ne yapacağımı bilmiyorum..

staaystrongg

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
14 Mayıs 2015
30
7
29
AVUKATLARDAN YARDIM BEKLİYORUM.

merhaba arkadaşlar.
nasıl başlayacağımı bilmiyorum, içimden geldiği gibi yazıcam. anlatmam gerek, dayanamıyorum.
özellikle benden büyüklerin bana yol göstermesini istiyorum..

ben 20 yaşındayım. gayet sıradan bi insanım. gezip tozan birisi değilim, sürekli evdeyim.
benim derdim babam olacak adam.
artık öyle bir duruma geldik ki, onun kanını taşıdığım için iğreniyorum.
anlatmaya çalışıcam şimdi..

babamla aramız hiçbir zaman iyi olmadı. hiçbir zaman bir baba kız ilişkimiz olmadı. bana hep nefret dolu gözlerle baktı. küçükken çok üzülürdüm. ben ona ne yaptım ki derdim. en ufak şeyde bağırıp çağıran birisi kendisi. durumu iyiyken önüne gelene verirdi. ama şimdi çıkmaza girdi ve her şeyin acısını bizden çıkartıyor.

sürekli bir açık arama derdinde. evde 5 dakika beni göremesin demediğini bırakmıyor. sürekli huzursuzum. mutsuzum. annem senelerdir bizim için katlanıyor ve emekliliğini bekliyor.
abim askere gideli 6 ay oldu. bu süre içinde benim üstüme daha çok gelmeye başladı. sürekli bela okuyor bana hiçbir şey yapmadığım halde hıncını benden alıyor. abim ameliyat oldu ve izne geldi. 25 gün burada kalacaktı.
geldiğinin ikinci günü arkadaşıyla dışarı çıktı diye arayıp bağırıp çağırdı.
abim için kartı istemiştik ve alışveriş yapmıştık. 60 lirayı geçmesin dedi, bizde biraz geçmişiz bunu.
haftaya alışveriş yapmayız dedik. çünkü alışverişi internetten kendisi yapıyor. bize para vermiyor.
abim geldiğinde internetten bakıp görmüş. bağırıp çağırdı. ama nasıl bağırıyor anlatamam.
annem haftaya alışveriş yapmayız vs dedi. ve beyefendi evi terk etti.
benim eşyalarımı çantaya koy dedi gitti. 10 gün boyunca yoktu. ama feysten sürekli abime mesaj atıp geriyordu bizi.
boşanmak için çok geç kaldıklarını söyledi. şu an bulunduğumuz evden çıkmamız gerekiyor ayın sonuna kadar. bu ev bizimdi ama borçları yüzünden sattı. borçlarının bitmesi gerekirken hala 130 bin borcu var.
elimizdeki tek şey evdi. ev sahibinin yiğeni oturacağı için çıkmamızı istiyordu. ev sahibiyle bile inatlaşmış ve bizim hiçbir şeyden haberimiz yok. bizi hizmetçisi gibi görüyor.
ve biz evden çıkmayacağımızı söyledik. annem boşanmak için ne gerekiyorsa yapsın dediğinde emri olur merak etmesin diyordu. o evden çıkın başka ev bulun kirayı öderim diyordu.
ev sahibiyle konuştuğumuzda öğrendik. ve ev aramaya başladık.
bu arada annemle babam 5 senedir ayrılar aynı evin içinde olsalar da.
nedenini de söylüyorum.
5 sene önce halıları yıkamaya vermiştik. geldiğinde annem aldı. o da evdeydi.
ve anneme halıcıyla fısır fısır ne konuşuyorsun demişti. ondan önce de anlaşmazlıklar var tabi ki.
bu durumdan sonra hiçbir şekilde konuşmuyolardı. sonra yanaşmaya çalıştı anneme.
ve konuşmadıkları için her şeyi ben yapıyorum evde. arada kaynayan ben oluyorum her lafı bana ediyor.
inanın evden çıktığım yok kardeşimi parka götürmek dışında.
en son ki mesajında istanbula bir süre gelmeyeceğini söyledi birkaç saat sonra mesaj atıp yarın istanbulda evde olucam dedi. 10 günün sonunda geldi. ve sanki biz terketmişiz evi gibi hareketleri.
gideceği zaman anneme gidip bir şey söyleme bırak dedim. annem gene de nereye gidiyosun hastasın dedi. cehennemin dibine dedi git başımdan dedi.
annem boşanacaktı. konuşmasını bekliyorduk. dün gece abimle konuşmuş. babanız yok sizin demiş.
benden pek bir şey beklemeyin yani filan demiş. bu nasıl bi insan anlamıyorum gerçekten.
ona muhtaç olmamız için elinden geleni yapıyor. abimin askerde olmasını kullanıyor.
mesajlarından birisinde de sen askerliğini bitirene kadar AİLENİN yanında olma düşüncesindeyim. siz bilirsiniz tabi bilemem filan demişti.
annem de kimsenin başında durmasına ihtiyacı olmadığını, evi tutup kendisinin oturmasını söyledi.
aile yok diyen kendisi, aileyi yok eden de kendisi. borçlar ödenirdi ama aile bulunmaz dedi.
keyfi bilir deyip duruyordu.
şimdiyse abime benden bir şey beklemeyin diyor. abim geldiğine pişman oldu.
artık o kadar dolmuşum ki o kadar çok ağladım ki anlatamam. annem vazgeçti.
emekli olana kadar..
2018e kadar böyle yaşamaya mahkum muyuz biz? ananeme gidebilirdik. biliyorum öyle de zor kolay değil.
ben hiçbir şey bilmesem de iş bulacaktım. vazgeçme diyordum anneme.
huzursuzluktan bıktım. suratını dahi görmek istemiyorum.
15 sene bizim için, şimdi de kardeşim için mi katlancaksın diyorum. ama istemese bile köşeye sıkışmış durumda.
ve beyefendi bunu bildiği için burdan vuruyor. bir dediği diğerini tutmuyor.
bizi hapsetmek için elinden geleni yapıyor. bu durumdan bıktım artık..
ne yapacağımı bilmiyorum elim kolum bağlı. bir ay sonra sınavım var çalışamıyorum bile.
sinirlerim çok bozuk. ben fazla bir şey istememiştim oysa, sadece normal bi hayatım olsun istemiştim.
biliyorum öyle çalışıp kira ödeyip yaşamanın kolay olmadığını.
ama böyle de hiç değil. sırf kaynamış suyu alıp makarna yaptım diye allah belanı versin diyen bir insan.
ve bu özetin özeti inanın..
annem vazgeçsin istemiyorum. ağladığını görmek istemiyorum. bunları hiç haketmiyor.
abim boşanmasını istemiyor. çünkü gittiğinde aklı bizde kalacak.
nolur bana bi fikir verin. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum, yasal olarak haklarımız neler bilmiyorum.
anneme dava açalım diyorum. ve bu olayları bilen arkadaşı öyle kolay değil diyor. en doğrusu bu diyor.
karışık anlattıysam ve çok uzattıysam kusura bakmayın. titriyorum bunları yazarken, gözlerim hala şiş..
okuyan herkese şimdiden teşekkür ederim..
 
Son düzenleme:
Gecmis olsun arkadaşım öncelikle. Babanizdan adam olmaz bu cok bariz, keske anneniz boşanmaya yanaşsa. Dünyanın en zor şeyi değil bosanmak. Hele ki abiniz askerligi bitirdigi zaman çalışıp size destek olur degil mi? Bence bunu düşünebilirsiniz. Abiniz çalışır anneniz de çalışır siz de okulunuzu okursunuz. Annenize anlatmaya çalışın mutsuz olduğunuzu yapamadığınızı. Bu hayata hicbirinizin mecbur olmadığını..
Ama boşanmayacagim diyorsa elinizden bir sey gelmez, sizin icin tek kurtuluş üniversite. Bence durmayin sürekli çalışın cabalayin. Unutmayin anneniz elinde meslegi olan bir kadın olsa ailecek bu hallere dusmezdiniz. Ileride çocuklarınızın ayni seyi yasamamasi icin okuyun. Inanin cok onemli. Siz üniversiteye gider kurtulursunuz da kardesiniz ne olacak iste onu bilmiyorum.

Önceliğiniz dersler olsun, en iyi yeri kazanmaya bakin. Sonra 1 ay sonra tekrar bakar düşünürsünuz. Belki anneniz boşanmaya ikna olur. Ama bu adamdan bosanilarak da kurtulunmaz kolay kolay. Buna da hazırlıkli olun. Allah yardimciniz olsun arkadaşım çok üzüldüm bol dua edin, Allah isterse eğer her sey ama her sey duzelebilir.
 
Gecmis olsun arkadaşım öncelikle. Babanizdan adam olmaz bu cok bariz, keske anneniz boşanmaya yanaşsa. Dünyanın en zor şeyi değil bosanmak. Hele ki abiniz askerligi bitirdigi zaman çalışıp size destek olur degil mi? Bence bunu düşünebilirsiniz. Abiniz çalışır anneniz de çalışır siz de okulunuzu okursunuz. Annenize anlatmaya çalışın mutsuz olduğunuzu yapamadığınızı. Bu hayata hicbirinizin mecbur olmadığını..
Ama boşanmayacagim diyorsa elinizden bir sey gelmez, sizin icin tek kurtuluş üniversite. Bence durmayin sürekli çalışın cabalayin. Unutmayin anneniz elinde meslegi olan bir kadın olsa ailecek bu hallere dusmezdiniz. Ileride çocuklarınızın ayni seyi yasamamasi icin okuyun. Inanin cok onemli. Siz üniversiteye gider kurtulursunuz da kardesiniz ne olacak iste onu bilmiyorum.

Önceliğimiz dersler olsun, en iyi yeri kazanmaya bakin. Sonra 1 ay sonra tekrar bakar düşünürsünuz.

