Kız kardeşim mi düşmanım mı anlayamıyorum.

Mutlu2890

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
9 Ocak 2019
1.816
1.327
33
Allah aşkına bir cevap verin.Yıllardan beri kız kardeşimle anlaşamıyoruz.Önceleri bu sorun değildi ama pandemiden beri ailece yaşıyoruz.Bazen uykuda beni boğabileceğini bile düşünüyorum.Aşırı agrasif,eleştiri kabul etmez ama hep yargılar.Kendini savunma hakkın yok.Basit bir tartışmada bile yargılar ve insanlığa dair hiç bir namın kalmaz.27 yaşında kendileri ve ben 30 yaşındayım.İhtiyacı olunca arar ve yazdığı tek şey “paran var mı?”İyilik de yapar ama unutmaz.Anneme hakaret eder babama hakaret eder.Yatmadan yatmaya eve gelir .
Kendisi ücretli öğretmendir ve ben kadroluyum.Bu konuda mağdur rolüne biner ve bana yüklenir.beni şeytana benzetir.Boğazımı sıkmışlığı var.İstediklerni yapmazsan papaz olursun.
Annemle her gün düzenli olarak şiddetli kavga eder ve babam her gün şikayet eder bana.Sonra bunları sen böyle yapıyorsun diye bana sarar.
En son yaşadığım olayı anlatayım.Bir yere gitmeye karar verdik benim ısrarımla.Biz onun arkadaşı olmadan bir yere gitmeyiz benimle asla yalnız kalmaz.Beş dakika benden dolayı geç çıktık diye sinirlendi.Yoğun trafik vardı ve arkadaşı bayağı bi beklemek zorunda kaldı.Sonra kız trip attı gelmekten vazgeçti.Benim kardeşim tanıyamadığım bir role büründü.arkadaşından özür dileyip ikna etmeler filan..Anlatamam..Sonra arkadaşı gelmedi ve biz birlikte gidiyoruz.Her zamanki gibi sigara vs gibi sipariş verdi .Bu sefer almadım..Kriz geçirerek eve döndü.Bu arada ben yolda indim..
Geçen de arabamı istedi,vermedim...Bu huylarından ötürü artık onun bir şey yapmak istemedim.Arkadaşlarının yanında nasıl olduğunu gördüm.İsteyince cana yakın olunabiliyormuş.Ben arabayı vermeyince çıldırdı ve ağlamaya başladı.Sen nasıl bir insansın vs...diyerek.
Yargılanmaktan çok yoruldum..Sağlıklı kalmak İÇİN elimden geleni yapıyorum.Bu kızı bu hale annem getirdi ama sorumlusu ben değilim.
İnanın onu kırmamak için elimden geleni yaptım.Ama aynı evde illa ki küçük sorunlar oluyor.Bu sorunlar kızkardeşinde olunca Volkan gibi bir şey oluyor..
Ailem daha büyük ev açacaklar bizim için.Kendileri de kullanacaklar ama ara ara..Ama ben geçmeyeceğim..İnanın Kendi başıma ayrı eve çıkmak İÇİN gün sayıyorum varsın o koskoca evde yalnız otursun.Bir sürü borcum var ve o eve o kadar çok ihtiyacım vardı ki..
Ama annemle kızkardeşimin bitmek tükenmek bilmeyen kavgalarından ve bu kavgalarla dolu memnun hayatından bıktım.Ve ailem benim onlardan ayrılmamı istemiyor çünkü maddi manevi yüklerini alıyorum ama kız kardeşim benim kızım değil ki..Yapamıyorım..Her şeyi geçtim hakaretleri ve yargılanmayı kaldıramıyorum...
 
Satırlarca yazdığınız herşey sonuç.
Ben sebep ve süreci merak ediyorum.
Onu bilmeden çözemeyiz.
Öfke her zaman ikincil duygudur.
Köken duyguya inilmezse kalıcıdır,
Ve çözüm yöntemi haline dönüşür.

