Herşey aynı ya aylardır hiçbir farklılık yok hayatımda. Neyi ne yapacağımı bilmemenin verdiği büyük bir korku önce, ardından doktor doktor koşuşturma, belirlenen tedavinin ardından büyük bir umut, bir sürü koca koca hayal ve test günü kendimi nereye saklasam ki diye burnumu çeke çeke ağlayarak kara kara düşünmeler.... Hiç mi değişiklik olmaz bu süreçte. Tabi her şeyin hayırlısı, tabi ki bunda da vardır bir hayır ama bunlar benim içimin acımaması için engel olamıyor malesef. En azından şuan için...
Sabah kan verdim 1 saat sonra eşim aradı. Ona 5 in altındaysa arama beni diye sıkı sıkı tembih etmiştim halbuki ama garibim bir umut belki gün geçtikçe artar diye heyecan yapmış aradı. Siz düşünün artık sonucu duyunca telefonda neler demiş olabileceğimi. Faxlamış kliniğe ama daha beni takan olmadı aramak için. Sonuç belli anladım da, tüp bebek için ne zaman gideceğimi öğrenme derdindeyim ben. Belki kıbrısa giderim 2 embriyo yükletmek için, konuşmam gerek orayla da. Offff ya bin tane şey var kafamda ne yapacağımı şaşırdım, sakin de olamıyorum. Ya ağlıyorum ya da plan program yapıyorum harıl harıl. Bir de yarın sonucu öğreneceğim diye düşünüp millet arar durur. Annemle bile konuşmak istemiyorum, anlatmak zor, duyacaklarımsa hep aynı, hayırlısı, inşallah, maşallah.........
Bende sıramı savdım, umarım diğer sonuç bekleyen arkadaşların yüzü güler
