Kendin için yaşa

hayatını kim için yaşıyorsun?


  • Ankete Katılan
    39

ezine77

Rabbime çok şükür..
Kayıtlı Üye
14 Aralık 2007
2.073
29
arkadaşlar hayatımızı tekrar gözden geçirmek için bu yazıyı sizlerle paylaşmak istiyorum...
KENDİN İÇİN YAŞA

Henuz 18 ini yeni bitirmiştin, enerji ve umutla dolu hayata başlamaya hazırdın…
Ne oldu?
İstemediğin bir okula girdin. İnsanları mutlu etmek, saygı kazanmak, sevilmek için…
Sevmediğin bir bölümde senelerini harcadın….
Ayaklarını sürüye sürüye gittin derslere…
Çalışmak istemedin ama yine de zorladın kendini…
Güç bela bitirdin sonunda…
Ne ailen, ne de arkadaşların görmedi yaptığın fedakarlığı…
Alkışlamadılar seni, omuzlarının üzerine çıkarmadılar, madalya takmadılar…
Enerjin çoktan tükenmeye başladı bile…
Kimse bilmez nasıl kendini feda ettiğini…
Ruhunu teslim ettiğini…
Gençliğini tükettiğini…
Şimdi iş bulman gerek…
Para kazanman, araba alman, ev alman gerek…..
İstemediğin bir işe girdin…
Böyle olması gerekiyor diye…
Sırf çevrendekiler bekliyor diye…
İnsanları mutlu etmek, saygı kazanmak, sevilmek için…
Sabahın köründe gidiyorsun işe…
Sevmediğin insanlar ile gününü harcıyorsun…
Heyecan duymadığın işlerle zamanını geçiriyorsun…
Yarının gelmesinden nefret ediyorsun…
Sevildiğini hissettin mi peki? Ya saygı?
Bitti mi insanların istekleri?
Özgür müsün artık? Hayır hala özgür değilsin…
Şimdi evlenmen gerek…
Öyle ya yaşın geçiyor, evde mi kaldın ne? Arıyorsun etrafında uygun birisini, artık evlenmeliyim diyorsun…
Acaba gerçekten istiyor musun? Sana uygun birisini buldun işte, boyu boyuna, mesleği mesleğine, parası parana göre…
Peki ya kalbin? Düğününden bir gece önce sessizce itiraf ettin kendine, ya doğru kişi değilse? Belli ki hazır değildin bu evliliğe…
Evlenmek için evlendin…
İnsanları mutlu etmek, saygı kazanmak, sevilmek için…
Mutlu oldun mu peki?kalbin heyecanla doldu mu?
Akşam eve koşarak döndün mü? Sevildiğini hissettin mi?
Seviştin mi tüm varlığınla?
Daha evleneli bir sene dolmadı, insanlar çocuk demeye başladılar…
İstedin mi gerçekten bir çocuk sahibi olmayı?
Hazır mısın bir canlıyı yetiştirmeye?
Söyle bana ne verebilirsin bu küçük insana? Hayatı kendi gözlerinle hiç
yaşadın mı? Ne istediğini biliyor musun? Ya istemediğini? Hiç risk aldın mı?
Sen hiç kendin için bir şey yaptın mı? Çocuğun bir gün sorarsa Özgürlük
Nedir? Ne cevap vereceksin? Sen hiç özgürlüğü yaşadın mı?
Evliliğinde problemler yaşıyorsun…
Sevmediğin bir insanla cehennemi paylaşıyorsun…
Boşanmak fikri kafana gelip gelip gidiyor…
cesaret edemiyorsun…
İnsanlar ne der diyorsun…
Gene kendi duygularının üzerine
bir duvar örüp başka insanlar için evliliğinde kalıyorsun….
Fedakarlığını gören biri var mı? Yaşadığın ızdırabı senin gibi yaşayan? Korkuların seni
hapsetmiş, her geçen gün etrafına bir duvar daha örüyorsun. Sevilmeme
korkusu, yalnız kalma korkusu, başarısız olma korkusu, saygınlığını yitirme korkusu ve daha neler neler…
Hayatında hiç korkmadığın bir gün oldu mu?
Cesaretle atıldın mı hiç, ya bilmediğin bir dünyaya girdin mi? Sevilmemeyi
göze aldın mı hiç? Gülünç duruma düştün mü? Ağladın mı doyasıya, insanlara
aldırmadan? Acı çektin mi hiç, hani öleceğini düşünecek kadar…
Ve iyileşmeyi başarabildin mi hiç?
Yaş erdi kemale diyorsun, bu saatten sonra benden ne köy olur ne kılavuz.
Umutların tükenmiş, hayallerin yıkılmış…
Koca bir ömür başka insanların kontrolü altında geçip gitmiş. Alışmışsın artık bu düzene,
artık istesemde çıkamam diyorsun…
Ve gene kendin için bir şeyler yapmaktan vazgeçiyorsun…
Ne olurdu istediğin okula gitseydin…
Kim ne derse desin, ressamolsaydın…
Müzisyen, Arkeolog, Sanatçı, Sporcu olsaydın…
Hayattaki büyük adımları ancak hazır olduğunda sen istediğin için atsaydın…
Ne olurdu biraz risk alsaydın? Biraz kendine güvenseydin? Biraz kendine inansaydın?
Ne olurdu seni çepeçevre saran zincileri kırıp, önünde ki duvarları aşıp,
kendin olabilmeyi başarsaydın? Kim ne diyebilirdi sana? Gene kimse madalya
takmazdı, gene kimse alkışlamazdı, gene kimse seni omuzlarının üzerine çıkarmazdı…
Ama sen kendine saygı duyardın!
Haydi şu anda şu dakika bir daha bak hayatına…
Bu sefer kendin için bir şeyler yap…
Bırak insanlar sevmesin seni, bırak senin mutsuzluğundan mutlu olmayıversinler, bırak takdir etmesinler,
onaylamasınlar, bırak dedikodunu yapsınlar, itiraz etsinler…
Hayatında bir kere olsun bu riski al!
İstediğin mesleği yap…
Zevk al ürettiğin işten…
Uçarak git işine…
Keyif al birlikte çalıştığın insanlardan…
Yaşamını kendin SEÇ ve MUTLU OL seçtiğin bu yaşamdan…
İstediğin insan ile istediğin zamanda evlen…
İster 20 inde ol, ister 50inde…
Senden başka kim bilir doğru insanın kim olduğunu ve doğru zamanın ne zaman olduğunu? Dinleme başkalarını…
Evlenmek için hiç bir zaman geç sayılmaz…
Ve hatta istiyorsan asla evlenme…
Bu yaşam senin, ve ızdırabını da, mutluluğunu da yaşayan tek sensin….
İstediğin zaman çocuk yap…
Kendini hazır hissettiğinde, yaşama bir canlı getirmek istediğinde ve o çocuğa verecek bir şeylerin
olduğunda…
Ve hatta istemezsen hiç çocuk yapma…
İstiyorsan başka bir şehre taşın, başka bir ülkeye, başka bir kıtaya…
Mecbur değilsin bu şehire tıkılıp kalmaya…
İstiyorsan yeniden okula başla, yeni bir meslek, yeni bir hayat, yeni ben diyerek kendin için yaşa…
Şimdi soruyorum sana…
Ne zaman kendin için bir şeyler yapacaksın?

CAN DÜNDAR
 
Can Dündar'ı seviyorun ben yaaaa.....
Ellerine sağlık arkadaşım. Bence gerçekler bunlar.kaydirigubbakcemile5
Hiç bişey yaşayamadan gelip giden insanların öyküsü....
Çok az başaran var bence zincirlerini kırmayı....
 
Can Dündar'ı seviyorun ben yaaaa.....
Ellerine sağlık arkadaşım. Bence gerçekler bunlar.kaydirigubbakcemile5
Hiç bişey yaşayamadan gelip giden insanların öyküsü....
Çok az başaran var bence zincirlerini kırmayı....

doğru söylüyosun ..ben de çok takarım insanları..ne der ne düşünürler diye?aynen yazıdaki kendi zevkim için seçmedim mesleğimi,zaten küçüktüm,sadece okumak istiyodum.sınav kazandığımda da önümde 2 seçenek vardı.hemşirelik ya daöğretmenlik...ucunda erken zamanlı meslek var diye,okul yatılı ve kız okulu ve de izmirde gibi bir sürü nedenden dolayı ailem seçim yaptı..o zaman aklım olsa öğretmenlik seçerdim..
sonra başladı ne zaman evleneceksin soruları..çok bunaldığım zamanlardan birinde eşimle evlenmeye karar verdi..hiçde bilinçli değildi...sadece duygularıma güvendim.anlaşabilecekmiyim diye düşünmedim..kriterlerime uyuyodu ve elektrik vardı.tamam dedim..Allah ıma çoooooook şükür duygularım beni yanıltmadı....pişman değilim..
bundan sonraki5yıllık evlilik hayatımı da insanların çocuk yapmıyosun sorularıyla bunalıma girerek geçirdim...eeeee olmuyo napiiiiiiiiim?diyemedim...neyse ki artık çoğuumudu kesti de sormuyo..ama ben çocuk yapmak için evliliğimin tadına varamamış ve nerdeyse sağlığımı kaybedecek halde buldum bi anda kendimi...umarım değişebilirim...
 
şimdi gördüm canım. ve ben can dündarın yazılarını çok beğenirim. maalesef günümüzde insanlar, gençler bu durumda ne güzel anlatmış can dündar. ama benim tek pişmanlığım şu anda yaptığım işi isteyerek okudum ama istediğim bu değilmiş sadece insanlar tarafından saygın bir meslek olsun diye seçmişim. ama çoook sıkılıyorum sabahlar bir ızdırap. benim hayali ressam olmak öyle ünlü bir ressam olmamada gerek yok. boyalarım olsun tuval olsun bana yeter. benim biricik eşim beni destekliyor, bana bir atölye açacık ve yeniden çizmeye başlayacağım. onun dışında allaha şükür başka bir pişmanlığım yok. ve hayatımda hiç kimseyi takmadım, şu şöle der bu böle der hiç umurumda olmadı eşim ve annem bana çok kızıyor bu konuda ama babamda destekliyor kafana göre yaşa kızım hayatını diyor. ve hayat böyle daha güzell :)
 
şimdi gördüm canım. ve ben can dündarın yazılarını çok beğenirim. maalesef günümüzde insanlar, gençler bu durumda ne güzel anlatmış can dündar. ama benim tek pişmanlığım şu anda yaptığım işi isteyerek okudum ama istediğim bu değilmiş sadece insanlar tarafından saygın bir meslek olsun diye seçmişim. ama çoook sıkılıyorum sabahlar bir ızdırap. benim hayali ressam olmak öyle ünlü bir ressam olmamada gerek yok. boyalarım olsun tuval olsun bana yeter. benim biricik eşim beni destekliyor, bana bir atölye açacık ve yeniden çizmeye başlayacağım. onun dışında allaha şükür başka bir pişmanlığım yok. ve hayatımda hiç kimseyi takmadım, şu şöle der bu böle der hiç umurumda olmadı eşim ve annem bana çok kızıyor bu konuda ama babamda destekliyor kafana göre yaşa kızım hayatını diyor. ve hayat böyle daha güzell :)

ne güzel ve ne mutlu çevren de seni destekleyenler de var yaniii...
 
cok guzel bi kounuya deginmissin arkadasim cok guzel.begendim...can dundari seviyorum zaten.ben ne tam ozgurum ne de kisitli:)) yari yariya....
 
ne güzel demiş can dündar.ama yapabilene ben yapamam ne yazıkki hiç kendim için bir şeyler yapmadım.maalesef şartlar böyle belki bir gün banada sıra gelir ne dersiniz.paylaşımın için teşekkürler.
 
konu çok güzel canım
çok doğru bi paylaşım yapmışsın
şimdi düşündüm de, ne kadar kendim için yaşadıysam o kadar başkaları için de yaşamışım aslında
sanırım başkalarını düşünerek yapamadıklaım için mutsuzum şimdi..
 
konu çok güzel canım
çok doğru bi paylaşım yapmışsın
şimdi düşündüm de, ne kadar kendim için yaşadıysam o kadar başkaları için de yaşamışım aslında
sanırım başkalarını düşünerek yapamadıklaım için mutsuzum şimdi..

ben de başkalarını düşünerek yaptıklarım için mutsuzum ...
 
artık biraz biraz elalem ne der demekten vazgeçiyorum aslında bunu bana oğreten ailem su sunu der bu boyle soler ama ben bu kılıftan çıkcam çünkü beni bu kılıfa sokmak isteyenlerde artık yoruldular bu konular yuzunden
 
kendisi için yaşayanlardanmısın?başkaları ne der ne düşünür diye düşünmeden?

Ben buyum işte..
 
ben de kendi değerimi bilmeli, bilmiyorsam öğrenmeliyim artık diye düşünüyorum..bu hayat benim hayatım..başkalarının istek ve arzularına göre yaşamak demek,kendi kıymetini bilmemesi demek insanın çünkü..bunun adı egoistlik te olacaksa olmalı yerine göre...çünkü herkesi memnun etmenin imkanı yok hayatta...
 
bravo valla..anket sonuçlarında kendisi için yaşayabilen çok insan çıkmış..darısı başıma...
 
arkadaşlar yorumlarınızı da bekliyorum..oy kullanıp kaçmayın..kendisi için yaşayabilmek biraz da hayır diyebilmeyle ilgili bi durum sanki...ama her zaman bu çok kolay olmuyo işte..insanlar bazen sizden,yaptığınızda sizi zor duruma düşürebilecek ya da hiç te yapmak istemediğiniz şeyleri de isteyebiliyolar sizi hiç düşünmeden...siz hayır yapamam dediğinizde de ,nolurdu yapıverseydi,arkadaşının bir işini görmeyi çok gördü diye düşünüyolar.hele bunlar iş arkadaşlarınsa ve etrafında böyle insan çoksa....hoşlanmadığın davranışlara ya da isteklere ,sırf yüz gözüz ,benim de işim düşerse o da yapmaz sonra ,ya da ya küserse toplum içinde geçimsiz pozisyonuna düşmeyeyim vs vs gibi türlü bahanelerle katlanmak zorunda kalıyo insan..sürekli birilerini idare etmek,görmezden gelmekse kendinden ödün vermesine ,başkaları rahat etsin diye yaşamasına sebep olabiliyo bir süre sonra ...siz bunu engellemek için neler yapıyosunuz?yeri geldiğinde ufak yalanlara mı başvurursunuz kendi iyiliğiniz adına,yoksa direkt kızan kızar,küsen küser benden daha önemli değil ya mı dersiniz...tekniğiniz nedir yani?arkadaşım bu davranışın beni rahatsız ediyo diyebilirmisiniz ya da rahatlıkla?...bir arkadaşım vardı yıllar önce kişisel eşyalarını paylaşmak istemediğinde,atıyorum saç kurutma makinasını;var mı senin diye sorulduğunda ,evet var ama veremem derdi..herkes onun ne kadar bencil olduğunu söyler dururdu ama yine de kız okulda popülaritesini hiç kaybetmezdi...insanlar sanırım kötülük olarak düşünülen davranışları o kadar da çok aklında tutmuyolar heralde diye düşünürdüm o zamanlar..siz neler düşünüyosunuz?...
 
news2fy3.gif

kimseden yorum yok galiba...
 
Son düzenleme:
çok güzel bir konu veyazı ben kendim için yaşamıyorum öncelılke çocuklaım için anne oluncakendımızı ikinci oluyoruz
 
X