çok teşekkür ederim..
adam olmayacağını çok iyi biliyorum ben. parası da dini de işine geldiği gibi.
örneğin bize gelince param yok der, sırf kolları ağrıyor diye doktora gitmek yerine 1 buçuk milyar verip koşu bandı alır.
böyle bir insan.
annem boşanmayı çok istiyor ama maddi durumdan dolayı bizi kimseye muhtaç etmemek için katlanacağını söyledi.
abim zaten o yüzden eli kolu bağlı hissediyor. destek olur çalışıp. ama babam olacak adam abimin askerliğini kullanıyor işte.
bu şekilde bizi daha çok köle etmeye çalışıyor. anneme anlattım defalarca. dayanamıyorum dedim. bu huzursuzluktan bıktım dedim. bizim için katlanmak zorunda değilsin kimse açlıktan ölmüyor bir çaresini buluruz dedim.
abimin anlattıklarından sonra vazgeçti.. çünkü beyfendi kirayı ödeyeceğini söylemişti şimdi de bir şey beklemeyin demiş. babanız yok sizin vs demiş.
okul durumuna gelince de, hep son dakika oldu benim işim. 2013de mezun oldum ben açıköğretimden. sınav sonucuda istediğim yere yetmiyordu bir sene daha denemek istedim. çalışmaya devam ediyordum.
beni çalışırken gördüğünde sınav filan yok diyordu. gene de devam ediyordum. başvuru yapmama engel oldu.
bağırıp çağırdı sınav yok dedi. ve bir senemi ziyan etti. ocağın gelmesinden korkar olmuştum.
sürekli allaha dua ediyordum. ilk gün başvurumu yaptım ve son gün konuşma cesareti bulabildim.
nasıl olduysa parayı yatırdı ve bir ay kadar ygs çalışabildim. gene istediğim gibi olmadı. sırada lys var elimden geleni yapıyorum ama olacağını sanmıyorum.
kafamı toplayamıyorum. artık bıktım bu durumdan. bi çıkış yolunun olmaması beni deli ediyor.
tek kurtuluşum üniversite ama kazansam bile izin vereceğini sanmıyorum. dediğim gibi dedikleri birbirini tutmuyor.
bana kendisi dedi senin neyi sevip sevmediğin önemli değil diye.
eğer bir şey beyazsa ona siyah demeni ister. sen beyaz dedin diye kötü olursun.. böyle bi insan.
okulumu engellediği halde nefret etmiyodum ondan. kendisi kincidir baya. ama şu yaptıklarından sonra nefret ediyorum artık..

düzenlediğinizi yeni gördüm.
hep dua ediyorum gerçekten. allah büyük diyorum..
ve kurtuluş olmadığını biliyorum. ya o ölecek ya ben. anca öyle gibi gözüküyor..
 
çok teşekkür ederim..
adam olmayacağını çok iyi biliyorum ben. parası da dini de işine geldiği gibi.
örneğin bize gelince param yok der, sırf kolları ağrıyor diye doktora gitmek yerine 1 buçuk milyar verip koşu bandı alır.
böyle bir insan.
annem boşanmayı çok istiyor ama maddi durumdan dolayı bizi kimseye muhtaç etmemek için katlanacağını söyledi.
abim zaten o yüzden eli kolu bağlı hissediyor. destek olur çalışıp. ama babam olacak adam abimin askerliğini kullanıyor işte.
bu şekilde bizi daha çok köle etmeye çalışıyor. anneme anlattım defalarca. dayanamıyorum dedim. bu huzursuzluktan bıktım dedim. bizim için katlanmak zorunda değilsin kimse açlıktan ölmüyor bir çaresini buluruz dedim.
abimin anlattıklarından sonra vazgeçti.. çünkü beyfendi kirayı ödeyeceğini söylemişti şimdi de bir şey beklemeyin demiş. babanız yok sizin vs demiş.
okul durumuna gelince de, hep son dakika oldu benim işim. 2013de mezun oldum ben açıköğretimden. sınav sonucuda istediğim yere yetmiyordu bir sene daha denemek istedim. çalışmaya devam ediyordum.
beni çalışırken gördüğünde sınav filan yok diyordu. gene de devam ediyordum. başvuru yapmama engel oldu.
bağırıp çağırdı sınav yok dedi. ve bir senemi ziyan etti. ocağın gelmesinden korkar olmuştum.
sürekli allaha dua ediyordum. ilk gün başvurumu yaptım ve son gün konuşma cesareti bulabildim.
nasıl olduysa parayı yatırdı ve bir ay kadar ygs çalışabildim. gene istediğim gibi olmadı. sırada lys var elimden geleni yapıyorum ama olacağını sanmıyorum.
kafamı toplayamıyorum. artık bıktım bu durumdan. bi çıkış yolunun olmaması beni deli ediyor.
tek kurtuluşum üniversite ama kazansam bile izin vereceğini sanmıyorum. dediğim gibi dedikleri birbirini tutmuyor.
bana kendisi dedi senin neyi sevip sevmediğin önemli değil diye.
eğer bir şey beyazsa ona siyah demeni ister. sen beyaz dedin diye kötü olursun.. böyle bi insan.
okulumu engellediği halde nefret etmiyodum ondan. kendisi kincidir baya. ama şu yaptıklarından sonra nefret ediyorum artık..


Bakin ne izini ya ne izini? Siz kac yasinizdasiniz? Reşitsiniz. Şuan çıkıp gitseniz yasal olarak "nereye" diyemez o adam. Korkmayın asla, ve izin de almayin üniversiteye kaydolmak icin. Oyle bir babanin iznine gerek yok. Eger ki izin vermezsen kacar giderim is bulur burs bulur okurum diyin. Bakın benzetme hoş değil hakaret olarak algilamayin asla ama düşüncemi anlatmak icin ornek veriyorum,

sokak köpekleri saldirgan gorunumludur, havlar havlar siz kactikca ustunuze ustunuze gelirler. Ama ayni zamanda sokak kopekleri korkaktir. üstüne gittiginiz vakit korkar geri adim atarlar. Hatta yerden taş alıp atiyor gibi yapsaniz dahi korkar.

Babanizin psikolojisi de bu bence. Anneniz bi dava açsın o adama ne oluyor görün. Once yakar yikar ortalığı kapiya dayanir sonra ağlar. Pisman olur eder. Degisicem der ama asla degismez. Eminim bundan. Sizin üniversite izninizde bu sekilde. Izin vermedigi takdirde kacacaginiza inanirsa paşa paşa izin verecek. Hoş izin vermese de yerinizi ayarlayin ve kaçın bence. Bataklık bu yolun sonu. Kendinizi kurtardiniz kurtardiniz kurtarmadiniz olacaklar belli.

