Kocamla sona doğru , adım adım

öncelikle herkese iyi geceler ,
Gecenin bu vakti zorun ne de post açtın diye düşünenler olabilir . Ama artık uykularım kaçıyor ve en azından dertleşmek , fikir almak istedim .
Eşimle 2016 da evlendik . Hiçbir zaman çok sıcak yakın samimi bir evliliğimiz olamadı . Eşim soğuktur biraz ( evlenmeden önce bu şekilde değildi tabii ki ) ben daha evliliğimizin ilk günlerinden beri eşimle beraber yatma konusunda sorun yaşıyorum . Genelde tv karşısında uyuyakalır bu evliliğimizin başından beri böyle . Ne kadar çabalasam da oturtamadık bunu ve sonunda pes ettim . Eşim ailesine aşırı düşkün . Erkek kardeşi üst katımızda yaşıyordu ailesiyle birlikte . Kardeşinin 2. Evliliği ve 2 çocuğu olan bir kadınla evlenmiş ben evlendiğimde ortak bir çocukları daha vardı yani toplamda 3 çocuk . Kayınvalidem olacak kadını evlendikten sonra tanımaya başladım ve nefret ettim. ( ailede ki herkese kötülük yapmış tam bir yılandır kendisi. Ağzından çıkan 10 lafın 9 u yalandır ) Kayınvalidem yaşadığımız şehirde olmadığı için çok sorun olmuyordu geldiklerinde de eşimin kardeşinin dubleks evinin en üst katında kakıyorlardı . Eltim tekrar hamile kaldı ve kısa bir süre sonra biz eltimle bana artıp bir kazıktan dolayı konuşmamaya başladık .Son 1 senedirse kayanın hapiste , eşi onu üvey kızını taciz etmekle suçladı ve ondan 1 ev parası ( 500.000₺ istedi çünkü apartmanları var ) kaynım parayı vermeyince eşi şikayetçi oldu ve 1 senedir hapiste kaynım . Henüz hiçbşrşey kanıtlanmadı ama tutuklu yargılanıyor . Bu olaylar ilk ortaya çıktığında ben hamile olduğumu öğreneli 1 hafta olmuştu. Eşim çok sinirli biri ve karnımla anlaşamazlar . Onların arasında sürekli bariyer oldum ve hamileliğimin 1 günü bile güzel geçmedi sürekli avukatlarla görüşüp evde misafir ağırlamakla uğraştım . Şu an Bebeğim 7 aylık . Bir oğlum var . Eşim kardeşi içeri girdiği günden beri psikolojik sorunlar yaşıyor ve annesi de gelip üst katımda oturmaya başladı . Her şeyime karışıyor , çocuğumu kendi çocuğu zanneden manyağın biri . Bir günde 10-15 kez gelip kapıya dayanıyor , açmazsam kapıdan gitmiyor , asla ne temizlik ne yemek yapmayı biliyor zaten cimrilikten evindeki buzdolabini bile kapatmış hiçbirşey almıyor . Bütün yük benim omuzlarımda . Hamileliğim , lohusalıpım , evliliğim bütün hayatım zehir oldu . Eşim annesini sözde köyüne gönderdi ama annesi her Perşembe hapisteki oğlunu görmeye geliyor ve bir hafta gitse diğer hafta burada kalıyor . Ve eşim kesinlikle benim arkamda durmuyor . Ben ailesiyle ilgili en ufak birşey söylesem bana bağırıyor . Zaten evlilik falan kalmadı artık sadece takvim deviriyoruz başka birşey yok . Ne kadar anlatsam da bana anneme aileme iftira ediyorsun diyor . Çocuğu sürekli annesine bırakmamı istiyor çünkü annesi benim oğlumla kendi oğlunun acısını unutup mutlu oluyrMuş . Gerçekten bıktım . Son 2 aydın zaten genelde ayrı yatıyorduk eşimle . Sürekli mutsuz ve huzursuz bir adam oldu iyice . Benimle konuşmak bir yana aynı kanepeye oturmuyor . Ne yapacağımı bilmiyorum çok yoruldum artık yolları ayırma vakti olduğunu düşünüyorum

