- 16 Şubat 2017
- 173
- 44
merhaba arkadaşlar
ben artık tıkandığımı hissettim ve sizlerle paylaşmak istedim.
buraya yazmak istememin sebebi gerçekten bu
insanlara nasıl davranacağımı bilmiyorum.
sorun kv. kp. eşimle evliliğimize çok karşı çıktılar.
detayları yazıp kimseyi okumakla eziyet çektirmek istemiyorum
açıkçası tek dertleri para ve daha ortada gelin yokken derde düşmüşlerdi
oğlumuzu kimse kandırmasın evlenmekle.
biriyle paylaşsam hemen benim yaşadıklarımı duyar duymaz
kestirip atıyor nasıl görüşüyorsun diye bende işin içinden çıkamıyorum
dedikleri gibi görüşmedim aylarca yine rahat bırakmadılar
en iyisi görüşüp susturmak arada görünüp konuşma hakkı vermemek diye düşündüm
ama gel gelelim ki görüştükçe halen o niyetleri fark edip hissetmeye.
normalde bilirim beni sevmezler çünkü onlara göre oğullarını ellerinden aldım.
geçen ay onları ziyarete hiç gidemedik normalde çok uzak değil evleri
gitmemizin sebebi geç saatte işten geliyoruz hafta sonları dahil çalıştık işler yoğundu
dün akşam artık üzerimizden çıksın diye eşime dedim iş çıkışı gidip 1 saat oturup
kalkalım dedik gittiğimde hepsinde gizleyeme çalışır bir tavır bir kızgınlık
durumu vardı sebep olarak bizim bir ay içinde hiç gitmememiz mi
yoksa akşam yemeğine denk getirdiğimizi düşünmeleri mi anlamadım
içeri girdim selam verdim kp. elinde telefon resimlere bakıyor
bana hiç hoş geldin demedi oralı olmadı sanki içeri girmemişim gibi davrandı
neyse dedim oturdum sığıntı gibi montumu kucağımda tuttum
baktım kv. suratı asık şekilde yemek hazırlıyor tabi biz işten geldiğimiz için açız
gitmeden zaten eşimle konuştuk yemeğe oturmayalım hatta eşim ben oturmam dedi
görümcemi aradı bir gün önceden siz yemeğinizi kendinize göre yapın diye.
çünkü; kv ne zaman sofra kursa 10 kişiye 4 tabak yemek koyuyor doğal olarak
öyle olunca biz oturup yemek istemiyoruz herkesle aynı tabakta kaşık kullanamıyoruz.
kv. yemeğe denk getirdiğimizi düşünerek surat asmış
suratı asık görünce açıklama yapma gereği duydum anne biz gelemiyoruz çalışıyoruz
bu saate denk geldi çünkü araba yok anca iş çıkışı servisler bizi bırakıyor siz yemeğinizi yiyin dedim
baktım tek kelime etmedi emin oldum yemeğe denk getirdiğimizi düşündüğünü bende oturmadım yemedim
derken görümcem bir konudan bahsetti kuzenleri evlenmeyi düşünüyormuş
devamında işte biz evlendik ne oldu ki onlar evlensin dedi bende şakayla haklısın
eşime espriyle güldüm biz evlendik ne oldu ki dedim kp. ilk yorumu o zaman (karşı çıktıkları dönemi kastederek) niye öyle demiyordunuz biz karşı çıktığımızda niye direttiniz dedi benle eşime .
ikimizde şok olduk tek kelime edemedik bizi öyle görünce konuyu değiştirdi.
şimdi sizlere sormak istiyorum arkadaşlar bu insanlardan
uzak durunca etrafa hayırsız evlat diye konuşuyorlar
gidip geldiğimizde de böyle tavırları hareketleri ve geçmişin
aslında geçmiş olmadığını aslında hep var olduğunu gördüğümde
kötü oluyorum. her gittiğimde bir lafları sözleri hareketleri oluyor
gitmesem de rahat bırakmıyorlar. defalarca onlara dedik bazen ne
konuştuğunuzu farkında değilsiniz dedik siz yanlış anlıyorsunuz
deyip çıktılar işin içinden.
