canım walla ben hümanistim derdim. şimdiye kadar hiç kimseyi kapalıymış açıkmış dini neymiş hiç ilgilenmedim. insanlığı önemliydi hep çünkü ben ailemden böyle gördüm. ama canımdan bezdiriyor çoğu kişi. insanlar çok önyargılı. ikili ilişkilerde ilk defa başıma böyle bir şey geldi. sevdiğim zaman içinde farklı biri oldu.. dediğin gibi kendi ailemden birinin düğününde bile kapalı giyinirsem mutsuz olurum tabi
dün gece baya konuştuk sevgilimle.. tamam artık dedi ne giyersen giy karışmıyorum. benim rızam yok ama ağzımı açmıcam sen ne giyersen giy dedi. ben dedim bu gibi konular benim içimden bir şeyleri koparıp götürüyor. sana bir yanlışım olmadı 2 yıldır. benim ailem de bu şekil giyinir ve bir namussuzluk demek değildir. (bu tartışmaları yapmak da zoruma gidiyor. yazlık kıyafet giymenin kötü bir şey olmadığını karşındakime neden inandırmak zorundaysam
) yarın bir gün başını ört deme bana çok mutsuz oluruz dedim. bir sürü azarladı beni. sürekli aynı soruları soruyorsun sürekli korku içindesin. senin bu tekrar tekrar aynı soruları sormandan çok sıkıldım falan dedi.. ikna olmuyorum demek ki ama anlamıyor işte. bir kere soracakmışım o da cevap verince o konu kapanırmış. bir daha sorma diyor. :44:
aynı kaderi paylaşıyoruz gerçekten.. ne olacak bu böyle ama yaa. ben ailemden böyle görmedim ki. ona tutunmamın tek ama tek sebebi seviyor olmam. maddi manevi yıpranacağım ilerde belki. eğer o sevgi de biterse hayat çekilmez olabilir.. ben istemedği her şeyden vazgeçemiyorum canım kabullenemiyorum.. olay çıkıyor yine giyiyorum ama ilerde problem olacak.. şuan nişanlı bile değiliz..
