- 23 Haziran 2016
- 14
- 5
- 25
- Konu Sahibi areyouserious
- #1
Merhaba kızlar, uzun süredir burayı takip ediyorum hatta daha önce bir konu açmıştım annemle alakalı çok şükür o konuyu hallettik.
Ama şimdi ilişkim sallantıda, biraz uzun olacak öncelikle çok özür dileyerek yazıyorum ama anlatmazsam delireceğim.
Benim 3 sene süren bir ilişkim vardı, başlarda her şey tahmin edeceğiniz gibi peri masalıydı. Her gören bize çok özenir, yerimizde olmak isterdi ve biz başlarken bir çok zorluğu da birlikte atlattık, hiç kolay olmadı.
1. Seneden sonra sallanmaya başladık ufak tefek, ayrılıklarımız oldu, kavgalarımız, benim fırtınalı ergenlik dönemlerim, toyluğum vs derken saolsun o da çok alttan aldı tabii ki ve düzelttik. Bu süreçte de ne yazık ki benim güvenimi yerle bir edecek bir yanlış yaptı. O günden sonra hiç bir şey eskisi gibi olmadı. Aklımda şüpheler, güven sorunlarım, delirmemek için aldığım avuç avuç haplar ve nihayetinde zor da olsa tekrar bir barışma. Her şey peri masalı gibi, birlikte yaşamaya başladık, hiç bir yanlışını görmedim, beni sevdiğini her fırsatta dile getirir ve deli gibi ilgi gösterirdi. Ta ki ben hayatımı mahvedecek ilaçla tanışana kadar. Doktorum yazmıştı ve tam anlamıyla beni daha da dibe çekti. Geceleri farkında olmadan ağlıyor, sürekli kabuslar görüyor ve öyle ki kendimi tırmalamaya başlıyordum. Her anımda yanımda oldu. Geceleri ellerimi öptü tırmalamayayım diye hep ellerimi tuttu. Ama yapamadık, geçmişte bana söylediği bir yalan ortaya çıktı ve ben asla söylememem gereken bir laf ettim o sinirle. Tam 3 ay engelli kaldık birbirimizde. Bu arada çalışıyor, işleri çok yoğundu, kafasını dağıtması o süreçte kolaydı. Küçük bir yerde yaşıyoruz birbirimizi görmememiz imkansızdı. Haftaiçleri çalışır, haftasonları burada durmaz şehir dışına çıkardı. Tabii bu süreçte başkalarıyla da takıldı ama ben asla yanlış bir şey yapmadım. En sonunda yine yapamadık kızlar, olmaz denen oldu ve biz yine bir milyonuncu kez barıştık hem de ağlaya ağlaya. En son işlerinin yoğunluğunu vs bahane ederek uzaklaştı, konuşmaya çalıştım istemedi, bir şekilde koptuk. Benim 13 gün Antalya’ya gitmem gerekiyordu, gittim. Hayatımı yoluna koymuştum hatta biri girmek üzereydi hayatıma, tam toparlandım derkeen, bir gece gelen bir mesaj, konuştuğum insanı öğrenmesi, kavga etmemiz, Antalya’ya gece kör kütük sarhoş bir biçimde gelmeye çalışması (gece3) insanların araya girmesi ve sonucunda yine bir birliktelik. Antalya’dan dönüşte beni aldı, oturduk konuştuk hallettik. Ben kendimi törpüledim, hareketlerime çeki düzen verdim. Birlikte yaşamamız bizi olumsuz etkilemişti haftada 1 gün kalmak koşuluyla güzel ve dolu dolu zaman geçiriyorduk, her şey çok keyifliydi. O da düzelmişti. 2 hafta önce tavırlarında bir değişiklik, soğukluk, görüşmek istememe, günde yanlızca 15 dk konuşma vs durumları oldu. İşlerinin yoğunluğuna verdim önce, üstüne gitmek istemedim. Bir kaç kez konuşmaya çalıştım ama net bir geri dönüş alamadım. Ama sonra fark ettim ki bu davranışları işlerinden falan değil, herkese bal dağıtırken bana böyle. Mutsuz musun dedim mutsuzum dedi, umudumu yitirdim bize karşı dedi, peki dedim yine. Ağlaya ağlaya birbirimizi sevdiğimizi söyleyerek ayrıldık tam 3 gün önce. Bugün dayanamadım yazdım, tersledi beni, ne olduğunu anlamaya çalışmak için üstüne gittim o sırada kuzeni yazdı bana, birlikte olduklarını, iyi olmadığını, yazmamam gerektiğini söyledi. Durum aileviymiş. Gece içim rahat etmedi aradım, kapattı tekrar aradım vs derken en sonunda açtı ve bağıra bağıra “ Beni darlama! Ben iyi değilim, 1 haftadır ne yaptığım belli değil mülteci gibi yaşıyorum! Seni görmek istemiyorum, yanlız kalmak istiyorum, kırmak istemiyorum beni lanet bir adam yapıyorsun darlayarak ben böyle bir insan değilim bana kendini kırdırtma!” dedi. Neye uğradığımı şaşırdım. Ben bunları hak etmiyorum yapma ne oldu sana dedim hak etmiyorsun evet ama ben gerçekten iyi değilim ne olur rahat bırak dedi. Peki dedim. Kuzenini aradım, gerçekten ailevi sorunları olduğunu, kafasını kaldıramadığını, biraz beklemem ve kafasını dinlemesi gerektiğini, pazartesi zaten görüşeceğimizi o zaman konuşmam gerektiğini söyledi. Tamam dedim. Pazartesi zorunluluktan bir arada olmamız gereken bir yer var, benim yanımda olması gerekiyordu, çok önceden planlanmıştı. Bana da söz verdiğini mutlaka orada olacağını söylemişti. Kızlar ben ne yapmalıyım şimdi, siz olsanız ne yaparsınız? Bu ilişki bitmiş bir ilişki mi, toparlanması mümkün olmaz mı? Pazartesi nasıl davranmalıyım ve sizce geri dönüşü olur mu?
Ama şimdi ilişkim sallantıda, biraz uzun olacak öncelikle çok özür dileyerek yazıyorum ama anlatmazsam delireceğim.
Benim 3 sene süren bir ilişkim vardı, başlarda her şey tahmin edeceğiniz gibi peri masalıydı. Her gören bize çok özenir, yerimizde olmak isterdi ve biz başlarken bir çok zorluğu da birlikte atlattık, hiç kolay olmadı.
1. Seneden sonra sallanmaya başladık ufak tefek, ayrılıklarımız oldu, kavgalarımız, benim fırtınalı ergenlik dönemlerim, toyluğum vs derken saolsun o da çok alttan aldı tabii ki ve düzelttik. Bu süreçte de ne yazık ki benim güvenimi yerle bir edecek bir yanlış yaptı. O günden sonra hiç bir şey eskisi gibi olmadı. Aklımda şüpheler, güven sorunlarım, delirmemek için aldığım avuç avuç haplar ve nihayetinde zor da olsa tekrar bir barışma. Her şey peri masalı gibi, birlikte yaşamaya başladık, hiç bir yanlışını görmedim, beni sevdiğini her fırsatta dile getirir ve deli gibi ilgi gösterirdi. Ta ki ben hayatımı mahvedecek ilaçla tanışana kadar. Doktorum yazmıştı ve tam anlamıyla beni daha da dibe çekti. Geceleri farkında olmadan ağlıyor, sürekli kabuslar görüyor ve öyle ki kendimi tırmalamaya başlıyordum. Her anımda yanımda oldu. Geceleri ellerimi öptü tırmalamayayım diye hep ellerimi tuttu. Ama yapamadık, geçmişte bana söylediği bir yalan ortaya çıktı ve ben asla söylememem gereken bir laf ettim o sinirle. Tam 3 ay engelli kaldık