Yetişkin bir öğretmene bunları yaptıran şey ne?
 
Ne kadar taviz verirseniz daha da fazlasını sizden isterler.anne babanızın yeterli geliri varsa eve ek olarak çok bir şey harcamanız gereksiz.ayrıca kardeşinizin de maaşı varmış.Ben 22 yaşındayım kardeşim 20 yaşında.Üniversiteyi hem okuyor hem de işte çalıştı bir süre.Keyfi olan durumlarımızda kendi paramızdan harcıyoruz.Ben kendi üstüme düsen parayı veriyorum o kendi üstüne düşeni.Ileride de bu durum değişmez bizim için.
 
Satırlarca yazdığınız herşey sonuç.
Ben sebep ve süreci merak ediyorum.
Onu bilmeden çözemeyiz.
Öfke her zaman ikincil duygudur.
Köken duyguya inilmezse kalıcıdır,
Ve çözüm yöntemi haline dönüşür.
Psikoloğa gitmesi lazım.Sebep annem bence..Annem kırsal bir yerden İstanbula yeni taşındığımızda çok kısıtladı onu.Çok rencide etti.Kilo problemi vardı.Yıllarca hakaret etti.Ergenlik yılları berbat geçti.Ben gittim.Ama o gitmiyor.Gidip benim gibi olmak istemiyor.Ona göre ben deliyim.
 
Suc sende, bu tipe ne oldugu barız ortadayken ne diye ısrar ediyorsun birlikte gidelim diye.
Otur evde çürü, ona ısrar etme.
Işte kardeşlerde böyle olmuyor ya. Elmiş gibi davranamıyorsun. Bir gün kavga etsen ertesi gün farklı olacakmış gibi hissediyorsun . Normal ailelerde ertesi gün genellikle düzelir. Ancak burada durum biraz farklılaşmış ne yazıkki..
 
Ne kadar taviz verirseniz daha da fazlasını sizden isterler.anne babanızın yeterli geliri varsa eve ek olarak çok bir şey harcamanız gereksiz.ayrıca kardeşinizin de maaşı varmış.Ben 22 yaşındayım kardeşim 20 yaşında.Üniversiteyi hem okuyor hem de işte çalıştı bir süre.Keyfi olan durumlarımızda kendi paramızdan harcıyoruz.Ben kendi üstüme düsen parayı veriyorum o kendi üstüne düşeni.Ileride de bu durum değişmez bizim için.
Taviz vermiyorum asla ama şebnemlerin taviz verdiğini düşünüyorum.Yeni ev için eşya alacaklar onun desteğini kabul ediyorlar .Ben o eve çıkmayacağım için yeni eve yatırım yapmıyorum.Bu sefer bana acayip tavır alıyor.Sonra annemle veya babamla kavga edince parasını geri istiyor.Bir de öyle kavga çıkarıyor.Her seferinde uyardım annemle babamı.Ağırlığınızı koyun diye .Ne yapalım sokaklara kı düşsün diyorlar..
 
Evinizi ayırmanız da fayda var gibi gözüküyor kardeşiniz psikolojik sorunları var gibi yaptıkları pek normal gelmedi bana Allah yardımcınız olsun
 
Işte kardeşlerde böyle olmuyor ya. Elmiş gibi davranamıyorsun. Bir gün kavga etsen ertesi gün farklı olacakmış gibi hissediyorsun . Normal ailelerde ertesi gün genellikle düzelir. Ancak burada durum biraz farklılaşmış ne yazıkki..
O kadar beni anlattınız ki.Teşekkür ederim.
 
Psikoloğa gitmesi lazım.Sebep annem bence..Annem kırsal bir yerden İstanbula yeni taşındığımızda çok kısıtladı onu.Çok rencide etti.Kilo problemi vardı.Yıllarca hakaret etti.Ergenlik yılları berbat geçti.Ben gittim.Ama o gitmiyor.Gidip benim gibi olmak istemiyor.Ona göre ben deliyim.

