- 4 Haziran 2012
- 2.163
- 1.843
- Konu Sahibi BayanBilinmeyen
- #1
Herkese Merhaba ,
Kızım şuan 4.5 yaşında herşey yolunda , ama 2.5 yaşındayken durduk yere kekelemeye başladı. Özellikle kelimelerin ilk hecelerini bir kaç kez tekrarlıyordu.
Hemen bir pedagoga gittik, pedagog her hafta seansa gitmemiz gerektiğini oyun seansları yapacaklarını söyledi. Ve flüt alın evde üflesin, balon şişirsin. Nefes egzersizi yapsın dedi. Bazı kelimelerin yazdıgı kagıtlar verip onları evde tekrarlatmamı, kekelediğinde hiç bir tepki vermeme mi, hatta göz teması bile kurmamamı söyledi. Ya da onu anlamadıgımı dile getirmem gerektiği.
Bu söyledikleri 3 gün yapabilldim çünkü çok zordu , kızım daha kötü oldu , artık kekelemeyi bıraktı el işaretleriyle göstermeye başladı. Yıkılmıştım , hünGür hüngür aglıyordum evin içinde.
O Gece araştırdım ve konuşma terapistlerinin bu konuda iyi oldugunu öğrendim.. Hemen bir terapistİ buldum, o gece internetten bilgilerimi bıraktım ve sabah aradılar, randevu aldım ve gittim..
Gittiğim konuşma terapisti ilk önce kızım yokken bizle konuştu , bunların sebeplerini anlattı , herşeyin başı kaygı , korku dedi , Siz kızınız o şekilde zorlandıgında ne tepki veriyorsunuz dedi , bizde göz teması yapmıyoruz falan diye bahsettik. Çok yanlış ,Çocugunuzun karnı agrıyor, hiç birşey yapmadan durabilir misiniz dedi , tabiki de hayır dedik.. Siz onunla ilgilenmedikçe daha çok korkuya ve kaygıya kapılıp daha çok aksayacak ve konuşmayı da bırakacak dedi.. vee bizim kaygımızı da hisseder mi rahat olmamız gerekiyormuş. .
Hatta terapist ben kekeliyor dedikçe , kekeleme değil bu 'gelişimsel aksaklık' derdi. SİZ RAHAT OLUN O DA OLSUN DEDİ.
Sonra kızımı aldık odaya , terapist kızımla sohbet etmeye başladı, sohbet ederken arada kekeliyordu kendisi de(tedavi yöntemi bu) Kızım da şaşırdı , bir kaç oyun oynadılar bazı kelimeleri kekeleyerek söylediler. Ve terapist , bize evde de arada eşler arasında bile kekelememizi söyledi. Bizde evde kekelemeye başladık. Genel de kekelerken göz teması kurdum , çoook zorlandıgı kelimelerDe yardımcı oldum, mesela patates diyemiyor , pa pa pa pa pa diye kalıyordu. Ben pa-pa-patates diyordum. Aynı benim gibi tekrarlıyordu. Sadece çççokk zorlandıgında yardımcı oldum yoksa hiç karışmayıp lafını bitirmesini bekledim.
Ve kızım iki ay içinde düzeldi. Evde ben kekelemeye başladıktan iki hafta sonra benim yanımda hiç kekelemez oldu , sonra babasının yanında , son olarak diğer herkesin yanında birden kekelemesi düzeldi.
Bizim kekelememizde ki amaç , çocuktaki kaygıyı kaldırmak, herkes kekeleyebiliyor demekki deyip heycanlanmasımı önlemekti. Çünkü çocuk her konuşacagında heyecandan ve kekelermiyim kaygısından kekeliyordu..
çok şükür biz atlatttık , inşallah bu yazım birilerine ışık olurr.
sormak istedikleriniz varsa cevaplarım elimden geldiğince..
Kızım şuan 4.5 yaşında herşey yolunda , ama 2.5 yaşındayken durduk yere kekelemeye başladı. Özellikle kelimelerin ilk hecelerini bir kaç kez tekrarlıyordu.
Hemen bir pedagoga gittik, pedagog her hafta seansa gitmemiz gerektiğini oyun seansları yapacaklarını söyledi. Ve flüt alın evde üflesin, balon şişirsin. Nefes egzersizi yapsın dedi. Bazı kelimelerin yazdıgı kagıtlar verip onları evde tekrarlatmamı, kekelediğinde hiç bir tepki vermeme mi, hatta göz teması bile kurmamamı söyledi. Ya da onu anlamadıgımı dile getirmem gerektiği.
Bu söyledikleri 3 gün yapabilldim çünkü çok zordu , kızım daha kötü oldu , artık kekelemeyi bıraktı el işaretleriyle göstermeye başladı. Yıkılmıştım , hünGür hüngür aglıyordum evin içinde.
O Gece araştırdım ve konuşma terapistlerinin bu konuda iyi oldugunu öğrendim.. Hemen bir terapistİ buldum, o gece internetten bilgilerimi bıraktım ve sabah aradılar, randevu aldım ve gittim..
Gittiğim konuşma terapisti ilk önce kızım yokken bizle konuştu , bunların sebeplerini anlattı , herşeyin başı kaygı , korku dedi , Siz kızınız o şekilde zorlandıgında ne tepki veriyorsunuz dedi , bizde göz teması yapmıyoruz falan diye bahsettik. Çok yanlış ,Çocugunuzun karnı agrıyor, hiç birşey yapmadan durabilir misiniz dedi , tabiki de hayır dedik.. Siz onunla ilgilenmedikçe daha çok korkuya ve kaygıya kapılıp daha çok aksayacak ve konuşmayı da bırakacak dedi.. vee bizim kaygımızı da hisseder mi rahat olmamız gerekiyormuş. .
Hatta terapist ben kekeliyor dedikçe , kekeleme değil bu 'gelişimsel aksaklık' derdi. SİZ RAHAT OLUN O DA OLSUN DEDİ.
Sonra kızımı aldık odaya , terapist kızımla sohbet etmeye başladı, sohbet ederken arada kekeliyordu kendisi de(tedavi yöntemi bu) Kızım da şaşırdı , bir kaç oyun oynadılar bazı kelimeleri kekeleyerek söylediler. Ve terapist , bize evde de arada eşler arasında bile kekelememizi söyledi. Bizde evde kekelemeye başladık. Genel de kekelerken göz teması kurdum , çoook zorlandıgı kelimelerDe yardımcı oldum, mesela patates diyemiyor , pa pa pa pa pa diye kalıyordu. Ben pa-pa-patates diyordum. Aynı benim gibi tekrarlıyordu. Sadece çççokk zorlandıgında yardımcı oldum yoksa hiç karışmayıp lafını bitirmesini bekledim.
Ve kızım iki ay içinde düzeldi. Evde ben kekelemeye başladıktan iki hafta sonra benim yanımda hiç kekelemez oldu , sonra babasının yanında , son olarak diğer herkesin yanında birden kekelemesi düzeldi.
Bizim kekelememizde ki amaç , çocuktaki kaygıyı kaldırmak, herkes kekeleyebiliyor demekki deyip heycanlanmasımı önlemekti. Çünkü çocuk her konuşacagında heyecandan ve kekelermiyim kaygısından kekeliyordu..
çok şükür biz atlatttık , inşallah bu yazım birilerine ışık olurr.
sormak istedikleriniz varsa cevaplarım elimden geldiğince..
(
