Şöyle ki, Aslında hiçbir kavga biliyorsunuz ki, somut sonuçlar doğurmaz. muhakkak bir şeylerin birikmesi ile olan şeylerdir bunlar.
Yani sürekli eleştirilmek, işimle olsun çalışma koşullarımla olsun beni rencide ediyormuş gibi geliyor. Aslında eşim düşünceli bir insandır ikimizde sağlık sektöründeyiz, ama ben O nöbetlerin deyken daha anlayışlıyım, fakat ben ne zaman denek testi için Laboratuvara gitsem sorun oluyor, ama bunlar 9-5 çalışan hasta kabul'u gibi bir şey değil ki, zamanlı zamansız süreçleri olan bir şey, bu da yetmez gibi çocuklardan ötürü sürekli beni suçluyor, halbuki ikisi de özel okulda, ama geldikler zaman hep ben ilgilenirim, yani O yetmez nöbette olduğu zaman bilene çocukları uyutup eşimin yanına bir kaç saatliğine dolanırım, memnun ederim onu yani her açıdan, ama bende kadınım ilgi bekliyorum, ilgilenmiyor değil ilgileniyor ama dile getiriyorum bazende şımartılmak istiyorum. yani. Sonra tartışmalar gün yüzüne çıkınca, suçlu benmişim gibi ben özür dilemem ben yakınlaşmam ve ilgi göstermem bekleniyor.
O yüzden kimyasal yollara başvuruyorum ya :)
Mune
yi çağırıyorum..