimdi bu çocuğu odada tutarak kötülük mu ediyoruz iyilik mi bilmiyorum. Eşim o gün eve getirmese ölmüştü muhtemelen birkaç gün sonra. Çok hastaydı. Oğlum çok seviyor o da oğlumu. Eşime aşık zaten. Ama kapıya dayanıp bı miyavliyor ben geberiyorum vicdan azabından. Mutlu değil bak balkonun ufacık deliginden kaçmaya çalışıyor falan diye düşünüyorum artık. Ama sokağa bıraksak ölür yemek bulmayı vs unutmuştur çoktan. Evde de odada kalıyor. Sahiplendirecek kimse yok etrafta. Bana bı akıl verin ben çok büyük bi kötülük mu yapıyorum tek odada tutarak bu çocuğa?
 
Merhaba hanımlar ;
Benim bir yaşında bir kedim var küçüklüğünden beri benimle. Gerçekten evladım gibi çok seviyorum onu. Açıkçası eşimin peşinde bu kadar dolasmamisimdir şarkılar söylerim ,konuşurum dertlesirim oğlumla ama bir sıkıntımız var ki asla çözemiyoruz.

Sorun şu ki aklına estiğinde saldırması . Gerçekten saldırıyor ve kanatıyor kollarımı . Gün içerisinde önceden çalışıyordum akşam saldırırdi şimdi evdeyim aklına estiğinde yapıyor iki kolum facali gibi ve gerçekten artık dişleri de büyüdüğü için bıçak gibi keskin. Denedigim yöntemler

Saldırma anında oyuncağıyla oynatmak kesinlikle işe yaramıyor dikkatini dağıtamiyorum avcı gibi kulaklarını dikiyor göz bebekleri büyüyor .

Kendimi odaya kapatiyorum normalde asla miyavlamayan kedim hırsını alamadığı için kapıya vuruyor ve miyavliyor .

Onu odaya kapatiyorum bir süre sakinlessin diye yok ondan da anlamıyor çıkınca saldırmaya devam ediyor.

Sakince sevmeye ve konuşmaya çalışıyorum bildiğiniz kendini üzerime atıyor beş kiloyu geçti artık acıdan ağlamak üzereyim çıldırmamak elde değil . Oyun oynarken canı sıkılır saldırır ,telefona bakiyorken saldırır gece uyuyacağımizi biliyor mesela sinirleniyor ayağıma atlıyor bu seferde. Sorun tek bana yapması . Eşimi sanırım büyük kedi olarak görüyor ve o hayır dediğinde veya ismini sert bir şekilde söylediğinde onun komutlarını dinliyor. Hastalandı ilacı iki veteriner iciremedi eşim baya antibiyotiği öylece verdi oturdu sessizce içti 😅
Kendisi özgür evin içinde her yere girer çıkar sevdirmekten hoşlanmaz ne zaman isterse o zaman severiz .

Şimdide bebek bekliyorum çok korkuyorum açıkçası birbirlerine nasıl alistiracagim çünkü asla beni dinlemiyor bazen gerçekten parçalamak istiyor ve benim böyle canım yaniyorsa bebeğe ne yapar diye. Odasını ayırirsam bu sefer oğlum tek odada mutsuz olur. Asla ondan ayrılmak gibi ne eşimin ne benim düşüncemiz var . Ankara da bildiğiniz kedi eğitmeni ya da terapist var mı ?
Bi YouTube kanalı vardı Erdal Salih Uğur diye haydar diye bir kedisi vardı sürekli saldırıyor . Adam kediyi öyle kabullenmişti . Sanırım sarman ve tekir cinsinde böyle oluyor . Allah yardımcın olsun bende kedileri çok severim inşallah bi çözüm bulabilirsiniz
 
Kızgınlık döneminde olabılır,benim kedim de kısırlastırılmadan once boyleydı, sürekli kolumu uygun pozisyonda yakalamaya calısıyordu, ızın vermeyince 7 8 aylık haliyle bacagımı kolumu ısırıyordu, kısırlastırıldıktan sonra bu sorunlar tamamen bitti, saklambac oynarken bacagımı yakalıyor sadece o da acıtmıyor..
Şuanda haliyle düşünüyorsunuz, bebegınıze zarar verir mi diye, ınsallah cozumu bulabılırsınız🙏🏻
Maalesef kisirlastirdik ve sorunlarimiz daha çok arttı karakteri sanki böyle gibi geliyor bana
 
Bi YouTube kanalı vardı Erdal Salih Uğur diye haydar diye bir kedisi vardı sürekli saldırıyor . Adam kediyi öyle kabullenmişti . Sanırım sarman ve tekir cinsinde böyle oluyor . Allah yardımcın olsun bende kedileri çok severim inşallah bi çözüm bulabilirsiniz
Benimkinin cinsi British iki gündür kanamalı saldırmayı bıraktık yanımda fis fis la dolasiyorum sabahları bı isirik aliyor hala inşallah onu da birakir
 
Konu sahibi inşallah konunu manipüle ediyor gibi olmuyorumdur ama ben de burada bu kadar kedisever toplanmisken bir şey sormak istiyorum. Biz geçen sene bir kedi sahiplendik sokaktan. İki ya da üç aylık dedi veteriner. Tekir. Hastaydı, ishaldi, evin her yerine kakasını yaptı temizledik. Evde bebeğimiz de var tabii. Aşısı vs tam. Henüz kısır değil. Ama ilk zaman aşırı sakindi hep yatardı meğer hastaliktanmis. Vitamin vs alıp yeyip icio iyilesince hareketlendi doğal olarak. Fakat sorun şu ki ben hayvanlardan korkuyorum. O devamı yatarken bile korkuyordum. Şimdi canavar gibi ayağıma falan çok atlıyor. Biz de tek bir odada tutuyoruz. Babasıyla birlikte yanına girip oynuyor bebeğim. Eşim tutuyor ben tırnaklarını kesiyorum. Birkaç ay öncesine kadar ben de bebeğimle yanına girip oynatiyordum ama ayağıma atlama huyu başlayınca girememeye başladım. Aşırı korkuyorum çocukluktan beri böyle. Yolda görsem uzağından giden biriydim. Şimdi biraz daha cesaretliyim eskiye göre. Hayvanı hapsediyorum diye vicdan azabından başıma ağrılar giriyor. Yine böyle bir günde odasından çıkardım. O gün kaç kez ağladım sayamadim. Bebeğe mi bakayım kediye mi korkudan devamlı arkama mi bakayım şaşırmış haldeydim. Daha da cesaret edemiyorum evi tamamen ona açmaya. Kaldığı oda salon. Bayağı da büyük. İçinde kumu maması suyu bir adet halı topu vs var. Bir de bebeğimin eski beşiği içine atlayinca beşik direkt sallanıyor zaten. Bir de tırmalama tahtası. Arada balkona çıkarıyoruz balkonda tel var. Ama tepeye tırmanıp ufacık boşluktan sarkıyor eşim kaç kere zor kurtardı.


Durum bu. Evi tamamen açamıyorum çünkü yaşayamıyorum resmen o şekilde. Biz şimdi bu çocuğu odada tutarak kötülük mu ediyoruz iyilik mi bilmiyorum. Eşim o gün eve getirmese ölmüştü muhtemelen birkaç gün sonra. Çok hastaydı. Oğlum çok seviyor o da oğlumu. Eşime aşık zaten. Ama kapıya dayanıp bı miyavliyor ben geberiyorum vicdan azabından. Mutlu değil bak balkonun ufacık deliginden kaçmaya çalışıyor falan diye düşünüyorum artık. Ama sokağa bıraksak ölür yemek bulmayı vs unutmuştur çoktan. Evde de odada kalıyor. Sahiplendirecek kimse yok etrafta. Bana bı akıl verin ben çok büyük bi kötülük mu yapıyorum tek odada tutarak bu çocuğa?
Gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum şu söylediğiniz durumda sokaktan tabi ki daha iyi ama sıkılıyor mu derseniz evet odada sıkılıyordur . Camdan kaçmaya çalışması çok normal bizimki de kapı açılınca dışarı kaçar oysa ki evin her yerinde gezebiliyor kapalı yerleri çok merak ediyorlar. Açıkçası zamanla alisabilirsiniz bağ kursaniz . Eşiniz evdeyken salmaya başlarsanız evin içinde gezse belki varlığına bu şekilde alisirsiniz . Ayağa da genellikle oyun için atliyorlar
 
  • Beğen
Reactions: Kuf
Gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum şu söylediğiniz durumda sokaktan tabi ki daha iyi ama sıkılıyor mu derseniz evet odada sıkılıyordur . Camdan kaçmaya çalışması çok normal bizimki de kapı açılınca dışarı kaçar oysa ki evin her yerinde gezebiliyor kapalı yerleri çok merak ediyorlar. Açıkçası zamanla alisabilirsiniz bağ kursaniz . Eşiniz evdeyken salmaya başlarsanız evin içinde gezse belki varlığına bu şekilde alisirsiniz . Ayağa da genellikle oyun için atliyorlar
Belki böyle deneyebilirim en azından belli saatlerde evde dolaşır sıkıntısı azalır. 🤦🏻‍♀️
 
Bazı kedilerin özellikle cins ve beyaz olanların nörolojik rahatsızlıkları oluyor. Hayvanlar için antidepresanlar var bunlarla hafifliyor tabii ki gidip veterinere yazdırmanız lazım. Bundan ayrı olarak twitterda biri aynı şeyleri yaşamıştı psikopat kedi yazarsanız bulabilirsiniz. Onlar da ilaç tedavisiyle çözmüşlerdi sorunu.
 
Bazı kedilerin özellikle cins ve beyaz olanların nörolojik rahatsızlıkları oluyor. Hayvanlar için antidepresanlar var bunlarla hafifliyor tabii ki gidip veterinere yazdırmanız lazım. Bundan ayrı olarak twitterda biri aynı şeyleri yaşamıştı psikopat kedi yazarsanız bulabilirsiniz. Onlar da ilaç tedavisiyle çözmüşlerdi sorunu.
Aslında psikopatligi sadece bana . Şunu fark ediyorum geliyor miyavliyor kendini sevdirmeye çalışıyor seviyorum oyun oynuyoruz sonra kendisi bıkıyor oyundan gidiyor ve birden gelip saldırıyor . Gece yatarken uyuma diye saldırıyor . Canı sıkıldığında niye burda boş duruyorsun diye esime asla bunu yapmıyor. Beni sevmediğini de düşünmüyorum kendisinde ne senle ne de sensiz sendromu var 😅

Ama artik cidden çözümsüz raddeye geldik malesef en kısa zamanda uzman yardımı alacağız benim hastane işlerinden dolayı erteliyoruz
 
X