Üniversiteye gitmeyeceksiniz ama evde de daha fazla dayanamadiginiz için evlenme karari alacaksiniz. Bu evlilik yüzde 90 yanlış bir evlilik olacak ve baba evinde gördüğünüz eziyeti bir de koca evinde göreceksiniz. Ve malesef ki babaniza oldugunuz yetmiyor gibi bir de kocaniza aynı şekilde muhtaç konumda olacaksıniz. Kaçıp gitmek isteyeceksiniz ama belkide çocuğunuz olacak ve gidemeyeceksiniz sirf onun icin. Zaten babanizin evine dönmenizin de imkani yok.. bu hikayenin sonunda anneniz gibi yillarca o adami cekmis ve cekiyor olursunuz.

Oysa siz okumuş elinde meslegi kazanacak parasi olan bir bayan olsaniz, zaten kendi denginiz biriyle evlenirsiniz. Boylece dogru biriyle evlenme ihtimaliniz artti ama biz yine en kotusunu dusunelim, bu yine yanlis bir evlilik olsa bile evlilikte her zaman kendinize güveniniz olur, adam sizi ezemez asla, çekip gitmenizden korkar gidebileceginizi bilir. Mesela babaniz suan annenizin gidemeyeceginden emin. Gidebilecek konumda olsa boyle yapamazdi. Ve isterseniz bosanip hayatiniza devam etme şansınız olur.

Bu sebeplerden üniversite okumali kendinizi kurtarmalisiniz işte. Bu anlattiklarim utopik seyler değil. Bu forumda bir cok örneği olan seyler. Inanin. Ve çabalayin okulunuz icin. Izin vermese de gideceginizi söyleyin korkmayin.
 
canım benım ya
allah hayırlı bı ölüm versınde kurtulun bu adamdan dıycem baska bırsry hıssedemedım :KK43:
 
bu durumda yapılacak en doğru şey okuyup bir meslek sahıbı olmak umutsuzluğa kapılma nekadar zor olsada başarmaktan zorundasın en azından annen yanında o azda olsa maddi yardımcı olur ama tek çıkış yolu okuyup kendı haytını kurmak annen kolay kolay ayrılamıycacak zaten ayrılacak olsa çoktan bıterdı bahaneler ertlemeleryapamıyacağından alışıyor bı sure sonra ınsan mutsuz olmayda bu yuzden sana senden başka hiç kımse yardım edemez ah vahla bişi değişmiycek sen kendı kendını kurtar
 
Bakin ne izini ya ne izini? Siz kac yasinizdasiniz? Reşitsiniz. Şuan çıkıp gitseniz yasal olarak "nereye" diyemez o adam. Korkmayın asla, ve izin de almayin üniversiteye kaydolmak icin. Oyle bir babanin iznine gerek yok. Eger ki izin vermezsen kacar giderim is bulur burs bulur okurum diyin. Bakın benzetme hoş değil hakaret olarak algilamayin asla ama düşüncemi anlatmak icin ornek veriyorum,

sokak köpekleri saldirgan gorunumludur, havlar havlar siz kactikca ustunuze ustunuze gelirler. Ama ayni zamanda sokak kopekleri korkaktir. üstüne gittiginiz vakit korkar geri adim atarlar. Hatta yerden taş alıp atiyor gibi yapsaniz dahi korkar.

Babanizin psikolojisi de bu bence. Anneniz bi dava açsın o adama ne oluyor görün. Once yakar yikar ortalığı kapiya dayanir sonra ağlar. Pisman olur eder. Degisicem der ama asla degismez. Eminim bundan. Sizin üniversite izninizde bu sekilde. Izin vermedigi takdirde kacacaginiza inanirsa paşa paşa izin verecek. Hoş izin vermese de yerinizi ayarlayin ve kaçın bence. Bataklık bu yolun sonu. Kendinizi kurtardiniz kurtardiniz kurtarmadiniz olacaklar belli.

Üniversiteye gitmeyeceksiniz ama evde de daha fazla dayanamadiginiz için evlenme karari alacaksiniz. Bu evlilik yüzde 90 yanlış bir evlilik olacak ve baba evinde gördüğünüz eziyeti bir de koca evinde göreceksiniz. Ve malesef ki babaniza oldugunuz yetmiyor gibi bir de kocaniza aynı şekilde muhtaç konumda olacaksıniz. Kaçıp gitmek isteyeceksiniz ama belkide çocuğunuz olacak ve gidemeyeceksiniz sirf onun icin. Zaten babanizin evine dönmenizin de imkani yok.. bu hikayenin sonunda anneniz gibi yillarca o adami cekmis ve cekiyor olursunuz.

Oysa siz okumuş elinde meslegi kazanacak parasi olan bir bayan olsaniz, zaten kendi denginiz biriyle evlenirsiniz. Boylece dogru biriyle evlenme ihtimaliniz artti ama biz yine en kotusunu dusunelim, bu yine yanlis bir evlilik olsa bile evlilikte her zaman kendinize güveniniz olur, adam sizi ezemez asla, çekip gitmenizden korkar gidebileceginizi bilir. Mesela babaniz suan annenizin gidemeyeceginden emin. Gidebilecek konumda olsa boyle yapamazdi. Ve isterseniz bosanip hayatiniza devam etme şansınız olur.

