Kendimi bir yere koyamama ve yalnızlık

bardaktakisu

bardaktakisu

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
19 Mayıs 2016
1.327
1.381
28
Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
 
bardaktakisu .!.:
Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Genişletmek için tıkla...
Belki halk eğitim kursları işinize yarar, ücretsiz diye biliyorum.
 
bardaktakisu .!.:
En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın
Genişletmek için tıkla...
Çıkarı için evlenecekse hiç evlenmesin zaten.
Yanlış düşünüyorsunuz.
Sizi seven çalışsaniz da sever ev kadını olsanız da.
Bazi şeyler kısmet.

Çalışma konusunda pes etmeyin muhakkak bir yerlerde uygun bir iş bulursunuz yeter ki ümidinizi yitirmeyin
 
bardaktakisu .!.:
Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Genişletmek için tıkla...
28 yaşındayım evliyim 8 yıllık ve bir kızım var 7 yaşında genel olarak çalıştım çok iş değiştirdim(muhasebe,belediye,satış danışmanı)son 2 yıldır evde duruyorum.Sosyal hayatım normal düzeyde arkadaş çevrem hatrı sayılır 5-10 kişi var.Başımız göğe ermiyor herkesin derdi ayrı tabiii Birincisi evlenmek için hiçte geç kalmadınız keşke şuan evlenseydim diyorum İkincisi çocuk sahibide olmak için daha zamanınız var Üç iş konusunda aktif olun evde duracağınıza yapabileceğiniz belli standartları olan bir işe girin sigorta vs olan fazla seçici olmayın derim (tabiiki de seçici olacaksınız ama bu devirde zor şartlar malum) Son olarak aday olsun diyorsanız çevre edinin değişik ortamlara girin evde durarak nasip gelmez ayağınıza ama ben durumunuzu normal buldum herşeyin bir vakti zamanı var yeterince çabalarsanız herşey olur gönlünüzü ferah tutun
 
Mezuniyetiniz nedir? Hisleriniz insani, olur zaman zaman böyle ama kronikleşip özgüven sorunu haline gelmeden önlem almanız lazım. Öncelikle iş konusunda bi yerlerden başlayın, yorgunluktan böyle hislere vakit kalmaz zaten. İş işteyken değiştirilir, sonra daha iyi yerlere geçersiniz. Kurstu murstu oyalanmayın derim ben. Biliyorum işsizlik var çalışma saatleri ağır ama daha aktif arayın derim ben de arkadaşlar gibi.
 
bardaktakisu .!.:
Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Genişletmek için tıkla...
Üretmek, aktif olmak en güzel motivasyondur. Bende çalışmadığım dönemlerde böyle hissederim. Ücretsiz kurslar varsa hiç düşünme git bence veya bi hobi edin resim çizmek kitap okumak vs. İş aramaya da devam etmelisin bunu kendin için yapmalısın. Evlilik konusjna gelince evlenmek için evlenme bu psikolojiyle hiç düşünme öncelikle kendi gücünü keşfetmen lazım
 
Böyle düşünmekte çok haklısın. Bende senin gibi kendimi bir yere koyamıyorum. Tabi benim sebepler farklı. Benim işim var çok şükür. Fakat 1 yıl önce boşanıp ailemin evine döndüğümden beri bu düşüncelerdeyim. Allah evliliğinde hayırlısını versin. Reklam olur mu acaba. Get*r iş var. Get*r uygulamasını indirin Orda iş sekmesi var. Km olarak size yakından uzağa doğru farklı işler var. Ben küçük bir şehirde yaşamama rağmen bir sürü iş vardı valla hele İstanbul’da daha çok vardır. Oraya bir bakın. İlk başta çok seçici olmayın amaç evden çıkmak ortam değişmek olsun. Çalışırken aynı zamanda başka işte ararsınız.
 
bardaktakisu .!.:
Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Genişletmek için tıkla...

Ne mezunusunuz, ön lisans var mı ona göre bir şey önereceğim size :)
 
bardaktakisu .!.:
önlisans mezunuyum
Genişletmek için tıkla...
Ben özel eğitimde çalışıyorum mebde, öğrencilerimiz için yardım eden servis ablalarımız var, hem serviste hem de okulda destek durumunda yardım ediyorlar. İstanbulda çok sayıda özel eğitim okulu var ve personel ihtiyacı da onun için fazlacadır, milli eğitime gidip bir görüşün isterseniz nasıl bu okullarda personel olabilirim diye :))
 
29 kez maşallah kan bagişi yapmışsın tebrik ederim ben iki defa yaptım.. kansizliga yenik düştüm.. bi daha yapamiyorum maalesef 🙄 o kısmına takıldım:KK70:
 
Son düzenleme:
bardaktakisu .!.:
Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Genişletmek için tıkla...
Bu tarz durumlarda önerdiğim ilk acil müdahale iş sahibi olmak ve çalışmaktır. Muhasebe vs sekreterlik konuma bakmadan iş bulun ortam iyiyse kabul edin. Akan bir para olunca bazı şeyler daha rahat dönünce en azından plan yapma gücünüz oluyor.
 
Kendini böyle küçük görme her evlenen çalışıyor mu kadınların türkiyede sadece %30 u çalışıyormuş ülke berbat ekonomi berbat .İş ara ama yinede belki bulursun ümitsiz olma evde oturmaktan kimseye fayda gelmiyor
 
Hayatta malesef size bir yer açılmaz..
Siz kendinize bir alan oluşturursunuz, siz kendinizi tanımlarsınız, sizin kendinizle ilgili ne düşündüğünüz bile enerji olarak insanlara yansır, onlar da öyle düşünür..
O yüzden kendinize iş bulamıyorsanız da bir hobi bulun, spor yapın, sizi olumlu yönde etkileyecek diziler filmler belgeseller izleyin, kitap okuyun, bir bitki yetiştirin, ne bileyim gerek varsa psikoloğa gidin..
Kısaca kendinize yatırım yapın. Bunu kendinize yapabilecek tek kişi sizsiniz çünkü..
 
bardaktakisu .!.:
Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Genişletmek için tıkla...
işkur'un meslek eğitimi kursları oluyor hatta bazıları iş garantili onları tavsiye ederim, ücretsiz kurslar bunlar.
Aynı şekilde ismek'in de çok güzel ve ücretsiz kursları var ve MEB onaylı bir çok yerde geçerliliği olan sertifikalar veriliyor bir araştırın isterseniz.
 
bardaktakisu .!.:
Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Genişletmek için tıkla...
Şuan ben de sizinle aynı durumdayım evde kpss çalışıyorum ama pandemi sebepli okulun onlineye geçmesiyle de evden daral geldi, işte yok, ne eve ne işe ait hissedemiyorum. İnsan mutlu olduğum bı işim olsun uğrasim olsun istiyo. Gelen yorumları takipteyim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Eşimle boşanma asamasindayiz
4 5 6
Yorumlar
114
Görüntüleme
24K
Emnsrn
Emnsrn
B
Nişanlım tarafından terkedildim..
9 10 11
Yorumlar
200
Görüntüleme
24K
Bonibonn
B
S
Biraz derdimi dökeyim tavsiyeye ihtiyacım var
20 21 22
Yorumlar
438
Görüntüleme
29K
cayiciyorum
cayiciyorum
gecevekedicik
Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
211
Görüntüleme
109K
WhiteFox
WhiteFox
Bayan Matruska
Hayatımı bir düzene sokmak üzerine...(Resimli)
3 4 5
Yorumlar
86
Görüntüleme
52K
Jou
Jou
X