Gittiğimde onların art niyetlerini görünce kötü oluyorum kendime de
böyle kötülük yapmak istemiyorum. Yemek nedir ya kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz
bir insanın oğlu gelini bir tabak yemek yese ne olur insan yolda geçene ikram ediyor
biraz uzun oldu kusura bakmayın detay verip sizi yormak istemiyorum diye yazdım ama
uzun oldu yinede çünkü olayı olduğu gibi anlatıp bana yol göstermeniz kendimi daha iyi
ifade etmek için olduğu gibi aktardım.
ben artık tıkandığımı hissettim ve sizlerle paylaşmak istedim.
buraya yazmak istememin sebebi gerçekten bu
insanlara nasıl davranacağımı bilmiyorum.
sorun kv. kp. eşimle evliliğimize çok karşı çıktılar.
detayları yazıp kimseyi okumakla eziyet çektirmek istemiyorum
açıkçası tek dertleri para ve daha ortada gelin yokken derde düşmüşlerdi
oğlumuzu kimse kandırmasın evlenmekle.
biriyle paylaşsam hemen benim yaşadıklarımı duyar duymaz
kestirip atıyor nasıl görüşüyorsun diye bende işin içinden çıkamıyorum
dedikleri gibi görüşmedim aylarca yine rahat bırakmadılar
en iyisi görüşüp susturmak arada görünüp konuşma hakkı vermemek diye düşündüm
ama gel gelelim ki görüştükçe halen o niyetleri fark edip hissetmeye.
normalde bilirim beni sevmezler çünkü onlara göre oğullarını ellerinden aldım.
geçen ay onları ziyarete hiç gidemedik normalde çok uzak değil evleri
gitmemizin sebebi geç saatte işten geliyoruz hafta sonları dahil çalıştık işler yoğundu
dün akşam artık üzerimizden çıksın diye eşime dedim iş çıkışı gidip 1 saat oturup
kalkalım dedik gittiğimde hepsinde gizleyeme çalışır bir tavır bir kızgınlık
durumu vardı sebep olarak bizim bir ay içinde hiç gitmememiz mi
yoksa akşam yemeğine denk getirdiğimizi düşünmeleri mi anlamadım
içeri girdim selam verdim kp. elinde telefon resimlere bakıyor
bana hiç hoş geldin demedi oralı olmadı sanki içeri girmemişim gibi davrandı
neyse dedim oturdum sığıntı gibi montumu kucağımda tuttum
baktım kv. suratı asık şekilde yemek hazırlıyor tabi biz işten geldiğimiz için açız
gitmeden zaten eşimle konuştuk yemeğe oturmayalım hatta eşim ben oturmam dedi
görümcemi aradı bir gün önceden siz yemeğinizi kendinize göre yapın diye.
çünkü; kv ne zaman sofra kursa 10 kişiye 4 tabak yemek koyuyor doğal olarak
öyle olunca biz oturup yemek istemiyoruz herkesle aynı tabakta kaşık kullanamıyoruz.
kv. yemeğe denk getirdiğimizi düşünerek surat asmış
suratı asık görünce açıklama yapma gereği duydum anne biz gelemiyoruz çalışıyoruz
bu saate denk geldi çünkü araba yok anca iş çıkışı servisler bizi bırakıyor siz yemeğinizi yiyin dedim
baktım tek kelime etmedi emin oldum yemeğe denk getirdiğimizi düşündüğünü bende oturmadım yemedim
derken görümcem bir konudan bahsetti kuzenleri evlenmeyi düşünüyormuş
devamında işte biz evlendik ne oldu ki onlar evlensin dedi bende şakayla haklısın
eşime espriyle güldüm biz evlendik ne oldu ki dedim kp. ilk yorumu o zaman (karşı çıktıkları dönemi kastederek) niye öyle demiyordunuz biz karşı çıktığımızda niye direttiniz dedi benle eşime .
ikimizde şok olduk tek kelime edemedik bizi öyle görünce konuyu değiştirdi.
şimdi sizlere sormak istiyorum arkadaşlar bu insanlardan
uzak durunca etrafa hayırsız evlat diye konuşuyorlar
gidip geldiğimizde de böyle tavırları hareketleri ve geçmişin
aslında geçmiş olmadığını aslında hep var olduğunu gördüğümde
kötü oluyorum. her gittiğimde bir lafları sözleri hareketleri oluyor
gitmesem de rahat bırakmıyorlar. defalarca onlara dedik bazen ne
konuştuğunuzu farkında değilsiniz dedik siz yanlış anlıyorsunuz
deyip çıktılar işin içinden.
Gittiğimde onların art niyetlerini görünce kötü oluyorum kendime de
böyle kötülük yapmak istemiyorum. Yemek nedir ya kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz
bir insanın oğlu gelini bir tabak yemek yese ne olur insan yolda geçene ikram ediyor
biraz uzun oldu kusura bakmayın detay verip sizi yormak istemiyorum diye yazdım ama
uzun oldu yinede çünkü olayı olduğu gibi anlatıp bana yol göstermeniz kendimi daha iyi
ifade etmek için olduğu gibi aktardım.