Konfor alanına alışmak

GCos

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
24 Ağustos 2017
656
538
Herkese merhaba arkadaşlar,

Son zamanlarda, ömrü billah çalışmak zorunda olacak hissi beni çok düşündürüyor.9-10 yıldır çalışıyorum bundan önceki iş yerlerimde hiç bu duruma yoğunlaşmadan,sorgulamadan büyük küçük demeden çalıştım hep.Ama son 2 senedir bu duruma töleransım çok azaldı.Uzun süre çalıştığım son yer de kapanınca diğer girdiğim işte dikiş tutturamadım, özel sektör sanırım posamı çıkardı :KK43: 3 aydır evde olmama rağmen hala dinlenememiş ve işe hazır değilim hissi var (görüşmeler ve corona olduğundan tatil yapmadım bu arada ) ama çalışmak da lazım, asla uzun ara vermemek gerek onun da farkındayım ve tabi ki para da lazım.Yani anlayacağınız işe tekrar dönecekken o motivasyonumu kaybettim.Evde durdukça kara delik gibi sizi içine çekiyor o fiziki rahatlık, dışarıda mesai saatlerinde rahatça işlerini halledebilmek, sabah erken kalkmamak, güzel havalarda ofiste hapis olmamak, kendine vakit ayırmak.Ama kafa rahat değilken,gelecek belirsiz ve bir gelirin yokken de hayat çok zor.Ben bu konfor alanından hem kafa olarak hep fiziki olarak nasıl çıkarım.Kendimi telkin ediyorum ama insanım can çekiyor.Yardım mesajlarınızı bekliyorum 🙏🏻
 
Herkese merhaba arkadaşlar,

Son zamanlarda, ömrü billah çalışmak zorunda olacak hissi beni çok düşündürüyor.9-10 yıldır çalışıyorum bundan önceki iş yerlerimde hiç bu duruma yoğunlaşmadan,sorgulamadan büyük küçük demeden çalıştım hep.Ama son 2 senedir bu duruma töleransım çok azaldı.Uzun süre çalıştığım son yer de kapanınca diğer girdiğim işte dikiş tutturamadım, özel sektör sanırım posamı çıkardı :KK43: 3 aydır evde olmama rağmen hala dinlenememiş ve işe hazır değilim hissi var (görüşmeler ve corona olduğundan tatil yapmadım bu arada ) ama çalışmak da lazım, asla uzun ara vermemek gerek onun da farkındayım ve tabi ki para da lazım.Yani anlayacağınız işe tekrar dönecekken o motivasyonumu kaybettim.Evde durdukça kara delik gibi sizi içine çekiyor o fiziki rahatlık, dışarıda mesai saatlerinde rahatça işlerini halledebilmek, sabah erken kalkmamak, güzel havalarda ofiste hapis olmamak, kendine vakit ayırmak.Ama kafa rahat değilken,gelecek belirsiz ve bir gelirin yokken de hayat çok zor.Ben bu konfor alanından hem kafa olarak hep fiziki olarak nasıl çıkarım.Kendimi telkin ediyorum ama insanım can çekiyor.Yardım mesajlarınızı bekliyorum 🙏🏻
calistiginiz gunlerde kendinize vakit ayirirsaniz belki pismanlik duymazsiniz :KK43: evet zor bir sey soyluyorum ama ne bileyim 😌
 
Bu arada bir şey daha yazacağım.
Seni işte mutlu etmeyen bir şey var sanırsam.
Belki yaptığın iş çok aldığın para az.
Ya konumunu sevmiyorsun.

Ya çalışma ortamın, arkadaşların bilemedim ama çalışmak zorunda olan insanlarsan bunları aklından sil derim.
 
bana da hiç öyle olmuyor yaaa
ilk 10 gün süper sonrası daralıyorum
ama şu an yaz cıvıl cıvıl, eğer sakin bir yere gitme imkanınız varsa bir tatil yapın ondan sonra işe girin derim ben
 
Sevdiğiniz işi yapmıyorsunuz , ifadelerine ben katılmıyorum.

Çalışmak sevilerek yapilmak zorunda değildir. Sevilerek yapılan şey hobidir.

Çalışmak ise bir zorunluluktur.

Ben marketlerde çalışan kasiyerin, hastanin ağzındaki çürük dişle uğraşan hekimin, insaatta düşme tehlikesi icinde çalışan bir işçinin "oh oh işimi çok seviyorum" dediğini zannetmiyorum. Hepsi de ekmek parasi derdinde

Motivasyonum para benim. Para için çalışıyorum. Resmen iğne ile kuyu kazıyorum. Geceleri sabaha kadar oturup çalışıyorum.

Paradan başka motivasyon da gelmiyor aklıma. Herkes bizim gibi zaman zaman çok zorlanarak çalışıyor .

Allah hepimizin yardımcısı olsun
 
Sevdiğiniz işi yapmıyorsunuz , ifadelerine ben katılmıyorum.

Çalışmak sevilerek yapilmak zorunda değildir. Sevilerek yapılan şey hobidir.