Bu sebeplerden üniversite okumali kendinizi kurtarmalisiniz işte. Bu anlattiklarim utopik seyler değil. Bu forumda bir cok örneği olan seyler. Inanin. Ve çabalayin okulunuz icin. Izin vermese de gideceginizi söyleyin korkmayin.

biliyorum. yasal olarak böyle ama onun için öyle değil.
çünkü ona muhtaç olduğumuzu biliyor ve bu durumdan nefret ediyorum.
her şekilde hapsetti bizi. hiçbir şey bilmiyorum kaçıp gitsem bile.
daha önce hiç çalışmadım ama annem boşansaydı kasiyerlik filan yapcaktım, gelecek sene tekrar sınava giricektim.
belki kuru ekmek yerdik ama huzurumuz olurdu. gözlerim şiş oturuyo olmazdım böyle.
evlilik filan düşünmüyorum zaten. ve söyledikleriniz de çok haklısınız...
kardeşim çok küçük 5 yaşında daha.. ve bu seferde ona ne olacak düşüncesi var.
ama böyle bi ortamda büyümesi de hiç sağlıklı değil. ben annemle konuşuyorum ama maddi durum yüzünden vazgeçti..
bi çıkış yolu bulamıyorum gerçekten. kazansam bile istemediğim bi bölüm olacak. onu okuyunca da yine seneler boşa gitmiş olacak. hiçbir şey istediğim gibi olmadı zaten. benim düşüncemin bi önemi olmadı.
anneme anlatıyorum ortada evlilik mi var diyorum. zaten bitmiş gitmiş her şey, sen de istemiyorsun diyorum.
ben ağladım,o da ağladı. o ağladıkça ben daha çok ağladım.
çaresizlik ne kadar kötü bir şeymiş. allahım kimseyi kimseye muhtaç etmesin.
ki benim fazlasında hiç gözüm olmadı..
kendi ayaklarımın üstünde duracak kadar, kedilere mama alacak kadar param olsun fazlasını istemem.
bu işin sonu çok kötü biliyorum.
2 sene önce bilgisayarımı karıştırmıştı. o zamanlarda çok yükleniyordu bana.
ve arkadaşım derdimi sormuştu. tek dediğim babamla baba kız ilişkimiz yok.
bunu dedim diye üstüme yürüyüp tokat atmaya kalktı. bağırıp çağırdı her zaman ki gibi.
arefe günüydü hatta..
o zaman gözüm hiçbir şey görmemişti. bir günden bir güne nasılsın dedin mi bana demiştim.
içimdekileri bi nebze olsun söylemiştim. başka baba bul o zaman demişti utanmadan.
+ ha bir de, iki hafta sonra filan yürüyüş yolunda kaldı yürüyemiyor. koah hastası olduğunu öğrenmiş. koşa koşa gitmiştim gene de.
2009dan beri borç ödüyor. hiçbir masrafımız yok bizim market dışında. ki onu da kendisi yapıyor.
annemi nasıl ikna edeceğimi yasal olarak haklarımızı bilmiyorum. bi yolu olmalı diyorum sadece. bi çıkış yolu olmalı..
 
Baban adam olmaz canim onu söyleyeyim. Psikolojisi bozuk bir insan, normal bir insan asla bunlari yapmaz. Kendi mutsuz ve huzursuz, sizede ayni seyleri yasatmaya calisiyor.
Anneannen varmis, birakin gidin onun yanina. Sende annende bir yerde is bulur calisirsiniz. Bence hayat böyle gecmez. Inanin huzursuz insanlarla yasamak cok zor. Huzurunuz yerine gelir bu adamdan kurtuldugunuz an.
 
Bakin ne izini ya ne izini? Siz kac yasinizdasiniz? Reşitsiniz. Şuan çıkıp gitseniz yasal olarak "nereye" diyemez o adam. Korkmayın asla, ve izin de almayin üniversiteye kaydolmak icin. Oyle bir babanin iznine gerek yok. Eger ki izin vermezsen kacar giderim is bulur burs bulur okurum diyin. Bakın benzetme hoş değil hakaret olarak algilamayin asla ama düşüncemi anlatmak icin ornek veriyorum,

sokak köpekleri saldirgan gorunumludur, havlar havlar siz kactikca ustunuze ustunuze gelirler. Ama ayni zamanda sokak kopekleri korkaktir. üstüne gittiginiz vakit korkar geri adim atarlar. Hatta yerden taş alıp atiyor gibi yapsaniz dahi korkar.

Babanizin psikolojisi de bu bence. Anneniz bi dava açsın o adama ne oluyor görün. Once yakar yikar ortalığı kapiya dayanir sonra ağlar. Pisman olur eder. Degisicem der ama asla degismez. Eminim bundan. Sizin üniversite izninizde bu sekilde. Izin vermedigi takdirde kacacaginiza inanirsa paşa paşa izin verecek. Hoş izin vermese de yerinizi ayarlayin ve kaçın bence. Bataklık bu yolun sonu. Kendinizi kurtardiniz kurtardiniz kurtarmadiniz olacaklar belli.

Üniversiteye gitmeyeceksiniz ama evde de daha fazla dayanamadiginiz için evlenme karari alacaksiniz. Bu evlilik yüzde 90 yanlış bir evlilik olacak ve baba evinde gördüğünüz eziyeti bir de koca evinde göreceksiniz. Ve malesef ki babaniza oldugunuz yetmiyor gibi bir de kocaniza aynı şekilde muhtaç konumda olacaksıniz. Kaçıp gitmek isteyeceksiniz ama belkide çocuğunuz olacak ve gidemeyeceksiniz sirf onun icin. Zaten babanizin evine dönmenizin de imkani yok.. bu hikayenin sonunda anneniz gibi yillarca o adami cekmis ve cekiyor olursunuz.