Böyle hayat geçmez her ne olursa olsun yuva kolay kurulmuyor hemen ayrılın aman bırakın boşverin falan diyemicem çünkü bir de evladınız var fakat böyle de hayat size zehir olmuş belli ki bu şekilde de hayat geçmez ki Allah yardımcınız olsun eşinize ve ailesine hidayet size de sabır versin inşaAllah böyle ömrünüzü zehir etmektense başka da çareniz yok sanırım kendi akıl sağlığınız için ve çocuğunuzu mutlu bir şekilde büyütebilmek için sanırım ayrılmanız gerekiyor

Hem öyle hem de çocuğunuz böyle huzursuz bir ortam büyümemeli tabi ki Allah yardımcınız olsun

Bu olaylar ortada yokken de mutsuzsaniz şuan ki durum geçsede yine mutsuz olacaksınız.Sevmediğiniz anlasamadığınız birlikte iyi vakit geçiremediğiniz,kısacası hiç bir zaman aile olamadığınız bir evlilik ortamında ne siz nede bebeğiniz huzurlu olabilir.Bu konuda ileriye dönük umudunuz yoksa yolunuzu ayırmayı düşünebilirsiniz...

fionawoody .!.:

Hem öyle hem de çocuğunuz böyle huzursuz bir ortam büyümemeli tabi ki Allah yardımcınız olsun

Genişletmek için tıkla...

Amin teşekkür ederim

yuksekokceler_2016 .!.:

Merhaba; yaşadıklarınızı tabi ki siz kendi pencerenizden bize yansıtıyorsunuz ve bu anlattıklarınıza göre son derece vahim bir durum. Fakat ben hayatta hiçbir şeyin tek taraflı olmadığına inanırım. Objektif olmak kendine dışarıdan bakmak çok zor ama hemen her şeyi noktalamak yerine ben nerede yanlış ya da eksik davranıyorum demek gerekir. Yanlış anlamayın bu anlattıklarınızın katlanılır hiç bir tarafı yok ancak her şey bittikten sonra geriye dönüp keşke şunu deneseydim bir de şöyle davransaydım dememek için kendinizi de bir değerlendirin. Üzerinize düşeni yaptıktan sonra yine hiçbir şey olmuyorsa o zaman arada bir çocuk olduğunu da hesaba katarak keskin olmadan dostça iyilikle yollarınızı ayırmayı deneyin.
Dilerim her şey gönlünüzce olur
sevgiler

Genişletmek için tıkla...

Merhaba , İnan’ın çok savaştım ve savaşıyorum . Eşim benim ondan ilgi ve sevgi bekliyor olmamı bile yadırgıyor. Ve bu durumun düzelmeyeceğine de Emin’im artık çünkü kardeşi ceza alsa da ömür boyu mutsuz olacak , davası ertelense de bu sefer her duruşma yaklaştıkça yine bütün sinirlerimiz alt üst olacak ve gerginliğimiz hiç bitmeyecek . Kardeşinin ceza almama şansı yok gibi görünüyor . Yani bizim büyün hayatımız evliliğimiz onun ailesine bağlı . Onun dışında 2 haftada bir yeğenlerini alıyoruz görmek için . Onlarla ilgilenmeyince de sorun yapıyor . Ben kendi hayatımı asla planlayamıyorum herşey onun kardeşine bağlı .

bahar0035 .!.:

Bu olaylar ortada yokken de mutsuzsaniz şuan ki durum geçsede yine mutsuz olacaksınız.Sevmediğiniz anlasamadığınız birlikte iyi vakit geçiremediğiniz,kısacası hiç bir zaman aile olamadığınız bir evlilik ortamında ne siz nede bebeğiniz huzurlu olabilir.Bu konuda ileriye dönük umudunuz yoksa yolunuzu ayırmayı düşünebilirsiniz...

Genişletmek için tıkla...

Sözde severek evlendik ama ben tükendim ve artık ortada bir sevgi göremiyorum .