Annenize olan kinini size yansıtıyor belli ki.
Şayet siz ona nazaran örnek gösterilen ya da daha kabul edilebilir bi evlatsanız, bundan daha iyi neden mi olur.
Çok üzüldüm kardeşinize.
Anneniz yazık etmiş, onu harcarken sizin de başınıza bela haline getirmiş.
Sizin tavsiyenizle gitmez uzmana ama örnek aldığı yada sevdiği biri varsa belki onu dinler.
Destek şart, bu şekilde kalıcı başka bir çözüm görünmüyor.
Yıllarca emdiği o hakaretleri kusması çok normal, birikmiş bir öfke var.
Ama düzenlene kadar keşke ayrı yaşama imkânınız olsa.
Ona da iyi gelir bu eminim.
 
Anne ve babanızın çocukluktan bu yana kardeşinize olan tutumu nasıldı? Belki onun böyle olmasına sebep olan bir şeyler vardır. Elbette tutumu çok yanlış ama size karşı bu kadar öfkeli olması için bir şeyler yaşanmış olmalı. Sanırım içinde hala aşamadığı bir şeyler var gibi kardeşinizin.
 
Size annenize olan kinini yansıtıyor belli ki.
Şayet siz ona nazaran örnek gösterilen ya da daha kabul edilebilir bi evlatsanız, bundan daha iyi neden mi olur.
Çok üzüldüm kardeşinize.
Anneniz yazık etmiş, onu harcarken sizin de başınıza bela haline getirmiş.
Sizin tavsiyenizle gitmez uzmana ama örnek aldığı yada sevdiği biri varsa belki onu dinler.
Destek şart, bu şekilde kalıcı başka bir çözüm görünmüyor.
Yıllarca emdiği o hakaretleri kusması çok normal, birikmiş bir öfke var.
Ama düzenlene kadar keşke ayrı yaşama imkânınız olsa.
Ona da iyi gelir bu eminim.
Çok destek oldum ona.Her konuda.Ona kalsa hiç bir şey ..Ben geldiğimden beri yarı yarıya azaldı tartışmalar.Benim de anneme kinim var.Ben de aynı annenin kızıyım.Burda konu da açtım.Ama ben omun yaptığını yapamıyorum.Onu da anlıyorum..
 
Anne ve babanızın çocukluktan bu yana kardeşinize olan tutumu nasıldı? Belki onun böyle olmasına sebep olan bir şeyler vardır. Elbette tutumu çok yanlış ama size karşı bu kadar öfkeli olması için bir şeyler yaşanmış olmalı. Sanırım içinde hala aşamadığı bir şeyler var gibi kardeşinizin.
Annem özellikle çok zor bir insan.Yıllardan beri .Ne anlatayım bilmiyorum işte.Bir gün kardeşim bileklerini çizmiş.Kesme yok.Ergenler de oluyor ya o şekilde.Ben liseyi farklı bir şehirde okuyorum o zamanlar.Bi geldim vana kardeşimin yaptığını kızarak anlatıyorlar.Üstüne bir de kilo aldı diye söyleniyorlar.Kötü arkadaşları filan varmış.Ama yıllar sonra şunu düşündüm:O kız ne yaşadı da rahatlamak için bileklerini çizdi?Pskiyatriste götürmek yerine neden bana ,17 yaşındaki ablasına onu şikayet ettiniz?
 
Işte kardeşlerde böyle olmuyor ya. Elmiş gibi davranamıyorsun. Bir gün kavga etsen ertesi gün farklı olacakmış gibi hissediyorsun . Normal ailelerde ertesi gün genellikle düzelir. Ancak burada durum biraz farklılaşmış ne yazıkki..
Yok ya, bu sekilde bogazıma sarılan kardese karsı el olurum ben. Kavga etmek baska bisey, bogazına sarılmak baska. Normal ailelerde senın Dedıgın gıbı, ıkı kız kardes kavgası olur boyle kimse kimsenin bogazına sarılmaz hele de bu yaslarda.
Cocuk degıl kı?
 
X