Evet hanımlar, eşimin 15 yıllık saplantılı aşkından kurtulması için kullandığı bir yara bandı imişim ben ayrıntıları öğrendiğimde de 1 aylık evliydim. Kadın zannımca ilk zamanlar sevdiyse de son demler resmen kullanmış eşimi 3 yıllık yazışmalarını okudum ele geçirdiğim bir hesaptan, evimizdeki bilgisayarı kontrol ettiğimde dudak dudağa fotoğraflarını ve bir kaç aylık yazışmalarının kaydını ve bana evlenme teklifi etmeden 1 gün önce ona "bak ben evleneceğim bir cvp ver seviyorum seni yarın çok geç olabilir ben o insada da yanlış yapmak istemiyorum lütfen cevap ver" gibilerinden yalvarma mailini okudum.
Kızlar bu benim 3. evliliğim eşlimin de 1. ve bir kızım var ilk eşten çok iyi anlaşıyorlar, Rabbime şükür hiç problem yok ikisi arasında.
Şimdi ben tüm bunları öğrenince bana uzaklığının deneyimsizlikten değil başkasına aşık olmasından kaynaklandığını anladım. Çıldırdım !
Tüm efendiliğimle tek eşlilikten yana sadık bir kadın olarak yıllarca dizimi kırıp oturdum ki bir gün aynı frekansta biri ile dolu dolu bir evlilik yaşayabileyim diye. Yara bandı olmak varmış kaderde
Ayrıntıları bilmeniz için bir uzmana gönderdiğim mailden alıntı yapıyorum. (Uzmandan cevap gelmedi)
"
Merhaba Cem Bey,
Videolarınızı beğenerek izliyorum, sizi çok başarılı buluyorum.
Benim 3., eşiminde ilk evliliği ve biz 4 aylık evliyiz. Sorunum, eşimin unutamadığı 15 yıllık aşkı ve kadınsı duygularımı doğal olarak başkasını severken tatmin edememesi. Sağlıksız bir ilişkileri olmuş edindiğim bilgiye göre kadının yaptığı her türlü çirkinliğe rağmen eşim onu saplantı derecesinde sevmeye devam etmiş. Benimle onu unutmak için evlenmiş evlenme teklif edeceği güne kadar da ona dön diye yalvarmaya devam etmiş, onu hala çok seviyormuş.
Benim hiç aklımda yokken gelip evlenme teklifi eden de kendisiydi. Aramızda evliliğimiz süresince bana olan soğukluğu nedeni ile çıkan krizlerden birinde o kadına mail yazmış ve ben o maili okudum (savunması, sürekli o kadını hatırlatıyormuşum) Kadın beni arayıp rahatlatmaya çalıştı.Kadının onda gönlü olmadığını o konuşmamızda eşim anladı ve "içim rahat etti çünkü iki yıldır tek kelime etmemişti tüm çağrılarıma rağmen, demek o yolunu çizmiş artık içim rahat" dedi ve evliliğimiz için benden şans istedi.
Yaptığının çok yanlış olduğunu başkasını böyle severken benimle evlenmesinin doğru olmadığını çok canımın yandığını, iyi bir insan olduğunu eşim olmasından ziyade dostum olarak olayı değerlendirdiğimde değmeyecek bir insan için bu kadar acı çekmesinin yanlış olduğunu, onun için üzüldüğümü ve mutlu olmayı birçok erkekten daha çok hak ettiğini söyledim ve ona en başta yapmam gerekeni yani o aşk yarasına merhem olmaya çalışacağımı söyledim. Aradan yaklaşık 1 ay geçti, bugün hovardalık amaçlı selam veren bir kadına cevap yazmasından dolayı yine kriz yaşadık.
Özetle konuşmalarımızda çok net anladım ki o hala bana yaptığı şeyin ne kadar çirkin bir şey olduğunun farkında değil ve onun hesaplarına baktığım için beni suçluyor. Çok canım yanıyor ilk eşimden bir kızım var ve çok iyi anlaşıyorlar. Eşimin artıları çok fakat beni pek anlamıyor hata insana değil Allah'adır bir yanlış yaparsam bu Rabbim ile benim aramda diyor. Ben hesaplarına bakmıyorum sen de bakma diyor, çünkü sevgimden emin çok rahat söyleyebiliyor bunu.
Evliliğin ne olduğu ve ne olmadığı konusunda pek bilgi sahibi değilmiş zamanla anladım. İyi bir insan ama yara bandı gibi kullanılmışlık hissi ve hatalarının şuurunda olmaması, olup bitenleri unutmamı ve yapıcı olmamı çok güçleştiriyor.
Eğer İstanbul'da olsaydınız sizden yardım almak isterdik. Bugün ofisinizi aradım bunun mümkün olmadığını anladım, yine de bir ümit yazdım ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyorum.
Kalbim ağrıyor!
Yeterince olumsuzluk yaşadım diğer evliliklerimde, en masum ve temiz gördüğüm eşim beni cehennemin ortasında bıraktı. Anlaşılamamak ve kandırılmak duyguları karşısında eskisi kadar güçlü olmadığımı fark ettim. Bu evlilik için maddi manevi çok emek verdim vermekteyim de neden kör olur bir insan bu kadar anlayamıyorum.
Cevap vermeniz ümidi ile,
Selam ve Sevgiler. "
Mailimden alıntı yaptım çünkü olanları yazmak için önce o zamana dönmek gerekir benim yüreğim kaldırmıyor o günlerin ayrıntılarını.
Yüzeysel olarak bir fikriniz olmuştur ne olup bittiğine dair.
Şimdi benim buraya yazma amacım;
1. Dertleşmek
2. Benzeri durumda olanları gelişmelerden haberdar etmek.
Eşim nazik, sorumluluk sahibi özünde çok iyi biri, o mail olayından sonra evliliğimizin bitmemesi için benden şans istedi. Tamam dedim ve yavaş yavaş bir parça daha bana yakınlaştığını hisseder oldum ama bu yakınlaşma adeta flört eden çiftlerin ilk aylardaki yakınlaşması gibi, hesaplı ve kontrollü. Oysa ben sevilmek merak edilmek kıskanılmak sahiplenilmek istiyorum. Tek kalemde harcanak biri değil eşim, iyi yönleri uğruna daha ne kadar sabır gösterebilirim ve de o ne zaman gerçek bir eş olabilir bana bilmiyorum ama iç sesim ikinizde çok yıpratıldınız kötü insanlar tarafından birbirinize bir şans verin mutlu olmak ikinizin de hakkı diyor.
Bana çekil aradan mutlu olsun herkes diyen olabilir, ben onu da dedim eşim hayır ben ancak senle huzur bulurum mutlu olurum dedi, kadının umurunda bile değil ki bizim ki, habire oyuncak gibi oynamış kadın eşimle, bencil şımarık biri ve eşim de mantıken onunla olmayacağının şuurunda ama işte o duygusal moda geçince göz bir şey görmüyor ve ben açıkçası böyle iyi bir adamın böyle şeytan bencil bir kadının paspası olmasına izin vermek istemiyorum.
Onu seviyorum ama tüm bu duygularla başa çıkmak ağır geliyor bünyeme çünkü boşanmak için can havliyle mahkemeye koştuğum iki evliliğim var mazi mezbahasında.