Oysa siz okumuş elinde meslegi kazanacak parasi olan bir bayan olsaniz, zaten kendi denginiz biriyle evlenirsiniz. Boylece dogru biriyle evlenme ihtimaliniz artti ama biz yine en kotusunu dusunelim, bu yine yanlis bir evlilik olsa bile evlilikte her zaman kendinize güveniniz olur, adam sizi ezemez asla, çekip gitmenizden korkar gidebileceginizi bilir. Mesela babaniz suan annenizin gidemeyeceginden emin. Gidebilecek konumda olsa boyle yapamazdi. Ve isterseniz bosanip hayatiniza devam etme şansınız olur.

Bu sebeplerden üniversite okumali kendinizi kurtarmalisiniz işte. Bu anlattiklarim utopik seyler değil. Bu forumda bir cok örneği olan seyler. Inanin. Ve çabalayin okulunuz icin. Izin vermese de gideceginizi söyleyin korkmayin.


Harika bir yazi olmus. Harfi harfine katiliyorum.
 
canım benım ya
allah hayırlı bı ölüm versınde kurtulun bu adamdan dıycem baska bırsry hıssedemedım :KK43:

amin, ne diyebilirim ki başka..

bu durumda yapılacak en doğru şey okuyup bir meslek sahıbı olmak umutsuzluğa kapılma nekadar zor olsada başarmaktan zorundasın en azından annen yanında o azda olsa maddi yardımcı olur ama tek çıkış yolu okuyup kendı haytını kurmak annen kolay kolay ayrılamıycacak zaten ayrılacak olsa çoktan bıterdı bahaneler ertlemeleryapamıyacağından alışıyor bı sure sonra ınsan mutsuz olmayda bu yuzden sana senden başka hiç kımse yardım edemez ah vahla bişi değişmiycek sen kendı kendını kurtar

teşekkür ederim cevabın için..
23 senedir değişmemiş, bundan sonra da değişmez zaten..
allah büyük ne diyim..
annem emekliliğini bekliyor. bugün ağladı ve sizin için katlancam ama emekli olunca kimse beni tutamaz dedi..
 
Babanızın 100 bini aşkın borcu varmış, maddi olarak size ne katkısı olacak ki zaten. Annenizin ayrılmamasının maddiyat olmasın ne kadar gerçekçi??
 
Baban adam olmaz canim onu söyleyeyim. Psikolojisi bozuk bir insan, normal bir insan asla bunlari yapmaz. Kendi mutsuz ve huzursuz, sizede ayni seyleri yasatmaya calisiyor.
Anneannen varmis, birakin gidin onun yanina. Sende annende bir yerde is bulur calisirsiniz. Bence hayat böyle gecmez. Inanin huzursuz insanlarla yasamak cok zor. Huzurunuz yerine gelir bu adamdan kurtuldugunuz an.

ruh hastası diyorum ben de..
anlaşamıyorsan, geç bile kaldık boşanmak için diyorsun ama hala köşeye sıkıştırma derdindesin.
nasıl bi yüzsüzlük anlamıyorum.
annem ev üstüne ev olmaz diyor. ananem bizi kabul eder elbette ki ama lafta yapabilir. ki ben razıyım buna yemin ederim.
böyle huzursuz olmaktansa bin türlü zor şartları kabul ediyorum da diyorum.
kardeşim küçük annem çalışamaz. ben çalışmaya da razıyım. ama abimin düşüncesi annemi çok etkiledi.
annemi nasıl ikna etcem bilmiyorum..
 
Babanızın 100 bini aşkın borcu varmış, maddi olarak size ne katkısı olacak ki zaten. Annenizin ayrılmamasının maddiyat olmasın ne kadar gerçekçi??

soruyu tam olarak anlayamadım.
şöyle anlatmaya çalışıcam. 10-15 bin geliri var. ama bize tek yaptığı şey market alışverişi.
bize gelince parası yok, birisi istese anında verir. ama şu an yalnız mesela. bi tane dostu yok kimse ona yardım etmiyor.
ben de aynını anlatıyorum zaten. ama eğer boşanırlarsa, benden bir şey beklemeyin diyor.
bize düşman olmuş durumda. sanki biz bir şey yapmışız gibi işte.
en azından kira ödeyebilir, market vs yapar diye düşünüyor. ama ayrılırlarsa hiçbir şey vermemeyi planlıyor.
anneme dedim, bizi gözden çıkartsa bile kardeşim küçük ona nafaka vermek zorunda diye.
ama öyle kolay değil diyorlar. annem en çok kardeşimi düşünüyor.
 
ruh hastası diyorum ben de..
anlaşamıyorsan, geç bile kaldık boşanmak için diyorsun ama hala köşeye sıkıştırma derdindesin.
nasıl bi yüzsüzlük anlamıyorum.
annem ev üstüne ev olmaz diyor. ananem bizi kabul eder elbette ki ama lafta yapabilir. ki ben razıyım buna yemin ederim.
böyle huzursuz olmaktansa bin türlü zor şartları kabul ediyorum da diyorum.
kardeşim küçük annem çalışamaz. ben çalışmaya da razıyım. ama abimin düşüncesi annemi çok etkiledi.
annemi nasıl ikna etcem bilmiyorum..