birbirimizde. Bu arada çalışıyor, işleri çok yoğundu, kafasını dağıtması o süreçte kolaydı. Küçük bir yerde yaşıyoruz birbirimizi görmememiz imkansızdı. Haftaiçleri çalışır, haftasonları burada durmaz şehir dışına çıkardı. Tabii bu süreçte başkalarıyla da takıldı ama ben asla yanlış bir şey yapmadım. En sonunda yine yapamadık kızlar, olmaz denen oldu ve biz yine bir milyonuncu kez barıştık hem de ağlaya ağlaya. En son işlerinin yoğunluğunu vs bahane ederek uzaklaştı, konuşmaya çalıştım istemedi, bir şekilde koptuk. Benim 13 gün Antalya’ya gitmem gerekiyordu, gittim. Hayatımı yoluna koymuştum hatta biri girmek üzereydi hayatıma, tam toparlandım derkeen, bir gece gelen bir mesaj, konuştuğum insanı öğrenmesi, kavga etmemiz, Antalya’ya gece kör kütük sarhoş bir biçimde gelmeye çalışması (gece3) insanların araya girmesi ve sonucunda yine bir birliktelik. Antalya’dan dönüşte beni aldı, oturduk konuştuk hallettik. Ben kendimi törpüledim, hareketlerime çeki düzen verdim. Birlikte yaşamamız bizi olumsuz etkilemişti haftada 1 gün kalmak koşuluyla güzel ve dolu dolu zaman geçiriyorduk, her şey çok keyifliydi. O da düzelmişti. 2 hafta önce tavırlarında bir değişiklik, soğukluk, görüşmek istememe, günde yanlızca 15 dk konuşma vs durumları oldu. İşlerinin yoğunluğuna verdim önce, üstüne gitmek istemedim. Bir kaç kez konuşmaya çalıştım ama net bir geri dönüş alamadım. Ama sonra fark ettim ki bu davranışları işlerinden falan değil, herkese bal dağıtırken bana böyle. Mutsuz musun dedim mutsuzum dedi, umudumu yitirdim bize karşı dedi, peki dedim yine. Ağlaya ağlaya birbirimizi sevdiğimizi söyleyerek ayrıldık tam 3 gün önce. Bugün dayanamadım yazdım, tersledi beni, ne olduğunu anlamaya çalışmak için üstüne gittim o sırada kuzeni yazdı bana, birlikte olduklarını, iyi olmadığını, yazmamam gerektiğini söyledi. Durum aileviymiş. Gece içim rahat etmedi aradım, kapattı tekrar aradım vs derken en sonunda açtı ve bağıra bağıra “ Beni darlama! Ben iyi değilim, 1 haftadır ne yaptığım belli değil mülteci gibi yaşıyorum! Seni görmek istemiyorum, yanlız kalmak istiyorum, kırmak istemiyorum beni lanet bir adam yapıyorsun darlayarak ben böyle bir insan değilim bana kendini kırdırtma!” dedi. Neye uğradığımı şaşırdım. Ben bunları hak etmiyorum yapma ne oldu sana dedim hak etmiyorsun evet ama ben gerçekten iyi değilim ne olur rahat bırak dedi. Peki dedim. Kuzenini aradım, gerçekten ailevi sorunları olduğunu, kafasını kaldıramadığını, biraz beklemem ve kafasını dinlemesi gerektiğini, pazartesi zaten görüşeceğimizi o zaman konuşmam gerektiğini söyledi. Tamam dedim. Pazartesi zorunluluktan bir arada olmamız gereken bir yer var, benim yanımda olması gerekiyordu, çok önceden planlanmıştı. Bana da söz verdiğini mutlaka orada olacağını söylemişti. Kızlar ben ne yapmalıyım şimdi, siz olsanız ne yaparsınız? Bu ilişki bitmiş bir ilişki mi, toparlanması mümkün olmaz mı? Pazartesi nasıl davranmalıyım ve sizce geri dönüşü olur mu?
Son düzenleme:
