ah canım benim. bu konuda haklısın ksinlikle. bizim bir aile dostumuz vardı, kadın hiç evlenmemişti. 39 yaşındayken 55 yaşında, iki çocuklu bir adamla evlendi. adamın çocukları büyüktü, evli barklıydı.kadının tek isteği, tek dileği çocuk sahibi olabilmekti. yanıyordu evlat aşkıyla. evlenmeden öncce diyor adama: "bak ben mutlaka evlat istiyorum, ona göre". adam tamam yaparız diyor. ama evlendikten sonra adam su koyveriyor. "ben çocuk yaparsam dede mi dicek bana, benim 2 tane kocaman çocuğum var, elalemi güldüremem" diyor.
kadın ikna etmeye çalışıyor fayda vermiyor. kavga gürültü başlıyor çocuk konusu yüzünden. en sonunda adam kadına iziksel şiddete dahi gidiyor. 4 yıllık evlilik sonunda boşanıyorlar. kadın bu arada zaten üzüntünün de etkisiyle menapoza giriyor. canım bu kadın şimdi 40'larının sonlarında ve o kadar pişman ki çocuk sahibi olmadığı için. "bütün haklarımı elimden aldı" diye eski kocasına beddua ediyor. ve hatta ne diyor biliyor musun? "şimdiki aklım olsaydı bir şeyler yapardım,prezervatifi delerdim, sarhoş eder koynuna giderdim, ne yapar eder menapoza girmeden önce yapardım o çocuğu". bu lafları burdaki çoğu insan yanlış bulabilir ama kadının evlat özlemiyle bağrı o kadar yanıyor ki. çocuğu olmadığı için yeğenine yatırım yaptı, ilgi sevgi verdi ama ameliyat olup hastaneye yatınca yeğeni 1gün bile ziyaret etmedi, ne kadar ağladı. insanın kendi evladı gibisi yok.
anne olmak en doğal hakkın. "benim çocuğumu okşa" lafı hakaret gibi resmen. o tatmış duyguyu tabi kafa rahat. sen elin çocuğunu nasıl kendi çocuğu gibi sevebilirsin ki? bir çocuk veremeyecekse, vermeyi deneyemeyecekse neden evlenmiş? canım bu arada yaşın ilerlemesine karşı birönlem olarak yumurta dondurmayı da değerlendir, olur da boşanır başka evlilik yaparsan filan haklarını kaybetmemiş olursun. Evlat edinirim demişsin, çok kutsal ama devlet çok zorluyormuş insanlar yıllarca bekliyormuş diye duydum.Bir de 40 yaşını geçersen bebek alamıyormuşsun. İnşşallah en kısa sürede evlat sahibi olursun.