Bende ilk doğumumu sezeryan yaptim. Hemde acil sezeryana aldılar,genel anestezi ile .
Duşumu da aldım tuvalete de gittim. Herhangi bir problem yaşamadım.
Yaşadıysam da unuttum gitti yani şu an aklima dahi gelmiyor.
Yaza kısmetse bebeğim olacak,yine sezeryan olacağım bu kez genel anestezi istemiyorum,spinal tercih edeceğim ki bebegimi hemen görebileyim.
Korkuyor muyum?
Bazen ama heyecanım korkumdan fazla.
Bakın ben ikinci bebeğimi bekliyorum. İlkinde uykusuz da kaldım,yoruldum da dibine kadar,ağlayan ,gazlı,huysuz denebilecek cinsten bir bebek büyüttüm 5.5 yaşına getirdim. Şimdi herşeyi sil baştan yaşayacağım ki inanın son 1 senedir müthiş rahattım. Kızımı sütten kestim,tuvalet eğitimini verdim,uyku /yemek düzenini oturttum. O kocaman bebek bakım çantasını,bebek arabasını taşımıyorum,kızımla gönlümce geziyorum ,minicik bir çanta alarak yanıma derken. Yine başa dönüyorum ama inanın ben sizin kadar korkmuyorum. Sadece beklemek zor geliyor,zaman çabuk geçsin bir an önce gelsin bebeğim istiyorum.
Sonrası zaten inanın su akıyor yolunu buluyor hesabı zaman içinde düzene giriyor.
Siz bebeğinize,bebeğiniz dünyaya alışıyor ve kendinizi ona göre ayarlıyorsunuz.
Gezemem demeyin. Tam 1 sene bebek arabasına inatla oturmayan,oto koltuğuna ben yanında olmadan oturmayan kızımla, ne bebek arabası ne arabam olmadan sling bağladım yine gezdim. Alısverişimi de yaptım ,yürüyüşümüde.
Yapabilirsiniz sizde.
İnsanlar ikiz,üçüz doğurup onlarla yaşamaya alışabiliyorsa 1 minik bebekle uyum sağlamak çok zor olmasa gerek derim hep.
Gerçekten öyle.
Sakin olun. Bol bol dinlenin,uyuyun,temiz havada yürüyüş yapın,kitap okuyun,tadını çıkarın bugünlerin.
Kendinizi doldurmayın yok yere.
Sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin Rabbim bebeğinizi.
Yaptırdık ateşi çıkarsa diye bi elimde ateş düşürücü bi elimde termometre surat beş karış bekledim 
