- 31 Ekim 2006
- 2.640
- 2.752
Benim hayatımdaki en büyük pişmanlığım dine uzak bir insanla evlenmek..Ne guzel yazmışsın inşallah tabi ki bende sana dua ederimeşimin de namaz kılmasını çok isterdim. Ben hani şöyle düşünüyordum, eşim iyi bir insan evine bağlı mesleği var şükür öyle büyük sorunumuz da yok hani bunlar yeterlidir. Gerçekten de evet evlilik başka bir olay belki de evlilik için bu kadarı yeterli olmalı. Ama isterdim.. Bırakmazdim o zaman belki daha şanslı olurdum bu konuda. Habire onu kılarken görürdum. O benimle güzel güzel konuşur beni de hayra götürürdü. Şuan çok kötü oldum. Onu öyle görmeyi çok isterdim. Ama aksine bazen fikirlerimiz ters düştüğü için tartışıyoruz. Ben böyle bir durumda hiç konuşmadan konuyu kapatmayı tercih ediyorum. Çünkü zaafım var direk savunmaya geçiyorum. Mesela ailesi bir araya gelip içkili yılbaşı kutlar. Herkes toplanır ben gitmem. Beni böyle kabul ettiler artık. Eşim içmiyor çok şükür. Ama içerse ve anlarsam yanımda yatmasını istemem. O ağızla beni opemez. Benim ağzım dua edecek onun ağzı haramı içip beni mi öpecek. Niye kirleteyim ki ağzımı ben onunla. Off öyle işte .. İçimi de dökmüş oldum bu sayede
Aynı durumda olan birileri olduğundan biraz da rahatladım mi desem üzüldüm mü desem.. Bu da başka bir sınav hepimiz için ..
Bende egzantirik yorumunu yerimFırat baba çok doğru soylemis. Oturdukca gömülüyoruz kalktikca arsa tirmaniyoruz. Ortayı da bulucaz insallah
Keşke bende dediğiniz gibi bu konuda benden daha bilgili biri ile evlenmiş olsaydım ah keşke..
bende çok isterdim bir sürü hayalim vardı. Ama eşim karşıma çıktı. Planladigim hiçbir şey gerçekleşmedi. Evlilik aşamaları isteme nişan kına hiçbiri istedigim gibi olmadı kültür farkından da dolayı. Hep sorunlu oldu. Öyle küçük sorunlarda değil. Yani kim ister ki böyle olsun. Ama gerçekten hayat bizim planladigimizdan çok farklı gelişebiliyor. Yapmam dediklerini yapabiliyorsun ve istiyorsun da. Şükür saygı sevgi var kötü alışkanlık yok. İnşallah sizinde mutlu bir evliliginiz vardır
