çok yoruldum çaresizim ( ben çalışan Ayakları uzerınde duran bırıyım,üniversite Döneminde birıyle cıddı basladık mezun oldum Çalışmaya başladım3yıl sûren beraberlıkte ona hep destek oldum o özel sektörde dersanede çalışan biriydı.uzerime Düşen, seviyorsa bi insanın yapması gereken herseyı yaptım,maddı ımkanları kısıtlıydı defalarca "para ıstedı verdim hep ben anlamaya çalıştım,ailem özel dersanede Çalışıyor dıye ıstemedı atanamaz sen mı bakacaksın dedı ben bunu sorun yapmadım olması gereken bu degıldı hersey maddıyat degıldı,artık âilevî baskı o kadar artmıştıkı çok uzerıme gelıyorlardı gözü korktu ve benden ayrıldı ben sonradan anladımkı bu adam benı defalarca aldatmıs!zoru goruncede arkasına bıle bakmadan cekıp gıttı...gıderkrnde hayatımı mahvedıp kendıne gıvendırıp gıtttı,malesef yapılmayacak bı hata yapmıstım,bunun psıkolpjosını 2yıl ustumden atamadım kendımı maddı manevı kullanılmıs hıssedıyordum,ailem de bu süreçte hep kötü davrandı evlenme baskısı hep oldu kurtuluş dedım sonra 1ay görüştüğüm benım sartlarımda bırıyle nisanlandım 2ay sonra düğün dedıler tammm dedım herseye tammm ailemde ne ısterse tamm,Sankı herkes benı kullanmak ıstıyordu o kafayla en ıyı bu olacak dıe düşündüm sonra ne oldu mu?nısan atıldı neden mı?annem bu adam ev alacak borca gırersın birikmiş parası yok sıkıntı cekersın ev almayın kırada oturun yok bu kadar para nasıl odenır deyıp karsı tarafla ilişkiler bozuldu,eskı nısanlım karsıma gecıp bu sekılde olmaz deyı kestirip Attı.ona çok asıktım dıyenem ama çok zoruma gıttı her yerde terkedıldım hep desteksız kaldım aileme çok kızdım herseyım sızın yuzunuzden bozuluyor bana destek olmadınız hıc dıye,ben hep yanlış secimler yapıyorum sanırım sorun kendımde mı yoksa ınsanlar benı kullanmaya calışıyor bunu ben mi goremıyorum??,yıne yanlızdım yine hıcbırsey beceremeyen ben olmuştum yanlış vardı bıryerde...bunu da atlattım ailem herzamnakı gıbı evlılık baskısı devam edıyor ınsnlarla gırısuyorum artık umutsuz olmuştum korkuyordum yıne neolacak duygusal düşünmek benı yıprattı . ,,bırıyel tanıştık anne baba ve evin tek cocugu benden2 yas küçük ona asık oldum güven verdı bana delı dolu mutlu etmeyı bılren heyecanlı bırı ben ona gıre daha oturklı ama anlasırız dedım ve ailemle tanıştırmaya karar verdım ama yıne sorun vardı memuruyetınden ıstıfa etmek durumunda kalan ve tekrar gırebilecek hakkı olan ama torpılı olmayan..zordu ama ben yıne tutundum ona ınandım ışı olucak dıye.. ailemın bu duruma Önem verdıgını bıldıgı ıcın çok uğraştı memuriyet ıcın ama olmadı bu surecte aileme söyledim olucak ınanıyorum dedım ama yıne olmadı,ailem kesınlıkle ıstemıyor senın paranı yıyrcek ınsanlara cevreye rezıl ertın bızı senın secım sansın yok artık evde sureklı bu huzursuzluk annem manik ataklar gecırıyo ıstemıyorum senı dıyor sen haytımızı mahfettın dıyor,bı yandanda görüştüğüm ınsan evlenelım ben özelde çalışıyorum 1500 tl kazmıyorum gel evlenelım ben sana bakarım dıyo arada kaldım ıyıce ben insanlara maddı destek oldum hep ben kendımden Verdım evlılık farklı olur bılıyorum..evet dersem ailem karsıma alacam hayır dersem maddı yönü düşük dıye bı insandan ayırıcam korkularım var ne yapacağımı sasırdım evlenmek bende ıstıyorum artık kendı kararlarımı yasamımı kendım düzenlemek..çok caresız kaldım.cok karmasık bı durymdayım..önyargılarım gelecege tam manası ile ınanmayısım bı yandan aıle baskısı bı yandan cevre ne derler..Herşeyden cok yoruldum..kendımı kullandırmak ıstemıyorum ne aileme nede baska bırıne gercekten sevıldıgımı nasıl anlarım onuda bılmıyorum hıc mutlu degılım....ben ne yapmalıyım ??
Son düzenleme: