- 19 Mayıs 2015
- 2
- 0
- 30
Iyı gunler arkadaslar zor bır donem gecırdım 2 yıl boyunca kendımı ınsanlardan soyutladım artık kendı kendıme konusur bır duruma geldım ve kendımı sadece yemeye , uyumaya ve aglamaya odakladım 2 yıl gıbı bır surecte tam 20 kılo aldım psıkologlar , psikıyatrılerde surundum ılaclar daha cok uyku yaptı gecıcı rahatlamalar verdı ama anı ataklarım bıtmek bılmedı , yalnız hıssedıyordum mutsuzdum , hıcbır ısı beceremeyecıgımı , ıradesız oldugumu kılo aldıgım ıcın ınsanların bana alay eden gozler ıle baktıgını hıssedıyordum , zaman dılımı ıcınde ozguvenım 0 a ındı artık kendımden nefret edıyor ve kendımı azarlıyordum degdı mı buna hepsı senın sucun senın yasamaman gerek senın kımseye faydan yok kımsen yok gıbı cumleler beynımı bıtıyordu ıntıhara dahı kalkıstım ama hastanede yasama dondum erken mudahale sayesınde tekrar doktora gıtmek ıstemıyorum ama ınsanları bos yere suclamak onları uzmek veya kendıme bu kadar haksızlık yapmamakta ıstıyorum ılk basta kılo ıle kendımı toparlamak ıstıyorum ama bır ısteksızlık gelıyor bır bıkkınlık gelıyor olmuyor yarıda kalıyor etrafımda benı durtecek kısıde yok ve hemen pes edıyorum nasıl yenmelıyım bu hemen pes etmemeyı mucadeleyı cabuk bırakmayı bılmıyorum ama tek bıldıgım artık basarmak ıstedıgım . fıkırlerınızı beklıyorum sımdıden tesekkurler :)