Abin saglikli düsünemiyor. Babayla kalinca ne oluyor anlamadim?
Adam huzur mu veriyor? Para mi veriyor? Sevgi mi veriyor? Hic birini vermiyor, niye beraber kalacaksiniz ki onunla?
Ha can güvenliginizi mi sagliyor??? Allah istemese kimseye birsey olmaz, isterse evde 10 erkek olsun bir kadina disardan birsey olacaksa yine olur. Allah korur ancak baskasi degil.

Anneannenizde laf etmesin bi zahmet, yani kizi sonucta dert verem sahibi mi olsun? Annecigin zaten yeterince üzüntülüdür, yillar onu yipratmistir. Anneanne istemezse kadin siginma evlerine bi bakin derim, mor cati ve ucan süpürge kuruluslari gibi. Daha cok fiziksel siddet görenleri mi kabul ediyorlar bilmiyorum ama sizin evde de ciddi bir psikolojik siddet var. Bence bir görüsün derim, kendinizi toparlayana kadar en azindan. Babanizinda kaldiginiz yerden haberi felan olmaz, gizli tutuluyor diye biliyorum. O da ne hali varsa görsün. Öyle adamlarin sonu hep rezillik icinde geciyor, hep görüyoruz etraftan cevreden. Gelip aglayip affedin dersede, o cok sevdigi paraciklariyla kendine bi psikolog tutsun, tedavi olsun, babanin durumu hem psikolog hemde psikyatrislik cünkü. Bir insan ailesine bu derece zulüm etmez. Hadi karisina etti diyelim, evlatlarina etmez. Bence kalmayin o evde, huzursuz bir evde ömür gecmez, abinede durumlari anlat.
 
soruyu tam olarak anlayamadım.
şöyle anlatmaya çalışıcam. 10-15 bin geliri var. ama bize tek yaptığı şey market alışverişi.
bize gelince parası yok, birisi istese anında verir. ama şu an yalnız mesela. bi tane dostu yok kimse ona yardım etmiyor.
ben de aynını anlatıyorum zaten. ama eğer boşanırlarsa, benden bir şey beklemeyin diyor.
bize düşman olmuş durumda. sanki biz bir şey yapmışız gibi işte.
en azından kira ödeyebilir, market vs yapar diye düşünüyor. ama ayrılırlarsa hiçbir şey vermemeyi planlıyor.
anneme dedim, bizi gözden çıkartsa bile kardeşim küçük ona nafaka vermek zorunda diye.
ama öyle kolay değil diyorlar. annem en çok kardeşimi düşünüyor.
Nasıl kolay olmuyor ki?
Geliri yasal değil mi? Yasal ise bal gibi verecek nafakayı.
Anlatmaya çalıştığım babanızın zaten size şuan katkısı her ne ise boşanınca da nafaka verecek. Anneniz emekli olunca da başka bir nedene tutunur gibi geliyor.
 
soruyu tam olarak anlayamadım.
şöyle anlatmaya çalışıcam. 10-15 bin geliri var. ama bize tek yaptığı şey market alışverişi.
bize gelince parası yok, birisi istese anında verir. ama şu an yalnız mesela. bi tane dostu yok kimse ona yardım etmiyor.
ben de aynını anlatıyorum zaten. ama eğer boşanırlarsa, benden bir şey beklemeyin diyor.
bize düşman olmuş durumda. sanki biz bir şey yapmışız gibi işte.
en azından kira ödeyebilir, market vs yapar diye düşünüyor. ama ayrılırlarsa hiçbir şey vermemeyi planlıyor.
anneme dedim, bizi gözden çıkartsa bile kardeşim küçük ona nafaka vermek zorunda diye.
ama öyle kolay değil diyorlar. annem en çok kardeşimi düşünüyor.

Ya adam size 60 telelik alisveris hakki taniyor, 60 tlyi verse ne olur vermese ne olur.Bence iyice arastirin bu konulari. KK'da yok mu bu konularda yardimci olacak biri arkadaslar????
 
Amin saglikli düsünemiyor. Babayla kalinca ne oluyor anlamadim?
Adam huzur mu veriyor? Para mi veriyor? Sevgi mi veriyor? Hic birini vermiyor, niye beraber kalacaksiniz ki onunla?
Ha can güvenliginizi mi sagliyor??? Allah istemese kimseye birsey olmaz, isterse evde 10 erkek olsun bir kadina disardan birsey olacaksa yine olur. Allah korur ancak baskasi degil.

Anneannenizde laf etmesin bi zahmet, yani kizi sonucta dert verem sahibi mi olsun? Annecigin zaten yeterince üzüntülüdür, yillar onu yipratmistir. Anneanne istemezse kadin siginma evlerine bi bakin derim, mor cati ve ucan süpürge kuruluslari gibi. Daha cok fiziksel siddet görenleri mi kabul ediyorlar bilmiyorum ama sizin evde de ciddi bir psikolojik siddet var. Bence bir görüsün derim, kendinizi toparlayana kadar en azindan. Babanizinda kaldiginiz yerden haberi felan olmaz, gizli tutuluyor diye biliyorum. O da ne hali varsa görsün. Öyle adamlarin sonu hep rezillik icinde geciyor, hep görüyoruz etraftan cevreden. Gelip aglayip affedin dersede, o cok sevdigi paraciklariyla kendine bi psikolog tutsun, tedavi olsun, babanin durumu hem psikolog hemde psikyatrislik cünkü. Bir insan ailesine bu derece zulüm etmez. Hadi karisina etti diyelim, evlatlarina etmez. Bence kalmayin o evde, huzursuz bir evde ömür gecmez, abinede durumlari anlat.

inan ben de aynısını söyledim. sanki bir şey olacaksa o varken olmayacak mı?
inan ki 10 gün yoktu evde huzur vardı, rahat rahat ders çalışabildim nefes aldığımı hissettim.
o geldi tüm renkler soldu sanki..

ben bu evde kalmaktansa, onunla yaşamaktansa ananemi tercih ediyorum zaten. ama benim ne düşündüğümün bi önemi yok gibi. zaten anneme de söyledim bunu, o tek başına ölmeye mahkum diye.

