Herkese iyi günler;
8,5 aylık bir kızım var. Ben şuanda çalışmıyorum. Ama önümüzdeki 2 ay içinde bir işe başlamayı düşünüyorum. Önceleri part time bir iş bulup kızımı anneme ve kayınvalideme emanet etmeyi düşünmüştüm. Fakat son zamanlarda tam zamanlı bir işe girip kızımı bir kreşemi versem diye düşünmeye başladım.
Annem kızıma bakmak için ölüp bitiyor resmen. Kayınvalidem de çok sever kızımı ama pek bakmaya gönlü yok. Zaten kendisinde şeker,tansiyon,kalp var. Zaman zaman yerinden zor kalkan bir insan. Yinede annemle konuşmuşlar ve aralarında kızımı pay etmişler sağolsunlar.
Annem halen çalışıyor ve o işi bırakınca ben iş bulup çalışacağım diye konuşmuştuk. Kızıma o bakacaktı ama annemin bazı tutumlarından ötürü artık onunda bakmasını istemiyor gibiyim.
Annemde kayınvalidemde benim kızımın annesi olduğumu bir türlü benimseyemediler. Kızımın yumurtaya alerjisi var çocuk kabarıyor diyorum hala yedirmeye çalışıyorlar bir şey olmaz diye.. Tuzlu yemek vermeyin diyorum veriyorlar. Çikolata yedirmeyin diyorum yediriyorlar.
Ayrıca annemde yılların yorgunluğunun ve yaşının vermiş olduğu bir dalgınlık hali var. Yürürken çok sık ayağı takılır. Kaç kere düştü ya kucağında kızım varken düşerse diye ister istemez aklıma geliyor. Bazen önünü görmez.
Ayrıca ikiside kızımın üstünde söz hakkım yokmuş gibi davranıyor. ''Parka götüreceğim'' ''Komşuya çıkaracağım.'' Hep böyle yaklaşımlar. Bana sormak yok.
Belki defalarca uyarmışımdır ama takan yok. Kızımla belli bir düzen oturttuk. Uyku saatleri yemek saatleri bazen kaysada bir düzenimiz var kızımla. Fakat ikiside bu düzene uymak istemiyorlar geldiklerinde. Uyuyan çocuğu uyandırıyorlar bazen.
Annem mesela en kızdığım huylarından biri kızımın genital organını sevmesi kayınvalidemde bezin üzerinden tutup sıkıyor. Yapmayın diyorum tamam diyorlar arkamı dönünce yine aynı şey. Uyarınca cevapta belli ''Sizi kim büyüttü.''
Bilmiyorum belki abartıyorum. Ama onlara bırakırsam gözüm arkada kalacak sanki. İkiside torununu çok sever bunu biliyorum. Kesinlikle zarar vermek istemezler bunuda biliyorum. Ama elimde değil düşünmeden edemiyorum.
Diyorumki kızımı kreşe versem en azından orada başka bebeklerde olur. Kızım çocukları bebekleri aşırı seviyor şimdiden. Bir bebek çocuk görsün aşırı seviniyor tepki veriyor. Acaba kreşte dahamı iyi olur? Psikolojik açıdan gelişimi için? Fikir verirseniz sevinirim.
8,5 aylık bir kızım var. Ben şuanda çalışmıyorum. Ama önümüzdeki 2 ay içinde bir işe başlamayı düşünüyorum. Önceleri part time bir iş bulup kızımı anneme ve kayınvalideme emanet etmeyi düşünmüştüm. Fakat son zamanlarda tam zamanlı bir işe girip kızımı bir kreşemi versem diye düşünmeye başladım.
Annem kızıma bakmak için ölüp bitiyor resmen. Kayınvalidem de çok sever kızımı ama pek bakmaya gönlü yok. Zaten kendisinde şeker,tansiyon,kalp var. Zaman zaman yerinden zor kalkan bir insan. Yinede annemle konuşmuşlar ve aralarında kızımı pay etmişler sağolsunlar.
Annem halen çalışıyor ve o işi bırakınca ben iş bulup çalışacağım diye konuşmuştuk. Kızıma o bakacaktı ama annemin bazı tutumlarından ötürü artık onunda bakmasını istemiyor gibiyim.
Annemde kayınvalidemde benim kızımın annesi olduğumu bir türlü benimseyemediler. Kızımın yumurtaya alerjisi var çocuk kabarıyor diyorum hala yedirmeye çalışıyorlar bir şey olmaz diye.. Tuzlu yemek vermeyin diyorum veriyorlar. Çikolata yedirmeyin diyorum yediriyorlar.
Ayrıca annemde yılların yorgunluğunun ve yaşının vermiş olduğu bir dalgınlık hali var. Yürürken çok sık ayağı takılır. Kaç kere düştü ya kucağında kızım varken düşerse diye ister istemez aklıma geliyor. Bazen önünü görmez.
Ayrıca ikiside kızımın üstünde söz hakkım yokmuş gibi davranıyor. ''Parka götüreceğim'' ''Komşuya çıkaracağım.'' Hep böyle yaklaşımlar. Bana sormak yok.
Belki defalarca uyarmışımdır ama takan yok. Kızımla belli bir düzen oturttuk. Uyku saatleri yemek saatleri bazen kaysada bir düzenimiz var kızımla. Fakat ikiside bu düzene uymak istemiyorlar geldiklerinde. Uyuyan çocuğu uyandırıyorlar bazen.
Annem mesela en kızdığım huylarından biri kızımın genital organını sevmesi kayınvalidemde bezin üzerinden tutup sıkıyor. Yapmayın diyorum tamam diyorlar arkamı dönünce yine aynı şey. Uyarınca cevapta belli ''Sizi kim büyüttü.''
Bilmiyorum belki abartıyorum. Ama onlara bırakırsam gözüm arkada kalacak sanki. İkiside torununu çok sever bunu biliyorum. Kesinlikle zarar vermek istemezler bunuda biliyorum. Ama elimde değil düşünmeden edemiyorum.
Diyorumki kızımı kreşe versem en azından orada başka bebeklerde olur. Kızım çocukları bebekleri aşırı seviyor şimdiden. Bir bebek çocuk görsün aşırı seviniyor tepki veriyor. Acaba kreşte dahamı iyi olur? Psikolojik açıdan gelişimi için? Fikir verirseniz sevinirim.
