herkezin bır derdi vardır mutlaka,işin içinden çıkamadım ve paylaşmaya karar verdim. Önerilerinizi öğrenmek istiyorum ....
konuya direk gireyim iki ay kadar önce askeri lojmandan çıkıp biraz şehre uzak bir semtte ev alıp taşındık iki çocuğumla birlikte yaşıyorum. bizimle aynı hafta taşınan karşı komşumla aynı yaşta kızlarımız var bu durum beni memnun etti sonuçta kızım yalnız çekmez arkadaşlık ederler okula birlikte gider gelirler diye düşündüm ve hayatımın hatasını yaptığımı anladım....
ikinci dönem iki kızı aynı sınıfta derse başladılar önceleri sorun yok gibiydi ortak odev aldılar birlıkte yapıyorlar ,ancak bir akşam kızım gelip ödevi tek başına yapmak istediğini sürekli baskı altında olduğunu buna artık dayanamayacağını bunu komşu kızına anlatıp durumu çözmek istediğini anlattı tamam dedim bütün cumartesi uğraştı ve çok güzel bir ödev hazırladı ve arkadaşına bireysel ödev hazırladığını birlikte hazırladıkları ödevi onun sunabileceğini söyledi bu konuşmalar yanımda olduğu için konuya hakimdim. Sonuçta kızım 100 komşu kızı 90 aldı ve dananın kuyruğu koptu. kızım sınıfta yanlızlaşmaya başladı evde konuşmuyor içine kapandı ders çalışmayı red etmeye başladı. karşıma aldım konuşmaya çalıştım ve iftiraya uğradığını komşu kızının hakkında sürekli yalanlar söyleyerek sınıfta yalnız kalmasını sağladığını bu yüzden mutsuz olduğunu okula gitmek istemediğini söyledi. Durumu aileye anlattım kesinlikle kızlarına toz kondurmadılar ve çocuklarının haklı olduğunu söylediler durum mahalle kavgasına dönüşmesin diye konuyu kapattım. öğretmenleri ile konuştum sınıf öğretmenimiz çocuktur olur gözüyle baktı olaya,matematik öğretmenimiz bayan ve bir anne olarak komşu kızın lider karakter olduğunu kızımın durumunun farkında olduğunu durumu düzeltmek için elinden geleni yapacağını belirtti ne yalan söyleyim bu beni biraz rahatlattı ancak yinede paylaşmak ıstedim siz benim yerimde olsanız ne yapardınız?
konuya direk gireyim iki ay kadar önce askeri lojmandan çıkıp biraz şehre uzak bir semtte ev alıp taşındık iki çocuğumla birlikte yaşıyorum. bizimle aynı hafta taşınan karşı komşumla aynı yaşta kızlarımız var bu durum beni memnun etti sonuçta kızım yalnız çekmez arkadaşlık ederler okula birlikte gider gelirler diye düşündüm ve hayatımın hatasını yaptığımı anladım....
ikinci dönem iki kızı aynı sınıfta derse başladılar önceleri sorun yok gibiydi ortak odev aldılar birlıkte yapıyorlar ,ancak bir akşam kızım gelip ödevi tek başına yapmak istediğini sürekli baskı altında olduğunu buna artık dayanamayacağını bunu komşu kızına anlatıp durumu çözmek istediğini anlattı tamam dedim bütün cumartesi uğraştı ve çok güzel bir ödev hazırladı ve arkadaşına bireysel ödev hazırladığını birlikte hazırladıkları ödevi onun sunabileceğini söyledi bu konuşmalar yanımda olduğu için konuya hakimdim. Sonuçta kızım 100 komşu kızı 90 aldı ve dananın kuyruğu koptu. kızım sınıfta yanlızlaşmaya başladı evde konuşmuyor içine kapandı ders çalışmayı red etmeye başladı. karşıma aldım konuşmaya çalıştım ve iftiraya uğradığını komşu kızının hakkında sürekli yalanlar söyleyerek sınıfta yalnız kalmasını sağladığını bu yüzden mutsuz olduğunu okula gitmek istemediğini söyledi. Durumu aileye anlattım kesinlikle kızlarına toz kondurmadılar ve çocuklarının haklı olduğunu söylediler durum mahalle kavgasına dönüşmesin diye konuyu kapattım. öğretmenleri ile konuştum sınıf öğretmenimiz çocuktur olur gözüyle baktı olaya,matematik öğretmenimiz bayan ve bir anne olarak komşu kızın lider karakter olduğunu kızımın durumunun farkında olduğunu durumu düzeltmek için elinden geleni yapacağını belirtti ne yalan söyleyim bu beni biraz rahatlattı ancak yinede paylaşmak ıstedim siz benim yerimde olsanız ne yapardınız?
Son düzenleme:
okuluda değişti o çocuğun... yani bağımsız olmak lazım.