Nasıl kolay olmuyor ki?
Geliri yasal değil mi? Yasal ise bal gibi verecek nafakayı.
Anlatmaya çalıştığım babanızın zaten size şuan katkısı her ne ise boşanınca da nafaka verecek. Anneniz emekli olunca da başka bir nedene tutunur gibi geliyor.

hayır annem gerçekten istiyor boşanmayı. 15 sene önce evi terk etmişti. küçüktüm ama hatırlıyorum az çok.
o zaman durumu daha iyiydi her şeyi kız kardeşinin üstüne geçirmişti nafaka vermemek için.
böyle bi insan yani. ve kirayı öderim dese bile ödemeyip rezil etmeyi düşünüyor. ona muhtaç olmamız için yapıyor her şeyi.
o her şeyi planlamış durumda. annemde bunu biliyor. o yüzden çıkışımız yok diyorum zaten.
kendimizi geçindircek kadar paramız olsa bi dakika durmaz annem.
 
biliyorum. yasal olarak böyle ama onun için öyle değil.
çünkü ona muhtaç olduğumuzu biliyor ve bu durumdan nefret ediyorum.
her şekilde hapsetti bizi. hiçbir şey bilmiyorum kaçıp gitsem bile.
daha önce hiç çalışmadım ama annem boşansaydı kasiyerlik filan yapcaktım, gelecek sene tekrar sınava giricektim.
belki kuru ekmek yerdik ama huzurumuz olurdu. gözlerim şiş oturuyo olmazdım böyle.
evlilik filan düşünmüyorum zaten. ve söyledikleriniz de çok haklısınız...
kardeşim çok küçük 5 yaşında daha.. ve bu seferde ona ne olacak düşüncesi var.
ama böyle bi ortamda büyümesi de hiç sağlıklı değil. ben annemle konuşuyorum ama maddi durum yüzünden vazgeçti..
bi çıkış yolu bulamıyorum gerçekten. kazansam bile istemediğim bi bölüm olacak. onu okuyunca da yine seneler boşa gitmiş olacak. hiçbir şey istediğim gibi olmadı zaten. benim düşüncemin bi önemi olmadı.
anneme anlatıyorum ortada evlilik mi var diyorum. zaten bitmiş gitmiş her şey, sen de istemiyorsun diyorum.
ben ağladım,o da ağladı. o ağladıkça ben daha çok ağladım.
çaresizlik ne kadar kötü bir şeymiş. allahım kimseyi kimseye muhtaç etmesin.
ki benim fazlasında hiç gözüm olmadı..
kendi ayaklarımın üstünde duracak kadar, kedilere mama alacak kadar param olsun fazlasını istemem.
bu işin sonu çok kötü biliyorum.
2 sene önce bilgisayarımı karıştırmıştı. o zamanlarda çok yükleniyordu bana.
ve arkadaşım derdimi sormuştu. tek dediğim babamla baba kız ilişkimiz yok.
bunu dedim diye üstüme yürüyüp tokat atmaya kalktı. bağırıp çağırdı her zaman ki gibi.
arefe günüydü hatta..
o zaman gözüm hiçbir şey görmemişti. bir günden bir güne nasılsın dedin mi bana demiştim.
içimdekileri bi nebze olsun söylemiştim. başka baba bul o zaman demişti utanmadan.
+ ha bir de, iki hafta sonra filan yürüyüş yolunda kaldı yürüyemiyor. koah hastası olduğunu öğrenmiş. koşa koşa gitmiştim gene de.
2009dan beri borç ödüyor. hiçbir masrafımız yok bizim market dışında. ki onu da kendisi yapıyor.
annemi nasıl ikna edeceğimi yasal olarak haklarımızı bilmiyorum. bi yolu olmalı diyorum sadece. bi çıkış yolu olmalı..

Bakın sizin şuan istediğim bölüm istemediğim bölüm deme şansınız yok inanın. Ne olursa olsun garanti iş bulabileceginiz mümkünse kpss si atanmayi beklemesi derdi olmayan bi bölüm okuyun, okurken çalışın. Kasiyerlik vs part time az da olsa calisir kazanirsiniz.
Onun için öyle filan demeyin ben size diyorum ki adam K-O-R-K-A-K. Korktuğu icin sizi sindiriyor. Ustune gitseniz o sizden korkacak asil. Biraz dişli olun zekanizi çalıştırın. Kendinize bi yol yordam yaptığınız zaman kardesinizi de annenizi de kurtarirsiniz zaten arti bir de abiniz var destek olabilecek size.
Dedigim gibi babanizdan korkuyorsunuz, korkmayin, evlilik düşünmüyorum da demeyin 2 yil sonra düşünmeyeceginizin hatta bi anlik sinirle hemen evlenip evlenmeyeceginizin garantisi yok bu konuda korkabilirsiniz kendinizden.

Annenizi de bilmiyorum ikna edebilecek misiniz, adam borc icinde zaten maddi manevi şu kadar katkısı yok ama işte.. bilemiyorum koskoca kadın cok da müdahale edemezsiniz. Ama yazdiklarimi ozellikle okulla ilgili yazdıklarımı dikkate alın.
 
X