- 3 Mayıs 2018
- 905
- 915
- Konu Sahibi 41ask_derin
- #1
İçimi dökmelik konu biliyorum çözümü yok çünkü. Akrabalık, arkadaşlık, aile ilişkileri dinimizcede emredilen korunması gereken bağlar ama ben yıldım, tükendim. Artık taşıyamıyorum insanlara tahammül edemiyorum sürekli beni iğnemelerinden laf sokmalarından eleştirmelerinden çok yıprandım hemde çok.
Oğlumu çok emziremedim birkaç ay falan o zamanda da sütüm yoktu mama veriyorduk. Memede süt bitmez sen beceremiyorsundurcular bitmedi tepemde. Mama verirken görenler neden emzirmiyorsun emzir sen gelir mama verme içinde ne olduğu belli değil bla bla içimi delip geçen kendimi dünyanın en kötü en beceriksiz insanıymışım gibi eksik hissettiren cümleler hala içimde yara. Oğlum 2.5 kilo doğdu minyon bir bebek mamasını da ek gıdasını da çok güzel yiyor kansızlığı falanda yok her sabah kan damlasını kahvaltısında keçiboynuzunu eksik etmiyorum ama görenler yok göz altları mor yok çok küçük güzel besle bilmem ne.
Şimdi hamileyim oğlum 10 aylık. Tahmin edersinizki yine eleştiriler. Oğlumun bebekliğinden çalmışım çok küçük çelimsizmiş neden beklememişim yazıkmış bana da bebeklerede. Hayatımı yaşasaymışım bu devirde tek bebek iyiymiş. Bu arada neden yaptın diyenler için ilk oğlum tüp bebek. Çok fazla ilaçlar hormonlar kullandım midem rahatsızlandı doktor bir yıl doğum kontrol ilaçlarını yasakladı hamile kalmam çok çok zordu ama yinede korunuyorduk Ben neden oldu diye kendimi üzmüyorum eşimde bende memuruz çocuklarımıza bakacak gücümüz var. Mesele işin manevi kısmı. Sizce ben haksızlık mı yapmış oldum? Doğunca yetemeyecek miyim? Tekrar aynı şekilde kızımı da emziremezsem diye üzülüyorum neler yazdığımı bile bilmiyorum şuan çocuklarımıda alıp kimsenin olmadığı dağ evinde yaşamak istiyorum birileri sırf akrabam komşum iş arkadaşm diye katlanmak istemiyorum artık
Oğlumu çok emziremedim birkaç ay falan o zamanda da sütüm yoktu mama veriyorduk. Memede süt bitmez sen beceremiyorsundurcular bitmedi tepemde. Mama verirken görenler neden emzirmiyorsun emzir sen gelir mama verme içinde ne olduğu belli değil bla bla içimi delip geçen kendimi dünyanın en kötü en beceriksiz insanıymışım gibi eksik hissettiren cümleler hala içimde yara. Oğlum 2.5 kilo doğdu minyon bir bebek mamasını da ek gıdasını da çok güzel yiyor kansızlığı falanda yok her sabah kan damlasını kahvaltısında keçiboynuzunu eksik etmiyorum ama görenler yok göz altları mor yok çok küçük güzel besle bilmem ne.
Şimdi hamileyim oğlum 10 aylık. Tahmin edersinizki yine eleştiriler. Oğlumun bebekliğinden çalmışım çok küçük çelimsizmiş neden beklememişim yazıkmış bana da bebeklerede. Hayatımı yaşasaymışım bu devirde tek bebek iyiymiş. Bu arada neden yaptın diyenler için ilk oğlum tüp bebek. Çok fazla ilaçlar hormonlar kullandım midem rahatsızlandı doktor bir yıl doğum kontrol ilaçlarını yasakladı hamile kalmam çok çok zordu ama yinede korunuyorduk Ben neden oldu diye kendimi üzmüyorum eşimde bende memuruz çocuklarımıza bakacak gücümüz var. Mesele işin manevi kısmı. Sizce ben haksızlık mı yapmış oldum? Doğunca yetemeyecek miyim? Tekrar aynı şekilde kızımı da emziremezsem diye üzülüyorum neler yazdığımı bile bilmiyorum şuan çocuklarımıda alıp kimsenin olmadığı dağ evinde yaşamak istiyorum birileri sırf akrabam komşum iş arkadaşm diye katlanmak istemiyorum artık