Çalışmak ise bir zorunluluktur.

Ben marketlerde çalışan kasiyerin, hastanin ağzındaki çürük dişle uğraşan hekimin, insaatta düşme tehlikesi icinde çalışan bir işçinin "oh oh işimi çok seviyorum" dediğini zannetmiyorum. Hepsi de ekmek parasi derdinde

Motivasyonum para benim. Para için çalışıyorum. Resmen iğne ile kuyu kazıyorum. Geceleri sabaha kadar oturup çalışıyorum.

Paradan başka motivasyon da gelmiyor aklıma. Herkes bizim gibi zaman zaman çok zorlanarak çalışıyor .

Allah hepimizin yardımcısı olsun
Alıntıladım sizi kusura bakmayın 😂 ama bazı işkolikler var mesela az paraya yoğun işlerde çalışıyorlar, mesleki tatmine önem verenler de var yani
 
Alıntıladım sizi kusura bakmayın 😂 ama bazı işkolikler var mesela az paraya yoğun işlerde çalışıyorlar, mesleki tatmine önem verenler de var yani
Tabi ki var ama onlar azinlikta.

Ben de cok büyük kazanmıyorum. Emegımin karşılığını aliyorum diyemem. Hiç yoktan iyidir diye bakiyorum olaya.

Ha benim farkim şu. Ben evden calisiyorum. Instagramdan satis yapıyorum. Yani dün boynum çok agriyordu calismadim mesela.

Ama cok sıkışıp akşam 7 den sabah 8e kadar ara vermeden çalıştığım zamanlarımda oldu. Bunun karsiliginda çok büyük paralar kazanmadım. Ama kendime yetecek kadar, istediğim her şeyi alacak kadar kazaniyorum.
 
Herkese merhaba arkadaşlar,

Son zamanlarda, ömrü billah çalışmak zorunda olacak hissi beni çok düşündürüyor.9-10 yıldır çalışıyorum bundan önceki iş yerlerimde hiç bu duruma yoğunlaşmadan,sorgulamadan büyük küçük demeden çalıştım hep.Ama son 2 senedir bu duruma töleransım çok azaldı.Uzun süre çalıştığım son yer de kapanınca diğer girdiğim işte dikiş tutturamadım, özel sektör sanırım posamı çıkardı :KK43: 3 aydır evde olmama rağmen hala dinlenememiş ve işe hazır değilim hissi var (görüşmeler ve corona olduğundan tatil yapmadım bu arada ) ama çalışmak da lazım, asla uzun ara vermemek gerek onun da farkındayım ve tabi ki para da lazım.Yani anlayacağınız işe tekrar dönecekken o motivasyonumu kaybettim.Evde durdukça kara delik gibi sizi içine çekiyor o fiziki rahatlık, dışarıda mesai saatlerinde rahatça işlerini halledebilmek, sabah erken kalkmamak, güzel havalarda ofiste hapis olmamak, kendine vakit ayırmak.Ama kafa rahat değilken,gelecek belirsiz ve bir gelirin yokken de hayat çok zor.Ben bu konfor alanından hem kafa olarak hep fiziki olarak nasıl çıkarım.Kendimi telkin ediyorum ama insanım can çekiyor.Yardım mesajlarınızı bekliyorum 🙏🏻
Senin ilacını biliyorum ben “Zengin koca bulmak “ 😂 başka türlü mümkün değil .
 
Sevdiğiniz işi yapmıyorsunuz , ifadelerine ben katılmıyorum.

Çalışmak sevilerek yapilmak zorunda değildir. Sevilerek yapılan şey hobidir.

Çalışmak ise bir zorunluluktur.

Ben marketlerde çalışan kasiyerin, hastanin ağzındaki çürük dişle uğraşan hekimin, insaatta düşme tehlikesi icinde çalışan bir işçinin "oh oh işimi çok seviyorum" dediğini zannetmiyorum. Hepsi de ekmek parasi derdinde

Motivasyonum para benim. Para için çalışıyorum. Resmen iğne ile kuyu kazıyorum. Geceleri sabaha kadar oturup çalışıyorum.

Paradan başka motivasyon da gelmiyor aklıma. Herkes bizim gibi zaman zaman çok zorlanarak çalışıyor .

Allah hepimizin yardımcısı olsun
Bencede iş, iş olduğu için para kazandırıyor bize. Hiç zevklene zevklene böyle delice ağzımın suyu akarak çalışmadım. Ama neredeyse 3.5 yıldır çalışmıyorum ve delice çalışma isteğim hala baskın, çünkü ev insanı değilim, duvarlar üstüme üstüme gelir. Çalışmak, üretmek beni oyalıyor ama çoooook keyif almıyorum mesela. Keyif alınacak işler biraz daha sanat ağırlıklı işler. Bizim gibi teknik konulard çalışılıyorsa bir süre sonra boğazlıyor o dosyalar, toplantılar, projeler insanı...
 
Mümkünse sevdiğin işi yapmak bence çözüm, ben işimi çok severek yapıyorum hatta nazar değmesin işyerimde gerçekten mutluyum, şuan kamudayım ama aklımı kaybedene kadar işimin başında olmak istediğim için belli bi yaştan sonra özelde çalışıcam, velhasıl işyerini üretmeyi de bi konfor alanına çevirmek belki stresinizi azaltabilir.
 
Sevdiğiniz işi yapmıyorsunuz , ifadelerine ben katılmıyorum.

Çalışmak sevilerek yapilmak zorunda değildir. Sevilerek yapılan şey hobidir.

Çalışmak ise bir zorunluluktur.

Ben marketlerde çalışan kasiyerin, hastanin ağzındaki çürük dişle uğraşan hekimin, insaatta düşme tehlikesi icinde çalışan bir işçinin "oh oh işimi çok seviyorum" dediğini zannetmiyorum. Hepsi de ekmek parasi derdinde

Motivasyonum para benim. Para için çalışıyorum. Resmen iğne ile kuyu kazıyorum. Geceleri sabaha kadar oturup çalışıyorum.

Paradan başka motivasyon da gelmiyor aklıma. Herkes bizim gibi zaman zaman çok zorlanarak çalışıyor .

Allah hepimizin yardımcısı olsun
Ben böyle düşünmüyorum diyelim ki gittiğim doktor ya ben bunu sadece para için yaptım derse benim o doktora güvenim kalmaz mesela diyelim bir işi sevmiyorum baştan savma yaparım ama sevdiğim işi canla başla yaparım inşaat işçisi diyelim sevmedi baştan savma yapar
 
Sevdiğiniz işi yapmıyorsunuz , ifadelerine ben katılmıyorum.

Çalışmak sevilerek yapilmak zorunda değildir. Sevilerek yapılan şey hobidir.

Çalışmak ise bir zorunluluktur.

Ben marketlerde çalışan kasiyerin, hastanin ağzındaki çürük dişle uğraşan hekimin, insaatta düşme tehlikesi icinde çalışan bir işçinin "oh oh işimi çok seviyorum" dediğini zannetmiyorum. Hepsi de ekmek parasi derdinde

Motivasyonum para benim. Para için çalışıyorum. Resmen iğne ile kuyu kazıyorum. Geceleri sabaha kadar oturup çalışıyorum.

Paradan başka motivasyon da gelmiyor aklıma. Herkes bizim gibi zaman zaman çok zorlanarak çalışıyor .

Allah hepimizin yardımcısı olsun
Çalışmak zorunluluktur evet ama keyif alabileceğimiz işi kendimiz seçebiliriz sonuçta zaman zaman yorulup o isten bunalsak da temelde yaptıkça mutlu oluyorsak sevdiğimiz işi yapiyoruzdur. Bu ücreti göz ardı edelim anlamına gelmez ücreti de iyiyse bu da bir motivasyondur. Severek yapılan şey hobidir diyorsunuz hobileriyle ilgili bir iş yapabilir insan? Örneğin benim hobim hikaye yazmaksa yazar olurum yada insanlara yardım etmeyi sağlık sektörünü seviyorsam doktor olurum teknik şeyleri seviyorsam mühendis olurum. Bu ülkede işini sevmeyen insan çok evet ama sirf ekmek parası diye her sabah lanet ederek uyanıp işine gitmiyor herkes bu da sağlıklı bir durum değil. Mecburiyet varsa o başka tabi ama mecburiyet yoksa niye sevmediğimiz şeyi tercih edelim?
 
Alıntıladım sizi kusura bakmayın 😂 ama bazı işkolikler var mesela az paraya yoğun işlerde çalışıyorlar, mesleki tatmine önem verenler de var yani

Eşim işini sever cidden ama onun bile motivasyonu bir yerde paradir, yaşamak için para lazim cunku. 🙄
Sevdigin işi yapabilmek+ dogru durust para kazanmak ulkemizde herkesin bulabildigi birsey değil.

Ben çalismiyorum ama sevdigim seyi iş olarak yapma şansim olsaydi bile bir sure sonra bıkardım. Cunku benim canım sıkılıyor istedigim gibi hareket etmeyince.
Meselaa calisiyorken ogleden sonra canim eve gitmek isteyebiliyordu. 🙄 Bunun gibi seyler...

Evde sevdigim şeyi yaparken bile bazen birakip baska seylerle ilgilemek istiyorum, saatlerce ayni seyi yapamiyorum.

O yuzden iş = para diyorum bende.
 
Ben böyle düşünmüyorum diyelim ki gittiğim doktor ya ben bunu sadece para için yaptım derse benim o doktora güvenim kalmaz mesela diyelim bir işi sevmiyorum baştan savma yaparım ama sevdiğim işi canla başla yaparım inşaat işçisi diyelim sevmedi baştan savma yapar

Her meslek "sadece para için yapilmaz, yapilmamali" Ama her hizmeti parasina göre aliyorsun.
Az ödediğinle çok ödediğin bir olmuyor genelde. O insanlarin da bir hayati var para motivasyondur.
 
X