- 25 Eylül 2009
- 1.399
- 291
Merhaba hanımlar
Derdimi nasıl anlatsam...
Benim bir akrabamın oğlu var benden bir kaç yaş küçük bildiğim kadarıyla
eskiden abla diye peşimde gezerdi ki ben kim olduğunu bile bilmiyordum
sonra düğünlerde falan karşılaştığımızda yanıma gelip konuşmaya başladı
biraz garip bir tip konuşurken sürekli gülüyor ortada komik bir durum olmadığı halde
çok normal değil yani
bu çocuk bir süredir facebooktan bana her allahın günü mesaj atmaya başladı
artık abla demiyor ismimle hitap ediyor
en başlarda cevap verdim konuştum her gün bir abla bir akraba yerine koyarak kendimi
ama sıktı artık her gün ne yapıyorsun nasıl gidiyor diye mesaj atıyor
bir kaç kere ablacım diyerek bir ablan olarak... diye başlayan cümleler kurdum farklı şeyler varsa aklında getirmesin aklına diye
cevap vermek istemiyorum konduramıyorum ama huylanıyorum bir taraftan da farklı bir niyeti mi var diye
bazen bir kaç gün cevap yazmıyorum neden yazmıyorsun diyor
aklı olan anlar bana birisi cevap yazmasa bu benimle konuşmak istemiyor der ben bir daha yazmam ama anlamıyor
akraba olduğu için kırmak istemiyorum tersleyemiyorum o yüzden yarın öbür gün karşı karşıya gelir aklına da çok güvenmiyorum nasıl bir tavır takınacağı belli olmaz
çok sıkıldım artık gerildim terslemeden kalp kırmadan nasıl önlerim bana yazmasını ben çare bulamıyorum aklım yetmiyor
karşımdaki normal biri olsa çoktan anlamıştı ama bu anlamıyor sinir sahibi oldum
çok uzun süre dayandım yazmadım buraya ama artık yollarım tükendi çok önemli büyük bir dert değil belki ama beni sıkıntıya sokuyor
Derdimi nasıl anlatsam...
Benim bir akrabamın oğlu var benden bir kaç yaş küçük bildiğim kadarıyla
eskiden abla diye peşimde gezerdi ki ben kim olduğunu bile bilmiyordum
sonra düğünlerde falan karşılaştığımızda yanıma gelip konuşmaya başladı
biraz garip bir tip konuşurken sürekli gülüyor ortada komik bir durum olmadığı halde
çok normal değil yani
bu çocuk bir süredir facebooktan bana her allahın günü mesaj atmaya başladı
artık abla demiyor ismimle hitap ediyor
en başlarda cevap verdim konuştum her gün bir abla bir akraba yerine koyarak kendimi
ama sıktı artık her gün ne yapıyorsun nasıl gidiyor diye mesaj atıyor
bir kaç kere ablacım diyerek bir ablan olarak... diye başlayan cümleler kurdum farklı şeyler varsa aklında getirmesin aklına diye
cevap vermek istemiyorum konduramıyorum ama huylanıyorum bir taraftan da farklı bir niyeti mi var diye
bazen bir kaç gün cevap yazmıyorum neden yazmıyorsun diyor
aklı olan anlar bana birisi cevap yazmasa bu benimle konuşmak istemiyor der ben bir daha yazmam ama anlamıyor
akraba olduğu için kırmak istemiyorum tersleyemiyorum o yüzden yarın öbür gün karşı karşıya gelir aklına da çok güvenmiyorum nasıl bir tavır takınacağı belli olmaz
çok sıkıldım artık gerildim terslemeden kalp kırmadan nasıl önlerim bana yazmasını ben çare bulamıyorum aklım yetmiyor
karşımdaki normal biri olsa çoktan anlamıştı ama bu anlamıyor sinir sahibi oldum
çok uzun süre dayandım yazmadım buraya ama artık yollarım tükendi çok önemli büyük bir dert değil belki ama beni sıkıntıya sokuyor
ne diyor bu diye ama direk öyle sarkıntılık yapıyor bu diyebileceğin bir cümle de değil 
